ประสบการณ์ กลเม็ดดูจิตด้วยการฟังเพลง

ตอบเมื่อ: 29 ก.ค.2008, 1:05 am

เผื่อลองใช้สำหรับคนที่มีจริตชอบฟังเพลงนะคับ

ผมคิดว่าฟังเพลงชอบๆ หรือเพลงบรรเลง classic ที่วันมีการขึ้นๆ ลงๆ ของเพลงมันจะช่วยใด้มากๆเลยคับ
ผมชอบเพลงเพลง opera น่ะคับ

เวลาฟังคือ
คือตัวปล่อยใจ ปล่อยมันไหลไปกับเพลง ยิ่งตอน peak ก็ปล่อยจิตมันไหลไปกับเพลง
แล้วเมื่อรู้ ก็ค่อย..รู้..กลับมา ...
ปล่อยไปใหม่ ... รู้... กลับมา

ทำบ่อยๆ เดี๋ยวได้เรื่อง

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 10:00 pm

อ้างอิงจาก:

เวลาฟังคือ
คือตัวปล่อยใจ ปล่อยมันไหลไปกับเพลง

จะลองดูครับพี่หนุ่มรูปงาม ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 31 ก.ค.2008, 3:23 pm

อ้างอิงจาก:

เผื่อลองใช้สำหรับคนที่มีจริตชอบฟังเพลงนะคับ

ผมคิดว่าฟังเพลงชอบๆ หรือเพลงบรรเลง classic ที่วันมีการขึ้นๆ ลงๆ ของเพลงมันจะช่วยใด้มากๆเลยคับ
ผมชอบเพลงเพลง opera น่ะคับ

เวลาฟังคือ
คือตัวปล่อยใจ ปล่อยมันไหลไปกับเพลง ยิ่งตอน peak ก็ปล่อยจิตมันไหลไปกับเพลง
แล้วเมื่อรู้ ก็ค่อย..รู้..กลับมา ...
ปล่อยไปใหม่ ... รู้... กลับมา
ทำบ่อยๆ เดี๋ยวได้เรื่อง

ดูจิตแบบนี้ เป้าหมายคืออะไร ครับน้อง หรือ ดูจิตมันไหลไปไหล

มา ขึ้นๆลงๆ ตามเสียงเพลง ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 01 ส.ค. 2008, 2:45 am

กรัชกาย พิมพ์ว่า:

อ้างอิงจาก:

เผื่อลองใช้สำหรับคนที่มีจริตชอบฟังเพลงนะคับ

ผมคิดว่าฟังเพลงชอบๆ หรือเพลงบรรเลง classic ที่วันมีการขึ้นๆ ลงๆ ของเพลงมันจะช่วยใด้มากๆเลยคับ
ผมชอบเพลงเพลง opera น่ะคับ

เวลาฟังคือ
คือตัวปล่อยใจ ปล่อยมันไหลไปกับเพลง ยิ่งตอน peak ก็ปล่อยจิตมันไหลไปกับเพลง
แล้วเมื่อรู้ ก็ค่อย..รู้..กลับมา ...
ปล่อยไปใหม่ ... รู้... กลับมา
ทำบ่อยๆ เดี๋ยวได้เรื่อง

ดูจิตแบบนี้ เป้าหมายคืออะไร ครับน้อง หรือ ดูจิตมันไหลไปไหล

มา ขึ้นๆลงๆ ตามเสียงเพลง ยิ้มเห็นฟัน

ความรู้ตัวครับ
ต้องปล่อยให้หลง แล้วรู้ตัว สติจะเกิด

ทุกครั้งที่รู้ตัว จิต จะเรียนรู้ความแตกต่างระหว่างรู้ตัว และเผลอตัว
ทำบ่อยๆเข้าจะเกิดความรู้ขึ้นเอง

ถ้าต้องมานั่งทำให้จิตสงบ จิตจะไม่แสดงพฤติตามธรรมชาติของมันออกมา
แต่ถ้าใครอยากทำจิตให้สงบกับจุดใดจุดหนึ่งก็ได้ จนได้ฌาน
แล้วตามดูฌาน ต่อไป

สรุปแล้ว ก็คือการตามรู้ ตามดู คับ
ไม่ต่างอะไรจากการตามรู้ ตามดู ลมหายใจ

ตอบเมื่อ: 01 ส.ค. 2008, 7:45 am

อ้างอิงจาก:

ความรู้ตัวครับ
ต้องปล่อยให้หลง แล้วรู้ตัว สติจะเกิด

ทุกครั้งที่รู้ตัว จิต จะเรียนรู้ความแตกต่างระหว่างรู้ตัว และเผลอตัว
ทำบ่อยๆเข้าจะเกิดความรู้ขึ้นเอง

ถ้าต้องมานั่งทำให้จิตสงบ จิตจะไม่แสดงพฤติตามธรรมชาติของมันออกมา
แต่ถ้าใครอยากทำจิตให้สงบกับจุดใดจุดหนึ่งก็ได้ จนได้ฌาน
แล้วตามดูฌาน ต่อไป

สรุปแล้ว ก็คือการตามรู้ ตามดู คับ
ไม่ต่างอะไรจากการตามรู้ ตามดู ลมหายใจ

คามนินธรรม: 01 สิงหาคม 2008, 2:45 am

ยังหลงไม่พออีกหรอครับน้องคามิน

จึงได้คิดปรุงแต่งสร้าง

ความหลงซ้ำซ้อนขึ้นมาอีก เรียกว่าหลงซ้อนหลงๆๆๆก็น่าจะได้ ยิ้ม

ไม่ต่างอะไรจากการตามรู้ ตามดู ลมหายใจ

เหมือนกันตรงไหน เสียงเพลง กับ ตามดูลมหายใจหรือ

อานาปานสติ คนละเรื่องกัน เหมือนไต่เขากับลงน้ำ เสียงเพลง

เป็นอารมณ์ภายนอก อานาปานสติ เป็นอารมณ์ภายใน

หากพิจารณาอานาปานสติถูกต้องเป็นสัมมาทิฐิ ก็เห็นไตรลักษณ์จากอา

นาปานสติและเห็นไตรลักษณ์จากนามธรรมซึ่งมันสัมพันธ์กับอานาปานสติ

นั้น

อย่าว่าแต่จะเหมือนลมหายใจเข้าออกเลย แม้แต่กรรมฐาน 40 ยก

กายคตาสติ กับอานาปานสติเสีย เสียงเพลงก็ยังคนละเรื่องคนละอารมณ์

เลย

กำลังฟังเพลง ขณะนั้นๆจิตจะคล้อยตามอารมณ์เพลง-เนื้อร้อง-เสียง...

ปปัญจสัญญา คอยคลอเคลียผูกติดกับเสียงเป็นต้น ปรุงแต่งไปตาม

นั้น ปลุกเร้าปปัญจสัญญา หรือ กิเลสสัญญาให้เติบใหญ่ขึ้น ยิ่ง

เพลงนั้นมีเนื้อหายั่วยุกามารมณ์ด้วยแล้วไปกันใหญ่เตลิดไปใหญ่อกุศล

สัญญาพอกพูนอุดมสมบูรณ์ ยิ่งนิวรณ์ด้วยแทบไม่ต้องพูด อัดแน่น

เต็มความรู้สึก แลบลิ้น

ตอบเมื่อ: 01 ส.ค. 2008, 7:52 am

อ้างอิงจาก:

ทำบ่อยๆ เดี๋ยวได้เรื่อง

คามินธรรม : 29 กรกฎาคม 2008, 1:05 am

ที่ว่า (ทำอย่างนั้น) ทำบ่อยๆ เดี๋ยวได้เรื่อง

คำกล่าวนั้นยังค้างๆคาๆไม่สุด ผู้ฟัง ฟังแล้วก็ปรุงแต่งความคิดคนทาง

สองทาง ว่า เอ่... ได้เรื่องได้เรื่อง มันได้เรื่องอะไรกันล่ะหนอ

น้องคามินพอบอกได้ไหม ได้เรื่องๆ ได้เรื่องอะไร

ตอบเมื่อ: 01 ส.ค. 2008, 12:22 pm

กรัชกาย พิมพ์ว่า:

ยังหลงไม่พออีกหรอครับน้องคามิน

จึงได้คิดปรุงแต่งสร้าง

ความหลงซ้ำซ้อนขึ้นมาอีก เรียกว่าหลงซ้อนหลงๆๆๆก็น่าจะได้ ยิ้ม

ไม่ต่างอะไรจากการตามรู้ ตามดู ลมหายใจ

เหมือนกันตรงไหน เสียงเพลง กับ ตามดูลมหายใจหรือ

อานาปานสติ คนละเรื่องกัน เหมือนไต่เขากับลงน้ำ เสียงเพลง

เป็นอารมณ์ภายนอก อานาปานสติ เป็นอารมณ์ภายใน

หากพิจารณาอานาปานสติถูกต้องเป็นสัมมาทิฐิ ก็เห็นไตรลักษณ์จากอา

นาปานสติและเห็นไตรลักษณ์จากนามธรรมซึ่งมันสัมพันธ์กับอานาปานสติ

นั้น

อย่าว่าแต่จะเหมือนลมหายใจเข้าออกเลย แม้แต่กรรมฐาน 40 ยก

กายคตาสติ กับอานาปานสติเสีย เสียงเพลงก็ยังคนละเรื่องคนละอารมณ์

เลย

เหมือนสิพี่

ส่วนของพี่ พี่เอาลมหายใจ มา กำหนดรู้
แต่ผมเอาทุกสิ่งทุกอย่างที่ได้รู้ผ่านผัสสะมากำหนดรู้

เราสนใจแต่ ผู้รู้และสิ่งที่ถูกรู้
แค่ 2 อย่างนี้เท่านั้น

การที่เราเผลอไป หรือหลงไป กับห้วงต่างๆของเพลง คือ จิตส่งออกนอก
พอรู้ตัว ... ว่าส่งออกนอกแล้วนะ .... สติก้จะกลับมา
ก็เท่านี้

อ้างอิงจาก:

กำลังฟังเพลง ขณะนั้นๆจิตจะคล้อยตามอารมณ์เพลง-เนื้อร้อง-เสียง...

ปปัญจสัญญา คอยคลอเคลียผูกติดกับเสียงเป็นต้น ปรุงแต่งไปตาม

นั้น ปลุกเร้าปปัญจสัญญา หรือ กิเลสสัญญาให้เติบใหญ่ขึ้น ยิ่ง

เพลงนั้นมีเนื้อหายั่วยุกามารมณ์ด้วยแล้วไปกันใหญ่เตลิดไปใหญ่อกุศล

สัญญาพอกพูนอุดมสมบูรณ์ ยิ่งนิวรณ์ด้วยแทบไม่ต้องพูด อัดแน่น

เต็มความรู้สึก แลบลิ้น

อันนี้คือความหลงไง ที่เราเผลอไป
แต่ผมไม่คิดละเอียดแบบพี่นะ ไม่สามารถ เพราะงงมาก ภาษาแขกนี่
แค่รู้ว่าหลงแล้ว เผลอแล้ว ก็พอ ไม่ได้เอาความหลงมาชำแหละละเอียดขนาดนั้นในตอนปฏิบัติ

ความหลงนี่เป้นธรรมชาติของจิต
มันไปของมันเอง มันลอยไปเอง มันหลงไปนู่น นี่ นั่น ของมันเอง
แต่เมื่อรู้ตัว ก็กลับมา มีสติ
หลงไปใหม่ ก็กลับมาใหม่
ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ

จิตมันจะรู้ของมันเอง ผมอธิบายไม่ถูกหรอก
แต่บอกได้เลยว่า จิตมันไม่อยู่ในบงการเรา มันไม่ใช่ของเรา
มันรู้ของมันเอง แต่เป็นเป็นคนละรู้กับสมองคิด
ถ้าไม่ปฏิบัติ จะไม่เข้าใจคำว่า"รู้ของมันเอง"

"มันรู้ของมันเอง" นี่แหละ คือคำว่า "ได้เรื่อง"
เพราะอธิบายไม่ถูก แต่เมื่อถึงเวลารู้ จะรู้เองอะ

ตอบเมื่อ: 05 ส.ค. 2008, 4:47 pm

พี่กรัชกายครับ

เวลาตอนเช้าผมจะเห็นเหมือนหยิบจิตขึ้นมาแล้วก้อปล่อยมันออกไปน่ะครับ

มันคือยังไงครับ สาธุ

ตอบเมื่อ: 20 ส.ค. 2008, 8:11 am

ทศพล พิมพ์ว่า:

พี่กรัชกายครับ

เวลาตอนเช้าผมจะเห็นเหมือนหยิบจิตขึ้นมาแล้วก้อปล่อยมันออกไปน่ะครับ

มันคือยังไงครับ สาธุ

อ่านแล้ว เป็น งง น้องทศพล ซึ้ง