ผู้ตั้ง |
ข้อความ |
กนกกุล ศรีศักดิ์
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 21 มี.ค. 2007
ตอบ: 10
ที่อยู่ (จังหวัด): สุราษฎร์ธานี
|
ตอบเมื่อ:
22 มี.ค.2007, 3:47 pm |
  |
เรื่องจริงที่สามารถพิสูจน์ได้จากการกระทำ ดังเรื่องที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ ฉันเป็นลูกคนโตของพ่อแม่ ฉันแต่งงานมี่ลูกชาย 2 คน สามีเสียชีวิตแล้วตอนนั้นฉันลำบากมาก เพราะลูกกำลังเรียนระดับปริญญา ทั้ง 2 คน เงินเดือนฉันก็นิดเดียว ต้องขายบ้านขายที่ดินเพื่อให้ลูกเรียนให้จบ และแล้ววันนั้นก็มาถึง ลูกจบมีงานทำพอเลี้ยงตัวเองได้ เงินเดือนฉันที่หักโน้น นี้ ก็เหลือไม่มากแต่ภาระฉันเริ่มหมด ฉันยังมีแม่ที่อายุมาก ฉันเริ่มส่งเงินให้แม่ใช้ทุกเดือนตามกำลัง ท่านเชื่อหรือว่าสิ่งที่ฉันทำอยู่นั้น ลูกชายฉันก็คงเห็นที่แม่ทำอยู่ เขาบอกว่าแม่ครับลูกจะผ่อนบ้านให้แม่อยู่ใหม่สักหลังแม่จะได้สบายขึ้นกว่าเดิม ตอนนี้ฉันก็มาอยู่บ้านที่ลูกชายซื้อให้ ฉันภูมิใจในตัวลูกที่เขากตัญญูกับแม่ ฉันเชื่อว่าลูกดิฉันก็คงจะ เจริญก้าวหน้าในหน้าที่การงานต่อไปแนนอนคะ สวัสดีคะ |
|
|
|
  |
 |
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
24 มี.ค.2007, 10:47 am |
  |
เราว่า จริง พ่อแม่ เป็น บุคคล ที่เราควร ทูลไว้ เหนือเกล้า
ทุกวันเกิด ควรไปกราบ เท้า ท่าน
กราบ ส่วนที่ต่ำ ที่สุด คือ เท้า
นอบน้อม ที่สุด สิ่งที่ควร น้อบน้อมลงกราบ คือ ศรีษะ
ศรีษะ กราบลง ที่ เท้า
พยายามทำ ตอนที่ ท่าน มี ชีวิต อยู่ หาไม่แล้ว จะเสียใจมากกก
ขอโทษ ท่าน ที่ เรา ล่วงเกิน ทุกอย่าง
ท่านให้ ศีล ให้ พร เป็น มงคล แก่ ชีวิต อย่าง ยิ่ง
น้ำ ตา ไหล อาบแก้ม ทั้ง 2 ข้าง โดยมิได้ นัด หมาย ทั้ง 2 ฝ่าย
ทั้ง เรา และ แม่ เรา
.....
เดี๋ยวนี้ ส่งให้ แม่ ใช้ เดือน ละ 7000 บาท มานานแล้ว
ไม่เคยขาด แม้แต่เดือนเดียว |
|
|
|
|
 |
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
25 มี.ค.2007, 10:02 am |
  |
ดีมากเลยคะที่คุณทิพมีโอกาสได้ส่งให้แม่เดือนหนึ่งตั้ง 7000 บาท ยอดมากจริงๆ ดิฉันมีให้แค่เดือนละพันเท่านั้นเอง อยากให้มากกว่านี่ แต่เงินเดือนตัวเองเหลือแค่ 4 พันกว่าบาทเท่านั้น ขอให้คุณทิพพบแต่ความสุข ความเจริญยิ่งๆ ขึ้นไปนะคะ |
|
|
|
|
 |
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
25 มี.ค.2007, 3:07 pm |
  |
ขอบคุณ มักกกก ที่อุตสาหะ ชม ชอบที่สุด คำชม
แต่ท่านว่า คำหวาน เป็นลม ขมเป็นยา แต่ชอบบบบบบ
......หุ หุ หุ
เช้า ตื่นมา ควรใส่ บาตร ทุกเช้า
ก่อนนอน สวดมนต์ ไหว้พระ เป็น ประจำ
....
จิตเต อะสังกิริเถ ทุกขคติ ปาติกังขา
จิตเต สังกิริเถ สุขติ ปาติกังขา
คือ จิตผ่องใส ไม่เศร้า หมอง สุขติ เป็นที่ไป
จิตเศร้า หมอง ไม่ผ่องใส ทุกขติ เป็นที่ไป
คำ ของหลวงตา เราชอบที่สุด จนจำ ได้ ขึ้นใจ
ควรเลือก คบ เพื่อน อย่างเช่น เวปนี้ เวป ลานธรรม
คบคน เช่นไร เป็นคนเช่นนั้น
...
วันที่ 5-6-7 เมษายน 2550
บวชชี พราหม์ ฉลอง งาน เจดีย์ หลวงปู่สุวัจ สุวัจโจ
ถวาย หลวงตา มหาบัว ณ. วัดป่า เขา น้อย จ. บุรีรัมย์
เราจะไป บวช ด้วย พาลูก สาว พร้อมกัน
....
บุญ ที่ข้าพเจ้า ปฏิบัติ ในครั้งนี้ ขอชาว เวป นี้ รับ บุญนี้ ด้วย เถิด
... |
|
|
|
|
 |
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
25 มี.ค.2007, 3:11 pm |
  |
โทษ ที่ คะ ลืมใส่ ชื่อ
ตั้งหน้า ตั้ง ตา เคาะ มาก ไป หน่อย
ทิพ เองง |
|
|
|
|
 |
ผล
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
25 มี.ค.2007, 9:42 pm |
  |
ประมาณไม่ได้ครับ
ยิ่งสามารถทำให้พ่อแม่ บรรลุธรรมได้ แล้ว ยิ่งหาประมาณไม่ได้เลยละครับ |
|
|
|
|
 |
ทิพ
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
26 มี.ค.2007, 7:53 am |
  |
ถูกต้องมากกก พา พ่อ แม่เข้า วัด ได้ เป็น อภิชาต บุตร เราบอกแม่ ใส่ บาตร ทุกวัน
เย็น สวดมนต์ พร้อม หลวงตา
เดี๋ยวนี้ แม่เรา ไป บวช ชีพราหม์ ที่ จ. ลพบุรี
แม่เรา อายุ 55 ปี แต่ ดูแล้ว ยังสาว มากกก
ดีใจ คะ
.....
ทำใน สิ่งที่ดี ย่อม เจอ สิ่งที่ดี ในทุก ทุกวัน
ขอให้ ชาวเวป มี ความ สุข เจอ คนดี ดี เข้ามา ในชีวิต
หมั่น สวด มนต์ บ่อยยยย จิต ใจ อยู่ กับ คำ บริกรรม หลวงตา สอน
ฝึกจิต ให้ชิน กับ พุทโธ
.......
มีคนไป งาน วัดป่าเขาน้อย หรือ เปล่า 5-6-7 เมษายน 2550 |
|
|
|
|
 |
กนกกุล ศรีศักดิ์
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 21 มี.ค. 2007
ตอบ: 10
ที่อยู่ (จังหวัด): สุราษฎร์ธานี
|
ตอบเมื่อ:
26 มี.ค.2007, 8:00 am |
  |
ได้อ่านการตอบกระทู้ของทุกท่าน ทำให้มีความสุขมากคะ ขออนุโมทนาด้วยคะที่ท่านจะไปบวชชีพรามณ์ คะ ดิฉันบุญคงยังไม่ถึงเพราะยังต้องทำงานเป็นลูกจ้างรัฐฯ คะ และอีกอย่างดิฉันอยู่สุราษฎร์ ไปได้ที่สวนโมกข์คะ ตอนนี้ก็พยายามเก็บเกี่ยวบุญที่ละนิด หน่อย ตามภาวะและโอกาศคะ ตามคุณบอกตักบาตร สวดมนต์ ทำให้จิตใจและสมาธิดีมากคะ ขอนุโมทนาทุกท่านนะคะที่ได้ปฎิบัติกัน |
|
|
|
  |
 |
แก้ว
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
11 พ.ค.2007, 3:15 pm |
  |
สำหรับดิฉันน่ะค่ะ คิดว่าผลบุญที่ทำไว้กับพ่อแม่นั้น ตอบกลับมาให้ไม่รู้จบค่ะ ดิฉันต้งปฏิภานไว้เลยว่า..ข้าพเจ้าจะไม่ทำให้พ่อแม่เสียน้ำตาเด็ดขาด อะไรที่พ่อแม่บอกไม่ดี สิ่งไม่ดี ข้าพเจ้าจะไม่ขอเข้าไปยุ่งเด็ดขาด จะให้พ่อแม่มีความชื่นใจในตัวข้าพเจ้าเสมอ
ตั้งแต่เล็ก..พอแม่ตายไป พ่อก็พาไปอยู่กะแม่เลี้ยง โดนสาระพัด พอเห็นหน้าพ่อ เพื่อความสุขของพ่อยอมได้ จบกระทั้งเรียนจบ ได้ทำงานสมใจหวัง จำได้มิเลือนคือ เงินเดือนครั้งแรกในชีวิต เอาไปให้พ่อหมดเลย พ่อถามว่าแล้วจะเอาอะไรใช้ล่ะให้พ่อแล้วน่ะ ก็ตอบไปว่า...ก็คงจะมีใช้แหล่ะ แต่อยากยกเงินเดือนที่ลูกทำมาหาได้นี่ให้พ่อรับไว้ชื่นใจหน่อย สงสารพ่อลูก 8 คน ไม่มีคนไหนเลยที่ให้เงินพ่อใช้ พ่อรับเงินแล้ว น้ำตาไหล ตั้งแต่นั้นมาก็ส่งเงินให้พ่อใช้ไม่นานท่านก็เสียชีวิต
ทุกวันนี้..แม่เลี้ยงกะลังนอนรอความตาย นอนอยู่โรงพยาบาล รอดิฉันไปแล้วหมอก็จะถอดสายอ๊อกซิเจน แต่ดิฉันยังไม่ไป ถ้าไปก็เหมือนฆ่าแม่เลี้ยง เพราะลูกแกจะให้หมอเอาอ๊อกซิเจนออก ดิฉันสั่งว่าห้ามเอาออกจนกว่าดิฉันจะสั่งให้ออก สาเหตุที่ท่านโลหิตในสมองแตกคงเพราะเสียใจที่ลูกเขา ด่าแช่งให้แม่ตายไวๆ ส่วนดิฉันเองไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็มิเคยลืมข้าวแดงแกงร้านที่เคยอาศัยอยู่ ก็จะซื้อข้าวของ พร้อมเงินให้ทุกครั้งที่กลับไปเยี่ยมบ้าน ทำให้แกต้องร้องไห้ทุกทีเวลาเจอหน้าดิฉัน
จากผลบุญที่ได้ตอบแทนพระคุณพ่อแม่นั้น ยังไหลมาไม่รู้จบ ดิฉันได้นำประสบการณ์ชีวิตของตัวเองไปสอนเด็กรุ่นหลังมากมายหลายคนว่า อย่าลืมพ่อแม่เด็ดขาด ทำตามแบบดิฉันแล้ว ไม่มีคำว่า..อด หรือตกงาน
ดิฉันได้งานทำที่ดี ในชีวิตไม่เคยตกงาน ยังระลึกถึงบุญคุณคนที่นำพาไปฝากเข้าทำงานเสมอ บางครั้งก็ให้ของขวัญปีใหม่ โทรไปขอบคุณเขาทุกปีเสมอ ว่าเรายังไม่ลืมบุญคุณเขาน่ะ มักได้งานจากพี่เขาฝากให้เสมอ
เพื่อนๆ งง กันหมด บอกว่า..เรียนก็ไม่เก่ง เกรดก็ต่ำ ทำไม๊..ได้ทำงานดีๆ เงินเดือนดี โบนัสดี โอกาสก็ดี ได้ทำงานกะต่างชาติตลอดทั้งที่ภาษาอังกฤษไม่เก่ง เลยตอบไปว่า..เพราะดิฉันไม่เคยลืมผู้มีประคุณทุกคนที่ช่วยน่ะซิ พอทำบุญทีไรก็มักจะระลึกถึงตลอด ถ้าไม่มีเขาเราคงไม่มีวันนี้แน่นอน
เชื่อเถอะว่า..ผลบุญที่ตอบแทนพระคุณให้กับพ่อแม่นั้น ทำให้เราไม่อด ไม่อยาก คำว่า..ไม่ได้ ไม่มี จะไม่เกิดขึ้นในงานที่ทำ แม้ว่าทุกวันนี้พ่อแม่ได้ตายไปหมดแล้ว ก็จะไปบวชชีถือศีล เอาบุญให้ท่านถ้าว่างจากการงาน |
|
|
|
|
 |
เม้า จากเดนมาร์ก
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
27 พ.ค.2007, 9:27 pm |
  |
ดิฉันเชื่ออย่างสนิทใจว่าใครก็ตามที่ตอบแทนบุญคุณพ่อแม่จะประสบผลสำเร็จในชีวิต อย่างที่ดิฉันได้ประสบผลสำเร็จในชีวิตมาแล้ว ดิฉันได้ส่งเงินให้พ่อแม่ใช้มาตลอด ตั้งแต่ดิฉันเรียนจบ ปวส. ตอนนั้นดิฉันอายุประมาณ 22-23 ปี ส่งให้เดือนละประมาณ 2,000 บาททุกเดือน และเริ่มส่งให้มากขึ้นเรื่อยๆ
จนกระทั้งปัจจุบันนี้ดิฉันอายุ 32 ปี และดิฉันส่งเสียให้พ่อแม่ เป็นเงิน 2,100 kron Denmark หรือประมาณ 13,000 ไทยบาท ทุกเดือน และดิฉันได้ปลูกบ้านให้พ่อแม่อยู่ใหม่หนึ่งหลังเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ราคาประมาณ ล้านกว่าบาท ที่ จ.พิษณุโลก และดิฉันได้ซื้อรถให้พ่อใช้หนึ่งคัน ดิฉันได้พยายามตอบแทนบุญคุณพ่อและแม่มาตลอด จนปัจจุบันนี้เป็นระยะเวลา 10 กว่าปีแล้วที่ดิฉันดูแลทางบ้าน คนรอบข้างในหมู่บ้านของพ่อและแม่ดิฉัน จะพูดสรรเสริญในความกตัญญูของดิฉันตลอด
ปัจจุบันนี้ดิฉันได้ใช้ชีวิตอยู่ประเทศเดนมาร์ก มาเป็นระยะเวลาประมาณ 6-7 ปีแล้ว ดิฉันได้ทำงานที่ดีมีเงินเดือนที่ดี ดิฉันเรียนจบปริญญาตรี จากเมืองไทย แต่ว่าปัจจุบันนี้ดิฉันเรียนอยู่ที่โรงเรียนการดูแลผู้สูงอายุของรัฐบาลเดนมาร์กและได้รับเงินเดือนในการเรียนด้วย เดือนหนึ่งก็ตกประมาณ 6-7 หมื่นบาทได้หลังจากที่หักภาษีแล้วนะก่อนภาษีถ้าคิดเป็นเงินไทยแล้วก็ แสนกว่าบาท แต่ที่เดนมาร์กทุกอย่างต้องหักภาษีค่ะ และอีกไม่นานดิฉันก็จะเรียนจบ และก็สามารถที่จะทำรายได้ ตกเดือนๆ หนึ่ง เป็นเงินแสนถึงเกือบสองแสนบาทไทยได้ถ้าดิฉันขยัน แต่ดิฉันจะขยันค่ะ ดิฉันมีชีวิตที่ดีขึ้นเรื่อยๆ มาตลอด เป็นผู้หญิงตัวคนเดียว ดิฉันโชคดีที่ได้อยู่ประเทศเดนมาร์กเพราะว่ารัฐสวัสดีการของประเทศนี้ดีมาก
ดิฉันเป็นประชากรของประเทศนี้สามารถอยู่ได้ตลอดชีวิต และสามารถได้รับเงินเดือนคนแก่เมื่อดิฉันอายุ 65 ปี ดิฉันมีปัญหาอะไรเขาก็จะดูแลดิฉันได้อย่างดี เมื่อดิฉันแก่ตัวไปทางรัฐบาลของเดนมาร์กก็จะต้องดูแลดิฉัน เพราะว่าดิฉันได้ทำงานเสียภาษีให้ประเทศนี้ ดิฉันคิดว่าดิฉันโชคดีหลายอย่าง เพราะว่าดิฉันไม่ทิ้งพ่อและแม่ ดิฉันได้สัญญากับตัวเองว่าจะเลี้ยงพ่อแม่ตลอดไป ตราปใดที่ดิฉันยังมีชีวิตอยู่ คุณเชื่อเถอะค่ะว่าคนไหนตอบแทนบุญคุณพ่อแม่ คนนั้นจะไม่ตกอบอย่างแน่นอน ดิฉันเชื่อค่ะ |
|
|
|
|
 |
กนกกุล ศรีศักดิ์
บัวใต้ดิน

เข้าร่วม: 21 มี.ค. 2007
ตอบ: 10
ที่อยู่ (จังหวัด): สุราษฎร์ธานี
|
ตอบเมื่อ:
28 พ.ค.2007, 11:35 am |
  |
ทุกท่านน่ารักมาก มีความกตัญญู ต่อพ่อแม่ ไม่ทอดทิ้งพ่อแม่ พระจะคุ้มครองทุกท่าน สิ่งดีๆจะเข้ามาในชีวิตคะ ดิฉันบอกน้องๆทุกคน ตอนนี้ดิฉันเหลือแม่คนเดียว ท่านแบ่งทรัพย์สินให้ลูกหมดทุกคน และท่านก็เข้าวัดทำบุญ ทำกับข้าวเลี้ยงพระ ดูแลความสะอาดของวัด(บริเวณครัว) ดิฉันพยายามถามท่านว่าแม่เหนื่อยใหมที่ทำทุกวันนี้ แม่บอกว่ามันเหนื่อยนั้นแหละแต่สบายใจ กลับมาบ้านนอนพักก็หาย เงินทองที่ลูกๆให้ไปท่านก็เอาไปซื้อข้าวของทำอาหารเลี้ยงพระบ้างเล็กน้อยทุกวัน ดิฉันสั่งน้องว่าเรื่องของลูกชายดิฉันที่ตกงานอย่าบอกให้ท่านรู้ เราจะไม่ให้ท่านรับรู้เรื่องไม่สบายใจเด็ดขาด ขอให้ท่านทราบแต่สิ่งสบายใจ มีความสุขจนนาทีสุดท้ายของท่าน ตอนนี้ฉันก็มีความสุขตามอัตภาพ แบบเศรษฐกิจพอเพียงของพ่อหลวงคะ |
|
|
|
  |
 |
เม้า จากเดนมาร์ก
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
28 พ.ค.2007, 3:19 pm |
  |
แม่ของคุณกนกกุลเหมือนแม่ของดิฉันเลย แม่ของดิฉันชอบเข้าวัด ท่านชอบทำบุญมาก ตั้งแต่ดิฉันเล็กจนโตก็เห็นแต่แม่ไปวัดทำบุญ ดิฉันภูมิใจมากที่ได้เกิดเป็นลูกของแม่และพ่อของดิฉัน แม่ชอบไหว้พระทุกวัน ดิฉันเห็นตั้งแต่เกิด ดิฉันก็ทำตาม คนระแวกบ้านของแม่จะรู้ดีว่าแม่ทำบุญมาตลอด ตอนแม่เป็นสาวๆ ท่านเป็นแม่ครัวเอกของวัดในหมู่บ้าน ในการทำบุญหารายได้มาสร้างโบสถ์ ซึ่งใช้เวลาหลายปีกว่าชาวบ้านจะได้โบสถ์ แม่ยอมเหนื่อยแม่เคยอยู่หน้าเตาทำกับข้าวเลี้ยงคนมาทำบุญซึ่งแม่เหนื่อยมากดิฉันเห็น แม่ทำมาหลายสิบปีกว่าโบสถ์จะเสร็จ ตอนนี้แม่ท่านอายุมากแล้ว ท่านอายุ 73 ปี แต่ท่านก็ไม่ละจากการไปวัด ทำบุญไหว้พระทุกวันและผลบุญนั้นก็ตอบกลับมาให้แม่และครอบครัวดิฉันมีความสุข ส่วนพ่อท่านชอบช่วยเหลือชาวบ้าน ท่านชอบช่วยเหลือชาวบ้านที่มีปัญหาถ้าท่านช่วยได้ท่านจะช่วย คนในหมู่บ้านส่วนมากจะรักพ่อและแม่ดิฉัน เพราะว่าท่านใจดี แม่ชอบทำบุญ พ่อชอบช่วยเหลือชาวบ้านที่มีปัญหา ดิฉันคิดถึงพ่อและแม่ทุกวัน ดิฉันอยู่ไกล แต่ดิฉันก็ส่งเสียให้ท่านได้ใช้ทุกเดือนๆ ไม่เคยขาด ดิฉันตอบแทนบุญคุณท่านตลอดมา แต่บุญคุณของบิดามารดามากมายยิ่งใหญ่มากกว่าที่ดิฉันจะตอบแทนหมดท่านให้ชีวิต ให้เลือดเนื้อ ให้ความเป็นคน ให้ความอบรมสั่งสอนให้เป็นคนดีในสังคม บุญคุณของทั้ง 2 ท่านนี้มากมายมหาศาลมากกว่าจะตอบแทนหมด |
|
|
|
|
 |
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
30 พ.ค.2007, 12:16 pm |
  |
ชื่นใจแทนคุณพ่อคุณแม่ ของคุณเมาท์คะ มีลูกน่ารักมาก ทำต่อไปนะคะหนูผลตอบแทนเราไม่ต้องนึกถึง เพราะเรารู้ดีกันใช่มั้ยคะว่าคืออะไร ใครไม่ทำคงไม่รู้หรอก |
|
|
|
|
 |
|