ลูกโป่ง
บัวแก้ว


เข้าร่วม: 01 ส.ค. 2005
ตอบ: 4089
|
ตอบเมื่อ:
30 เม.ย.2007, 11:52 am |
  |
เมื่อยังสาว เธอจัดว่าเป็นผู้หญิงที่สวยระดับนางงาม
ไม่ใช่เรื่องยากที่เธอจะได้ชายที่หล่อ เก่ง และรวยมาเป็นสามี
เส้นทางชีวิตของเธอราบรื่นและสบายเหมือนโรยด้วยกลีบกุหลาบ
แต่ละวันหมดไปกับการเที่ยวห้าง แต่งผม สังสันท์
เช่นเดียวกับหญิงไฮโซทั้งหลาย พอถึงหน้าร้อนก็ไปท่องเที่ยวต่างประเทศ
และขนของที่ช็อปปิ้งกลับมาทีละหลายกระเป๋า
แต่หลังจากที่แต่งงานมาได้เกือบ ๒๐ ปี
เธอก็พบความจริงว่าสามีที่แสนดีนั้นปันใจให้แก่หญิงอื่น
หญิงคนนั้นไม่ใช่ใครที่ไหน หากเป็นแม่ครัวประจำบ้านนั่นเอง
แม้หญิงผู้นั้นจะเป็นสาวปริญญา ไม่ได้ทำงานกวาดถูอย่างสาวใช้ทั่วไป
แต่ก็ต่ำชั้นกว่าเธอ เธอจึงยากที่จะทำใจได้ที่เขาไปลุ่มหลงหญิงผู้นั้น
นับแต่นั้นวิมานก็กลับกลายเป็นนรกทันที
ไม่มีวันไหนที่เธอจะไม่รู้สึกชิงชังทั้งสองคน
แล้ววันหนึ่งสามีก็ชวนเธอไปเที่ยวทะเลที่เขาหลัก
แน่นอนเขาอยากไปเที่ยวกับชู้รักมากกว่า
แต่เธอก็ยอมไป เพราะบังเอิญมีเพื่อนฝรั่งมาเยี่ยมเธอ
เธอจึงถือโอกาสนี้พาเพื่อนฝรั่งไปสัมผัสทะเลอันดามันอันลือชื่อด้วย
เช้าวันที่ ๒๖ ธันวาคม ๒๕๔๗
ขณะที่เธอกำลังนั่งเล่นอยู่บนเรือกับเพื่อนฝรั่งนอกฝั่ง
คลื่นสึนามิก็ถาโถมมาอย่างไม่ทันตั้งตัว เรือพลิกคว่ำทันที
มารู้ตัวอีกทีเธอก็อยู่ใต้ท้องเรือ
เธอตื่นตระหนกตกใจมากเพราะสำลักน้ำเข้าไปเต็มที่
ชั่วขณะนั้นเองก็ได้ยินเสียงเพื่อนฝรั่งตะโกนให้กำลังใจ
ตอนนั้นเธอคิดว่า คงไม่รอดแล้ว
ในวินาทีวิกฤตนั้นคลื่นยักษ์ก็ซัดสาดอีกทีจนทั้งเรือและคนลอยละลิ่ว
มาได้สติอีกที เธอก็อยู่บนฝั่งแล้ว
เมื่อคลื่นนรกสงบลง เธอตามหาเพื่อนทันที
แต่กลับพบเขาในร่างที่ไร้วิญญาณ
ชะตาชีวิตดูเหมือนเล่นตลก
เธอน่าจะตายตั้งแต่ตอนอยู่ใต้ท้องเรือแล้ว
แต่ทำไมถึงรอดมาได้ ส่วนเขากลับตาย
เหตุการณ์ครั้งนั้นทำให้ชีวิตของเธอเปลี่ยนไป
หลังจากที่ได้สัมผัสใกล้ชิดกับความตาย
เธอเห็นชัดเลยว่า ความทุกข์ที่เธอได้พานพบมาก่อนหน้านั้น
โดยเฉพาะความทุกข์ที่สามีปันใจให้หญิงอื่นนั้น นับว่าเล็กน้อยมาก
จากเดิมที่เคยคิดว่า ตัวเองเป็นคนมีเคราะห์นั้น
ตอนนี้กลับเห็นว่าตนเป็นคนโชคดี
ยิ่งกว่านั้นทัศนคติของเธอต่อทั้งสองคนนั้นก็เปลี่ยนไปด้วย
แทนที่จะเกลียดเหมือนก่อน
เธอกลับขอบคุณหญิงสาวผู้นั้นที่ปรนนิบัติเธออย่างดีตลอดหลายปีที่ผ่านมา
หาไม่แล้วชีวิตของเธอคงไม่สะดวกสบายอย่างนี้
ขณะเดียวกันเธอก็ขอบคุณสามี เพราะรู้ดีว่า
การที่เธอได้รับการปฏิบัติอย่างดีจากสาวคนนั้น
เป็นเพราะ “บารมี” ของสามียิ่งกว่าอะไรอื่น
บ้านที่เคยเป็นนรกตอนนี้กลับมาเป็นวิมานอีกครั้งหนึ่ง
ถึงตอนนี้เธอเที่ยวเตร่น้อยลง
แต่หันมาให้เวลากับการปฏิบัติธรรมมากขึ้น
เพราะเธอรู้ดีว่าวิมานหรือนรก สุขหรือทุกข์นั้น อยู่ที่ใจของเธอเป็นสำคัญ
ความตายนั้นแม้จะเป็นสิ่งน่ากลัว
แต่ก็สามารถเปลี่ยนมุมมองของเราให้หันมาชื่นชมกับสิ่งที่มีอยู่ได้
เวลาประสบกับความไม่สมหวัง
เรามักจมอยู่กับมันจนดูเหมือนว่าไม่มีอะไรทุกข์มากกว่านี้อีกแล้ว
แต่ความตายสามารถเปิดใจให้เราตระหนักว่าเหตุการณ์ดังกล่าวเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก
เพราะยังมีทุกข์มากกว่านั้นอีก คือ ความตายนั่นเอง
ถ้าเพียงเท่านี้เรายังทำใจไม่ได้ แล้วจะทำอย่างไรเมื่อเจอความตาย
คนเรามักลืมไปว่าตัวเองจะต้องตาย
จึงไปยึดมั่นถือมั่นกับสิ่งต่างๆ มากมาย
เวลาใครทำอะไรไม่ถูกใจ ก็เกลียดโกรธอย่างหัวปักหัวปำ
แต่ถึงจะโกรธเกลียดแค่ไหน ไม่ช้าก็เร็วทั้งเราและเขาก็ต้องตายจากกัน
ฉะนั้นจะโกรธกันไปทำไม
ในทำนองเดียวกัน อยากได้อะไรก็ตาม ก็อย่าไปเป็นบ้าเป็นหลังกับมันมากนัก
เพราะเมื่อถึงวันนั้น เราก็เอาอะไรไปไม่ได้สักอย่าง
ใครที่คิดว่าตัวเองเป็นคนโชคร้าย ลองเปรียบเทียบกับคนที่ตายไปแล้ว
จะตระหนักว่าตนเองยังโชคดี
อย่างน้อยก็ยังมีโอกาสได้อยู่กับคนที่ตนรักและผูกพัน
โลกและชีวิตนี้ยังมีสิ่งดีๆ ที่น่าชื่นชมอีกมาก
หากยังไม่เห็น รอดพ้นจากความตายเมื่อไรคุณจะได้เห็นเมื่อนั้น
แต่จะไม่ดีกว่าหรือหากเราชื่นชมสิ่งเหล่านี้เสียแต่เนิ่นๆ
โดยไม่ต้องผ่านเหตุการณ์เจียนตายเสียก่อน
--------------------------------
จาก...คอลัมน์ ชวนสังคมคิด
ชีวิตเปลี่ยน [ IMAGE มกราคม ๒๕๕๐ ]
โดย...คุณภาวัน
http://www.budnet.info/webboard/view.php?category=textc&wb_id=44&visitOK=1
 |
|
|
|