ตุ๊กตาทหารดีบุกผู้ซื่อสัตย์

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:37 pm

บทนำเรื่องนิทานเรื่องตุ๊กตาทหารดีบุกผู้ซื่อสัตย์ นี้เป็นนิทานที่ถูกแต่งขึ้นโดยนักแต่งเทพนิยายชื่อ " แอนเดอร์เสน " ได้เล่าถึง " ความมั่นคงและความกล้าหาญของตัวเอกคือตุ๊กตาทหารดีบุก " ว่าต้องประสบพบกับความมหัศจรรย์และรวมถึง เหตุการณ์ที่น่าตื่นเต้นที่จำเป็นและได้ประสบมาตลอด แต่ในตอนจบก็ได้สมรักสมความปรารถนาในความรักกับสาวน้อย นางระบำในที่สุด

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:38 pm

ประตูบ้านได้ถูกเปิดกว้างออก และได้มีพ่อซึ่งในมือได้ถือกล่องของขวัญมากมายสุมอยู่หลายกล่อง พร้อมด้วยใบหน้าที่มี แต่รอยยิ้ม พวกลูก ๆ ซึ่งมีเด็กหญิงกับเด็กชาย ต่างก็วิ่งเข้าไปต้อนรับอย่างดีใจ " พ่อกลับมาแล้ว...เย้ ๆ มีของขวัญติด มือมาด้วย เย้ เย้ " พ่อมองลูกอย่างเอ็นดูและได้บอกกับลูกว่า " ไปที่ห้องของพวกเธอก่อนแล้วค่อยแกะออกดู นะลูกรัก พ่อคิดว่าจะต้องถูกใจพวกเธออย่างแน่นอนเลย เชื่อสิ " เด็กทั้งสองจึงรีบวิ่งถือกล่องของขวัญเหล่านั้นเข้าไปในห้องทันทีอย่างว่า ง่าย เมื่อเข้ามาในห้องแล้วทั้งสองก็ช่วยกันแกะกล่องของขวัญเหล่านั้นออกดูกันใหญ่ เด็กหญิงได้รับสิ่งที่น่ารักที่สุดเป็น ปราสาทหลังใหญ่ มองผ่านหน้าต่างบานจิ๋วเข้าไปแล้วสามารถมองเห็นห้องต่าง ๆ ได้อีกด้วย และที่น่ารักที่สุดเห็นจะเป็นสาวน้อยตัวเล็กที่ยืนอยู่ตรงประตูปราสาทที่เปิดอยู่ เธอสวมกระโปรงผ้าบาง ๆเป็นผ้าจีบรอบตัว สาวน้อยคนนี้ยืนเหยียดแขนขึ้นไปข้างบนข้างหนึ่ง เพราะว่าเธอเป็นนักระบำ แล้วเธอก็ยกขาข้างหนึ่งขึ้น ซึ่งเป็นท่าที่เหมือน กับกำลังเต้นระบำอยู่

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:39 pm

ส่วนในกล่องของขวัญของเด็กชายนั้น ได้มีตุ๊กตาทหารดีบุก 25 ตัว เป็นพี่น้องกัน เพราะทำมาจากช้อนดีบุกคัน เดียวกัน ทหารทั้งหมดแบกอาวุธ และใบหน้ามองตรง เครื่องแบบที่สวมสวยงามนั้นมีสีแดงกับสีเหลืองทอง เด็กชาย ตะโกน พร้อมกับตบมือด้วยความดีใจ ทหารดีบุกทุกตัวจะเหมือนกันหมด ยกเว้นมีอยู่ตัวหนึ่งที่ไม่เหมือนใคร ผิดแผกไปจากตัวอื่น ๆ เล็กน้อย คือมีขาข้างเดียว เพราะเมื่อตอนที่มีการล่อทหารดีบุกนั้นเมื่อหล่อถึงตัวสุดท้ายดีบุกไม่พอ แต่ก็ไม่มีปัญหาอะไร เพราะเวลายืนด้วยขาข้างเดียวก็มั่นคงดีเหมือนกับทหารตัวอื่น ๆ ที่ยืนสองขา และเขาเป็นทหารคนเดียวที่ไม่เหมือนใคร

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:40 pm

เมื่อเวลาแห่งความชื่นชมกับของเล่นต่าง ๆเหล่านั้นผ่านมาได้สักพักประตูห้องก็ถูกเปิดขึ้นอีกครั้ง แต่คราวนี้ผู้ที่ยืนอยู่นั้นเป็น แม่ของเด็กทั้งสองเอง " ได้เวลาเข้านอนแล้วนะลูก ไว้พรุ่งนี้ค่อยมาเล่นใหม่ นะจ๊ะ " เด็กชายกับเด็กหญิงจึงรีบวิ่งตามแม่ของตน ออกไปจากห้องนั้นทันที.....และก่อนที่พวกเขาจะออกไปจากห้องนั้น เด็กชายได้นำกล่องที่ใส่ทหารดีบุกไปวางไว้บนโต๊ะ และบนโต๊ะที่บรรดาทหารดีบุกยืนอยู่นั้น ไม่ได้มีแต่เฉพาะทหารดีบุก อย่างเดียว แต่จะมีของเล่นอย่างอื่นวางอยู่ด้วย ซึ่งรวมทั้งปราสาทหลังใหญ่ และสาวน้อยนางระบำผู้สวยงาม ทหารดีบุกขา เดียวมองจ้องสาวน้อยนางระบำตัวนั้นอย่างตะลึงเลยทีเดียว แต่เขามองเห็นว่าขาข้างหนึ่งของเธอนั้นหายไป ด้วยมองไม่ เห็นถนัด เขาจึงคิดว่าสาวน้อยคนนี้มีขาข้างเดียวเหมือนกับเขา " สาวนักระบำนางนั้นจะต้องเป็นภรรยาของฉัน " ทหารดีบุก ขาเดียวคิด " แต่เธอเกิดมาในตระกูลสูงศักดิ์ เธออาศัยอยู่ในปราสาท แต่ฉันอยู่เพียงในกล่อง และกล่องนั้นทำขึ้นจำเพาะ ทหาร 25 ตัวเท่านั้น ไม่มีที่ว่างเว้นไว้สำหรับเธอได้เลย แต่...ตอนนี้ต้องทำความรู้จักกับเธอเสียก่อน " ว่าแล้วทหารดีบุกก็ยืดกายยืนเต็มตัวเพื่อหวังให้เป็นจุดเด่น เพราะจากจุดนี้เองทหารดีบุกขาเดียวสามารถมองเห็นหญิง ผู้สูงศักดิ์ ที่ยังคงยืนขาเดียวโดยที่ไม่เสียหลักแต่อย่างใดได้อย่างชัดที่สุด

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:41 pm

ครั้นถึงเวลาเที่ยงคืนตรง เมื่อคนในบ้านต่างพากันเข้านอนและหลับหมดแล้ว ตอนนี้ก็ได้เวลาและถึงบทที่พวก ของเล่นต่าง ๆ จะได้มีโอกาศ ออกมาเล่นกับ " แขกผู้มาเยือนใหม่ " เป็นการออกรบเต้นรำและเล่นโยนลูกบอล เป็นงานเลี้ยง ต้อนรับครั้งใหญ่เสียด้วย ตุ๊กตาล้มลุกทำท่าตีลังกากลิ้งไปกลิ้งมา ลิงตีฉิ่งก็จะรีบเดินเพื่อไปก่อกวนตุ๊กตานักดนตรีทันที มีเสียง อึกทึกจนตุ๊กตาต่าง ๆและตุ๊กตาหมีได้ออกมาเต้นระบำกันอย่างสนุกสนาน " ยินดีต้อนรับสู่เมืองแห่งของเล่น " ทหารดีบุกทุกตัว ได้ส่งเสียงอื้ออึงอยู่ภายในกล่องแล้วทั้งหมดก็กรูกันออกมาจากกล่องแล้วกระโดดลงมาจากโต๊ะเพื่อจะมาร่วมกับงานสังสรร ครั้งนี้ด้วย

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:42 pm

บนโต๊ะตอนนี้จึงมีเหลือแต่ทหารดีบุกขาเดียว ที่ไม่ยอมคิดขยับเขยื่อนไปทางไหนและนางระบำตัวน้อย เธอประคองตัวตรงบนปลายเท้า พร้อมกับยืดแขนวาดไปสุดแขน เหมือนที่เขาหรือทหารดีบุกยืนอย่างแน่วแน่ ด้วยขาเพียงข้างเดียว เขาไม่ยอมละ สายตาจากเธอไปเลยแม้แต่สักนาทีเดียว " ช่างเป็นสาวน้อยที่สวยงามอย่างเหลือเกิน " เขารำพึงอยู่ตลอดเวลาไม่หยุดปาก เมื่อสาวน้อยนางระบำได้รู้สึกตัวว่าได้ถูกโดนจ้องมองจากทหารดีบุกรูปหล่อเข้าอย่างนั้น แก้มทั้งสองข้างของเธอก็เริ่มแดงขึ้น และดูเหมือนจะค่อย ๆแดงระเรื่อขึ้นมาเรื่อย ๆ ด้วยความอาย ทหารดีบุกเห็นว่าเธอได้ส่งยิ้มและจ้องมองเขาตอบกลับมาจริง ๆ

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:43 pm

ทหารดีบุกเมื่อเห็นรอยยิ้มแบบเอียงอายของสาวน้อยนางระบำเข้าอย่างนั้น ก็พูดทักเธอขึ้นว่า " คุณสาวน้อยนักเต้นระบำ คุณก็ ยืนด้วยขาข้างเดียวเหมือนกับผมด้วยใช่ไหม ? " สาวน้อยจึงตอบรับว่า " ใช่แล้วค่ะ เพราะฉันกำลังเต้นรำอยู่จึงต้องยกขา ขึ้นข้างหนึ่งอย่างที่เห็นนี่ไง คะ " ทหารดีบุกขาเดียว ด้วยความดีใจที่เห็นว่าสาวน้อยนางระบำดูท่าทางมีไมตรีกับเขาเหมือนกัน จึงออกปากชวนเธอว่า " เธอคงจะเต้นรำเก่ง ให้เกียรติเต้นรำกับผมสักเพลงได้ไหมครับ " " ค่ะ ยินดีอย่างที่สุด " แล้วทั้งคู่ก็ออก เต้นหมุนไปรอบ ๆ อย่างมีความสุข ใช่แล้ว...นี่แหละที่เขาเรียกกันว่า " รักแรกพบ " ใช่แน่...อย่างแน่นอนเลยด้วย.....

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:45 pm

แล้วในทันทีนั้นก็มีเสียงดังโครมสนั่นขึ้นอย่างกระทันหัน ฝากล่องเกมเล่นกลตกใจ ที่อยู่บนโต๊ะนั้นด้วย ได้ถูกเปิดออกมาและ ได้มีซาตานตัวสีดำจอมวายร้าย ซึ่งมันนั้นยังเก่งเรื่องการเล่นกลและเวทมนต์คาถามากตัวหนึ่ง ออกมาวาดลวดลายซึ่งเป็นกล อย่างหนึ่งของมัน " เจ้าทหารดีบุก " ซาตานตะโกนเรียก " สาวน้อยนางระบำนางนี้ จะต้องมาเป็นภรรยาของข้า ไม่ใช่เจ้า " แต่ ทหารดีบุกก็แสร้งทำเป็นไม่ได้ยิน ดังนั้นมันจึงหันไปทางนางระบำสาวน้อยแล้วตะคอกใส่ด้วยเสียงอันดังว่า " ดีละ ถ้าอย่างนั้น นางระบำผู้แสนสวย เธอต้องมานี่ ! " และเมื่อมันพูดจบลงก็ตรงเข้ามาจับแขนแล้วดึงตัวนางระบำให้ผละจากไป

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:46 pm

" ไม่เอา ปล่อยฉันนะ ฉันไม่ชอบพวกปีศาจ " นางระบำร้องเสียงดังแล้วนางก็ได้เอามืออีกข้างของนางยกขึ้นตบไปที่มือของ เจ้าซาตานและสะบัดหนีอย่างแรง จึงเป็นผลให้เจ้าซาตานนั้นยิ่งโมโหขึ้นมากกว่าเก่าเป็นทวีคูณ " นี่ จะขัดขืนไม่ยอมเชื่อฟังข้า หรือ ? " ว่าแล้วมันก็ตรงเข้าตบตีนางระบำหลายครั้งอย่างโหดร้าย ทหารดีบุกขาเดียวเมื่อเห็นดังนั้น ก็ชักดาบของเขาออกมาจาก ฝัก " เจ้าซาตานจอมวายร้าย แกมาทำกับสาวน้อยนางระบำของฉัน อย่างไม่น่าให้อภัยอย่างนั้นได้อย่างไรเล่านี่ ! " ทหารดีบุก วิ่งขาข้างเดียวเข้าใส่อย่างองอาจแบบชายชาติทหารเลยทีเดียว

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:47 pm

เจ้าซาตานเมื่อเห็นดังนั้น จึงรีบผละจากสาวน้อยนางระบำ แล้ววิ่งไปหยิบฉะมวกอาวุธประจำตัวของมันออกมาจากกล่อง ทีนี้ ก็ตรงเข้าต่อสู้กับทหารดีบุกขาเดียวทันที " ฮี่ ฮี่ ฮี่ อ้ายทหารดีบุกเอ๋ย...มีขาอยู่ข้างเดียวอย่างเจ้า จะทำอะไรข้าได้ล่ะ เหอ ๆๆ " แล้วทีนี้การต่อสู้ระหว่างทั้งสอง คือระหว่างทหารดีบุกกับซาตานก็ถูกเปิดฉากขึ้นมา เสียงดาบและฉะหมวกประทะกันดังสนั่น หวั่นไหว แต่ด้วยเจ้าซาตานนั้นมันมีฤทธิ์มากกว่าทหารดีบุกหลายเท่า ร่างกายนั้นก็ใหญ่โตกว่าด้วย ทหารดีบุกจึงได้แต่ถอย ต้องถอยออกไปเรื่อย ๆ จนในที่สุดก็ต้องไปยืนจนมุมอยู่ที่บานประตูหน้าต่าง และเสียหลัก

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:48 pm

แล้วในทันทีนั้น...บานประตูหน้าต่างก็เปิดกางออกอย่างกระทันหัน ! " โอ้ย...ช่วยด้วย " ทหารดีบุกที่เสียหลักอยู่ก่อนแล้ว จึงพลัดตกลงไปสู่ด้านล่างอย่างน่าสงสาร แล้วตรงนั้นก็เป็นเวลาพอดีกับที่เวลาเช้ามาถึง " เอ็ก อี้ เอ๊ก เอก " เสียงไก้โก่ง คอขันดังกังวานไปทั่วบริเวณนั้น เจ้าซาตานรีบตาลีตาเหลือก วิ่งกลับเข้าไปในกล่องเกมเล่นกลตกใจของมันอย่างเดิม ตุ๊กตาและของเล่นอื่นๆ ทั้งหมด ก็รีบเข้าสู่สภาพเดิม...ด้วยหมดเวลาของงานเลี้ยงต้อนรับสู่เมืองแห่งของเล่นเสียแล้ว ทุก ๆอย่างจำต้องกลับเข้าสู่สภาพเดิม และยืนนิ่งอยู่อย่างสงบ....จนกว่าจะถึงเวลาที่สนุกสนานของครั้งหน้าต่อไป ส่วนทหารดีบุกนั้นเมื่อตกลงมาจากชั้นสามลงสู่พื้นข้างล่างอย่างเร็วจี๋เข้าอย่างนั้น จึงเป็นผลทำให้เขาหล่นเอาหัวปักพื้นเท้า ชี้ฟ้าดาบปลายปืนตกกระเด็นอยู่กับหินปูพื้นอยู่ตรงด้านล่างนั่นเอง...โธ่...น่าสงสารจังเลย...เจ้าทหารดีบุกขาเดียวผู้น่าสงสาร

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:49 pm

รุ่งเช้า...ฝนที่ตั้งเค้ามานานสาดละอองโปรยตกลงมา และตกหนาเม็ดขึ้นทุกที ตกจนไม่ลืมหูลืมตา พื้นถนนเปียกชุ่มไปหมด ทหารดีบุกได้แต่ยืนขาเดียวหัวทิ่มขาชี้ฟ้าอยู่อย่างนั้น เขาพยายามมองขึ้นไปที่หน้าต่างห้องที่เขาจำต้องพลัดตกลงมานั้นอย่างเสียใจเป็นที่สุด " อ้า..อ้า เราคงจะต้องหมดโอกาศที่จะได้พบกับสาวน้อยนางระบำผู้เลอโฉมผู้นั้นอีกต่อไปเสียแล้ว..ฮื่อ ๆๆ " น้ำตาของเขาหลั่งไหลออกมาเป็นทาง ปนคละไปกับสายฝนที่ตกลงมาไม่ยอมหยุดนั้นอย่างน่าสงสาร... เมื่อฝนหยุดตกลงแล้ว ก็ได้มีเด็กมอมเมมข้างถนนสองคนเดินออกมา " ดูนั่นสิแก...." เด็กคนแรกพูด " นั่นมันทหารดีบุกนี่นา เขากำลังจะแล่น เรือนะ " เด็กสองคนมองตากันแล้วหัวเราะ

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:50 pm

และแล้วเด็กคนแรกที่สวมหมวกกระดาษหนังสือพิมพ์ที่พับเป็นเรือและสวมมาด้วยนั้น เขาถอดมันออกมา...เสร็จแล้วก็จับทหาร ดีบุกใส่ลงไปในเรือกระดาษหนังสือพิมพ์นั้น และนำไปลอยที่ท่อระบายน้ำ เด็กสองคนวิ่งตามไปข้าง ๆ พลางตบมือตามไปด้วย แต่พระเจ้าช่วย เกิดคลื่นยักษ์ขึ้นในรางน้ำและกระแสน้ำปั่นป่วนขึ้นอย่างกระทันหันอีกครั้ง เพราะฝนได้กลับมาตกกระหน่ำซ้ำ ลงอีก เรือกระดาษโคลงเครง สักพักเรือก็หมุนคว้าง ทำให้ทหารดีบุกตัวสั่นสะท้าน แต่กระนั้นเขาก็ยังทำตัวตรงไม่ยอมกระพริบ ตาเลยสักนิด ยังคงมองตรงและแบกปืนไว้มั่น

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:51 pm

พลันเรือก็หมุนคว้างเข้าไปในท่อระบายน้ำที่มืดสนิท ไม่ต่างกับที่อยู่ในกล่อง " เอ...นี่เรากำลังจะไปไหน หว่า " เขารำพึงอย่างครุ่นคิด " อ๋อ อ๋อ รู้แล้ว มันเป็นความผิดของเจ้าซาตานตัวดำจอมวายร้ายตัวนั้นแน่ ๆ โธ่เอ๋ย ถ้าหากสาว น้อยคนนั้นมาด้วยกับเรือลำนี้ละก็ ต่อให้มืดกว่านี้อีกสองเท่าก็ไม่กลัว..เชื่อสิ " เรือได้แล่นออกไปข้างหน้าอย่างเร็วรี่ไม่ยอมหยุด อยู่ในท่อระบายน้ำแห่งนั้นอย่างไม่รู้ว่าจะไปจบลงที่ไหน อย่างที่เรียกว่าไร้จุดหมายปลายทางเสียด้วยก็ว่าได้

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:52 pm

พอเรื่อแล่นมาจนถึงที่ ๆ พอจะพอมีแสงสว่างให้มองเห็นอยู่ได้บ้างนั้น และขณะเดียวกันก็ได้ มีหนูตัวใหญ่ซึ่งอาศัยอยู่ในท่อ ระบายน้ำนั้น เดินออกมาถามทหารดีบุกขาเดียวว่า " นี่แกมีหนังสือผ่านทางหรือเปล่า ! " หนูถามขึ้น " ยื่นมาซะดี ๆ จะขอดู หน่อย " แต่ทหารดีบุกยังคงยืนนิ่ง กำปืนแน่นยิ่งขึ้น เรือยังคงลอยต่อไป โดยมีหนูตัวนั้นวิ่งตามอยู่ข้างหลังส่งเสียงร้องและ กัดฟัดกรอด ๆ เสียงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ราวกับจะบดให้แหลก พลางร้องตะโกนบอกเศษไม้กับหลอดดูดซึ่งเป็นขยะที่ลอยอยู่ ใกล้ ๆ แถว ๆนั้น ดังลั่นว่า " หยุดเขาไว้ ! .....หยุดเขาไว้ !....เขายังไม่ได้จ่ายค่าผ่านทางเลย ไม่แสดงหนังสือผ่านทางด้วย "

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:53 pm

แต่เรือก็ยังแล่นต่อไปไม่ยอมหยุดและสนใจต่อสิ่งไหนใด ๆ อย่างใดเลยด้วย เจ้าหนูตัวนั้นเมื่อมันวิ่งตามมาติด ๆ จนเหนื่อย มันจึงตะโกนขึ้นอีกครั้งด้วยความโมโห " อะไร อ้ายบ้า...เอ็งเห็นว่าข้านี่น่ะบ้าเหรอ ถึงไม่ยอมพูดอะไรและหยุดเรือของเจ้าด้วย อย่างนี้ ปล่อยไว้ไม่ได้เสียแล้ว ฮ่า ๆๆ เอ็งมันรู้จักข้าน้อยไป " มันพูดไปและทำตาลุกวาวไปด้วย อย่างสุดโมโหและหัวเสีย แล้วพลันทันใดนั้น มันก็กระโดดพรุ่งเข้าใส่ ตัวลอยเลยทีเดียว

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:54 pm

ทหารดีบุกเมื่อเห็นดังนั้นและพร้อมกับความไว ได้ยกปืนปลายดาบที่เป็นอาวุธของเขาออกมา และเสียบขึ้นไปบนอากาศ เสียงปลายดาบเสียบเข้ากับท้องของเจ้าหนูตัวนั้นดัง " จึ๊ก " และตามมาด้วยเสียงร้อง " จ๊าก " ของมัน ดังสนั่นลั่นเลยทีเดียว แล้วจะเป็นยังไงเล่า...ก็เป็นผลทำให้เจ้าหนูตัวนั้นต้องเหวี่ยงตัวหนี แล้วกระเด็นกลับไปอยู่ที่พื้นอย่างไม่เป็นท่า และเมื่อมันลุก และตั้งหลักได้ เท่านั้นแหละ...ก็วิ่งโกยอ้าว หนีไปเสียจากที่นั่นทันที แต่คลื่นนั้นยังจะซัดรุนแรงหนักมากขึ้นทุกที ทหารดีบุก เห็นแสงแดดรำไรสว่างอยู่เบื้องหน้าที่ปลายสุดของท่อระบายน้ำ มีเสียงคลื่นดังสนั่นกึกก้อง ดังขนาดที่ว่าทำให้ชายผู้กล้าหาญ อย่างเขายังผวา ทำให้นึกหวั่นวิตกไปว่า ท่อระบายน้ำแห่งนี้จะไปสิ้นสุดตรงจุดใดกันแน่ แต่ดูเหมือนกำลังจะล่องลงสู่คลองใหญ่ แล้ว มันเป็นเรื่องเสี่ยงอันตรายทีเดียวสำหรับเขา เพราะมันเปรียบเหมือนเท่ากับที่เรามนุษย์คนธรรมดาจะลอยเรือไปยังแอ่ง น้ำตกใหญ่เลยทีเดียวก็ว่าได้....

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:56 pm

เขาอยู่ใกล้เกินไปที่จะหยุดได้ทัน ในที่สุดเรือก็พุ่งพรวดไป ตกลงมาจากที่สูงสู่ด้านล่าง ทหารดีบุกที่น่าสงสารได้แต่ประคองร่าง ยืนตรงเอาไว้ เท่าที่จะทำได้ ฝืนเอาไว้จนตาแทบไม่กระพริบ เรือหมุนคว้างไปสามสี่ตลบ น้ำทะลักเข้ามาในลำเรือจนปริ่มขอบ เรือจมลงแล้ว ตอนนี้ทหารดีบุกยืนอยู่ในน้ำที่ท่วมถึงคอ เรือจมดิ่งลงไปเรื่อย ๆ และเรือกระดาษนั้นอมน้ำจนเปียกชุ่ม ในที่สุดน้ำ ก็ท่วมมิดตัวทหารดีบุก นาทีนั้นเขานึกถึงนางระบำน้อย ซึ่งเขาคิดว่าคงไม่ได้เห็นหน้าอีกแล้ว ทำให้หูแว่งเสียงเพลงหนึ่งดังว่า " หาญสู้ ! หาญสู้ ! พร้อมรบ ! สู้จนพื้นดินกลบหน้า ตราบจนชีพมลาย ! " และแล้วเรือกระดาษก็เปื่อยยุ่ยเป็นชิ้นเล็กชิ้น น้อย ทหารดีบุกจมดิ่งลงไปในน้ำทันใดนั้นเอง และเขาก็ถูกปลาตัวใหญ่ฮุบเข้าไปในท้องทันที อนิจจา....ทำไมถึงได้มืดอย่างนี้ มืดเสียยิ่งกว่าเมื่อตอนที่อยู่ในท่อระบายน้ำเสียอีก แล้วยังแถมแคบกว่าเสียด้วย....

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:57 pm

เขาต้องเข้ามาอยู่ในท้องของปลาเสียแล้วอย่างช่วยไม่ได้ แต่ทหารดีบุกก็ไม่หวั่นไหว กลับล้มตัวลงนอนเหยียด ยาว และบ่ายังคงแบกปืนไว้มั่น ปลาพุ่งตัวไปมา ทำให้ทหารดีบุกจะเคลื่อนตัวสักทีนั้นแสนจะลำบาก ในที่สุดก็แน่นิ่งไป ปลาตัวนั้นยังคงว่ายไปมาเรื่อย ๆ และสาดส่องสายตาของมันเพื่อหาเหยื่อชิ้นใหม่ต่อไป ในที่สุดมันก็ได้แลเห็นสิ่งหนึ่ง ที่เคลื่อนไหวไปมาติดอยู่กับเป็ด มันเป็นใส้เดือนของโปรดของมันเลยหละ แต่มันไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ทันทีนั้นมันได้ว่ายเข้าไปใกล้ ๆ แล้วหุบเอาใส้เดือนของโปรดของมันตัวนั้นเข้าปากทันที....

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 1:58 pm

เจ้าปลาจอมตะกละตัวนั้น มันจำต้องติดเป็ดเสียแล้ว มันดิ้นพลาด ๆ เมื่อสองพ่อลูกผู้ที่กำลังตกปลาได้ดึงเป็ดอันแหลมคมออก จากปากของมัน เด็กชายคนที่เป็นลูก ตบมือดังลั่น " ว้าว ๆๆ ตกได้ปลาตัวใหญ่เสียด้วยนะพ่อ " พ่อได้แต่ยิ้มและบอกว่า " แม่จะ ต้องดีใจอย่างแน่นอนเลยวันนี้ แล้วพวกเราก็จะได้กินปลาย่างที่แสนอร่อยเสียด้วยนะ " สองพ่อลูกด้วยความดีใจรีบแบกปลาที่ตก ได้กลับมาที่บ้านทันที ความมหัศจรรย์นั้นช่างเกิดขึ้นมาหลายครั้งซ้ำแล้วซ้ำเล่า...และคราวนี้ก็เหมือนกัน

ดอกไม้