เมื่อทุกข์จึงคิดถึงธรรม

ตอบเมื่อ: 13 พ.ย.2007, 7:00 pm

ขอโทษค่ะที่ต้องเอ่ยคำนี้ แล้วก็ขอโทษที่เป็นอีกคนที่ทำแบบนี้เช่นกัน แต่ก่อนเมื่อมีความสุขไม่เคยเลยสักครั้งที่จะหันหน้าเข้าหาธรรม แต่พอมีทุกข์นี่แหละจึงหันเข้าหาโดยเลือกเว็ปไซต์นี้เป็นที่แรก อยากได้กำลังใจ ไม่อยากเป็นบัวเหล่าที่สี่ รู้สึกว่าทุกวันนี้ตัวเองทำบาปมามากเหลือเกิน อยากปลดปล่อยใครก็ได้แนะนำที

ตอบเมื่อ: 13 พ.ย.2007, 7:35 pm

เมื่อทุกข์จึงคิดถึงธรรม คำนี้ใช่เลย เป็นจริงดังนั้นเลยค่ะ ตัวเองก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน แต่ก่อนชีวิตสุขสบาย ไม่ค่อยมีเรื่องให้กังวลใจอะไรมากนัก แต่พอเจอกับทุกข์ ต้องเรียกว่า ทุกข์หนัก เพราะไม่ทันตั้งตัว ไม่ได้เตรียมใจไว้เลย เลยทุกข์หนักมากกว่าปกติเลยล่ะค่ะตอนนั้น

พอเจอทุกข์ ก็เจอธรรม นับแต่นั้นมา เลยพยายามศึกษาธรรมและปฏิบัติธรรมเรื่อยๆ มา แต่ถึงอย่างไรก็ตาม แม้ว่าเราจะศึกษาธรรมและปฏิบัติธรรม ก็ไม่ได้หมายความว่า จะไม่ทุกข์ ทุกวันนี้ยังเจอะเจอเรื่องราวต่างๆ เหตุการณ์ต่างๆ ที่เป็นเหตุให้เกิดทุกข์อยู่เสมอๆ และบ่อยๆ แต่เรามีสติและปัญญามากขึ้นกว่าเก่า เลยทำให้ปล่อยวางในเหตุการณ์ต่างๆ ได้เร็วยิ่งขึ้น ทำใจให้ยอมรับได้มากขึ้น ไม่ไปโทษคนอื่น ไม่ไปโทษสิ่งอื่น แต่จะย้อนกลับมาพิจารณาตัวเอง ดูตัวเองให้มาก แล้วแก้ไขที่ตัวเอง แล้วแก้ไขที่ “ใจ” ของตัวเองอ่ะค่า

สู้ สู้

ขอให้คุณชุติรัฏฐ์ โชคดี และสามารถผ่านพ้นปัญหาอุปสรรคต่างๆ ไปได้อย่างราบรื่นและสงบเย็นนะค่ะ ความดีทุกอย่าง หากมีโอกาสจะทำได้ ก็ขอรีบทำอย่ารีรอ ค่อยๆ สั่งสมบุญบารมีความดีไปเรื่อยๆ นะค่ะ

ตอบเมื่อ: 13 พ.ย.2007, 9:17 pm

เมื่อทุกข์แล้วมองเห็นธรรม เป็นทางที่ถูกต้องที่สุด เป็นคนหนึ่งที่ประสบกับความทุกข์ที่คนที่เรารักหยิบยื่นให้ ทุกข์กับความเจ็บป่วยของบุพพาการี เคยท้อ และโทษสิ่งต่างๆ มากมาย จนวันหนึ่งมีเพื่อนที่รักเรา นำเรามาสู่โลกของธรรมะ ทำให้เรามองสิ่งต่างๆ ได้กระจ่างมากขึ้น ยอมรับความเปลี่ยนแปลงของสรรพสิ่งบนโลก มองเห็นความไม่เที่ยง และเลิกยึดตัวเองเป็นศูนย์กลางของทุกๆ สิ่ง มองอย่างที่มันเป็น ไม่ใช่เราอยากให้เป็น สวดมนต์ ภาวนา และก็แผ่เมตตา ให้กับคนที่ทำกับเรา ไม่ผูกใจเจ็บใคร ซึ่งทำได้อยากมากบอกตามตรงว่ากำลังพยายาม แต่ถ้าเราตั้งใจอย่างนั้นจริงๆ ต้องทำได้ และก็ภาวนาให้แม่อยู่กับเรานานๆ เพราะในโลกนี้คนที่รักเรามากที่สุดก็คือ พ่อแม่ เชื่อว่าทุกข์ได้ก็เลิกทุกข์ได้ เมื่อวันหนึ่งที่มันผ่านไป เรามองย้อนกลับมาเราจะได้ไม่เสียใจ เพราะเราใช้วิธีแก้ปัญหาด้วยหลักธรรมะ ด้วยปัญญา มากกว่าจะใช้วิธีอื่น ที่ทำให้เราแย่ลงกว่าเดิม คุณมาถูกทางแล้ว เป็นกำลังใจให้ค่ะ เพราะเข้าใจดีว่าทุกข์น้นเป็นอย่างไร สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 14 พ.ย.2007, 8:21 am

เจอทุกข์ จึง เจอธรรม

สาธุ

ตอบเมื่อ: 14 พ.ย.2007, 2:24 pm

คุณเป็นคนที่โชคดี และมีความดีที่อยู่ในตัวคุณ คุณเลือกได้ถูกทางแล้วในบางครั้งเราคิดว่าปัญหาที่เราพบเจอเป็นปัญหาอันหนักยิ่งแต่เมื่อเรานำวิธีแบบพุทธของเรามาใช้ทำให้เราได้เห็นแสงสว่างได้ว่าปัญหานั้นจริงๆแล้วเป็นเรื่องธรรมดาเล็กนิดเดียว...เมื่อสมาธิเกิด...ปัญญาเกิด...สติตั้งอยู่...พายุแรงเท่าไรพัดคุณไม่ล้มหรอกจ้ะ

ตอบเมื่อ: 16 พ.ย.2007, 11:03 am

ยินดีต้อนรับ เข้าสู่ หนทางแห่งความจริง ขอให้ พิจารณา ให้มาก

ตอบเมื่อ: 17 พ.ย.2007, 12:17 pm

ธรรมสวัสดีเจ้าค่ะ

.............ถูกต้องแล้วค่ะ เมื่อความทุกข์มาเยี่ยมเมื่อไหร่ เราจะดิ้นรนหนีให้พ้นทุกข์นั้น ถ้าหนีได้ถูกต้อง ถูกทาง ก็จะเห็น ธรรมะ เมื่อนั้น

............ขอเล่าเรื่องส่วนตัวย้อนหลังนิดหนึ่งนะคะ
ซึ้ง

หมอบอกว่า แม่เราจะอยู่ได้อีกไม่กี่วัน(ไม่เกิน 30 วัน) ชีวิตใน กรุงเทพมันตัวคนเดียวเลยนะคะ เพิ่งได้ทำงานที่ไหม่ ทั้งไม่กล้าลางาน ไม่กล้าเล่าให้ใครฟัง นั่งอมทุกข์ ตาแดงๆ พอทนไม่ไหวก็วิ่งเข้าห้องน้ำร้องไห้เสียให้พอ ค่อยแบกหน้าแดงๆออกมาทำงานต่อ
..............ออกจากที่ทำงานมาถึงห้องก็อยู่คนเดียว ความเงียบมันก็ทำร้ายเรา ร้องไห้อยู่คนเดียวเป็นแบบนี้อยู่ 3 วัน

............ด้วยความมีพื้นฐานเคยปฏิบัติธรรมมาบ้าง จึงใช้วิธี อยู่กับปัจจุบันให้มากที่สุด เท่าที่จะทำได้ แค่เพียงเราอยู่กะปัจจุบันตรงหน้าเท่านั้น งานเราก็ไม่เสียหาย จิตเราเองก็เสียหายน้อยลงด้วย

.............มีธรรมะเป็นเพื่อนคู่กาย เราจะไม่มีอารมณ์ความรู้สึกแบบนั้นเลย ที่จะว้าเหว่ เหงาต้องการคนฟัง คนคุย คนให้คำปรึกษา ความต้องการเพื่อนเหล่านี้ จะลดลงค่ะ

.............................ธรรมสวัสดี ขอให้มีดวงตาเห็นธรรมทุกท่านเถิด สาธุ

ตอบเมื่อ: 17 พ.ย.2007, 12:39 pm

กราบสวัสดี คุณชุติรัฏฐ์ และกัลยาณมิตรผู้มีอุปการะคุณทุกท่านค่ะ

ไม่มีใครไม่เคยทำผิด ไม่มีใครไม่เคยทำบาป ไม่มีมนุษย์คนไหนครบร้อยเปอร์เซนต์หรอกค่ะ แต่ว่ารู้ว่าผิด รู้ว่าบาป จะสำนึกหรือเปล่าเท่านั้นเอง ปกติของคนเมื่อยามทุกข์ก็หาที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ พอสุขขึ้นมาบ้างก็หลงเพลิดเพลินไปในสิ่งที่คิดว่าใช่ กลับลืมความทุกข์ ลืมธรรมะที่เคยให้เพื่อคลายทุกข์โศก วันนี้คุณทุกข์ ก็ธรรมดาที่ตรงไหนก็ได้ที่ให้คุณได้ปลดปล่อย แต่เลือกทางธรรมก็นับว่ายังโชคดี แต่เมื่อวันนี้ผ่านไป ก็เป็นธรรมดาที่สมควรลืมวันนี้ในสิ่งดีๆที่เคยให้ เดินก้าวต่อไปถ้าเริ่มต้นทางธรรมได้ดี อย่าเดินถอยหลังไปหาความคิดที่ทำให้เกิดทุกข์อีกก็แล้วกัน

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา

หัวเราะ

ตอบเมื่อ: 20 พ.ย.2007, 12:58 pm

ยินดีต้อนรับกับญาติธรรมคนใหม่ จริงๆแล้วธรรมมะก็อยู่ในตัวเราเองนี่แหละเพียงแต่ว่ากิเลส
มันบดบังตาเราไว้ อย่างในเวลาที่มีความสุขเราก็จะถูกกิเลสในความสุขปิดบังตาเราทำให้มองไม่เห็นธรรมะ
แต่พอเวลาเราทุกข์โดยธรรมชาติของสัตว์ก็ต้องไข่วคว้าหาทางให้พ้นจากความทุกข์นั้นๆ
ซึ่งถ้าพิจารณาให้ดีก็จะเห็นความจริงที่มีอยู่โดยธรรมชาติ ว่ามีสุข ก็มีทุกข์
มีลาภ ก็มีเสื่อมลาภ มียศ ก็มีเสื่อมยศ ที่เป็นความจริงตามสัจจธรรมครับ
ขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆ นะครับ

ตอบเมื่อ: 23 ส.ค. 2008, 10:58 pm

เจริญในธรรม ทุกท่านค่ะ สาธุ