ซื้ออาหารที่มีเนื้อสัตว์นำไปทำบุญถวายพระ จะบาปไหม

ผู้เยี่ยมชม

ครับ ขอบพระคุณมาก ๆ ครับ สำหรับคำตอบที่แสดงความคิดเห็นมา แต่ผมรู้สึกติดใจอยู่นิดหนึ่ง คือเรื่องของแค่เปลี่ยนแนวคิดก็พิชิตบาปได้ตรงนี้ ผมยังสงสัยอยู่จริง ๆ ครับ

คือว่าผมเห็นด้วยกรณีที่ เรื่องของการมองโลกในแง่ดี หรือมีแนวคิดดีนั้นเป็นสิ่งที่ดี ยกตัวอย่าง เช่นหากเจ้านายด่าตำหนิเราในที่ทำงาน ถ้าเราคิดว่าเขาด่าตัวเราเราก็จะอับอายขายหน้ารู้สึกสงสารตนเองและเป็นทุกข์น้อยใจนั้นเป็นบาป เกิดกับใจเรา แต่ถ้าเรามองว่าเขากำลังแสดงละครไม่ใช้เรื่องจริง เดี่ยวก็ดีเดี่ยวก็ร้าย ไปตามบทบาท เราก็จะวางใจเหมือนกำลังดูหนังดูละคร ใจเราก็จะไม่โกรธเขา นี้เป็นบุญ เกิดในใจเราเราไม่โกรธไม่อาฆาตเขา อย่างนี้เราเปลี่ยนแนวคิดมองโลกแง่ดี กุศลก็เกิดกะใจเรา

แต่อย่างกรณีที่คุณ เกียรติยกมา หากเราเป็นภรรยาที่มีคุณธรรมระดับโสดาบัน หยิบธนู ให้สามีไปล่าสัตว์ ผมรู้สึกว่าถ้าผมเป็นภรรยาท่านนั้น ผมทำใจไม่ได้ครับ คือผมย่อมรู้อยู่นะครับว่าธนูนี้เขาจะเอาไปทำอะไร หรือจะยกตัวอย่างให้ชัดเจนว่า หากสามีนายพรานของเราคนนี้เกิดโมโหเพื่อนบ้าน แล้วเรียกให้ภรรยาคือเราไปเอาธนูมาหรือมีดผ่าหน้าไม้มา เราก็รู้เห็นอาการทั้งหมดว่าสามีจะเอาธนูมีผ่าหน้าไม้ ไปฆ่าคน แล้วเราก็คิดว่าเราต้องทำหน้าที่ของภรรยาที่ดี ช่วยเหลือสามี(ไปทำบาป)จัดเตรียมอาวุธให้สามีแล้วก็วางใจ เพราะเราได้ทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีไม่ขัดแย้งสามี แล้วก็ไม่บาป อย่างนี้มันทำใจไม่ได้ ครับ

แต่ถ้ามองกลับกัน หากเราเป็นภรรยาและเราก็รู้ว่าสามีจะไปทำบาป อันคือการฆ่าทั้งสัตว์และคน ซึ่งถ้าเราตักเตือนสามีว่าอาชีพนายพรานนั้นนี้หรือการฆ่านี้มันไม่ดี อย่าได้ทำเลย มันจะส่งผลให้เราและครอบครัวของเราได้รับอกุศลวิบากเราทำให้สัตว์พลัดพรากจากพ่อแม่พี่น้องของมัน ก็ย่อมส่งผลให้เราพลัดพรากจากสามีลูกเต้าเหล่าหลานเช่นกัน แม้นเราจะคิดมองโลกในแง่ดี อย่างไร ก็ไม่สามารถลบรอยอาฆาตพยาบาทจองเวรของสัตว์และรอยแห่งผลกรรมที่เราทำลงไปจริงๆ ได้เลย เราเป็นภรรยาโสดาบันน่าจะใช้ความคิดตักเตือนสามีมากกว่าจะทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เพียงแค่คิดว่าทำหน้าที่เป็นภรรยาที่ดีแล้วก็วางใจ สบายใจ เมื่อใจสบายก็เลยคิดว่าไม่บาป

ครับผมยังติดใจตรงนี้จริง ๆ ว่า แค่เปลี่ยนแนวคิด บาปทั้งมวลที่รู้โดยสามัญสำนึกก็ล้างได้

ผู้เยี่ยมชม

สำหรับเรื่องภรรยาพระโสดาบัน ไม่ว่าเฉพาะแต่คุณที่สงสัยหรอกครับ แม้แต่ผม และพระภิกษุในสมัยพุทธกาลท่านก็สงสัยเรื่องพูดคุยกันเรื่องนี้เหมือนกันครับ เรื่องก็มีอยู่ว่า

มีหญิงนางหนึ่งได้เป็นพระโสดาบัตั้งแต่เด็ก แล้วก็มาแต่งงานอยู่กินกับสามีนายพราน ทุกๆ วันนางจะคอยส่งธนูให้สามี ซึ่งสามีก็จะนำธนูไปล่าสัตว์ จนวันหนึ่งพระพุทธเจ้าเสด็จมาโปรด โดยไปปล่อยเนื้อที่สามีวางกับดักไว้ สามีมาเห็นก็โกรธ จึงเงื้อธนูยิงพระพุทธเจ้า แต่ยิงไม่ออก และยืนนิ่งอยู่ ด้วยพุทธานุภาพ ลูกชายไปตามพ่อ เห็นพ่อเล็งธนูยิงพระพุทธเจ้า ก็คิดว่านี่คือ ศัตรูของพ่อ จึงยกธนูเล็งยิงตาม ก็ยิงไม่ออกเช่นเดียวกัน

ฝ่ายภรรยา เห็นสามีและลูกไปนาน จึงตามไปดู พอเห็นเหตุการณ์จึงร้องบอกสามีและลูกๆ ว่า อย่าทำร้ายพ่อของฉัน (พระพุทธเจ้า) สามีเข้าใจว่า ภรรยาหมายถึง อย่าทำร้ายพ่อตา จึงลดธนูลง ลูกๆ ก็ลดธนูลง พอตั้งใจจะลดธนูลง ก็ขยับตัวได้

แล้วพระพุทธเจ้าก็เทศน์ จนทั้งหมดบรรลุเป็นพระโสดาบัน แล้วสามีก็เลิกอาชีพนายพราน

พระภิกษุทั้งหลายสนทนากันว่า ภรรยาเป็นพระโสดาบันทำไมไปส่งธนูให้สามี พระพุทธเจ้าเสด็จมาตรัสว่า พระโสดาบันมีศีล 5 บริสุทธิ์แล้ว ใจเธอคิดแต่จะทำหน้าที่ภรรยา (ในการปรนนิบัติสามี) ให้ดีที่สุด

เรื่องก็เป็นดังนี้แหละครับ ซึ่งผมก็เชื่อพระพุทธเจ้าว่า พระโสดาบันย่อมทำใจไม่เป็นบาปได้ แต่คูณก็ถามมาต่อ ซึ่งผมก็เคยสงสัยต่อเหมือนกันว่า แล้วทำไมพระโสดาบันไม่แนะนำสามี

ถ้าให้ผมตอบตามความคิดตัวเองนะครับ ว่าคุณสมบัติของพระพุทธเจ้า 3 ประการคือ ปัญญา บริสุทธิ์ กรุณา ถ้ามีบริบูรณ์ทั้ง 3 ก็เป็นพระพุทธเจ้า ผู้รู้เอง และสั่งสอนสัตว์ด้วยความกรุณา

ถ้ามีแต่ปัญญา บริสุทธิ์ ก็เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้า ผู้รู้เองแต่ไม่สอนใคร ถึงแม้ท่านเห็นคนทำบาปท่านก็ไม่แนะนำสั่งสอนครับ หรือสอนสั้นๆ เท่านั้น เช่น อย่าประมาท ฯลฯ

ถ้ามีปัญญาไม่มาก แต่กรุณามาก จะเป็น พระอรหันต์ผู้รู้เองไม่ได้ แต่ทำตามคำสอนผู้รู้ แล้วรู้ได้ อีกทั้งเปี่ยมด้วยใจกรุณา ซึ่งจะทำให้ท่านคอยช่วยพระพุทธเจ้าโปรดสัตว์สั่งสอนแนะนำผู้อื่นต่อไป เหมือนพระพุทธเจ้าด้วย ซึ่งในสมัยพุทธกาลก็มีหลายองค์

ถ้ามีปัญญาไม่มาก แต่บริสุทธิ์มาก จะเป็น พระอรหันต์ผู้รู้เองไม่ได้ แต่ทำตามคำสอนผู้รู้แล้วรู้เองได้ และเน้นใจบริสุทธิ์ จะไม่ช่วยแนะนำสั่งสอนสัตว์โลก เหมือนพระปัจเจกพุทธเจ้า

ดังนั้นพระโสดาบัน ที่เป็นแบบที่ไม่เน้นกรุณา ก็น่าจะมีด้วยเช่นกันน่ะครับ เหมือนอย่างเรื่องจริงในสมัยนี้ เวลาผมไปช่วย Post ตักเตือนเว็บไซต์ที่เขาทำภาพ ตุ๊กตาเหยียบเศียรพระ ก็จะมีชาวพุทธบางส่วนมาบอกว่า ไม่ต้องไปตักเตือนเขา(ด้วยความกรุณา) หรอก เพราะทั้งหมดไม่มีตัวไม่มีตน หันมาฝึกใจดีกว่า พวกนี้แหละครับ ที่ผมคิดว่า เน้นบริสุทธิ์ครับ

ผู้เยี่ยมชม

ครับขอบคุณมากครับที่ให้ความกระจ่าง ผมมีเรื่องสงสัยอยู่อีกมากไว้ว่าง ๆ จะเข้ามาถามใหม่

ผู้เยี่ยมชม

ขอบคุณมาก นะคะคุณเกียรติ ตอบได้ดีหายสงสัยไปตามๆกัน และชอบมากที่คุณช่วยไขปริศนาธรรมที่คุณ.......นำมาลง ขอบคุณค่ะ