ประมวลภาพวัดสังฆทาน จ.นนทบุรี

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 2:15 pm

“วัดสังฆทาน” ตั้งอยู่เลขที่ 100/1 หมู่ที่ 3 บ้านบางไผ่น้อย ตำบลบางไผ่ อำเภอเมือง จังหวัดนนทบุรี สังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย ปัจจุบันมี “หลวงพ่อสนอง กตปุญโญ” ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส พื้นที่ตั้งวัดเป็นที่ราบลุ่ม แวดล้อมไปด้วยสวนของราษฎร

วัดสังฆทานมีปูชนียวัตถุสำคัญ คือ พระประธานนามว่า “หลวงพ่อโต” สำหรับความเป็นมาของหลวงพ่อโตนั้น เนื่องจากวัดสังฆทานเป็นวัดร้างนับเป็นร้อยๆ ปีขึ้นไป การจดบันทึกไว้จึงไม่มี มีเพียงการเล่าขานต่อถึงความศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 2:31 pm

“หลวงพ่อโต” พระประธานในโบสถ์แก้ว

วัดสังฆทานจะมีประเพณีทำบุญวันสงกรานต์ และสรงน้ำพระในเดือนเมษายน (วันที่ ๑๓-๒๐ เมษายน) เป็นประจำทุกปี พร้อมทั้งเปลี่ยนผ้าห่มองค์พระหลวงพ่อโต ผ้าห่มที่ถูกเปลี่ยนจะนำมาฉีกแบ่งกันไปผูกข้อมือ-ผูกคอให้กับชาวบ้านเพื่อความเป็นสิริมงคล เพราะถือว่ามีความศักดิ์สิทธิ์ การบนหลวงพ่อโตมักโดยจะบนด้วยการจุดปะทัดเป็นเครื่องแก้บน

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 2:37 pm

กว่าจะมาเป็นโบสถ์แก้ว

ปี 2511 หลวงพ่อสนองพบวัดสังฆทานร้างอยู่กลางสวน มีเพียงหลวงพ่อโตกับศาลาไม้มุงสังกะสีเก่าๆ บนที่ไร่เศษ พิจารณาแล้วว่าที่นี่เหมาะแก่การเผยแผ่พระพุทธศาสนาตาม “แนวทางธุดงคกรรมฐาน” เนื่องด้วยอยู่ใกล้แหล่งของผู้มีกำลังและปัญญาที่สามารถช่วยศาสนาได้ดีในอนาคต ท่านจึงตัดสินใจที่จะอยู่ที่นี่ แต่ขณะนั้นท่านคิดว่าตนเองยังมีบารมีไม่เพียงพอที่จะเป็นผู้นำที่นี่ได้ ด้วยเหตุผลที่ว่าที่นี่ไม่เหมือนที่อื่นการจะเข้ามาทำอะไรนั้นทำได้ยาก จะต้องให้เขาเห็นดีให้เขาเข้าใจเพราะเป็นการเผยแผ่ธรรมะให้กับผู้มีปัญญา ท่านจึงตั้งใจกลับไปปฏิบัติธรรมในถ้ำหมีและถ้ำกระเปาะอีก 6 ปี

ปี 2517 หลวงพ่อสนองกลับมาวัดสังฆทานอีกครั้งเพื่อจำพรรษา ร่วมกับพระอีก 5 รูป ด้วยปฏิปทาตามหลักธุดงคกรรมฐาน ชาวบ้านบางคนตั้งข้อหาว่าเป็นพระคอมมิวนิสต์ ความเป็นอยู่จึงลำบาก ถูกข่มขู่ด้วยปืนและปาระเบิด บิณฑบาตเกือบไม่ได้ เมื่อนำอาหารมาเทรวมกันก็มีน้อยมากทุกรูปไม่ยอมตักอาหารใส่บาตร หลวงพ่อต้องเป็นผู้ตักใส่บาตรให้ น้ำดื่มต้องตักจากบ่อเก่ามาต้มฉัน ไม่มีน้ำปานะ ไม่มีไฟฟ้า

ปี 2518 หลวงพ่อสนองไปรับพระอาจารย์พลอย เตชพโล วัดเขาภูคา มาช่วยเป็นหัวหน้าช่าง ในการบูรณะองค์หลวงพ่อโต พร้อมพระเณรประมาณสิบกว่ารูป รวมทั้งชาวบ้าน การบูรณะที่แขนชำรุดมากต้องเอาแป๊บน้ำใส่แล้วโบกปูนทับ ส่วนที่ใดเนื้อปูนยุ่ยก็ขูดออกแล้วโบกปูนทับ นำปูนเก่ามาผสมปั้นเป็นหลวงพ่อสังกัจจายน์ (พระมหากัจจายนะ)

ปี 2537 หลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก วางศิลาฤกษ์โบสถ์แก้ว ตรงกับวันมาฆบูชาที่ 25 กุมภาพันธ์ 2537 เวลา 02.46 น. คณะพระภิกษุ-สามเณรจากวัดสังฆทาน, วัดทุ่งสามัคคีธรรม อ.สามชุก จ.สุพรรณบุรี และวัดสาขาของวัดสังฆทานทั้งหมด (ในขณะนั้น 17 สาขา) เป็นจำนวนกว่า 200 รูป รวมทั้งสาธุชนจำนวนมากได้พร้อมใจกันน้อมจิตอธิษฐาน ปฏิบัติธรรม สวดมนต์ ภาวนา เวียนเทียนรอบองค์หลวงพ่อโต

ถึงวันนี้โบสถ์แก้วได้ตั้งตระหง่านแซมพุ่มไม้ใบบัง ภายในเขตสีมาวัดสังฆทาน กำลังรอสายธารศรัทธาจากสาธุชนทั่วทุกสารทิศ ทั้งนี้ เพื่อโบสถ์แก้วหลังนี้จะได้เป็นศาสนสมบัติอันถาวรเป็นที่อุปสมบทแห่งกุลบุตรทั้งชาวไทยและชาวต่างประเทศผู้ศรัทธาในพระพุทธศาสนาสืบไป

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 2:39 pm

“การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่” ของศาลาหลวงพ่อโต วัดสังฆทาน

ในวันที่ 16 พฤศจิกายน 2536 หลวงพ่อสนองดำริให้รื้อถอนศาลา เพื่อจะสร้างโบสถ์ใหม่ เนื่องด้วยศาลาหลวงพ่อโตมีความชำรุดทรุดโทรม และคับแคบไม่เพียงพอที่จะรองรับจำนวนพระภิกษุสามเณร และผู้เข้ามาปฏิบัติธรรมได้ นอกจากนี้หลังคาสังกะสีเวลาฝนตกจะมีเสียงดังมาก หน้าร้อนก็จะร้อนมาก ดังนั้น พระภิกษุผ้าขาวและชาวบ้านจึงช่วยกันรื้อถอน แม้กระทั่งชาวอังกฤษที่เพิ่งเดินทางมาถึงก็ร่วมช่วยด้วย

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 2:45 pm

“โบสถ์แก้ว” รูปแบบของโบสถ์ที่หลวงพ่อสนองดำริให้สร้างขึ้นใหม่นั้นเป็น “รูปทรงแปดเหลี่ยม” ทำด้วยกระจกทั้งหมด โดยท่านตั้งจุดประสงค์ว่าโบสถ์ของวัดสังฆทานต้องเป็นโบสถ์ที่ใช้ประโยชน์ได้อย่างสูงสุดและถูกต้องตามความเป็นจริง

เมื่อแบบจำลองของโบสถ์ออกมาก็ถูกวิจารณ์ว่าทำไมโบสถ์จึงเป็นแก้วแปดเหลี่ยม ไม่ใช่ทรงไทยที่มีช่อฟ้า ใบระกา หลวงพ่อสนองได้ให้เหตุผลว่า

1. หลวงพ่อโตองค์ใหญ่มาก มีความสูงหลายเมตร ถ้าสร้างโบสถ์เป็นแบบทรงไทยต้องสร้างให้เศียรหลวงพ่อโตต่ำกว่าขื่อต่ำกว่าอกไก่ โบสถ์ต้องใหญ่มากต้องรับน้ำหนักมาก ทำ 2 ชั้นก็ไม่เหมาะ เพราะต้องการประหยัดพื้นที่ แต่ถ้าทำเป็นรูปเจดีย์แล้วสามารถให้หลวงพ่อโตอยู่ตรงกลางหรือตรงริมก็ได้ หลวงพ่อโตก็จะดูสวยสง่า และทรงแปดเหลี่ยมสมมุติเป็นมรรคองค์แปด

2. การสร้างโบสถ์ทรงไทยต้องลงทุนมากกว่าร้อยล้านบาทขึ้นไปจึงจะเสร็จ แต่โบสถ์แก้วใช้ประมาณ 50 ล้านบาท สร้างได้ 2 ชั้น และสามารถสร้างเสร็จได้เร็วกว่า เนื่องจากทางวัดจำเป็นต้องใช้โบสถ์ในการอุปสมบทหมู่ จุพระเป็นร้อย บรรพชาสามเณรปีละ 300 รูป มีการประชุมพระครั้งละสองสามร้อยรูป โบสถ์นี้สามารถจุคนได้ถึง 600 คน ด้านล่างใช้เป็นสำนักงาน ห้องเทป ห้องมูลนิธิ ห้องสมุด ฯลฯ มีประโยชน์อเนกประสงค์

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:00 pm

“การใช้ประโยชน์อย่างสุด” ภายใต้ชั้นล่างของโบสถ์แก้ว มีการใช้ประโยชน์ดังนี้

1. เป็นที่สำหรับรับสมัครนักบวชเนกขัมมะ

2. เป็นห้องสมุด มีหนังสือธรรมะของครูบาอาจารย์ที่สำคัญๆ มากมาย (เป็นที่เราแอบมาหลับประจำ)

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:09 pm

3. เป็นที่จำหน่ายหนังสือธรรมะ ซีดีธรรมะ และเป็นสถานที่ให้ยืมเทปธรรมะ รวมทั้ง เมื่อมีญาติธรรมมาปฏิบัติธรรมจำนวนมาก จนที่พักไม่เพียงพอ ชั้นล่างโบสถ์แก้วนี้ก็จะใช้เป็นที่พักได้อย่างดีทีเดียว

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:13 pm

พระบรมสารีริกธาตุที่อัญเชิญมาจากประเทศศรีลังกา ประดิษฐาน ณ โบสถ์แก้ว

อัฐิธาตุของครูบาอาจารย์ต่างๆ ประดิษฐาน ณ โบสถ์แก้ว

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:16 pm

รูปปั้นหุ่นขี้ผึ้งหลวงพ่อสังวาลย์ เขมโก ขนาดเท่าองค์จริง ประดิษฐาน ณ โบสถ์แก้ว

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:18 pm

บริเวณรอบๆ โบสถ์แก้ว มีความสงบเงียบ นักปฏิบัติธรรมมักใช้เป็นที่สำหรับเดินจงกรม

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:19 pm

ลานปฏิบัติธรรม สถานที่สำหรับสวดมนต์ ไหว้พระ ทำวัตรเช้า-เย็น ของเหล่าพุทธบริษัท

สภาพแวดล้อมภายในลานปฏิบัติธรรม มีความสงบเย็น สงบเงียบ ร่มรื่น และสัปปายะมาก เหมาะแก่การเจริญจิตภาวนาเป็นอย่างยิ่ง

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:24 pm

เตรียมตัวเพื่อเดินจงกรม

มีการเดินจงกรมทุกเช้าและเย็น รอบๆ บริเวณลานปฏิบัติธรรม

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:27 pm

แม่ขาวตัวน้อยๆๆ

น่ารัก เยาวชนไทยต้องเข้าวัดแต่อายุน้อยๆๆ

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:28 pm

ทุกคืนวันเสาร์และวันพระ ทางวัดสังฆทานจะมีครูบาอาจารย์ผลัดเปลี่ยนกันมาแสดงพระธรรมเทศนา และนำพาสาธุชนปฏิบัติธรรมจนกระทั่งถึงตี 3 แล้วทำวัตรเช้าต่อไปเลย ด้วยการสมาทานถือ “เนสัชชิกังคะ” อันเป็นการนำพาปฏิบัติธรรมขั้นอุกฤษณ์

“เนสัชชิกังคะ” องค์แห่งผู้ถือการนั่งเป็นวัตร คือเว้นอิริยบถล้มตัวลงนอน อยู่ด้วยเพียง 3 อิริยาบถ คือ การถืออิริยาบถ ยืน เดิน และนั่ง

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:29 pm

หลังจากทำวัตรเย็น นั่งสมาธิ แล้วเสร็จ เป็นเวลาประมาณ 4 ทุ่มกว่าๆ จะมีแม่ขาวและพ่อขาวยังคงร่วมอยู่ฟังธรรมกันต่อพอสมควร แต่บางส่วนก็แยกย้ายกันเข้าที่พักผ่อน ไม่ได้มีการบังคับแต่อย่างใดในเรื่องของการถือ “เนสัชชิกังคะ”

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:31 pm

เวลาผ่านไปอะไรก็เปลี่ยน (ไม่เที่ยงหนอ) ผู้ปฏิบัติธรรมเริ่มห่างหายเข้านอน

เมื่อง่วงก็ต้องมาเดินจงกรม เพื่อผ่อนคลายและเปลี่ยนอิริยาบถ

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:33 pm

แม่ขาวผู้มีความเพียรเป็นเลิศ สลับอิริยาบถระหว่างนั่งสมาธิกับเดินจงกรมตลอดทั้งคืน ไม่มีแม้ความง่วงปรากฏให้เห็น

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:38 pm

แม่ขาวบางท่านนั่งทำสมาธิในกลด

นักปฏิบัติภาวนาหลายท่านชอบที่จะกางกลดยึดลานปฏิบัติธรรมเป็นที่พักผ่อน ในช่วงเวลาที่เข้ามาปฏิบัติ เพราะต้องการ “ความสงบเรียบง่าย”

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:40 pm

ตั้งอกตั้งใจฟังธรรม

ตอบเมื่อ: 18 ก.ย. 2007, 3:42 pm

เมื่อทำวัตรเช้า ทำสมาธิ เสร็จเรียบร้อยแล้ว แม่ขาวจะช่วยกันกวาดลานวัด และทำความความสะอาดทุกอย่างตามที่จะทำได้