ทำอย่างไรจึงจะขาดจากกันได้

ตอบเมื่อ: 02 ก.ย. 2008, 1:51 pm

ถ้าเราต้องการที่จะให้คนๆ หนึ่ง หมดเวรหมดกรรมกับเรา ทั้งในชาตินี้และชาติหน้า แต่เขาไม่ยอมหมดเวร หมดกรรมด้วย โดยเราขอให้อโหสิกรรมให้แก่กัน แต่เขาก็ไม่ยอมและไม่ยอมออกจากชีวิตเราไปด้วย ทำอย่างไรได้บ้างค่ะ ทุกวันนี้ทั้งทำบุญใส่บาตร นั่งสมาธิ แผ่เมตตา แล้วอโหสิกรรมให้แก่เขา โดยเราไม่รู้สึกรักและเสียใจอีกแล้ว เฉยๆ กับเขามากเลยค่ะ ไม่เจ็บแล้วกับสิ่งที่เขาทำ มันด้านชาไปหมดแล้ว แต่เขาก็ไม่ออกจากชีวิตเราไปเสียที เขาเจ้าชู้มาก ทั้งเที่ยวหมอนวด และมีภรรยาน้อย แต่ก็ไม่ยอมเลิกกับเรา สิ่งที่เรากลัวคือเขาจะเอาโรคร้ายมาติดเรา ใครพอจะมีวิธีแนะนำได้บ้างคะ ว่าจะต้องทำอย่างไร ให้หมดเวรกรรมกับคนๆ นี้เสียที

ตอบเมื่อ: 02 ก.ย. 2008, 9:15 pm

คุณต้องหนีนะครับ หนีไปให้ไกลจากเขา ถ้าเขาไม่ยอมเลิก คุณก็เฉย ซ่ะ ไม่ต้องคาดหวังว่าเขาจะเลิก คุณก็พยายามห่างจากเขาให้มากที่สุด อย่าให้เขาเจอคุณ หางานทำ หาที่อยู่ ที่เขาตามไม่ได้ อย่าให้เขาเจอคุณ หรือติดต่อคุณได้ เป็นทางหนึ่ง ที่จะทำให้คุณอยู่ได้อย่างสงบสุข

ตอบเมื่อ: 03 ก.ย. 2008, 8:57 am

กรวดน้ำคว่ำขันค่ะดิฉันใช้ได้ผลมาแล้ว และอุทิศส่วนกุศลให้ด้วยน่ะค่ะ (ทำบ่อยๆ ทุกวันได้ยิ่งดีค่ะ) อีกอย่างตัดเค้าออกจากความคิด ให้ลืมไปเลยว่าเค้าจะอยู่หรือไป เมื่อหมดเวรต่อกันก็จะดีเองค่ะ สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 03 ก.ย. 2008, 11:02 am

ตอนนี้กำลังเจอกันตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ เราอยากให้เค้าไปๆ จากเราเสียทีแต่เค้าก็ไม่ยอมออกไปจากชีวิต ทั้งๆ สิ่งที่เค้าคิด ปฏิบัติ หรือพูดจากับเราไม่ได้แสดงออกเลยว่าคนที่เค้ารักกันจะทำกันแบบนี้ เค้าบอกว่าชีวิตเราเป็นของเค้า เค้าจะทำยังไงก็ได้ บอกให้ทำอะไรก็ทำ ทั้งๆ ที่เราก็รู้อยู่แก่ใจว่าเค้าก็คบคนอื่นอยู่ด้วย แล้วจะให้เรานั่งหน้ายิ้มเหมือนไม่ได้มีอะไรเกิดขึ้นได้อย่างไร ตอนนี้ไม่ได้มีความรู้สึกดีๆ เหลือให้กับเค้าอยู่เลย เราไม่รู้ว่าเค้าจะทำแบบนี้ไปทำไม ในเมื่อไม่ได้รักกันแล้วก็ออกชีวิตไปเลยยังดีซะกว่ามาทำร้ายใจกันอยู่ทุกวันๆ พยายามแผ่เมตตาให้เค้าแล้วแต่ก็ยังไม่ค่อยดีขึ้น จะหนีไปไหนก็ไม่ได้เพราะทำงานที่เดียวกัน จะให้ลาออกเพราะเค้าคนเดียวก็ไม่ใช่เรื่อง และเค้าก็มีกุญแจที่พักของเราด้วย ทุกวันนี้ก็พยายามจะไม่พูดกับเค้ามากเพราะไม่อยากทะเลาะไม่อยากมีเรื่อง มันเหนื่อยมาเลยค่ะ เหนื่อยจนอยากจะตัดชีวิตที่เค้าบอกว่าเป็นของเค้าออกไปจากโลกนี้เลยค่ะ จะทำยังไงให้เค้าเลิกจองเวรจองกรรมกับเราซักที

ตอบเมื่อ: 07 ก.ย. 2008, 12:45 pm

ที่จริง.........สิ่งที่คุณกำลังเผชิญอยู่นั้นมันเป็นผลมาจากกรรมเก่า ที่คุณได้ก่อกับเขามาก่อนในอดีตชาติ ชาตินี้ได้มาเกิดร่วมชาติเดียวกันก็เลยต้องมาใช้กรรมให้เขา ลองคิดดูถ้าชาติก่อนเราไม่เคยทำกรรมกับเขาไว้สาหัส ทำไมเราต้องได้รับกรรมหนักแบบนี้ นี่ก็เป็นผลจากการกระทำของเราทั้งสิ้น
คุณอย่าใช้ความรู้สึกว่าอดทน เพราะความอดทนของคนเรามันมีขีดจำกัด สุดท้ายก็ต้องล้มเหลว
แต่คุณจะต้องคิดปลงให้ตก ว่าเราต้องใช้กรรมให้เขาซะ เมื่อกรรมหมดก็จบกับไปเอง อย่าไปสร้างกรรมใหม่ผูกต่อไปอีก
ตั้งหน้าตั้งตาทำแต่ความดีต่อไป เอาชนะใจและความรู้สึกของตัวเองให้ได้ เพื่อตัวเองจะได้มีใจทีสงบและเป็นสุข หาทางหลีกเลี่ยงเรื่องต่างๆตามที่เห็นว่าสมควร
คิดเสียว่ามีหนี้ก็ต้องใช้ๆมันไปให้หมด เพราะมันเป็นฝีมือเราเอง หมดเมื่อไรเราก็สบาย ขอให้ตั้งใจจริงๆเถิด รับรองว่าเกิดผลแน่ ไม่มีใครหนีบ่วงกรรมที่ทำไว้พ้นสักคน
ถ้าเป็นไปได้ ก็ลองหาพานดอกไม้ ธูปเทียน ไปไหว้ขอขมาเขาดู แล้วให้เขาพูดว่าเขาอโหสิกรรมทั้งหมดให้เรา แล้วเราก็รับคำอโหสิกรรมนั้นว่า สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมธามิ
ขอให้คุณโชคดีนะคะ สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 08 ก.ย. 2008, 5:08 pm

สิ่งที่คุณต้องระวังคืออย่าเสียตัวให้เขาอีกเพราะผมเกรงว่าเวรกรรมที่เขาทำไว้จะทำให้เขาติดโรคร้ายไปแล้ว! สงสัย

กรรมเก่าของคุณจะทำให้คุณพลอยติดโรคไปด้วยอย่างน่าเศร้าใจที่สุด ร้องไห้

ผมไม่ได้มองโลกในแง่ร้ายแต่หวังดีกับคุณจริงๆ คุนเป็นคนมีปัญญาคิดเห็นในสิ่งที่ควรแต่กรรมเก่ายังมีอยู่มากเพราะฉะนั้นทำอะไรต้องให้เด็ดขาด! หากคุณมีหน้าที่การงานหรือลูกน้อยก็ต้องคิดกันหนัก แต่หากปัญญาคุณเห็นแจ้งชัดแล้วว่าที่สุดมันก็แค่สภาวะธรรมชาติธรรมดาทั่วไปคุณจะหาทางออกได้เอง อายหน้าแดง

ไปวัดอัมพวัน ไปหาหลวงพ่อจรัญนะครับ นี่คือทางออกเดียวของคุณในตอนนี้ ไปปรึกษาท่านท่านจะเน้นย้ำให้คุณเห็นสภาวะตามความเป็นจริง แล้วทางออกของปัญหาจะเกิดขึ้นเองด้วยปัญญาของคุณ ขอให้โชคดีครับ สาธุ

ตอบเมื่อ: 08 ก.ย. 2008, 8:11 pm

ก่อนอื่นนะคะ ต้องมีสติ สติ สติ ระลึกรู้เสมอว่าเรากำลังทำอะไร .... ถ้าความรู้สึก....มันชาชินซะขนาดนั้นแล้ว....เดินออกจากชีวิตเขาได้ไหม..... ถ้าได้..... เดินออกมาซะ ... เดินออกมานะคะ ไม่ใช่หนี...ถ้าไม่รู้สึกอะไรกับเขาแล้ว ไม่จำเป็นต้องหนี ปรบมือข้างเดียวมันไม่ดังหรอกค่ะ ไม่เคยดัง และไม่มีวันดัง.......

เข้าวัด ฟังธรรม สวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศล
ทำจิตใจให้เบิกบาน ระลึกถึงองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ชีวิตนี้สั้นนัก......เอาเวลาที่เหลืออยู่น้อยนิดของชีวิตคนคนนึง มาบำเพ็ญกุศลกันดีกว่านะคะ................รักก็ทุกข์ ไม่รักก็ทุกข์.....

ถ้าคนเรามันตัดเวรตัดกรรมกันได้ง่ายๆ โลกใบนี้คงมีแต่พระอรหันต์เดินดินเต็มไปหมดเนอะ
สาธุ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ย. 2008, 9:10 pm

ก่อนอื่นขอสาธุกับทุกความเห็น..เป็นจริงทุกประการ..เรียกความรักตัวเองกลับมา
อย่านำภาพในอดีตที่เค้าทำให้เราชอบใจ..พอใจ..มาเป็นโจทย์
นำความรู้สึกแย่ๆที่มากมี มาเป็นตัวกำหนดแทน...
และคิดเสียว่าถ้าเราคิดว่า เรารักเขามากพอก็เปิดทางให้เค้าเดินออกไปสู่หนทาง
ที่เขาพอใจเลือกเดินออกไป..เราเชื่อว่าที่เค้าไม่ไปจากคุณเพราะเค้ามองเห็น
สิ่งที่จะได้จากคุณ..โดยที่หาไม่ได้จากคนอื่น..อาจจะเป็นความเมตตา
ที่แสดงออกมาจากคุณ...โดยลืมมองตัวเองว่าหลงรักเขามากกว่าตัวเองหรือเปล่า
อดทนนานเข้าก็จะเสียเวลามากไปแล้วหรือเปล่า...คบคนไม่ดีนานไปก็เสียเวลา
เปล่านะคะ...เอาง่ายๆทางใครทางมัน...ดีกว่ามั๊ยคะ..ทางของเราก็หันมาดูจิต
ดูความเคลื่อนไหวในชีวิต...ตามรู้...ตามดู..ดว้ยการปฏิบัติสมาธิตามที่องค์พระ
สัมมาสัมพุทธท่านได้บำเพ็ญเพรียรมาเป็นเวลานานเพื่อสร้างคู่มือชีวิตไว้เป็นมรดก
ให้ไว้กับชาวโลก..น้อมนำมาหล่อเลี้ยงจิตเราให้เกิดสมาธิ..สติคอยรู้..และตามมา
คือปัญญา..ที่จะทำให้ชีวิตเรารู้จักคำว่า..ความสุขที่แท้จริง..จริงใจค่ะ

ตอบเมื่อ: 21 ก.ย. 2008, 11:36 am

มีชีวิตเหมือนกับคุณค่ะ เห็นใจมากแต่ที่อยู่ได้ทุกวันนี้เพราะเทใจให้ลูก และให้อภัยเขา มองเขาเป็นเพื่อน ไม่คาดหวังอะไรจากเขา ไม่ต้องการพึ่งพิงทั้งกายและใจ ไม่สัมพันธ์ แต่ดูแลแบบเพื่อน ลองทำดูบ้างจะดีขึ้น