ผู้หญิงรักกับผู้หญิงผิดมากใช่ไหมค่ะ

ตอบเมื่อ: 27 ก.ค.2008, 7:51 am

ตอนนี้ทุกข์นัก เพราะกำลังโดยเค้าทิ้ง รักกันมา 3 ปี กว่า แต่แล้วเค้าก็โทรมาบอกว่า ทนอยู่ด้วยมา 1 ปีแล้ว ก่อนหน้าที่จะถูกบอกเลิกเค้ามีผู้หญิงคนใหม่(ที่เป็นเพื่อนเก่า)เข้ามาในชีวิตเค้า เราจึงกลายเป็นคนที่ไม่ให้อิสระเค้า เค้าบอกว่าเค้าไม่มีอิสระเมื่ออยู่กับเรา ทั้งๆ ที่เราเองก็ไม่เคยไปปิดกั้นอะไรเค้าเพียงแต่ ด้วยความที่เราไม่ค่อยมีสังคมจึงไปไหนมาไหนกันแค่ 2 คน เพราะไม่มีใครรู้ว่าเราคบกัน แต่วันนี้ทุกอย่างเปลี่ยนไปเสียใจมาเป็นเดือน โดนบอกเลิกมา 1 อาทิตย์ ก่อนหน้านั้นพยายามทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ยอมทุกอย่างที่เค้าต้องการ ยอมให้เค้ามีใครๆ ก็ได้ ที่อยากมี ขอแค่ อย่าทิ้งเรา แต่วันนี้เค้าทิ้งเราไปแล้ว หาคำตอบมาตลอด จนเมื่อไม่กี่วันมานี้เองเข้ามาที่ลานธรรมจักรแห่งนี้ และได้อ่านเรื่องราวของเพื่อนๆ มันตรงกับที่เราโดนมาในหลายเรื่อง ตอนนี้ก็พอทำใจได้บ้างแต่ก็ยังคิดถึงเค้าตลอดเวลา แต่ทุกวันนี้ไม่โกรธเค้าสักนิด และได้ตั้งใจว่าจะนั่งสามธิทุกวัน อธิฐานให้เค้ามีความสุข มีชีวิตที่ดี แต่ก็ยังหวังว่าสักวันเค้าจะกลับมาพูดคุยด้วยแม้จะไม่ใช่ความรู้สึกเดิมๆอีกแล้วก็ตาม

ตอบเมื่อ: 27 ก.ค.2008, 7:46 pm

ตอบเมื่อ: 28 ก.ค.2008, 7:13 pm

ไม่ผิดหรอกครับ ยิ้ม

แต่มีโอกาสเสี่ยงต่อการผิดหวังมากกว่าคนปกติ
เพราะมีตัวเลือกที่จะให้รัก และให้เค้ารักเรามีน้อย
มีน้อยคนที่จะครองรักกันจนแก่เฒ่า หรือตายจากกัน
และต้องมีบุพพกรรมที่เป็นเนื้อคู่กันมาแต่อดีต

การที่ดีควรทำใจแต่ต้นว่า ถ้าเราจะรักใครก็ควรทำใจไว้
จะได้ไม่ทุกข์เมื่อเค้าจากไป

จะบอกว่าเรามีกรรมก็ใช่ แต่สิ่งเหล่านั้นเป็นอดีตที่ไม่สามารถย้อนกลับไปแก้ไขได้แล้ว เมื่อเราเป็นอย่างนี้เราก็สามารถใช้ชีวิตไปตามที่เราเป็น อย่าคิดว่าขาดเหลือหรือผิดปกติจากคนทั่วไป ยังมีคนที่มากมายที่เหมือนกับเรา เค้าเหล่านั้นอาจจะสมหวังอย่าที่เคยได้รับ อาจจะผิดอย่างที่เรากำลังได้อยู่

บางคนอยู่ได้ โดยไม่ต้องมีคู่รัก ก็มีเยอะไป
บางคนเข็ดกลัวกับความรัก ยอมอยู่โสด ก็มีเยอะไป

หันเข้ามาศึกษาธรรมะก็เป็นสิ่งที่ดี ที่จะช่วยให้ลดความคิดฟุ้งซ่าน ทำให้จิตใจกลับมาปกติ และอาจจะช่วยให้เรามีเวลากับตัวเองมากขึ้น ทำให้นำเรื่องเหล่านั้นมานั่งคิดทบทวนเหตุและผล ก็จะทำให้เรากระจ่างเข้าใจต่อเรื่องราวเหล่านั้นได้มากขึ้น ทำให้เรามีสติปัญญามากขึ้นว่าควรจะดำเนินชีวิตอย่างไรต่อไป

ก็ขอให้คิดว่าทุกอย่างที่เข้ามาในชีวิต ไม่ว่าบุคคล ความสุข ความทุกข์ ให้ถือว่าเป็นประสบการณ์ เป็นสิ่งเรียนรู้ อย่าคิดโกรธ อาฆาตพยาบาท บุคคลใดบุคคลหนึ่ง ทำบุญกุศลก็กรวดน้ำอุทิศส่วนกุศล หรือแผ่เมตตาเสมอเมื่อกำลังคิดถึง ก็เป็นส่วนหนึ่งที่จะทำให้จิตใจเราสบาย ไม่ทุกข์โศกก็ได้น่ะ ยิ้มแก้มปริ

ตอบเมื่อ: 29 ก.ค.2008, 4:14 pm

ตอบเมื่อ: 30 ก.ค.2008, 2:14 pm

ขอขอบคุณมากๆ สำหรับคุณสายลมที่มีคำแนะนำดีๆมาให้ และเพื่อนๆ ที่เข้ามาด้วยนะคะ ทุกวันนี้ทำใจได้ในระดับหนึ่งแล้วคะ ก็ด้วยธรรมมะนี่แหละที่ทำให้แข็งแรงขึ้นและได้แสวงหาหนังสือต่างๆ มาอ่าน ไปเจอของคุณดังตฤณ เรื่อง เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน คืออ่านแล้ว เข้าใจได้มากขึ้นเลยว่าเราควร ทำชีวิตที่เหลืออยู่ในทางไหน อยากแนะนำเพื่อนๆ คนอื่นด้วยนะคะ หากมีโอกาสได้อ่านถือว่าได้ตัวช่วยในการมีชีวิตและทำชีวิตที่เหลืออยู่ให้เป็นไปในทางไหนก่อนตาย

ถึงแม้ตอนนี้จะดีขึ้นแต่บางเวลาก็ยังมี อาการแย่ๆ อยู่บ้างยอมรับยังคิดถึงเค้าอยู่และหวังว่าผลจากการสวดมนต์ภาวนา นั่งสมาธิที่เราทำจะส่งผลให้เค้ามีชีวิตที่ดีและมีความสุข และก็ยังหวังว่าเราจะกลับมาพูดคุยเป็นเพื่อนร่วมโลกที่คิดดีๆ ต่อกัน ปรารถนาดีต่อกัน และอโหสิกรรมให้กัน

ตอบเมื่อ: 06 ส.ค. 2008, 2:31 pm

กรรมเล่นตลกนะ
ให้ ปลงปลงๆๆๆๆ
ผิดฝา อย่างนี้ เป็น กรรมทน รับไป
ใช้สติทำสิ่งที่ถูก และดี

ตอบเมื่อ: 01 ก.ย. 2008, 1:47 am

แบะ แบะ