อยากถาม

ตอบเมื่อ: 11 ก.ค.2008, 3:56 pm

เมื่อวันที่ 6 ก.ค.51 ได้ไปปฏิบัติธรรมที่สำนักฯ แต่เพื่อนๆรอเกรงใจจึงทำไม่ครบแต่ได้มาปฏิบัติต่อที่บ้านก็ไม่ค่อยกล้าเพราะกลัวที่บ้านจะตกใจในการปฏิบัติในแต่ละวันต้องทำด้วยความเกรงใจจึงไม่เต็มที่ขอถามว่าจะแสดงอาการเหมือนที่สำนักฯ หรือไม่เพื่อนๆบอก ยิ้มเห็นฟัน

กรุณาตอบด้วยขอบคุณค่ะ สาธุ

ตอบเมื่อ: 11 ก.ค.2008, 4:20 pm

การปฏิบัติธรรม ย่อมเป็นไปตามหลักทางสายกลาง
คือไม่ถือเกินไป ยิ่งยวด
ไม่หย่อนยานเกินไป
ให้พอดี พอเหมาะ กับตัวเอง
พอดี พอเหมาะกับสถานที่

ส่วนการปฎิบัติธรรม อย่ายึดติดว่าต้องทำท่าอย่างนั้น
ทำมืออย่างนี้ ภาวนาอย่างนั้น ..แล้วจึงจะเป็นการปฏิบัติธรรม

กินข้าวอยู่ก็ปฏิบัติธรรมได้

ธรรมนั้นมีให้พิจารณาไม่หวาดไม่ไหว ในทุกที่ ทุกเวลา
แต่ก่อนจะพิจารณาได้ ก็ควรมีความรู้ในการมองเสียก่อน
หากปราศจากปัญญาในการพิจรณา ย่อมเสียเปล่า

ดังที่พระพุทธเจ้าใช้เวลาตั้งหลายปี ทำทุกรกริยา
แล้วจึงรู้ว่าเสียเปล่า
เป้นตัวอย่างของการขาดปัญญา
จนเมื่อมีปัญญาแล้วจึงรู้ว่า ควรเลิกทรมานกาย

ลองอ่านงานท่านพุทธทาสมากๆนะครับ
ท่านอธิบายไว้ให้คนทั่วไปเข้าใจง่าย
เมื่อรู้ว่าอะไรคือ ธรรมะ อะไรคือสัจจะธรรม
ก้จะสามารถปฏิบัติธรรมได้ง่ายขึ้นมากๆ
และสามารถแยกการปฏิบัติที่เป็นพิษภัยให้โทษออกไปได้ด้วย

ตอบเมื่อ: 12 ก.ค.2008, 4:47 pm

ทำอย่างไรดี
ระหว่าง 2 ทางเลือก
1.จะทำดี แต่กลัวคนต่อว่า
2.จะทำเลว แต่กลัวคนต่อว่า

จิตของเธอ จะคิดได้เอง ว่าเมื่อไร ควรทำต่อไป เมื่อไรควรกลับบ้าน
สิ่งใดควรทำให้พ่อแม่เห็น
สิ่งใดไม่ควรทำให้พ่อแม่เสียใจ ไม่ควรทำให้เห็น
เมื่อไร ที่เธอโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว บรรลุนิติภาวะแล้ว ทำมาหาได้แล้ว เลี้ยงดูพ่อแม่ได้แล้ว
เมื่อนั้น เธอเลือกทำความดีอย่างเปิดเผยได้แล้ว ไม่ต้องแอบทำความดีแล้ว ไม่ต้องเกรงใจแล้ว ที่เธอจะ ทำดี (หลานเอ๊ย)