อยากบวชมากๆ แต่ติดเรื่องทางโลก

ตอบเมื่อ: 19 ก.ค.2007, 10:22 pm

ผมอายุ 26 ตอนนี้เป็นเจ้าของบริษัทเพิ่งเปิดได้ไม่ถึงปี ผมบวชเมื่อตอนอายุ 24 ปี ก็ไม่ค่อยได้อะไรมากมาย ผมยอมรับว่าตัวเองเป็นคนของโลกวิทยาศาสตร์ ผมจะไม่เชื่ออะไรที่พิสูจน์ไม่ใด้ จนเมื่อผมใด้มีโอกาสอ่านหนังสือเล่มหนึ่ง เค้าเปรียบเทียบพุทธศาสนากับวิทยาศาสตร์ทำให้ผมเห็นตามจริง แล้วผมก็เริ่มศึกษาพุทธอย่างจริงจัง ตอนนี้ผมอยากบวชเพื่อให้หลุดพ้นจากวัฎสงสาร ผมไม่อยากกลับมาเกิดอีกแล้ว ตอนนี้ผมก็ฝึกสติปัฎฐาน 4 แต่พอในชิวีตจริงมันก็มักจะมีเครื่องกระทบมากมาย จนผมหลุดจากราวเกาะของสติบ่อยๆ และคิดและคิดว่าถ้าไม่ออกบวชคงไม่มีวันทำได้แน่ พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า อย่างแย่สุด 7 ปีต้องใด้ ผมเชื่อพระองค์ เพราะพระองค์คืออาจารย์ของผม ตอนนี้ผมมีพันธะทางโลกมากมาย ผมยังไม่แต่งงาน แต่หนี้สินที่เกิดจากการตั้งบริษัทนั้นมีมากมาย ผมตั้งใจว่าถ้าปีหน้าผมใช้หนี้หมดผมจะออกบวช จะทิ้งทุกอย่าง ตอนนี้ผมเห็นความทุกข์ของการมีชีวิตที่น่าเวทนามากมาย เป็นกำลังใจให้ผมด้วยครับ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2007, 9:35 am

อนุโมทนาด้วยครับ ....

ครับ ถูกแล้วครับ การเกิดเป็นทุกข์ การอยู่เป็นทุกข์ มีแต่การดับ(นิพพาน) ซึ่งพ้นทุกข์ครับ

จัดได้ว่าเป็นผู้มีดวงตาเห็นธรรมแล้วครับ ที่คิดแบบนี้

ผมเองก็เช่นกัน อยากจะบวช

แล้วก็ไม่อยากเกิดแล้วครับ เหนื่อยมากครับ
เกิดมาไหนจะต้อง เรียน ต้องทำงาน ต้องทุกข์ ต้องสุข์ ต้องห่วง ต้องหวง(ทรัพย์)
สารพัด รู้สึกเบื่อหน่ายทางโลกมากครับ

แต่ตอนนี้ผมก็ติดเรื่องทางโลกบางเรื่องเหมือนกันครับ

สวัสดี

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2007, 9:59 am

ยินดีที่จะเป็นกำลังใจให้คุณวุฒิชัยด้วยคนครับ ตัวผมเองก็ตั้งใจว่าซักวันคงจะได้เข้าสู่ร่มกาสาวพัตร ขอบขัณฑสีมา ผมใช้ชีวิตทางโลกมาเกือบครึ่งชีวิตแล้ว ผมอายุ 30 กว่าแล้ว บางครั้งก็รู้สึกเบื่อหน่ายทางโลก เพราะสัมผัสได้ว่าโลกียสุขนี้ไม่จีรังยั่งยืน ไม่ใช่สุขสงบ แต่เป็นสุขที่เร่าร้อน แต่ผมก็ต้องพยายามอยู่กับมัน เพราะเราไม่ใช่ตัวคนเดียว เรามีครอบครัว บิดา มารดา และภรรยา ผมยังอยากอยู่เพื่อทำหน้าที่ดูแลพวกเขา ถึงแม้ว่าผมจะทำได้ดีบ้าง ไม่ดีบ้างก็ตาม แต่ผมก็ตั้งใจทำเพื่อที่จะให้พวกเขามีความสุข แต่เมื่อวันใดผมคิดว่าถึงเวลาที่ผมจะต้องจากเรื่องทางโลกไปได้ซักที ผมก็คงจะลาจากไปโดยไม่อาลัยเลย ก็ขออวยพรให้คุณวุฒิชัยได้ทำสิ่งที่ตั้งใจไว้สำเร็จ สมดังความตั้งใจที่ดีนั้นด้วยเถอะ .....

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2007, 10:39 am

ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2007, 11:07 am

ขออนุโมทนา และขอเป็นกำลังใจให้ครับ ผมเองก็อยากบวชเหมือนกันแต่ยังมีสิ่งข้องแวะเยอะมาก ยังงัยก็ให้เด็ดเดี่ยว มุ่งมั่น ได้ทำในสิ่งที่ประเสริฐสุดนะครับ

ตอบเมื่อ: 21 ก.ค.2007, 2:06 pm

"ท่านไม่ต้องหลับตาหรืออุดหูของท่านเพื่อหลีกอารมณ์ภายนอก
ท่านก็สามารถเข้าถึงพุทธภาวะได้ โดยจังๆ หน้ากับอารมณ์" ท่านเว่ยหลาง

ตอบเมื่อ: 23 ก.ค.2007, 1:33 pm

ขออนุโมทนาด้วยครับ ตัวผมเองก็อยากจะเข้าสู่ร่มกาสาวพัตรเช่นเดียวกัน แต่ก็ติดเรื่องทางบ้านที่มีหนี้สินอยู่มากมาย จำเป็นที่เราจะต้องอยู่เพื่อครอบครัว ไม่อาจละไปได้ แต่คงจะมีสักวันที่ได้เจริญรอยตามพระพุทธองค์เป็นแน่ครับ

ตอบเมื่อ: 27 ธ.ค.2007, 5:06 pm

นับถือคุณวุฒิชัยครับ แต่ผมแนะนำครับ เปรียบเปรยว่า เรือบรรทุกของกับไม่บรรทุกของข้ามฟากอย่าง
ไหนถึงผั่งได้ง่ายกว่าครับ คำตอบคงรู้อยู่แล้วครับ การบวชเหมือนเรือไม่บรรทุกของครับ คุณวุฒิชัยก็เ
หมือนเรือบรรทุกของข้ามฝากได้แน่นอน แต่อาจจะช้ากว่า ลองอ่านหนังสือของคุณดังตฤณ เรื่อง 7 เดือ
นบรรลุธรรมดูครับ ผมว่ามันน่าจะเข้ากับชีวิตคุณแน่นอน อ่านได้ฟรีหาจากกูเกิล โดยใช้คำว่าดังตฤณก็
ได้ครับ แล้วความท้อต่างๆจะหมดไป วันข้างหน้าเราอาจได้ร่วมประกาศศาสนาร่วมกันอนุโมทนาครับ
สาธุ

ตอบเมื่อ: 28 ธ.ค.2007, 4:46 pm

-ขอเป็นกำลังใจให้ครับคุณวุฒิชัย แต่เวลานี้ยังไม่สบโอกาสก็ใช้บวชใจไปก่อนแบบผมก็ได้คับ
ส่วนเรื่องความทุกข์นั้นทุกคนย่อมหนีไม่พ้น ผมว่าน่าจะเปลี่ยนเป็นมาพิจารณาลงตรงที่ความทุกข์นั้นๆ เลยจะดีกว่า เพราะรู้จักทุกข์ก็รู้เหตุที่เกิดทุกข์ เมื่อรู้เหตุที่เกิดทุกข์ก็จะเห็นทางดับทุกข์ครับ ขอให้เจริญในธรรมนะคับ

ตอบเมื่อ: 29 ธ.ค.2007, 1:37 pm

การบวช ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย นอกจากนี้แล้ว การดำรงตน ครองตนในเพศนักบวชให้ยาวนาน ยิ่งยากขึ้นไปอีก ต้องมีบุญเก่าหนุนหลังและอาศัยการปฏิบัติตนในปัจจุบันประกอบกัน ขอให้บวชใจ ก่อนบวชจริงๆ ไปก่อนนะค่ะ การทำงานก็คือการปฏิบัติธรรมอย่างนึงค่ะ สู้ สู้

ตอบเมื่อ: 29 ธ.ค.2007, 5:16 pm

ความเห็นผมเหมือนคุณใบโพธิ์เลยครับ

การทำงานคือการปฏิบัติธรรมอย่างหนึ่ง

ถ้าจำไม่ผิดท่านพุทธทาสก็ว่าไว้อย่างนั้น

ผมมีความเห็นว่าสภาวะแวดล้อมที่เป็นอยู่ขณะนี้ ทำอะไรได้ดีที่สุด ก็ต้องเป็นอย่างนั้นครับ ไม่ใช่ว่านั่งฝืนทำ แต่ต้องทำด้วยความเต็มใจ ว่านี่คือสิ่งที่เป็นอยู่ เราเปลี่ยนแปลงไม่ได้ (หมายถึงพยายามทำแล้ว) แล้วทำจิตใจให้เบิกบาน ปล่อยวาง

หากฝืนทำแล้วนั่งคิดว่า จะไปจากจุดนี้ๆ มันก็ทำให้ใจเศร้าหมอง ผมว่ามันก็ไม่ใช่ทางที่ถูกต้อง เพราะผมเชื่อคำของสมเด็จพระสังฆราชที่ว่า ความคิดใดที่คิดแล้วใจเศร้าหมอง เป็นความคิดที่ผิด ครับ

ขออภัยหากคำอ้างอิงที่ยกขึ้นมาผิดพลาดนะครับ หากจะกรุณาแก้ไขให้ด้วย ก็ขอบคุณมากครับ

ตอบเมื่อ: 14 มิ.ย.2008, 6:58 pm

ขออนุโมทนาด้วยค่ะ ถ้าเรามีความตั้งใจเราต้องทำได้ค่ะ

ตอบเมื่อ: 15 มิ.ย.2008, 4:18 pm

ยินดีด้วยครับ

แต่อย่าประมาทกับกิเลสนะครับ

ให้พิจารณาให้เห็นความทุกข์ให้มากยิ่งขึ้นไปอีก มากๆ นะครับ

เพราะจิตนั้นมันกลับกลอก หรอกเราอยู่เรื่อย ทั้งหรอกทั้งล่อ

ให้เราหลง เชื่อมันอยู่ตลอดเวลาก็ว่าได้

ผมเอง ได้ออกจากฆราวาสวิสัย มา 8 ปีแล้วครับ

กำลังพยายามมองทุกช์อยู่ทุกวัน เพราะจะทำให้จิตเบื่อ และหน่าย จะได้หาหนทางหลุดพ้นบ้าง ยังกระท่อนกระแท่นอยู่เลย

สิ่งที่ผมสละมาได้ถึงขนาดนี้เป็นเพราะผมได้พิจารณาจากหนังสื่อสวดมนต์เล่นหนึ่งคือ มีรูปให้ดูเกี่ยวกับวงจร ชีวิตมนุษย์ ซึ่งเมื่อมานั่งพิจารณาดูแล้วก็จะเป็นตามนั้นจริง คือ

เมื่อเราเกิดมา พ่อแม่ก็ต้อง เลี้ยงดู โตขึ้นเรียนหนังสือ ไปจนจบปริญญาตรี จบแล้วก็ทำงาน ทำงานแล้วก็ มีครอบครัว แต่งงาน แต่งงานแล้วก็มีลูก มีลูกแล้วก็เริ่มเข้าสู่วัย ชรา ชราแล้วก็เริ่ม เจ็บป่วย เจ็บป่วยแล้วก็ ต้องตายไปสักวันหนึ่ง มีแค่นี้เอง ชีวิต

และยังได้ พิจารณาอีกว่า วันหนึ่งคนเรานั้นต้องทำอะไรบ้าง

เช้า ตื่น -- ไปทำงาน กลางวัน กินข้าว- กินข้าวเสร็จทำงานต่อ เย็น เลิกงาน กลับบ้าน กินข้าวพักผ่อน เช้าขึ้นก็ทำงาน นี่หรือชีวิตมนุษย์ มีแค่นี้เอง

พระพุทธเจ้าถึงได้ตรัสไว้ว่า การเป็นฆราวาสวิสัยนั้น เป็นการคับแคบ เพราะติดด้วยงานต่าง ๆ ไม่จบไปสิ้นเสียที

ท่านอาจารย์ของกระผมสอนว่า การได้มาบวชนั้นเรียกได้ว่า เป็นการเสียสละอย่างใหญ่หลวงแล้ว เพราะทำได้ยาก อยู่ได้ยาก

ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ลองพิจารณาทบทวนดู นะครับ เป็นกำลังใจให้ แต่อย่าท้อเรื่องงานนะครับ เพราะงานนั้นเป็นหน้าที่ที่เราต้องรับผมชอบ อย่าทิ้งกลางคันตัดช่องน้อยแต่พอตัว โดยทิ้งภาระไว้ให้คนข้างหลังรับผิดชอบ ครัวสะสางให้เสร็จสิ้น แล้วก็ค่อยมาพิจารณา ตัดสิ้นใจให้เด็ดขาด ว่าจะเอาอย่างไรต่อไป

ที่สำคัญ อย่ามีเมียเสียก่อนละ เพราะถ้ามีแล้วบอกได้เลยว่า ละได้ยากที่สุดในโลก ... ฮ่า ฮะ ฮ้า สาธุ

ตอบเมื่อ: 16 มิ.ย.2008, 9:54 am

ขอให้สมปราถนาครับ

ตอบเมื่อ: 19 มิ.ย.2008, 11:23 am

มีคนหลายคน ในพุทธประวัติ
บวชเมื่อเกือบจะสำเร็จอรหันต์

บางทีการเป็นคนธรรมดา ไม่ใช่ว่าจะปฏิบัติธรรมแบบสายโลกุตรธรรมไม่ได้

บวชตอนไหนก็ไม่สายหรอกคับ บวชตอนบรรลุอะไรต่อมิอะไรไปมากมายแล้วก็ยังได้
อย่าติดการบวชมากเกินไป

ผมยังคิดเล่นๆอยู่ว่า
ถ้าแม่ชีทั้งหลาย ที่ปฏิบัติจนถึงขั้นอรหันต์ ดับกิเลสได้สิ้นแล้ว
(แต่บวชไม่ได้ ไม่มีใครให้บวชภิกษุนี)
ท่านเหล่านั้นจะถึงนิพพานหรือไม่

มีการถึงนิพพาน โดยไม่บวชหรือไม่

ปัจเจกพระพุทธเจ้า(ถีงนิพพานแล้ว) ท่านบวชหรือยัง

ผมยัง งง งง อยู่

หนี่สินต้องชดใช้นะคับ ของเขาก้คือของเขา
เขาก้ลงแรงหามา
อย่าบวชหนีหนี้นะคับ ไม่ดีหรอก

ตอบเมื่อ: 20 ก.ค.2008, 3:21 am

ถ้าคิดได้แบบนี้ก็ขออนุโมทนากับท่านด้วย สาธุ

ตอบเมื่อ: 07 ส.ค. 2008, 10:36 am

อนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ

ตอบเมื่อ: 12 ส.ค. 2008, 11:52 pm

โอ ๑ ปีแล้ว !!ไม่ทราบว่าได้บวชรึยังครับ เป็นกำลังใจให้ และอนุโมทนาครับ