ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เสน...เลื่องชื่อด้านงานเขียนเทพนิยาย

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 11:56 am

บุคคลผู้ที่ชื่อ ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เสน ( ค.ศ. 1805-1875 )
ผู้นี้ เป็นนักเขียนเลื่องชื่อ ด้านงานเขียนเทพนิยายของโลก เกิดที่เมือง " โอเดนส์ "
ประเทศเดนมาร์ก เมื่อ ค.ศ. 1805 บิดาของเขามีอาชีพเป็นช่างตัดรองเท้า
มารดาเป็นคนที่อ่านเขียน หนังสือเกือบไม่ออก ทั้งยังเป็นคนที่นับถือเรื่องโชครางเป็นอย่างมาก
ตอนที่เขาอยู่ในสมัยที่เป็นวัยรุ่นได้ออกเที่ยวเผชิญโชค ด้านการแสดงยังกรุงโคเปนฮาเกน
และอีกสองสามปีหลังจากนั้น เขาก็ได้เปลี่ยนอาชีพไปเป็นพนักงานที่โรงละครชื่อ "รอแยลคอร์ต "
แต่เพราะได้รายได้น้อยมากไม่พอเลี้ยงตัว ดังนั้นในปี ค.ศ. 1822 ผู้อุปถัมภ์ของโรงละคร
"รอแยลคอร์ต " ได้เมตตาให้ความช่วยเหลือ และสานฝันให้แก่เด็กหนุ่มน้อยผู้ด้อยโอกาส
ทางการศึกษาอย่าง ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เสน ให้ได้ร่ำเรียนต่อจนสามารถได้เข้าไปเรียนต่อได้
จนถึงระดับของมหาวิทยาลัย ณ กรุงโคเปนฮาเกน ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1831
ช่วงนั้นเขาได้ท่องเที่ยวไปทั่วยุโรบ และท่องเที่ยวต่อจนแม้บั้นปลายชีวิตของเขา
ยังไม่มีบ้านของตนเป็นที่อยู่หลักแหล่งและต้องล้ม ป่วยลงในขณะที่ไปพักที่บ้านตากอากาศ
ของนายธนาคารผู้หนึ่ง เขาได้ไปประเทศอังกฤษเป็นประเทศแรก เมื่อปี ค.ศ.1847
และเมื่อเดินทางไปที่เมืองเบอร์ลิน ประเทศเยอรมันนี เขาได้มีโอกาส
พบกับสองพี่น้องตระกูล กริมม์ ผู้เป็นนักเขียนเทพนิยาย ชื่อดังสมัยนั้น
และต่อมาพวกเขาก็ได้ติดต่อคบหาเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

ดอกไม้

ตอบเมื่อ: 07 ก.พ.2007, 12:01 pm

ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เสน เป็นผู้มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันทั่วไป
ทั้งในประเทศเดนมาร์กและต่างประเทศ
หนังสือเล่มแรก ของเขาที่ว่งจำหน่ายทั่วไปคือเรื่อง " คนผูกกลอนสด " ( Improvisatoren )
ปี ค.ศ. 1835 แปลเป็นภาษาอังกฤษครั้งแรก ใน ปี ค.ศ. 1846
หนังสือเล่มนี้ได้สร้างชื่อเสียงอย่างมากให้กับเขาทันทีที่ออกวางตลาด
จากนั้นเขาได้เริ่มเขียนงานในหลากหลาย รูปแบบ เช่น นวนิยาย บทละคร และบทกลอน
จนกระทั่งวาระสุดท้ายของชีวิตในปี ค.ศ. 1875
แต่งานเขียนที่ส่งให้เขามีชื่อ เสียงก้องโลกนั้นเป็นงานเขียนประเภทเทพนิยาย
ในช่วงระหว่างปี ค.ศ. 1835-1872 เทพนิยายที่เขาเขียนมีมากถึง 150 กว่าเรื่อง
และมีผู้นำไปแปลเป็นภาษาต่าง ๆ เกือบทั่วโลก
ปีแรกที่พิมพ์จำหน่ายคือปี ค.ศ. 1835 เทพนิยายในชุดนั้นมีอาทิ
เช่น เรื่อง " กล่องชุดจุดไฟ " ( Tinderbox )
" เจ้าหญิงกับเม็ดถั่ว " ( The Princess on the Pea )
" ฉลองชุดใหม่ของพระราชา " และ " นางพญาหิมะ " (The Snow Queen )
เทพนิยายดังกล่าวได้กลายเป็นอมตะนิยายสำหรับเด็ก ๆ
ต่างกับเทพนิยายของ สองพี่น้องตระกูลกริมม์
เพราะ แอนเดอร์เสน ได้เขียนนิยายขึ้นมาจากการท่องเที่ยวไปในต่างแดน
ผูกเรื่องจากคติชาวบ้าน ประเพณีนิยม นิทานสำหรับเด็ก
และบ่อยครั้งที่เรื่องราวหรือตัวเอกของเรื่อง ได้จำลองจากครรลองของชีวิตของผองเพื่อน
ที่ ใกล้ชิด หรือแม้แต่ภาพสะท้อนของตัวเขาเอง
จะเห็นได้จากเทพนิยายของเขาส่วนใหญ่แล้ว
ตัวเอกของเรื่องมักจะไม่สมหวัง ในความรักเฉกเช่นเดียวกับตัวเขานั่นเอง
เทพนิยายบางเรื่องเป็นวิถีชีวิตแบบเด็ก ๆ ไม่ซับซ้อน
ในขณะที่เรื่องอื่น ๆ ก็เต็มไป ด้วยเลห์เหลี่ยมและหลอกลวง
ซึ่งเหมาะแก่ผู้ใหญ่อ่านเท่านั้น ในบรรดาผู้ที่นิยมชมชอบเขา
เช่น เอลิซาเบธ บราวน์นิ่ง ได้เขียนบทกวีบทสุดท้ายจำเพาะให้กับเขา
และเมื่อปี ค.ศ. 1857 ชาร์ลส์ ดิคเกนส์ยังได้เชื้อเชิญให้นักเล่านิทานชาวเดนมาร์ก
ท่านนี้ไปพักที่บ้านของเขาที่ " แกดส์ฮิล " เป็นเวลาหลายสัปดาห์
ในปี ค.ศ. 1857 ฮันส์ คริสเตียน แอนเดอร์เสน ได้ล้มป่วยด้วยโรคมะเร็งในตับ
และถึงแก่กรรมขณะที่มีอายุ 70 ปี

เทพนิยายของ "แอนเดอร์เสน " ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันอย่างมากนั้นก็มี
อย่างเช่น " เรื่องลูกเป็ดขี้เหร่ " " รองเท้าแดง " " เด็กขายไม้ขีดไฟ" เ
ทพนิยายเหล่านี้สามารถที่จะพาให้ท่านล่องลอยไปในโลกของพระราชาและเจ้าหญิง
" นางเงือก " " ตุ๊กตาทหารดีบุก " และแม้แต่แม่มด ชาวนาและเด็กเลี้ยงแกะ
และแม้แต่แม่เฒ่าของเหล่านางปีศาจร้าย

วรรณกรรมอันน่าตื่นเต้นของ "แอนเดอร์เสน " นั้น แผงไว้ด้วยความฉลาด
บอกถึงอารมณ์อันหลากหลายที่สามารถสัมผัสได้ บางเรื่องแผงด้วยอารมณ์ขัน
บางเรื่องก็เสียดสีความโง่ของคน อย่างในเรื่อง " ฉลองพระองค์ชุดใหม่ของพระราชา " นั้น
ต้องใช้เด็กเป็นผู้สะกิดเตือนความโง่ของผู้ใหญ่
ในขณะที่ผู้ใหญ่แต่ละคนต่างยอมให้ตนเองถูกหลอกเพียงเพื่อรักษาหน้าของตน
นอกจากนี้บางเรื่องยังแฝงไว้ด้วยคำสอนเรื่องการเจียมตัว
อดทนในความลำบากแล้วจะได้ผลดีตอบสนองในภายหลัง เช่นใน เรื่อง " ลูกเป็ดขี้เหร่ "

ความมีชีวิตชีวาของ "แอนเดอร์เสน " นั้นสามารถถ่ายทอดออกมาจนสามารถที่จะสัมผัสได้
อย่างเช่นเรื่อง " เจ้าหญิงกับเม็ดถั่ว " " ตุ๊กตาทหารดีบุก ผู้ซื่อสัตย์ "
เรื่องเหล่านี้ บ้างก็ถูกถ่ายทอดลงบนแผ่นฟิล์ม เป็นภาพยนต์ เป็นการ์ตูน บ้างก็เป็นละครเวที
จึงไม่แปลกใจเลยสำหรับจินตนาการที่เปื้อนไปด้วยอารมณ์ขันในเทพนิยายของ "แอนเดอร์เสน " นี้
จะยังเป็นที่นิยมกันอยู่อย่าง คู่ฟ้าและไม่เสื่อมคลาย
ด้วยแม้แต่จะเกินกว่าหนึ่งศตวรรษแล้วก็ตามด้วยเถอะ...............

ดอกไม้

-----------------------------------
แปลและเรียบเรียงโดยสุขุมาลย์
คัดลอกมาจาก...
http://sukumal.brinkster.net

สาธุ

ตอบเมื่อ: 23 เม.ย.2008, 10:45 pm

สงสัยคุณลูกโป่งชอบอ่านวรรณคดีต่างประเทศ
ยิ้มเห็นฟัน

ตอบเมื่อ: 10 มิ.ย.2008, 12:17 pm

เพิ่งรู้นะว่าใครเป็นคนคนแต่งเรื่องลูกเป็ดขี้เหล่ อายหน้าแดง