ทำดี...ได้ดี แน่นอน...แต่....ไม่แน่เสมอไปหรอกนะ ?

ตอบเมื่อ: 29 พ.ค.2008, 12:22 pm

ผมเองเป้นคนหนึ่งที่ยึดถือพระรัตนตรัยเป็นสรระที่พึ่งที่อาศัย ผมเองบรรชาตั้งแต่เมื่ออายุย่าง 12 ขวบ เรียนปริยัติจบนักธรรมชั้นเอกเมื่ออายุ 15 ขวบ ท่านสมภารมอบหมายให้ทำหน้าที่เป็นครูสอนปริยัติตั้งแต่เรียนจบนักธรรมชั้นเอก ถือว่าเป็นคนหนึ่งซึ่งเอาใจใส่ในการเล่าเรียนและเป็นครูถ่ายทอดวิทยาการเกี่ยวกับธรรมตั้งแต่อายุยังเยาวัย
ผมเรียนวิทยาการทางโลก คือ ประถมปลาย-มัธยมต้น-มัธยมปลาย จบม.ศ.5 วิทยาศาสตร์เมื่ออายุ20 คือ ล่าช้ากว่าที่ควรจะเป็น เพราะเสียเวลาเรียนทางธรรมมาก่อน แต่ด้วยกิเลศตัณหายังมีอยู่เช่นปุถุชนทั่วไป ผมจึงละจากบรรพชิตมาสอบแข่งขันเข้าเรียนเป็นตำรวจ(พลตำรวจ)
ในชีวิตแบบฆราวาส...ผมเริ่มรู้สึกว่ามันมีวัฒนธรรมแปลกๆหลายอย่างครับ นับตั้งแต่การเข้าไปสัมผัสกับการเป็นนักเรียนตำรวจแล้ว รู้สึกไม่เหมือนในโลกนักบวชเลย เพราะการพูดจาก็กักขละ ไม่มีความนุ่มนวล ไม่มีเมตตาปรานี ผิดเล้กน้อยก็โดนทำโทษรุนแรง ไม่ค่อยมีการให้อภัยกัน มีแต่ใช้อำนาจบาตรใหญ่ เป๋นการเล่นละครที่สมจริงและน่าเบื่อมากๆ แต่อาศัยที่ผมมีความเป็นสมณะอยู่ในหัวใจก็เลยประคับประคอง จนเรียนจบโรงเรียนนายร้อยตำรวจ(สามพราน)ในเวลา1+4 ปี ตามเกณฑืกำหนด
จบมาบรรจุรับราชการเป็นร้อยตำรวจตรี ต้องทำงานสืบสวน สอบสวน และปราบปรามตามบทบาทสมมติที่ทางราชการมอบหมายก้อโอเค...แต่พอถึงฤดูกาลขอขั้น การเลื่อนขั้น เลื่อนตำแหน่ง และการแต่งตั้งโยกย้ายมาถึง โอ้โฮ....สังคมชาวโลก มันช่างแฝงอุบาย เล่ห์เหลี่ยมมากมายเหลือกำลัง มีการวิ่งเต้น มีการส่งส่วย มีการพิมพ์เอกสารรายงานเท็จเพียงเพื่อให้ได้มาซึ่งขั้น ตำแหน่ง และอะไรก็ตามๆ ความต้องการ ระบบคุณธรรมน่ะหรอ มันช่างหายากเต็มทนในวงการราชการ
***กระนั้นก็ตาม อาศัยความมุมานะ ความขยัน อดทน ซื่อสัตย์ และการเสียสละที่เป็นอุดมการณ์ตรงของผม ก็ทำให้ผมเองนั้นเจริญก้าวหน้าในอาชีพราชการตำรวจแบบเรื่อยๆ ไม่หวือหวามากนัก แต่ก็ไม่ล่าช้าเกินไป
***ผมมีผลงานดีเด่นในหลายๆด้านครับ ยกเว้นการประจบสอพลอ ข้อนี้ ทำไม่เป็น และไม่กล้าทำจริงๆ เพราะมันฝืนบทธรรมที่เราฝังจนรากลึกแล้ว ระยะเริ่มต้น ตั้งแต่ร้อยตำรวจตรี จนถึง พันตำรวจโท ไม่มีการแข่งขันมากมายนัก ยุคนั้นยังพอมีเจ้านายที่มีจิตใจแฝงธรรมอยู่บ้าง ทำดี ดูเหมือนได้รับผลตอบแทนที่ดีจริง แม้จะไม่หวือหวา แต่ก็นับได้ว่า ตามสมควรแก่กาลเวลา
***แต่พอจะขึ้นเป็นพันตำรวจเอก กลับต้องเผชิญปัยหาที่น่าหนักใจและน่าเบื่อหน่ายที่สุด กล่าวคือ เรื่องผลประโยชน์แลกตำแหน่ง กลายเป็นธรรมเนียมอันศักดิ์สิทธิ์ที่หลีกเลี่ยงไม่ได้ ผมสวดมนต์อธิษฐานถึงคุรพระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ บ่อยๆ เพื่อขอให้คุณธรรม ความดีงามที่ผมสั่งสมมาช่วยให้ได้เลื่อนตำแหน่งกับเขาบ้าง โดยไม่ยอมจ่ายค่าใดๆทั้งสิ้น ผลก็คือ ด้วยอานิสงส์ที่ทำความดี ดลบันดาลใจให้ผู้เป็นนายสูงสุด (ผบ.ตร.)ยุคนั้น ให้ตำแหน่งผู้กำกับการกับผมอย่างง่ายๆ
***การที่เราได้อะไรๆๆมาด้วยความบริสุทธิ์ใจ ดูเหมือนมันมีคุณค่าในใจเราอย่างยิ่ง ผมทุ่มเททำงานเพื่อราชการและประชาชนอย่างหนัก เพื่อทดแทนบุญคุณน้ำใจของนายที่บันดาลความสำเร็จให้ และทำมากขึ้นกว่าเดิมเป็นหลายเท่า
***แต่...อนิจจา....จำเนียรกาลผ่านไปเพียงไม่นานนัก เมื่อนายคนที่มีน้ำใจงดงามพ้นวาระตำแหน่ง คนใหม่ขึ้นมาเสวยอำนาจ สิ่งที่เราคิดว่าทำดีที่สุดนั้น กลับกลายเป็นอุปสรรคในการรับราชการ นั่นคือ การทุ่มเทเพื่อภารกิจราชการและแผ่นดิน ทำให้ตัวเราไม่มีเวลาเข้าหานายใหม่ ไม่มีเงินสำหรับส่งส่วย เพราะพื้นที่เราไม่นิยมส่วย ไม่เก็บส่วย แต่ นายคนใหม่ เขาเคยได้รับส่วย และคาดหวังว่าท้องที่เรารับผิดชอบต้องมีส่วยด้วย เขาพยายามใช้อำนาจกลั่นแกล้งเราหลายๆครั้ง แต่ผมเองก็แกร่งและมั่นใจในตัวเองสูงมาก คิดว่ายังไงๆๆธรรม ย่อมคุ้มครองผู้ประพฤติธรรม แต่สุดท้าย เมื่อเขามีโอกาส นายที่ไร้คุณธรรมคนนั้นก็ย้ายผมจากพื้นที่ปริมณฑลไปอยู่ถิ้นกันดารที่ภาคอิสาณตอนบน เพียงเพราะไม่ถูกใจที่ไม่ส่งส่วยแค่นั้นเอง
***อยู่ที่ไหน ประชาอุ่นใจที่นั่น....นี่คือคติธรรม ผมยังคงทำงานหนัก ในขระที่นายไร้คุณธรรมคนนั้นถูกย้ายไปนั่งตบยุงที่ ตร.ในเวลาเพียงไม่ถึงเดือน....กรรมสนองกรรมทันทีทันใด
****ด้วยการตั้งใจกระทำคุณงามความดี โดยสำนึกว่า เราคือทหารตถาคตคนหนึ่ง เราจะไม่ย่อท้อแม้ถูกฝ่ายอธรรมกลั่นแกล้ง ผมยังคงทำงานหนักต่อไป ชาวบ้านรักใคร่ ผู้บังคับบัญชาจังหวัดนั้นพึงพอใจ ผลงานสถานีเด่นเป็นอันดับต้นๆๆของภาค แต่ความก้าวหน้ากลับหยุดแค่นั้น เพราะเบื้องบนยังคงนิยมรับส่วยแลกตำแหน่งสำคัญๆๆเหมือนเดิม จนกลายเป็นกฎเหล้กที่ว่า "ของฟรีไม่มีในโลก" หมายความว่า อยากได้ตำแหน่งน่ะหรอ....ต้องจ่าย...?
เมื่อผมครองตำแหน่งนานๆ เป็นผู้กำกับการร่วม 8 ปี แต่นายคนใหม่ก็ไม่ส่งเสริมคนดีในสังกัด แต่งตั้งทีไรให้แต่พวกลิ่วล้อสอพลอและคนที่จ่ายสตังค์ เป็นที่ฉาวโฉ่ เสียหาย ถึงตรงนี้ผมเองก็เลยทนไม่ไหว ความรู้สึกไม่ดีที่สะสมมานานๆ กับองค์กรนี้รู้สึกว่าถึงจุดที่ทนไม่ไหว ผมก็เลยวิจารณ์ผู้บริหารคนนั้นเสียหนัก...นัยว่าเป็นผู้บริหารที่ขาดคุณธรรม ทำให้องคืการเสียหาย ประเทศชาติขาดดุลยธรรม ประชาชนผิดหวังขาดที่พึ่งที่ดี เพราะการแต่งตั้งผู้บริหารไม่มีการคัดเลือกคนดีในตำแหน่งที่สำคัญ
***ผมถูกผู้ใหญ่สูงสุดของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ แจ้งความดำเนินคดีในข้อหาดูหมิ่นฯด้วยสาเหตุที่วิจารณ์นั้น และผมเองก็ตกเป็นผู้ต้องหาคดีอาญา....ผมรับสารภาพว่า ใช่ ได้พูด ได้บันทึกวิจารณือย่างรุนแรงนั้นจริง
***หลายๆคนต่างวิตกกังวลใจว่าผมคงแย่แนๆๆ เพราะเป็นผู้ต้องหาคู่คดีกับคนมีบารมีคับแผ่นดิน หลายท่านติงด้วยความหวังดีว่า ไม่น่ารักสารภาพ แต่สำหรับผม...ด้วยมั่นใจในธรรมที่ปฏิบัติ มั่นใจในอานิสงส์ผลบุญที่ทำ ผมกลับไม่ปริวิตกมากนัก แต่ก็แอบสวดมนต์ภาวนาขอปัญญาจากพระรัตนตรัย และวางแผนต่อสู้คดีแบบเงียบๆ ทั้งนี้โดยยึดวิธีอหิงสา และการแผ่เมตตา
***เพียง 1 เดือนที่ผมเองตกเป็นผู้ต้องหา ท่านผู้ทรงอำนาจท่านนั้นก็โดนสวรรค์ลงทัณฑ์สถานหนัก ด้วยข้อหาฉกรรจ์หลายข้อหา จนผมเองรู้สึกสงสารและเห็นใจท่านผู้นั้นมากกว่าตัวเอง
วันนี้ท่านผู้นั้นยังมีสภาพเหมือนตกขุมนรก ขระที่ผมเองนั้นก็นั่งอยู่ขอบบ่อนรก ไม่เครียดมากครับ ทุกวันนี้ยังคงรับราชการเหมือนเดิม ยังคงมุ่งมั่นทำคุณงามความดีเหมือนที่เคย สวดมนต์ขอพรจากพรุพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ เพื่อให้ทุกอย่างจบด้วยดี และอธิษฐานขอให้อดีตเจ้านายท่านนั้นพ้นทุกข์โดยเร็ว
***นี่คือบทที่พิสูจน์ว่า คนทำดี ธรรมย่อมคุ้มครองจริงๆ ทำดี ย่อมได้ดีแน่ แต่จะให้ผลเมื่อใด ทันตาหรือไม่ เป็นอีกเรืองหนึ่งครับ

ตอบเมื่อ: 29 พ.ค.2008, 12:23 pm

ผิดตกหลายที่ขออภัยด้วยครับ ไม่ได้ตรวจทาน เช่น คำว่า บรรชา ที่ถูกคือ บรรพชา และอีกหลายๆๆที่ ขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วย

ตอบเมื่อ: 29 พ.ค.2008, 1:58 pm

ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติธรรม ธมฺโม หเว รกฺขติ ธมฺมจารึ
ผู้ประพฤติปฏิบัติธรรม ตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้
สาธุ..ขอชื่นชม คุณวิวัฒน์ ครับ

ตอบเมื่อ: 31 พ.ค.2008, 4:21 pm

ขอบคุณมากนะคะที่นำเรื่องดี ๆ จากประสบการณ์จริงมาเล่าให้พวกเราได้รับทราบว่าทำดีคงต้องได้ดีแน่ ๆ เพราะว่าบางทีหนูก็ลังเลเหมือนกันว่าจะได้ดีรึเปล่า บ่อยครั้งที่ท้อ
อ่านแล้วรู้สึกมีความสุข ถ้าคนใกล้ตัวเรามีคนที่ดีแบบคุณเยอะ ๆ คงจะดีมากเลยนะคะจะได้พากันไปในทางเจริญ

ตอบเมื่อ: 17 มิ.ย.2008, 3:03 pm

ขอให้ยึดถือคุณธรรมต่อไปครับ ผมอยากให้มีตำรวจดีๆในเมืองไทยเยอะ ไม่ชอบพวกกร่าง วางอำนาจบาทใหญ่กับประชาชน เหมือนกับว่าเงินเดือนแต่ละบาทไม่ได้มาจากประชาชน ขอให้ท่านนึกเสมอว่าคนที่จ้างท่านมาทำงานคือประชาชนผู้เสียภาษี มิใช่เจ้านายใหญ่โตอะไรนั้น เพราะเจ้านายใหญ่โตนั้นก็ต้องกินเงินเดือนมาจากภาษีประชาชนเท่านั้นเอง คือเป็นลูกจ้างของประชาชน เพราะฉะนั้นผมจึงไม่ชอบพวกข้าราชการอวดเบ่ง ทำเป็นเจ้าใหญ่นายโต ไหว้คนอาวุโสระดับล่างไม่เป็น เป็นแต่ไหว้คืนที่มีอำนาจเหนือกว่า เหมือน สส. อยากได้คะแนนเลือกตั้งก็มาหามาไหว้ พอได้เป็นแล้วก็กร่าง เบ่งอำนาจไม่เคยมาดูปัญหาที่มันเป็นต้นตอ ผมของให้ท่านยึดหลักคุณธรรมต่อไปนะครับผมให้กำลังใจอยู่ มึน