เฒ่าเดียวดาย

ตอบเมื่อ: 30 ก.ย. 2007, 8:06 pm

เฒ่าเดียวดาย

ยิ้มฟังเสียงกระดึงดัง
โตกแตกตึงตัง
เสียงดังกระดึงก้องไกล

ย่ำค่ำฝนพรำสายใส
ละอองไสว
ริ้วรุ้งไกวแสงแดดส่องลำ

กระดึงดังบ้างสูงทุ้มต่ำ
เด็กน้อยงึมงำ
ฮำเพลงสาวทุ่งลุยลาย

ยิ้มให้เด็กบนหลังควาย
ผู้เฒ่าทักทาย
เด็กยิ้มมือผายขอขนม

ควายพล่านรานกินข้าวล้ม
มือหยิบขนม
เข้าปากอมตะคอกควาย

กระตุกเชือกจนควายหงาย
เจ้าอย่าดื้อหลาย
ข้าวเขียวเรียงรายล้มแล้ว

โปกเปกตึงกระดึงแว่วแว่ว
ความมืดเยือนแนว
ฝูงควายลับแผ่วกระดึงลง

ผู้เฒ่าขึ้นกระท่อมปลง
สะบัดหัวงงงง
เราคงเดียวดายอีกแล้ว

สิริมงคล ๓๐/๐๙/๕๐

ตอบเมื่อ: 01 ต.ค.2007, 12:17 am

กาลผ่านยามกล่าวว่าราตรี
สงบวิเวกดี
ไร้สีแสร้งสร้างมายา

อิสระล้ำค่ากรายมา
ผู้เดียวแกร่งกล้า
สติมาคร่าซึมตื่นพลัน

เวลาสมมติเพียงสั้น
ณ ขณะปัจจุบัน
ทอสานสมมติเช้าอิ่มอำไพ

ธรรมะสวัสดี

มณี ปัทมะ ตารา ผีเสื้อ