ศาลพระภูมิจะทราบได้อย่างไรว่าท่านอยู่หรือไม่อยู่

ตอบเมื่อ: 10 ก.ค.2007, 10:34 am

ที่บ้านตั้งศาลพระภูมิแต่ไม่ค่อยได้ไหว้สักการะท่าน เหตุเพราะลืมนานๆ นึกขึ้นได้ก็ไหว้ทีคือไม่ได้ไหว้ทุกวันพระ มีคนมาทักก็ไม่สบายใจค่ะว่าท่านไม่อยู่แล้วรู้เท่าไม่ถึงการ รบกวนท่านผู้รู้ช่วยตอบด้วยค่ะ เวลานี้สวดมนต์ก็จะระลึกถึงขอขมาท่าน

ตอบเมื่อ: 10 ก.ค.2007, 11:01 am

ขออ้าง บางประโยค บางคำ จากบางคน จาก(พระ)บางรูป ดังนี้

เคยได้ยินมาว่า บ้านใด มีพระพุทธรูปอยู่นั้น มีการสวดมนต์ไหว้พระสม่ำเสมอ เทวดา ทั้งหลายทั้งปวง มักจะมาร่วมสวดมนต์ด้วย บ้านใด มีพระพุทธรูปอยู่นั้น ไม่มีการสวดมนต์ไหว้พระแม้ครั้งเดียว เทวดา ทั้งหลายทั้งปวง จักไม่แลเห็น จักไม่เสด็จมา อันนี้ ท่านคิดว่าอย่างไร ?

....

ตอบเมื่อ: 10 ก.ค.2007, 11:21 pm

พยายามทำให้ได้ทุกวันพระดีมั๊ยเดือนละ4วันเอง เราจะได้สบายใจ อย่าทำให้ศาลพระภูมิทำให้เราเป็นทุกข์เลยเดี๋ยวเราจะไม่มีความสุข

ตอบเมื่อ: 10 ก.ค.2007, 11:52 pm

ศาลพระภูมิ .... ท่านจะอยู่หรือไม่อยู่ มันอยู่ที่ใจของคุณ

ถ้าคุณคิดว่าท่านยังอยู่ หมั่นกราบไหว้ ... ท่านก็อยู่
ถ้าคุณคิดว่าท่านไม่อยู่แล้ว ไม่สักการะบูชา ... ท่านก็ไม่อยู่

ตอบเมื่อ: 11 ก.ค.2007, 9:03 am

มีคนมาทักก็ไม่สบายใจค่ะว่า ท่านไม่อยู่แล้ว

ถามเขาสิ ที่ว่าท่านไม่อยู่แล้วน่า ท่านไปไหน ไปกับใคร อยู่ที่ไหน อยู่สบายดี

ไหม ยิ้ม

(แล้วให้คนทัก) ไปช่วยเชิญท่านกลับมาให้ที สาธุ

ตอบเมื่อ: 11 ก.ค.2007, 9:26 am

เป็นเพราะมนุษย์ขาดความเชื่อมั่นในการกระทำของตน ความคิดจึงไม่มีร่องไม่มีช่องคิดว่า คิดอย่างไรผิด อย่างไรถูก....ทำอย่างไรผิดอย่างไรถูก

ก็จึงขาดที่พึ่งภายในคือทางจิตใจ ก็จึงหันไปพึ่งสิ่งนั้นบ้างสิ่งนี้บ้างที่อยู่ภายนอก เช่นต้นไม้ ภูเขา จอมปลวก แม่น้ำลำธาร เป็นต้น เหตุเหล่านี้มีมาแต่ครั้งพุทธกาลแล้ว

แม้การให้หมอดูฤกษ์ยามต่างๆก็เช่นกัน งานแต่งหรืองานมงคลสมรส เป็นต้น ก็ต้องดูฤกษ์ดูยาม ส่งตัวเข้าหอเวลาเท่านั้นนาที.....ก็เพื่อเสริมความเชื่อมั่นในการกระทำของตน

ถ้าไม่ทำคือไม่ดูฤกษ์ยามเสียก่อน เกิดมีใครมาทักท้วงขึ้นเราก็เขว วุ่นวายใจ ....หรือมีอะไรแบบไม่พึงปรารถนาเกิดขึ้น ก็โยนให้กับสิ่งที่ตนละเลยนั่น คือแทนที่จะดูจากพฤติกรรมของตนว่าไปทำอะไรมาบ้าง แต่กลับโยนความผิดให้กับสิ่ง.... ซึ่งตนก็ไม่รู้เหมือนกันว่า เป็นใครอยู่ที่ไหน

ตอบเมื่อ: 11 ก.ค.2007, 9:46 am

อาจมีคนแย้งว่า ก็สติปัญญาวาสนาบารมี ความคิดคนเราสั่งสมกุศลไว้ไม่เท่ากันนี่ท่านกรัชกาย จะให้เหมือนกันได้อย่างไร

จริงจริง ถูกต้อง

ถ้าอย่างนั้นเอาอีกแนวหนึ่ง เรียกว่า แนวยึดมั่น

ถ้าคิดว่า สิ่ง....ที่เราเคารพนับถืออยู่นี่ล่ะแน่สุดแล้ว อีกทั้งเราเองก็ทำดีที่สุดแล้วด้วย ก็ให้ยึดมั่น มีศรัทธาดิ่งลงในสิ่งนั้นไว้อย่างไม่เสื่อมคลายไม่โยกคลอน

ใครจะพูดว่า สิ่งนั้นสิ ดีกว่านี้...อย่างไร ฉันไม่เอาไม่ฟัง...ฉันว่าของฉันดีสุดสุดแล้ว

กรณีนี้ ใช้ได้กับคนแขวนพระเครื่องด้วย

ไม่ใช่องค์นั้นก็ดี นี่ก็ดี แขวนจนล้นคอ
หรือพอมีใครมาทักท้วงเข้าหน่อย... ฮ้า....ฮ้านี่มันของปลอมนี่ เธอโดนหลอกแล้ว
จิตตกฮวบเลย
ศรัทธาความเชื่อมั่นในก่อนหดหายเกลี้ยง ถอดพระกองเลย ไม่เอาแล้วไม่แขวนแล้วองค์นี้ของปลอมนี่หว่า

นี่ก็ลักษณะขาดความเชื่อมั่นในตนเอง พระเลยจากเราไป ไม่อยู่กับเราแล้ว
อ้าว....แล้วท่านไปไหนล่ะ ไปอยู่กับคนที่เค้าศรัทธาแทน

ตอบเมื่อ: 12 ก.ค.2007, 9:26 am

ลองปฏิบัติใหม่สิคะ จากที่ไม่เคย ทำ แล้วก้อ ทำ แล้วก้อปฏิบัติ จะดีกว่า มานั่งคิด นั่งกังวล นะคะ... ยิ้มแก้มปริ

ตอบเมื่อ: 18 ก.ค.2007, 7:35 pm

ขอบคุณทุกความเห็นนะค่ะ ต่อแต่นี้ไปขอยึดมั่นแต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์เดียวเท่านั้นค่ะ