หลวงปู่สุภาพ ธมฺมปญฺโญ

ตอบเมื่อ: 29 มิ.ย.2007, 7:36 pm

หลวงปู่สุภาพ ธมฺมปญฺโญ
วัดทุ่งสว่าง
ต.โคกสี อ.สว่างแดนดิน จ.สกลนคร
-------------------------------------------------

ธรรมะที่หลวงปู่สุภาพ ธมฺมปญฺโญ
ได้รับจากท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร

เวลานั้นหลวงปู่สุภาพเป็นพระบวชใหม่ แม้จะเคยเป็นพระมหานิกายมา ๕ ปีแล้ว ท่านเล่าว่าเราต้องเจียมตนเจียมใจ ไม่ทำอะไรเกินเหตุ เพราะคิดว่าเรายังอ่อนแออยู่ ไม่อยากให้ครูบาอาจารย์ท่านต้องพะวงกับเรา เวลานั้นกิติติศัพท์ของท่านหอมฟุ้งไปหมด จิตใจฝักใฝ่อยากไปพบ อยากไปกราบท่าน แต่ยังไม่ตัดสินใจจะเข้าไปบ้านหนองผือ เพราะคิดว่ายังภาวนาไม่เป็นก็ไม่อยากเป็นภาระกับครูบาอาจารย์

ต่อมาก่อนเข้าพรรษาหลวงปู่สุภาพเดินทางไปกราบท่านอาจารย์มั่นที่วัดป่าบ้านหนองผือหลวงปู่คิดว่าคงไม่ทำให้ท่านต้องหนักใจแน่นอน

พ.ศ.๒๔๙๒ ก่อนเข้าพรรษาปีนั้น ได้มีโอกาสรับความเมตตาจากท่าน แรกๆ คิดว่าเข้าพบท่านพระอาจารย์มั่นยากและท่านคงดุ แต่เมื่อพบจริงๆ หลวงปู่เสียดายเวลากับกรลังเลใจมากนานแสนนาน เพราะคิดว่าเรายังไม่พร้อม

เวลานั้นท่านชรามาก อาการอาพาธของท่านมีบ้างแล้ว แต่จิตใจของท่านกล้าหาญไม่เคยเสียทีแก่กิเลส ไม่วุ่นวายเหมือนคนแก่ใจฝ่อทั้งหลาย เจ็บหน่อยโอย ปวดหน่อยโอย ไม่ได้เรื่องเลย

ท่านพระอาจารย์มั่นท่านแนะนำธรรมะในการปฏิบัติ ได้รับความเมตตาจากท่านครั้งนั้นหลวงปู่สุภาพก็เกิดกำลังใจมาก ได้พบหมูคณะพระป่าด้วยกันอย่างเต็มที่ ได้กราบครูบาอาจารย์จำนวนมากที่มาชุมนุมกัน

จนกระทั้งเข้าพรรษาก็ยังมีโอกาสอยู่นะ ออกพรรษาก็มรณภาพละโลกกิเลสนี้ไป แหม! เกือบเสียทีเหมือนกัน ถ้าไม่ได้พบท่านก็พูดไม่เหมือนกัน หลวงปู่ไปกราบท่านที่เสนาสนะป่าบ้านหนองผือ ตำบลนาใน อ.พรรณานิคม จ.สกลนคร

หลวงปู่เสียดายเวลา ลังเลใจมานานเกือบเสียทีความกลัว ถ้าหากกลัวมากๆ ก็อด หมดโอกาสอย่างแน่นอนเลย

ความจริงแล้วใน พ.ศ.๒๔๘๔ เป็นต้นมา ท่านพระอาจารย์มั่นเอาธุระมากในการอบรมศิษย์จนกระทั่งปีที่ท่านละโลกอันวุ่นวาย พ.ส.๒๔๙๒ รวม ๘ ปีเต็ม ท่านพระอาจารย์มั่นอบรมสั่งสอนศิษย์ชนิดตีไข่ให้แตก กระแทกกิเลสหลุดเป็นแผ่นๆ เลยทีเดียว ใครไม่แน่จริงอยู่ไม่ได้หนีหมด ในช่วงนั้นแหละที่ใครๆ เข้าใจว่าท่านดุมาก

ความจริงหลวงปู่คิดว่าท่านเมตตาครั้งสุดท้ายต่างหาก... ท่านไม่เคยดุด่าใคร ใครมีกิเลสก็ถูกตัวตรงๆ ใครสะอาดบริสุทธิ์ กิเลสตัณหาก็ไม่ติดจิตใจ

คัดลอกจากหนังสือบูรพาจารย์ ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร