ผู้ตั้ง |
ข้อความ |
ตรงประเด็น
บัวบานเต็มที่

เข้าร่วม: 25 ก.ค. 2006
ตอบ: 773
|
ตอบเมื่อ:
22 พ.ค.2007, 9:07 pm |
  |
ควายคราคร่ำ คึกคัก เต็มท้องทุ่ง
มันมั่นมุ่ง เล็มหญ้างาม ตามนิสัย
ไม่เห็นควาย อนาทร ทุกข์ร้อนใจ
แล้วไฉน คนเรา ทุกข์เผาลน
ถ้าเราทุกข์ อาจแย่ ยิ่งกว่าควาย
ไม่สบาย อุรา พาหมองหม่น
โดนควายเย้ย ทุกข์หนา ภาษาคน
อลวน ขายหน้า ภาษาควาย
ตรงประเด็น
22 พค 50 |
|
แก้ไขล่าสุดโดย ตรงประเด็น เมื่อ 22 พ.ค.2007, 9:20 pm, ทั้งหมด 1 ครั้ง |
|
  |
 |
ตรงประเด็น
บัวบานเต็มที่

เข้าร่วม: 25 ก.ค. 2006
ตอบ: 773
|
ตอบเมื่อ:
22 พ.ค.2007, 9:09 pm |
  |
ต้นยาง
ต้นยาง โดนกรีด ยังยืนหยัด
ตระหง่านชัด ไม่ยอมแพ้ แก่ฟ้าฝน
บอกนัย งดงาม ความอดทน
จึงผ่านพ้น เภทภัย ได้ทุกครา
คนเรา ยุ่งใจ ในชีวิต
จึงอย่าคิด ท้อแท้ และอ่อนล้า
จงหยัดยืน ขืนข้อ ต่อชะตา
ประกาศกล้า ข้านี้ สิคนจริง
ตรงประเด็น
22 พค 50 |
|
|
|
  |
 |
ควายน้อย
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
22 พ.ค.2007, 10:12 pm |
  |
ควายน้อยน้อย และเล็มหญ้า กลางทุ่งกว้าง
ส่งเสียงคราง อืออือ ซื่อใสใส
ส่งสายตา วอนว่า อย่าทำลาย
ส่งฉันไป แดนประหาร ผลาญชีวา
ควายน้อยน้อย พลอยทุกข์ ไม่สุขสม
ใจตรอมตรม กายสั่น หวั่นผวา
ทุกทุกคืน เอนกาย นอนลืมตา
คอยดูว่า ใครมา พร่าจากไกล
ควายน้อยน้อย ดูแสนสุข ใช่สุขแท้
สิ่งปรวนแปร แน่นอน นั้นหาไม่
วันนี้หรือ พรุ่งนี้ เป็นอย่างไร
บุญส่งไซร้ เจ้านาย ได้ปราณี
หากวันใด หมดแรง และอ่อนล้า
ถึงแล้วหนา คิวเรา สุดหลีกหนี
จำต้องโดน เขาพิฆาต บั่นชีวี
ได้ถึงที่ วายปราณ ไม่อาจคืน
ควายน้อย  |
|
|
|
|
 |
สิริมงคล
บัวเริ่มพ้นน้ำ

เข้าร่วม: 26 ม.ค. 2007
ตอบ: 157
ที่อยู่ (จังหวัด): บุรีรัมย์
|
ตอบเมื่อ:
22 พ.ค.2007, 10:12 pm |
  |
เรายังไม่ตาย
เขา...มัดเราสี่ขามาทุบทึ้ง
มีดแหลมตรึงสีข้างกลางใจเต้น
แล้วเชือดคอรอเลือดเผือดกระเซ็น
ริ้วเอ็นเต้นกระตุกชักจมปลักควาย
ถลกหนังคล้ายเสื้อมีดเถือถอด
น้ำตาลอดหลั่งรินไม่สิ้นสาย
เจ็บปวดแปลบแสบเหลือกว่าจะตาย
เห็นน้ำลายมนุษย์สุดระอา
กินแรงเรา กินเนื้อเรายังเป็นเป็น
ตายังเห็นตัวยังปวดรวดร้าวกว่า
ริ้วเอ็นเต้นดีดเนื้อเป็นคราครา
อนิจจา เพราะเรา เขา เรียกควาย
อีกมุมหนึ่งครับท่านตรงประเด็น
สิริมงคล
๒๒/๐๕/๕๐ |
|
|
|
  |
 |
ตรงประเด็น
บัวบานเต็มที่

เข้าร่วม: 25 ก.ค. 2006
ตอบ: 773
|
ตอบเมื่อ:
23 พ.ค.2007, 6:37 am |
  |
ขอบคุณ ทุกท่านที่ร่วมต่อประเด็นครับ  |
|
|
|
  |
 |
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
23 พ.ค.2007, 7:16 pm |
  |
เกิดเป็นคน ใยเข้าใจ ภาษาทุย
ควายไม่คุย ด้วยภาษา มนุษย์วิสัย
ชื่อว่าคน ยากแสน หยั่งรู้ใจ
ทุยหาไม่ เท่าถึง กิเลสคน
กลอนครานี้แปลกไปกว่าเก่าก่อน ท่านผู้ทรงความรู้แต่งกลอนนี้ขึ้นด้วยเหตุใด
( หวังว่าคำถามนี้คงไม่ทำให้ท่านข้องเคืองใจนะครับ ) |
|
|
|
|
 |
ตรงประเด็น
บัวบานเต็มที่

เข้าร่วม: 25 ก.ค. 2006
ตอบ: 773
|
ตอบเมื่อ:
23 พ.ค.2007, 8:53 pm |
  |
Anonymous พิมพ์ว่า: |
เกิดเป็นคน ใยเข้าใจ ภาษาทุย
ควายไม่คุย ด้วยภาษา มนุษย์วิสัย
ชื่อว่าคน ยากแสน หยั่งรู้ใจ
ทุยหาไม่ เท่าถึง กิเลสคน
กลอนครานี้แปลกไปกว่าเก่าก่อน ท่านผู้ทรงความรู้แต่งกลอนนี้ขึ้นด้วยเหตุใด
( หวังว่าคำถามนี้คงไม่ทำให้ท่านข้องเคืองใจนะครับ ) |
อย่าไปคิดมากครับ....
เดี๋ยวโดยเจ้าทุยเย้ยน่ะ.....เอ้า
เบื้องหลังกลอนนี้ คือคุยกับรุ่นน้องที่เว็บอื่น เขาเอารูปที่ถ่ายไว้ สวยๆ หลายรูปมาลง
ผมเลยบรรยายกลอนจากรูปภาพ
http://www.thaiclinic.com/cgi-bin/wb_xp/YaBB.pl?board=doctorroom;action=display;num=1179824424 |
|
|
|
  |
 |
ตรงประเด็น
บัวบานเต็มที่

เข้าร่วม: 25 ก.ค. 2006
ตอบ: 773
|
ตอบเมื่อ:
24 พ.ค.2007, 1:34 pm |
  |
ทุยเตือน
ทุยวานบอก ว่าชอกช้ำ ระกำจิต
เมื่อมวลมิตร มนุษย์เอ๋ย มาเย้ยหยัน
แต่ทุยน้อย...ฝากเตือน เพื่อนทั่วกัน
ว่าทุยนั้น ไม่เคยบ้า ฆ่าตัวตาย
แม้นว่าทุย ไม่ฉลาด หรืออาจโง่
ไม่ได้โม้ ขอเตือนยัง เพื่อนทั้งหลาย
หมู่มนุษย์ ผู้ฉลาด ปราชญ์มากมาย
เหตุไฉน ฆ่าตัวตาย ให้อายทุย
ตรงประเด็น
24 พค 50 |
|
|
|
  |
 |
ควายน้อย
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
24 พ.ค.2007, 3:57 pm |
  |
ควายน้อยน้อย พลอยยิ้ม พริ้มเพรานัก
ควายน้อยชัก สงสัย และกังขา
ใยมนุษย์ว่า โง่เขลา เบาปัญญา
ว่าควายหนา หาความคิด มิได้มี
น่าสงสาร มนุษย์น้อย กระจ้อยริด
ช่างผูกจิต ติดตรึง ขึงกับที่
โดนเผาผลาญ ร้อนร่าน ปราณชีวี
มิสุขี ตรอมตรม ขมฤทัย
ควายน้อยน้อย สงสาร มนุษย์น้อย
ควายน้อยค่อย บอกผ่าน มาหยอยหยอย
เอาอย่างตน ทนไป ไม่เลื่อนลอย
อย่าได้พลอย โลดเต้น เป็นลิงกัง
ความน้อยน้อย สอนสั่ง ให้ตั้งจิต
ให้พินิจ อยู่ง่าย ไม่ทุกขัง
อย่าเที่ยวพร่า คร่าใคร ให้ภินท์พัง
ให้หยุดยั้ง อยู่เรียบเย็น เป็นสุขใจ
ควายน้อย  |
|
|
|
|
 |
ตรงประเด็น
บัวบานเต็มที่

เข้าร่วม: 25 ก.ค. 2006
ตอบ: 773
|
ตอบเมื่อ:
24 พ.ค.2007, 4:37 pm |
  |
ควายน้อย พิมพ์ว่า: |
ควายน้อยน้อย พลอยยิ้ม พริ้มเพรานัก
ควายน้อยชัก สงสัย และกังขา
ใยมนุษย์ว่า โง่เขลา เบาปัญญา
ว่าควายหนา หาความคิด มิได้มี
น่าสงสาร มนุษย์น้อย กระจ้อยริด
ช่างผูกจิต ติดตรึง ขึงกับที่
โดนเผาผลาญ ร้อนร่าน ปราณชีวี
มิสุขี ตรอมตรม ขมฤทัย
ควายน้อยน้อย สงสาร มนุษย์น้อย
ควายน้อยค่อย บอกผ่าน มาหยอยหยอย
เอาอย่างตน ทนไป ไม่เลื่อนลอย
อย่าได้พลอย โลดเต้น เป็นลิงกัง
ความน้อยน้อย สอนสั่ง ให้ตั้งจิต
ให้พินิจ อยู่ง่าย ไม่ทุกขัง
อย่าเที่ยวพร่า คร่าใคร ให้ภินท์พัง
ให้หยุดยั้ง อยู่เรียบเย็น เป็นสุขใจ
ควายน้อย  |
อนุโมทนาครับ
ไม่แน่ใจว่า คุณควายน้อย ใช่คนเดียวกับ คุณสะพานน้อย ไหมครับ......
ใช่ หรือไม่ใช่ ก็ไม่เป็นไรน่ะครับ.....
อนุโมทนากับกวีธรรมนิรนาม ที่ช่วยต่อประเด็นกลอนให้น่ะครับ |
|
|
|
  |
 |
ผู้เยี่ยมชม
|
ตอบเมื่อ:
24 พ.ค.2007, 7:14 pm |
  |
เหตุให้ตาย บางผู้ เลือกเหตุตาย
ชีวาวาย ไม่ว่าใคร ไม่อาจหนี
อนิจตา กาลเวลา ดั่งชลธี
อย่างไรดี เรียกว่าตาย สมศักดิ์ธรรม
ชีวิตมนุษย์หนึ่งรอบอาจมีเพียงไม่กี่สิบปี่ บางคนแปดสิบ บางคนร้อยยี่สิบ อุตส่าห์ได้เกิดมาแล้วทั้งที ควรใช้ชีวิตอย่างมีความสุข ยึดธรรมเป็นเครื่องชี้นำทางดีกว่าครับ |
|
|
|
|
 |
ตรงประเด็น
บัวบานเต็มที่

เข้าร่วม: 25 ก.ค. 2006
ตอบ: 773
|
ตอบเมื่อ:
27 พ.ค.2007, 6:27 pm |
  |
จันทร์เพ็ญ-เย็นใจ
เพ็ญจันทร์ จากจร ก้อนเมฆ
อุตม์เอก อร่าม งามใส
เปรียบธรรม ประสิทธิ์ จิตใจ
สว่างไสว พ้นกรรม ลำเค็ญ
ใจแจ้ง ใจเย็น เห็นพระ
ใจละ ล่วงยุค ทุกข์เข็ญ
ใจผ่อง ดุจจันทร์ วันเพ็ญ
เยือกเย็น สดใส ใจงาม
ตรงประเด็น |
|
|
|
  |
 |
|