อานาปานสติและสติปัฏฐาน 4

ผู้เยี่ยมชม

อยากทราบว่าอานาปานสติแบบสมบูรณ์16 ขั้น ต่างจากสติปัฏฐาน 4 อย่างไร
เนื่องจากอานาปานสติ ก็มีทั้งกาย เวทนา จิต และธรรม เช่นเดียวกับสติปัฏฐาน 4 ซึ่งคล้ายกันมาก
และอานิสงส์ก็เหมือนกันคือ บรรลุเป็นพระอรหันต์และพระอนาคามี

ผู้เยี่ยมชม

น่าจะเหมือนกัน ต่างกันที่วิธีพิจารณา
แต่มองว่า การเริ่ม ที่ สติ กับ เริ่มที่ สมาธิ ก็ ผล เหมือนกัน
แต่การเน้น สติ จะมีการปรับแต่งอินทรีย์มาก
แต่การเน้น สมาธิ จะเป็นการเรื่องของทฤษฏีการ พิจารณา

ตอบเมื่อ: 30 พ.ค.2006, 11:59 am

อานาปานสติ ต่างจากสติปัฏฐาน 4 อย่างไร - ไม่ต่างนะ
หรือ แม้แต่ อานาปานสติ กับ วิปัสสนา ก้อไม่ต่างกัน เพราะ ทั้ง 2 หลักนี้ ต้องใช้รวมกัน
ถึงจะบรรลุเป้นอรหันต์ได้
แต่ถ้า เราปฏิบัติ แต่ อานาปานสติ อย่างเดียว จะไม่สามารถ บรรลุอรหันต์ได้ หรือ
วิปัสสนา อย่างเดียว ก้อไม่สามารถปรรลุอรหันต์ได้ เหมือนกัน
ยิ้มเห็นฟัน

ดังนั้นทั้ง 2 ตัว ต้องมา เป้น 1 ถึงจะบรรลุนิพพานได้
สาธุ

ผู้เยี่ยมชม

สมถะ คือ การทำให้จิตสงบระงับจากกิเลสเครื่องเศร้าหมองเร่าร้อนทั้งหลาย จนจิตใจไม่มีอาการดิ้นรน ไม่กระสับกระส่ายตลอดเวลาที่กิเลสเหล่านั้นสงบระงับอยู่ อุบายหรือวิธีการนั้นก็ได้แก่ การเจริญกัมมัฏฐาน การเพ่งกัมมัฏฐาน คือ หน่วงเอากัมมัฏฐานมาเป็นอารมณ์สำหรับเพ่ง

วิปัสสนากัมมัฏฐาน แปลว่า อารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งการงานทางใจที่จะให้เห็นแจ้ง ซึ่งมีความหมายว่า ให้เห็นแจ้ง รูปนาม ให้เห็นแจ้ง ไตรลักษณ์ ให้เห็นแจ้ง อริยสัจจ ให้เห็นแจ้ง มัคค ผล นิพพาน

ดังนั้นจะเห็นได้ว่าต่างกับ สมถกัมมัฏฐาน เพราะสมถกัมมัฏฐานเป็นเพียงอารมณ์อันเป็นที่ตั้งแห่งการงานทางใจ ที่จะให้เกิดความสงบ แต่อย่างเดียวเท่านั้น ไม่ถึงกับให้เกิดปัญญาเห็นแจ้ง ดังที่กล่าวนี้ด้วย บ้างก็กล่าวสั้น ๆ ว่า

สมถะเป็นอุบายสงบใจ วิปัสสนาเป็นอุบายเรืองปัญญา

อานาปานสติ นี้เจริญได้ทั้งสมถภาวนาและวิปัสสนาภาวนา กล่าวคือ ถ้ากำหนดพิจารณาลมหายใจเข้า ลมหายใจออก โดยถือเอาบัญญัติ คือลม เป็นที่ตั้งแห่งการเพ่ง เพื่อให้ได้ฌาน ก็เป็นสมถภาวนา แต่ถ้ากำหนดพิจารณาความร้อนเย็นของลมหายใจที่กระทบริมฝีปากบน หรือ ที่ปลายจมูก เพื่อให้เห็นรูปธรรม ตลอดจนไตรลักษณ์ ก็เป็นวิปัสสนาภาวนา

ตอบเมื่อ: 26 ส.ค. 2006, 8:38 pm

ผมมีเสียง
อานาปานสติภาวนา
สดจากพระไตรใฟ้ฟังด้วยนะครับ

ตอบเมื่อ: 03 ก.ย. 2006, 12:37 am

โอวาทพระญาณวิศิษฏ์

เรื่อง การภาวนา

ต่อไปนี้ก็จะได้พูดถึงบางสิ่งบางประการ เพื่อผู้ที่มาใหม่ ปฏิบัติใหม่ จะได้ถือเอาหลักของ

การปฏิบัติ โดยเฉพาะจิตใจเกี่ยวกับเรื่องการภาวนา

หลักของการภาวนาในทางจิตใจนั้น พระพุทธเจ้าแสดงไว้ถึง40ข้อ เป็นอุบายสงบใจ แต่ว่า

ผู้ศึกษาและปฏิบัติทั้งหลายนั้น ได้โปรดทราบไว้ว่า การเจริญนั้นไม่ได้เจริญทั้ง40ข้อ

เราเจริญกันจริงๆนั้นเพียงข้อเดียว ก็เป็นอุบายที่จะสงบใจของเราได้

เพราะฉะนั้นในสำนักหรือวัดของเรา ก็ถือหลักการปฏิบัติประจำคือ " อาปานสติ "

แปลว่า ลมหายใจเข้า-ออก ซึ่งเป็นธรรมชาติที่มีอยู่ ลมนั้นก็คือกาย เพราะฉะนั้น

เราเจริญอานาปนสติ ก็เท่ากับเราเจริญสติปัฏฐาน4นั่นเอง เรียกว่า กาย เวทนา จิต ธรรม

เราผู้ปฏิบัติทั้งหลาย อย่ามัวไปสงสัย ปลิโพธกังวลอยู่ว่า เราจะเจริญกัมมัฏฐานบทไหน

มันจึงจะสงบดี สงบง่าย รู้เห็นได้ง่าย ไม่ต้องไปคำนึง ก่อนอื่นนั้นความรู้ความเห็นนั้น

มันอยู่กับความจริง การทำจริงของเรา ไม่ว่าเจริญบทไหนถ้ามันไม่มีความจริงแล้วน่ะ

มันไม่เป็นไปทั้งนั้น ยากทั้งนั้น