จิตว่าง

ผู้เยี่ยมชม

จิตว่าง....เป็นกิริยาอาการของจิต เรารู้เรื่องจิตว่างได้อย่างทะลุปรุโปร่งด้วยจิตของเราเอง จิตที่ว่างจริงๆ

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 2:54 pm

จิตว่างๆ ได้ยินมานานแล้ว หมายถึงว่างจากอะไรหรอ

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 9:17 pm

คำว่า"จิตว่าง"เป็นคำกล่าวจากทางพุทธมหายาน

ในทางเถรวาท มีพระสูตรที่พระพุทธองค์ตรัสถึง"โลกว่าง"......

พระอานนท์ทูลถามว่าโลกว่าง เพราะว่างจากอะไร....... พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า

โลกว่าง เพราะว่างจากอัตตาและสิ่งที่เกี่ยวเนื่องด้วยอัตตา

คำว่าจิตว่าง จึงสื่อถึงจิตที่สัมผัสกับโลกว่าง(สุญญตา) คือ ว่างเปล่าจากตัวตน บุคคล สัตว์ที่แท้จริง.....

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 9:27 pm

เมื่อไม่วาง แล้วจะว่าง ได้อย่างไร?

ครูบาอาจารย์ท่านบอกว่า ถ้าวางแล้วมันก็จะว่างเอง......

แต่การวางนี้จะเกิดได้ก็ต่อเมื่อเห็นความจริงของธรรมชาติ...... ว่า สิ่งทั้งหลายทั้งปวง ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่ตัวตน. ถ้าไม่เห็นความจริงนี้แล้ว จะไม่มีทางวางได้

ทำอย่างไรจึงจะเห็นความจริงของธรรมชาติที่เขาเป็นอยู่(แต่เราไม่เห็นเอง)..... คำตอบ ก็คือ การเจริญสมาธิ-วิปัสสนา ตามแนวมหาสติปัฏฐานสี่ นั่นเอง

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 9:33 pm

เมื่อจิตนิ่ง เห็นสิ่งว่าง อย่างทั่วถึง

ไม่คำนึง หลงตาม ความแปรเปลี่ยน

เห็นเกิด-ดับ ตามกฏ เป็นบทเรียน

มีความเพียร เพ่ง-ปล่อยวาง ทุกอย่างไปๆลๆ

บทโศลกธรรมนี้เป็นของ คุณ ยาย ก.เขาสวนหลวง สาธุ

ที่เรา-ท่านรู้จักกันดี..... รจนาได้รวบรัด-งดงาม-หมดจด..... อธิบายความหมายของ ความว่าง.....

ความว่างอย่างทั่วถึงนี้ น่าจะตรงกับคำว่า มหาสุญญตา..... ไม่ใช่เดี๋ยวว่าง เดี๋ยววุ่น

เท่าที่คุณยายท่านกล่าวนี้ ความว่างนี้น่าจะเป็นเป็น"ผล"ที่เกิดจากจิตเห็นแจ้งในไตรลักษณ์..... ซึ่งจะต้องประกอบด้วยสติอันบริบูรณ์ กล่าวคือจะต้องมีสติเป็นจุดเริ่มต้นและกลายเป็นมหาสติจนเห็นสิ่งทั้งหลายตามที่มันเป็นจริงของมัน..... อาการที่คุณยายท่านกล่าวว่า เมื่อจิตนิ่งจึงเห็นสิ่งว่างอย่างทั่วถึงนี้ "จิตนิ่ง"คงไม่ใช่นิ่งจากการที่จิตข่มไว้ด้วยสมาธิธรรมดาแน่ๆ แต่น่าจะเป็นจิตนิ่งที่เกิดจากจิตที่พิจารณาเห็นสิ่งเกิด-ดับ สิ่งที่แปรเปลี่ยนได้ทั้งหลาย เป็นของไม่น่าเอา-ไม่น่าเป็น(จากโศลก" เห็นเกิด-ดับ ตามกฏเป็นบทเรียน มีความเพียรเพ่งปล่อยวางทุกอย่างไป") จนจิตวางเฉยต่อสังขารธรรมทั้งหลาย เป็นญาณที่จิตวางเฉยต่อสังขาร(สังขารุเบกขาญาณ)......

จิตจึงนิ่ง...... และ"ว่างอย่างทั่วถึง" สาธุ

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 9:37 pm

จากพระปริยัติธรรม.....เกี่ยวกับสุญญตาของเถรวาท

สุญญตา “ความเป็นสภาพสูญ”,ความว่าง

1. ความเป็นสภาพที่ว่างจากความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขาเฉพาะ อย่างยิ่ง ภาวะที่ขันธ์ ๕ เป็นอนัตตา คือ ไร้ตัวมิใช่ตน ว่างจากความเป็นตนตลอดจนว่างจากสาระต่างๆ เช่น สาระคือ ความเที่ยง สาระคือความสวยงาม สาระคือความสุข เป็นต้น, โดยปริยาย หมายถึงหลักธรรมฝ่ายปรมัตถ์ดังเช่น ขันธ์ ธาตุ อายตนะ และปัจจยาการ (อิทัปปัจจยตา หรือ ปฏิจจสมุปบาท) ที่แสดงแต่ตัวสภาวะให้เห็นความว่างเปล่าปราศจากสัตว์ บุคคล เป็นเพียงธรรมหรือกระบวนธรรมสั้นๆ

2. ความว่างจากกิเลสมีราคะ โทสะ โมหะ เป็นต้น ก็ดี สภาวะที่ว่างจากสังขารทั้งหลายก็ดี หมายถึง นิพพาน

3. โลกุตตรมรรคได้ชื่อว่าเป็นสุญญตา ด้วยเหตุผล ๓ ประการ คือ เพราะลุด้วยปัญญาที่กำหนดพิจารณาความเป็นอนัตตา มองเห็นภาวะที่สังขารเป็นสภาพว่าง(จากความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน) เพราะว่างจากกิเลสมีราคะ เป็นต้น และเพราะมีสุญญตา คือนิพพานเป็นอารมณ์

4. ความว่าง ที่เกิดจากความกำหนดหมายในใจ หรือทำใจเพื่อให้เป็นอารมณ์ของจิตในการเจริญสมาบัติ เช่นผู้เจริญอากิญจัญญายตนสมาบัติ กำหนดใจถึงภาวะว่างเปล่าไม่มีอะไรเลย; สุญตา ก็เขียน

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 9:46 pm

ความรู้สึก ผิดถูก ไม่ผูกไว้
จิตไม่ไหว เพราะสงบ อย่างครบถ้วน
จิตรู้แจ้ง ด้วยวิชชา ไม่แปรปรวน
จิตนี้ล้วน บริสุทธิ์ เป็นจุดเดียว

ความรู้เห็น ต่างต่าง ปล่อยวางหมด
จิตรู้รส พระธรรม ไม่เกาะเกี่ยว
จิตรู้จิต อยู่ร่ำไป สบายเทียว
จิตไม่เกี่ยว หลงกาม มีความเย็น

ความสุขทุกข์ มีปรากฎ ล้วนเกิดดับ
จิตระงับ คิดรู้ และความเห็น
จิตรู้แจ้ง ธรรมชาติ ตามกฎเกณฑ์
จิตไม่เอน แอบอิง สิ่งทั่วไป

ความรู้ธรรม ความสงบ ไม่ฟุ้งซ่าน
จิตพ้นการ ปรุงแต่ง ไม่แก้ไข
จิตที่นิ่ง มีความรู้ อยู่ภายใน
จิตแจ่มใส รู้พระธรรม ไม่มืดมัว

ความรู้เห็น ทุกสิ่ง ไม่ใช่ตน
จิตหลุดพ้น ออกไป จากดีชั่ว
จิตรู้แจ้ง ความจริง ไม่มีตัว
จิตรู้ทั่ว ในจิต ไม่ติดเอย

ก. เขาสวนหลวง

ตอบเมื่อ: 16 ส.ค. 2006, 9:47 pm

มีบทกลอนธรรมะของ ท่าน ก. ณ เขาสวนหลวง มาฝากเพิ่ม.....

เห็นเกิดขึ้น- ดับไป ได้ปล่อยวาง

จิตใจว่าง สงบ ประสบสันต์

ไม่ยึดถือ สิ่งใดๆๆ ให้ผูกพัน

ปล่อยวางขันธ์ ทั้งปวง ล่วงทุกข์จริง ๆลๆ