ความรัก ที่ข้าพเจ้ารู้จัก

ตอบเมื่อ: 18 มิ.ย.2006, 12:06 am

ความรัก ที่ข้าพเจ้ารู้จัก โดย ไมตรีน้อย (มิถุนายน ๒๕๔๙)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

นมตฺถุ สมฺมาสมฺพุทฺธภูมึ

ปิยโต ชายตี โสโก ปิยโต ชายตี ภยํ
ปิยโต วิปฺปมุตฺตสฺส นตฺถิ โสโก กุโต ภยํฯ
เปมโต ชายตี โสโก เปมโต ชายตี ภยํ
เปมโต วิปฺปมุตฺตสฺส นตฺถิ โสโก กุโต ภยํฯ
กามโต ชายตี โสโก กามโต ชายตี ภยํ
กามโต วิปฺปมุตฺตสฺส นตฺถิ โสโก กุโต ภยํฯ

ความโศกย่อมเกิดแต่ของที่รัก ภัยย่อมเกิดแต่ของที่รัก ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พ้น วิเศษแล้ว จากของที่รัก ภัยจักมีแต่ที่ไหน

ความโศกย่อมเกิดแต่ความรัก ภัยย่อมเกิดแต่ความรัก ความโศกย่อมไม่มีแก่ผู้พ้นวิเศษแล้ว จากความรัก ภัยจักมีแต่ที่ไหน

ความโศกย่อมเกิดแต่กาม ภัยย่อมเกิดแต่กาม ความโศกย่อมไม่มีแก่บุคคลผู้พ้นวิเศษแล้วจากกาม ภัยจักมีแต่ที่ไหน

( ปิยวรรค พระธรรมบท ขุททกนิกาย พระสุตตันตปิฎก)

ภัย เกิดจาก คนที่รัก/ของรัก/ความรัก
ทุกข์ เกิดจาก รัก
โศก เกิดจาก รัก

- - - (มหาสติปัฏฐานสูตร, ธรรมานุปัสสนา สัจจบรรพ:) โลเก ปิยรูปํ สาตรูปํ,
สิ่งอันเป็นที่รัก สิ่งอันเป็นที่ชื่นใจ ในโลกนี้

รักลูก
รักเมีย
รักครู/อุปัชฌาย์/อาจารย์
รักพ่อ-แม่/บูรพการีทั้งหลาย
รักพระพุทธองค์
รักพระธรรม
รักพระภิกษุสงฆ์
รักพระอริยสงฆ์
รักพระศาสนา
รักพุทธบริษัท
รักเพื่อนสพรหมจารี
รักตัวเอง
รักประเทศชาติ
รักในหลวง
รักพี่-น้อง
รักพระนฤพาน
รักความบริสุทธิ์
รักชีวิต
รักพรหมจรรย์
รักศักดิ์ศรี
รักมายา
รักกองทุกข์- ก้อนทุกข์
รักความเจริญ
รักความเสื่อม
รักดี (บุญ, กุศล)
รักชั่ว (บาป, อกุศล) ฯ ล ฯ
- - - สิ่งเหล่านี้ทั้งหมด กอปรด้วย ความห่วงใย ความคาดหวัง การเรียกร้อง (Demanding) ความเป็นเจ้าของ การครอบครอง

ความรัก คือ ความทุกข์
เมื่อรักในสิ่งใด ย่อมทุกข์ เพราะรักในสิ่งนั้น

รักแท้ ต้องเสียสละ
เสียสละความรัก อันนำความทุกข์มาให้

รักนั้น เกิดขึ้น
รักนั้น ตั้งอยู่
รักนั้น ดับไป

รักเกิด ทุกข์เกิด
รักตั้งอยู่ ทุกข์ตั้งอยู่
รักดับไป ทุกข์ดับไป

รักเกิดจากอะไร
รักตั้งอยู่ได้ เพราะอะไรตั้งอยู่
รักดับไป เพราะอะไรดับไป

รักเกิด ตรงไหน
รักตั้งอยู่ ตรงไหน
รักดับไป ตรงไหน
- - - รักเกิด ที่ ปิยรูป สาตรูป
รักตั้งอยู่ ที่ ปิยรูป สาตรูป
รักดับไป ตรง ปิยรูป สาตรูป

ความรัก กับ จิตใจ ไม่ใช่อันเดียวกัน
ธรรมชาติ หรือ เนื้อแท้ ของ จิตใจ นั้น บริสุทธิ์ผ่องใส

ความรัก ที่ไม่เห็นแก่ตัว ปรารถนาเปลื้องทุกข์แก่สรรพสัตว์ เป็นความดีอันเลิศ นำศานติสุขมาให้

สรรพสัตว์ ผู้หลงและท่องเที่ยวไปใน "ห้วงทุกข์"
ความรัก เป็นทุกข์ ภัย ความเศร้าโศกหม่นหม่องใจ
ความว่างไร้ สากลธรรม, สภาวะธรรมอันจริงแท้ของทุกสิ่งในสากล
ความไม่เห็นแก่ตัว การชำระ
การเสียสละ หนทางดำเนิน
ศานติสุข จุดตั้งต้น ความเป็นไป และ การสิ้นสุด
ความทุกข์ของสรรพสัตว์ เป็นแรงบันดาลใจ

รัก เกิดจาก"อวิชชา/ความไม่รู้" เพราะไม่ทำสติ-ปัญญาอันบริสุทธิ์ ให้มีกำลัง
รัก ตั้งอยู่เพราะการตั้งอยู่ของ"อวิชชา";
รัก ดับไปเพราะการดับไปโดยไม่เหลือเชื้อของ"อวิชชา"

พระพุทธองค์ ตรัสว่า
ที่สุดในเบื้องต้น อวิชชา มิได้มีอยู่,
ที่สุดในเบื้องปลาย อวิชชา ก็มิได้มีอยู่,
อวิชชา เกิด และ ดับ ในขณะแห่งผัสสะ

ผู้เยี่ยมชม

โมทนาครับ