อุบายและความแยบคาย

ผู้เยี่ยมชม

อุบายและความแยบคาย

คนที่เชื่อมั่นว่าใจของเรามีอยู่ตรงนี้แหละ จิตของเรามีอยู่ตรงกายนี้แหละ แล้วจงพยายามคิดค้นหาด้วยอุบายต่างๆ ตามที่ได้ศึกษาจากครูบาอาจารย์ต่างๆ แล้วจะเกิดแยบคายขึ้นมาด้วยตัวเอง แยบคายนี้แตกต่างจากอุบาย อุบายแนะนำสั่งสอนกันได้ เช่นบอกว่า จงรักษาคุณงามความดีด้วยการรักษาศีล ดังนี้เป็นต้น

ส่วนแยบคายนั้นไม่ทราบจะบอกอย่างไงกัน มันต้องเกิดความรู้ความเห็นขึ้นมาด้วยตนเองและความรู้ความเห็นอันนั้นก็เป็นของแจ้งชัดเสียด้วย จนอุทานขึ้นมาในใจว่า อ๋ออย่างนี้หรอกหรือ

แต่ความรู้อันนั้นจะเอาไปเผยแพร่แก่คนอื่นก็ไม่เหมือนกับที่ความรู้ด้วยใจของตนเอง จะบอกคนอื่นได้ก็เพียงแต่อุปมาอุปมัยนั้นแล้ว รวมความแล้วแยบคายเป็นความรู้พิเศษที่เกิดขึ้นเป็นปัจจัตตังเฉพาะตน

ผู้เกิดแยบคายเฉพาะตนเช่นนั้นแล้ว เอาแยบคายอันนั้นไปสอนผู้อื่น ด้วยอุบายการอุปมาอุปมัยต่างๆ ผู้ฟังได้รับฟังคำอุปมาอุปมัยนั้นไปสอนคนอื่นต่อๆ ไป

แยบคายนี้เมื่อเกิดเฉพาะบุคคลใดแล้ว ย่อมทำบุคคลนั้นให้สิ้นสงสัยในวิชาที่ตนได้เรียนมาก็ดี หรือตนได้ปฏิบัติมาก็ดี เป็นอันว่าจบเพียงแค่นี้ แต่มิได้หมายความว่าจบวิชาทุกๆ ประเภท เป็นแต่จบหรือสิ้นภูมิความรู้และความสามารถของตนในภูมินั้นๆ เท่านั้น

เหมือนกับบุคคลที่นำภาระไป ผู้ใดมีกำลังมาก ย่อมนำไปได้มาก ผู้มีกำลังน้อยย่อมนำไปได้น้อย ตามกำลังของตนฉะนั้น

: หลวงปู่เทศก์ เทศรังสี
: จับหลักปฏิบัติภาวนา วัดหินหมากเป้ง ๒๘ มิถุนายน ๒๕๒๕

ผู้เยี่ยมชม

ตามมาโมทนาสาธุครับ....
อุบายนี้คือโยนิโสมนสิการ ยิ้ม

ตอบเมื่อ: 02 มี.ค.2006, 10:30 am

สวัสดีครับคุณข้าน้อย หายไปไหนมานะ ?
โมทนาด้วยนะครับ สาธุ....

ผู้เยี่ยมชม

ตามมาสาธุ คะ ท่าน I am หายไปใหนตั้งนานไม่ยอมไปที่เดิม 2 วัน เลยตามหามาสาธุที่นี่คะ
อิ อิ งงมั๊ยคะตามมาถูกด้วย

ผู้เยี่ยมชม

สาธุค่ะ

แอบมาอยู่นี้กันหมดเยย

ผู้เยี่ยมชม

สวัสดีครับคุณต้นหญ้า คุณบัวใต้ ไม่ได่หายไปไหนครับ
ขอพักร้อนทางโน้นสักระยะนะครับ

ตอบเมื่อ: 06 มี.ค.2006, 10:34 am

อนุโมทนาบุญค่ะ

สาธุ