แหม...ตั้งประเด็นเรื่อง "รักพิสดาร"
จนทำให้คุณเต้...อยากรู้...มีย่าทวดบ้าจึ้...เผยความลับของตัวเอง
ที่อุตส่าห์ตั้งใจว่า...จะให้ตายไปกับตัวอยู่คนเดียว....แล้วก็หลบฉาก
เสริฟข้าวโพดแซ่บ กับยำเห็ด หน้าตาเฉยเลยนะค่ะ อ.น้ำ เนียนจัง

ความไวเป็นเลิศ ต้องยกให้ท่านกบฯ ไม่เกรงใจคนไกลบ้านเลย
ได้ชิมแล้ว...ยังเยาะเย้ยกันอีก...เน๊าะตาเน๊าะ

ท่านอมิตาฯ หนีเข้าวัดเส้าหลินอีกแล้วมั้ง?

บางที..อยากกิน..นี้มันก็ดีนะ

พอ..อยากกิน..ปั๊ป
มันก็เห็น..อาการ..ดิ้นรน..แส่ส่าย..ไขว่ขว้า..หาของกิน
ยิ่งช่วงนี้กิเลสแรง...ยิ่งเห็นชัดเลย

พอ..กำลังจะกิน..
มันก็เห็นอาการ..พอใจ..ได้ปลื้ม..อร่อยทั้งที่อาหารยังไม่ถึงลิ้น..เลยนะ

แหม่ม..มันน่า..นัก

นี้ก็เพิ่งจะคุยกับแม่มา..ตะกี้เองว่า

การพิจารณาอาหารก่อน..ทาน..นี้นะ..สำคัญมาก..จริง ๆ เลย

ทำให้เรากินอาหารได้..โดยไม่ได้กินกิเลสเข้าไปด้วย..

กินก็กินเหมื่อนเดิม..แต่ไม่เหมือนเดิม..

เอาละ..รู้เคล็ด..การกินแล้ว..

แม่ครัวใหญ่..ยกมาเท่าไร..กบฯขอกิน..ไม่หยั้ง..เลยเอ้าวว

walaiporn:



เป็นคนที่ไม่ทานส้มตำครับ เลยไม่รู้ว่ามันเหมือนกะฟามรักอย่างไร แต่พอเดาๆว่า มันเหมือนกันตรงที่เอาอะไรๆมาผสมปนเปกัน เท่าที่ดูจากหลายคนในนี้ มันมีครบทุกรสทั้งเปรี้ยวหวานมันเค็มไปถึงฝาดขมขื่นโน่นเลย... สรุปว่าความรักกะส้มตำเหมือนกันตรงที่เกิดได้ด้วยการรวมตัวของส่วนประกอบแปลกแยก ใช่ป่าวคับพี่น้อง.. ..

ขอสูตรทำขนมถ้วยฟูหน่อยเถิดครับคุณน้ำ หมู่นี้รู้สึกฟูๆพิกล เลยนึกถึงขนมนี้ ทำไม่เป็นดอกขอรับ.. ..

อ่านทีไรขำทุกทีค่ะ
ทุกๆเรื่องแหละค่ะ แล้วแต่ว่าจะปรุงแต่งไปทางไหนกัน

ขนมถ้วยฟู

ส่วนผสม



แป้งข้าวเจ้า 31/2 ถ้วยตวง
น้ำลอยดอกมะลิ 2 ถ้วยตวง
น้ำตาลทรายขาว 11/2 ถ้วยตวง
ยีสต์ผง 2 ช้อนชา
ผงฟู 4 ช้อนชา

วิธีทำ



1.ร่อนแป้งข้าวเจ้ากับยีสต์รวมกัน แล้วค่อยๆ ใส่น้ำลอยดอกมะลิทีละน้อยๆ นวดจนแป้งนุ่ม
แล้วใส่น้ำตาลทรายลงในแป้ง นวดต่อจนน้ำตาลทรายละลายหมด หลังจากนั้นค่อยๆ
ใส่น้ำลอยดอกมะลิในส่วนผสมแป้งทั้งหมด

2.หมักส่วนผสมแป้งไว้ประมาณ 3 ชม.

3.เตรียมลังถึง ตั้งน้ำให้เดือด นึ่งถ้วยให้ร้อนจัด ตักส่วนผสมแป้งที่หมักไว้ 1 ถ้วยตวง
ใส่ผงฟู 1/2 ช้อนชา ผสมให้เข้ากัน หยอดลงในถ้วยให้เต็ม นึ่งไฟแรงประมาณ 15 นาที
ทิ้งให้ขนมอุ่นๆ จึงแคะออกจากถ้วย



ดูให้หลายสูตรเลยค่ะ น้ำว่าสูตรนี่ง่ายที่สุด ไม่แน่ใจว่า ขนมถ้วยฟูที่คุณ -dd- พูดถึงนั้น
ใช่แบบนี้หรือเปล่า เพราะ มีขมอีกอย่างคือ ปุยฝ้าย บางคนก็เรียกว่าถ้วยฟู
เลยนำให้ทั้งสองแบบเลยค่ะ






ขนมปุยฝ้าย

ส่วนผสม

ไข่ไก่ 3 ฟอง
น้ำตาลทรายละเอียด 1 ถ้วย
น้ำมะนาว 2 ช้อนชา
น้ำเปล่า 1 1/2 ช้อนโต๊ะ
วานิลา 1 ช้อนชา
แป้งสาลี (แป้งสำหรับ ทำ เค้ก) ร่อนแล้ว 1 1/2 ถ้วย

วิธีการทำ

1. ตีไข่ให้ขึ้นฟูจนตั้งยอดอ่อนเสียก่อน แล้วค่อย ๆ เติมน้ำตาล ทีละน้อย จนหมด
แล้วตีต่อไปจนตั้งยอดอีกครั้ง

2. ผสมน้ำมะนาว น้ำเปล่าและวนิลาเข้าด้วยกัน แล้วผสมลงใน ไข่สลับกับแป้ง เคล้าแป้งลงในไข่
อย่างเบามือ ควรแบ่งเป็น 3 ส่วน ใส่ลงใน ไข่ทีละส่วนเมื่อเคล้า ส่วนที่ 1 เข้ากันแล้ว เติมน้ำที่ผสมไว้
ลงครึ่งหนึ่ง เคล้าแล้วใส่แป้งส่วนที่ 2 เคล้าใส่น้ำที่เหลือ เคล้า แล้วจึงใส่แป้งส่วนที่ 3

3. ตักหยอดลงในถ้วยกระดาษที่รองรับด้วยถ้วยตะไล หรือพิมพ์ ขนมเล็ก ๆ ขนาดเดียวกับถ้วยกระดาษ
นำขึ้นนึ่งบนไฟแรงทันที เมื่อนึ่งได้ 3 นาที หรี่ไฟให้อ่อนลงมาก ๆ นึ่งต่ออีก 12 นาที

เจอก่อน..ขอหม่ำก่อน...นะคุณ -dd-

ท่านกบฯ...เชิญตามสบายก่อนครับ เวลานี้ยังไม่ใช่โอกาสของผม แต่ ต้องมีสักวันที่จะได้หม่ำๆขนมนี้บ้างหรอก ... .. ว่าแต่ ระวังน้ำหนักด้วยครับท่านกบฯ เพราะบัดนี้ท่านออก"นอกGala "มาแล้ว.. เด๋วโดดไม่ไหวนะครับ..


ขอบคุณครับคุณน้ำ ถูกใจทันใจแท้ๆ เอ..หมู่นี้คุณเต้ ท่านอมิตตาฯหายไปไหนหนอ... รึว่ากำลัง จัดระเบียบส่วนผสมที่แปลกแยกกันอยู่...


คิดถึงท่าน"ปทุม"หลายเพลาแล้ว .. เกือบเลิก"คิดถุง"ไปแล้วสิ ...ดีใจนะครับที่ท่านยังวนมาให้ปลื้มใจ... มิน่า..หมู่นี้ผมจึงฟูๆwithout reasons.....!:b4:

มันเป็นยังไง ไอ้เรื่องอะไรที่มันทำลำบาก
เราล่ะจริงจริง ยิ่งยากยิ่งเย็น ยิ่งชอบใหญ่
ใครจะนินทา ยิ่งเกิดปัญหา ยิ่งท้าทายเท่าไหร่
เรายังทำไป จะกลุ้มใจ ก็ไม่เข็ด

อะไรสบายง่ายดีก็ดูไม่สะใจ
ทำไป บ่นไป ก็ดีเหมือนกัน
ใครใครก็เตือนว่าคงฟั่นเฟือนไปสักวัน
ตะเกียกตะกายอะไรกันหนักหนา
ใครดียังไง อุตส่าห์มาตาม มาเอาใจทุกอย่าง
เรายังลังเล เอาแต่เกเร มันยกใหญ่
ใครทำมีฟอร์ม ไม่ค่อยจะยอม ไม่ง้อเราเท่าไหร่
เรามันเป็นไง ยิ่งสนใจอย่างที่สุด

ก็อุปสรรคมันเยอะดี (อุปสรรคมันเยอะ)
อุปสรรคมันเยอะดี ยังงี้ไม่น่าเบื่อ
ก็อุปสรรคมันเยอะไง (อุปสรรคมันเยอะ)
ต่อให้หนักจนแทบตาย ยังไงก็ไม่ถอย

http://music.gmember.com/player/html_pl ... 9400162901

" ความรัก " ว่าเหมือน " ส้มตำ "
พอฟังเพลงอุปสรรค ก็เลยสงสัยว่า เอ.. หน้าตาอาหารหรือแกงอุปสรรคนี่เป็นยังไงกันหนอ
ก็กูเกิ้ลค่ะ อ่านแล้วถูกใจ เลยนำมาฝากกัน



ชีวิต....ไม่ใช่อาหารตามสั่ง



" รสชาติของชีวิตมีความแตกต่าง

ทั้งเผ็ดร้อน จืด หวาน เค็ม เปรี้ยว

เปรียบไปก็คือช่วงเวลา สถานการณ์ชีวิต

ที่หมุนผ่านเข้ามาหรือเดินจากไป

ให้ชีวิตได้ลิ้มรสชาติความแปลกใหม่

กาลเวลาได้ผสมผสานความหลากหลาย

รวมกันเป็นรสชาติของชีวิต "

...........


ชีวิตเปรียบไปก็เหมือนข้าวราดแกง

ไม่ใช่อาหารตามสั่ง เราเลือกได้เท่าที่มีอยู่

ท่ามกลางความหลากหลายของเมนู

คือการปรุงสำเร็จ

มีหลากหลายรสชาติ นี่คือความสมดุลของอาหาร

.........

ก็เหมือนกับชีวิตคนเรา ที่มีทั้งช่วงของเวลาของความสุข ความทุกข์

ความเศร้า ความเหงา รอยยิ้ม และก็น้ำตา

อุปสรรคต่าง ๆและเหตุการณ์ต่าง ๆ ก็เปรียบเหมือนรสชาติ

ของข้าวราดแกงที่หลากหลาย

กำลังบ่งบอกถึงรสชาติของชีวิตที่จะต้องเผชิญ

และต้องชิมเพื่อลิ้มรสถึงความแตกต่าง

แต่นั่นก็เป็นบทสรุปของความลงตัวในชีวิต

ที่จะต้องมีสีสันและรสชาติที่ไม่เหมือนกัน

ช่วงเวลาที่มีปัญหาก็อย่าท้อใจ

ถือเสียว่า กำลังกินข้าวแกงที่มีรสเผ็ด

ความเผ็ดร้อนในปากจะบอกคุณว่าควรทำอย่างไรต่อไป

ปัญหามักจะมาพร้อมกับความวุ่นวายสับสนเสมอ

เพราะฉะนั้นเราต้องแก้ด้วยความสงบเพื่อสร้างสติ

สติมาปัญญาก็จะเกิด เพื่อแก้ไขปัญหาต่อไป


"ชีวิตต้องมีรสชาติ เพราะถ้าไม่มีรสชาติ ชีวิตก็ขาดสีสันที่ลงตัว"

http://www.oknation.net/blog/print.php?id=387894



ก็แล้วแต่มุมมองนะคะ เพราะทุกอย่างที่เกิดขึ้นในชีวิตของเรานั้น
ก็ล้วนเกิดจากเหตุที่เราเคยกระทำมาทั้งนั้น

ข้าวราดแกงสักจานไหมคะ?

จานหนึ่ง..คับ

อะไร..อร่อย..บ้างคับ