สวัสดีค่ะ ทุกๆ ท่าน

คือว่าตอนนี้หนูอยู่ในช่วงปิดเทอมน่ะค่ะ
ก็เลยอยากหากิจกรรมที่ทำให้สงบจิตใจตัวเองได้บ้างน่ะค่ะ
เดี๋ยวนี้หนูฟุ้งซ่านมากเลยค่ะ เพื่อนทักบ่อยๆ ว่า จะเห็นหนูเหม่อลอยบ่อยมาก ดูเบลอๆ ค่ะ
แล้วหนูก็หงุดหงิดง่าย โมโหง่าย แล้วก็จะมองโลกในแง่ร้ายเสมอ
เหมือนว่า อาฆาตใครอยู่บ่อยๆ ค่ะ ทรมานใจมากเลยที่
เผลอทีไรมักจะคิดแบบนี้ ก็มีคนแนะนำมาว่าต้องฝึกสมาธิค่ะ

ดังนั้น หนูอยากฝึกนั่งสมาธิ แล้วก็ฝึกกรรมฐานค่ะ แต่ว่าไม่รู้วิธีฝึกที่ถูกต้องเลย
ปกติแล้วเวลา หลับตาลง หนูก็รู้สึกหลับไปค่ะ คือ มันจะ เอนตัวซ้ายที ขวาที บางทีก็สัปหงกเลย

ถ้าไม่หลับใน หนูก็จะ หาวจน น้ำตาไหล ไม่หยุดเลยค่ะ
ทำไงดีคะ นั่งทีไร เป็นแบบนี้ทุกที จนหนูท้อค่ะ

บางทีหนูก็คิดว่า ถ้าหากไปลองบวชดู เป็นลูกศิษย์ของพระอาจารย์เก่งๆ
ท่านน่าจะทำให้หนูนั่งฝึกสมาธิ ก็ได้นะคะ
ก็เลยอยากจะขอคำแนะนำและคำปรึกษาจากทุกๆ คนด้วยน่ะค่ะ

ลองฟังธรรมของหลวงพ่อปราโมทย์ดูนะครับ

http://wimutti.net

บวชชีไงบวชไปสิ

บวชพระไม่ได้ครับ บวชชีครับ ไปบวชชี โกนหัวเลยครับ ไม่สึกนะครับ แต่ถ้าอยากบวชพระได้ครับ ภิกษุณี ครับ แต่ประเทศไทยคงไม่มีใครบวชให้ ไปบวชต่างประเทศครับ บวชที่ประเทศจีนครับ ศรีลังกาก็ได้ บวชเปนมหายาน บวชเป็นพระผู้ญจีน บวชได้ครับ อนุโมทนาด้วย

จริตแบบนี้ เหมาะกับการดูจิต ตามลิงก์คุณทศพลไปเลยจ๊ะ

หรือเข้าไปตรงนี้ ตรงๆ
http://www.wimutti.net/pramote/sala.php
แล้วไปโหลดมาสัก 1 แผ่นนะ ไปลองฟัง
เข้าใจไม่เข้าใจก็ฟังไป เดี๋ยวเข้าใจเอง

บวชได้ค่ะ ก็บวชชีพราหมณ์ เนกขัมม แบบที่ดิฉันบวชก็ได้ค่ะ บวช 3 วัน 5 วัน 7 วัน หรือ 1 คืนก็ได้ค่ะ ถ้าไม่ค่อยมีเวลา ถ้านั่งสมาธิไม่ได้ ก็เดินจงกรม ก็ได้ค่ะ เป็นอีก 1 วิธีที่ทำให้ไม่ง่วง และได้ผลดีค่ะ ดิฉันลองมาทุกวิธีแล้วค่ะ เพราะดีจริง เลยแนะนำต่อค่ะ การทำสมาธิมีได้หลายวิธีนะค่ะ ดิฉันได้หาข้อมูลการนั่งสมาธิ และเดินจงกรมมาให้ค่ะ

ขออนุญาติ นำบทความจากอีกเว็บนึงมาให้นะค่ะ

วิธีนั่งสมาธิและเดินจงกรม

กระทรวงศึกษาธิการกราบขอความเมตตาหลวงตานั่งสมาธิเพื่อเป็นแบบอย่าง แก่นักเรียน นิสิต นักศึกษา ตลอดจนผู้สนใจ

หลวงตากล่าวว่า "ไม่ได้นั่งเพียงให้ถ่ายรูปอย่างเดียวนะ แต่เราภาวนาจริงๆ"

คัดย่อจากหนังสือ "ปฏิปทาพระธุดงคกรรมฐาน สายท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต" โดยท่านอาจารย์พระมหาบัว ญาณสัมปันโน

การนั่งสมาธิ

๑. นั่งขัดสมาธิ ตามแบบพระพุทธรูปเอาขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย วางมือทั้งสองไว้บนตัก

๒. ตั้งกายตรง อย่าก้มนักเงยนัก อย่าให้เอียงซ้ายเอียงขวาจนผิดธรรมดา ไม่กดหรือเกร็งอวัยวะส่วนใดส่วนหนึ่งอันเป็นการบังคับกายให้ลำบาก ปล่อยวางอวัยวะทุกส่วนไว้ตามปกติธรรม

๓. ระลึก พุทโธ ธัมโม สังโฆ ๓ ครั้ง อันเป็นองค์พระรัตนตรัยก่อน

๔. นึกคำบริกรรมภาวนา โดยกำหนดเอาเพียงบทเดียวติดต่อกันไปด้วยความมีสติเช่น พุทโธ พุทโธ พุทโธ ... เป็นต้น ให้นึกพุทโธ พุทโธ พุทโธ ... สืบเนื่องกันไปด้วยความมีสติและพยายามทำความรู้สึกตัวอยู่กับ พุทโธ พุทโธ พุทโธ ... อย่าให้จิตเผลอตัวไปสู่อารมณ์อื่นระหว่างจิต สติกับคำบริกรรมมีความกลมกลืนกันได้เพียงไรยิ่งเป็นความมุ่งหมายของการภาวนาเพียงนั้
น ผลคือความสงบเย็นใจจะพึงเกิดขึ้น


การเดินจงกรม


๑. พึงกำหนดทางจงกรมที่ตนจะพึงเดินสั้นหรือยาวเพียงไร ความยาว ๒๕-๓๐ ก้าวเป็นความเหมาะสมทั่วไป พึงดูว่าเราจะเดินจากที่นี่ไปถึงที่นั่นหรือถึงที่โน้น
สำหรับทิศทางที่ท่านนิยมปฏิบัติมามี ๓ ทิศ คือ ตรงตามแนวตะวันออกตะวันตก ๑ ตามแนวตะวันออกเฉียงใต้ ๑ ตามแนวตะวันออกเฉียงเหนือ ๑ จากนั้นตกแต่งทางจงกรมให้เรียบร้อยก่อนเดิน


๒. ผู้จะเดินกรุณาไปยืนที่ต้นทางจงกรม และพึงยกมือทั้งสองขึ้นประนมไว้เหนือระหว่างคิ้ว ระลึกคุณพระรัตนตรัย และระลึกถึงคุณบิดามารดา อุปัชฌาย์อาจารย์ตลอดท่านผู้เคยมีพระคุณแก่ตน
จบแล้วรำพึงถึงความมุ่งหมายแห่งความเพียรที่กำลังจะทำด้วยความตั้งใจเพื่อผลนั้น ๆ เสร็จแล้วปล่อยมือลง เอามือขวาทับมือซ้ายทาบกันไว้ใต้สะดือตามแบบพุทธรำพึง เจริญพรหมวิหาร ๔ จบแล้วทอดตาลงเบื้องต่ำ ท่าสำรวม

๓. กำหนดตั้งสติกำหนดจิตและธรรมที่เคยนำมาบริกรรมกำกับใจ พุทโธ พุทโธ พุทโธ ... เป็นต้น แล้วออกเดินจงกรมจากต้นทางถึงปลายทางจงกรมที่กำหนดไว้เดินกลับไปกลับมาในท่าสำรวม มีสติอยู่กับบทธรรมหรือสิ่งที่พิจารณาโดยสม่ำเสมอ ไม่ส่งจิตไปอื่นจากงานที่กำลังทำอยู่ในเวลานั้น

๔. ขณะเดินจงกรม พึงกำหนดสติกับคำบริกรรม พุทโธ พุทโธ พุทโธ ... ให้กลมกลืนเป็นอันเดียวกัน ประคองความเพียงด้วยสติสัมปชัญญะ มีใจแน่วแน่ต่อธรรมที่บริกรรมให้จิตรู้อยู่กับ พุทโธ พุทโธ พุทโธ ... ทุกระยะที่ก้าวเดินไปและถอยกลับมา


http://se-ed.net/pratongtum/bua/a_bua_samathi.htm

บวชชีพราหมณ์นะค่ะ ลองดูค่ะ
ทำแล้วจิตใจจะสงบขึ้นมากๆนะค่ะ

เห็นด้วยกับคุณ ชาติสยามครับ สำหรับผู้ ญ บวชอยู่บ้านดีแล้วครับ ก่อนอื่นคุณต้องหาว่าตัวเองชอบปฏิบัติแนวทางไหนแล้วก็ไปเรียนรู้แนวทางนั้น นำเอาการปฏิบัติที่คุณชอบกลับมาทำที่บ้านให้ได้ เพราะบ้างคนไปปฏิบัติแล้วพอกลับก็ทิ้งการปฏิบัติไว้ที่วัดไม่ยอมเอากลับบ้านด้วย แล้วก็มาบ่นว่าไม่เห็นผล...
ไปวัดนอกเสร็จแล้วอย่าลืมวัดในนะครับ วัดในคืออะไร...คือวัดใจตัวเองอย่างไงละครับ แล้วจะเอาอะไรเป็นตัววัดใจตัวเองล่ะ...1.ทาน 2.ศีล 3.ภาวนา และที่สำคัญที่สุดในวัดในก็คือ บิดา มารดาครับ ทำบ้านให้สงบเหมือนในวัดดีกว่าครับ เพราะนั้นคือชีวิตจริงที่เราต้องอยู่
ผมเป็นกำลังใจให้กับทุกๆท่านนะครับกับสิ่งที่พวกท่านกำลังเพียรอยู่ และผมก็จะเพียรติเพียรเตือนตัวเองเช่นกัน ผมมีความรู้แค่นี้ ผู้ใดมีความรู้มากกว่านี้ ต่อ เติม เสริม ติ ได้นะครับ อนุโมทนาบุญกับทุกท่านด้วยนะครับ สาธุๆ!

ตามธรรมวินัย การบวชภิกษุณี ต้องประกอบด้วยพระเถระและภิกษุณีร่วมกันเป็นผู้บวชให้ แต่ภิกษุณีหมดไปจากโลกนานแล้ว ก็แปลว่า ไม่สามารถบวชภิกษุณีได้ในปัจจุบัน

...การบวชเป็นความคิดที่ดีเลิศเลยค่ะ...หนูแพนด้าน้อย...
...ที่ว่านั่งแล้วหาว ง่วง หลับ...ทำเวลาไหนคะ...
...ถ้าทำตอนใกล้เข้านอนก็แน่นอนล้มหมอนแน่ๆ...
...การฝึกทำเริ่มจากน้อยๆก่อนนะคะ...ทำที่บ้าน...

...เช้าให้ทำตอนตื่นนอน...เย็นทำตอนพลบค่ำ5-6โมงเย็น...
...จะได้ไม่ง่วงเหงาและหาวนอน...ทำเป็นประจำทุกๆวัน...
...ใหม่ๆนั่งไม่ทนหรอกจ้ะ...ต้องฝึกเหมือนฝึกเล่นกีฬาค่ะ...
...หัดทำ...ฝึกฝน...จนเคยชิน...จนชำนาญ...มีสุขในการเล่น...

...การฝึกกรรมฐานที่สำคัญต้องคิด+ ทำใจให้ชอบทำด้วย...
...เวลาฝึกก็ไม่ต้องไปเอาเรื่องอื่นๆมากังวล...ให้ทำจริงๆ...
...ทำจริงก็มีโอกาสรู้จริงๆ...ค่อยเป็นค่อยไป...อย่าใจร้อน...
...นั่งแล้วไม่ต้องคิดว่าจะรู้เห็นอะไรทั้งนั้น...ตั้งใจทำอย่างเดียว...

...เหมือนเราเล่นกีฬาก็ต้องเล่นจริงๆจังๆ...ถึงจะสนุก...
...หลังสวดมนต์ไหว้พระให้ฝึกนั่งสมาธิ...ทุกวันเวลาเดิมประจำ...
...เอาแค่วันละ 5 นาที...แล้วค่อยเพิ่มขึ้นเป็น 10 15 20 25 30...
...เคยหัดปั่นจักรยานไหม...ต้องใช้การฝึกฝน...กรรมฐานเช่นกันนะจ๊ะ...

...เป็นผู้หญิงก็บวชได้...เพราะการปฏิบัติธรรมคือการฝึกปฏิบัติใจตนเอง...

...อ้างถึงหลวงตามหาบัวท่านว่า...
...ใจไม่มีเพศไม่มีวัย...ที่พระอรหันต์มีเพศชายเยอะ...
...เพราะพวกผู้หญิงนี่มันขี้เกียจภาวนาต่างหากนะ...

...เห็นไหมอัฐิที่กลายเป็นพระธาตุของผู้หญิงมีของแม่ชีแก้ว...
...ใจมีเพศมีวัยที่ไหน...พากันหลงสมมติ...หลงคิดผิดไปเอง
...ให้พากันรีบเร่งทำความเพียร...วันคืนเดือนปี...
...มีแต่มืดกับแจ้ง...ตายแล้วจะไม่มีทางทำได้นะ...

...ให้รีบกุสลาตัวเองตั้งแต่ตอนยังมีลมหายใจอยู่นะ...
...ให้เดินตัวเป็นเข้าวัด...อย่าให้เขาหามเข้าวัดตอนไม่มีลมหายใจ...
...แล้วมีคนไปเคาะโลงบอกรับศีลรับพรนะพ่อนะแม่นะ...
...ไม่รู้มันไปลงนรกหลุมไหนแล้ว...ให้รีบกุสลาธรรมมาตัวเองซะ...

ก่อนอื่นต้องถามว่า จขกทเข้าใจเรื่อง ไตรสิกขาดีพอหรือยังครับ ศีล สมาธิ ปัญญา
ทำอะไรให้เป็นขั้นเป็นตอน ขั้นแรกคุณต้องมีศีลห้าให้ครบเสียก่อนเพื่อเป็นพื้นฐาน
ของจิตให้มีกำลังใจในการปฏิบัติในขั้นต่อไป
...อาการของคุณที่ว่ามาผมว่า อย่าพึ่งนั่งสมาธิ ควรจะหมั่นเจริญสติในชีวิตประจำวันให้
มาก คือการตามรู้อารมณ์ที่เกิดในขณะนั้นบ่อยๆ สติก็จะมาได้เร็วและอยู่ได้นานขึ้นจากนั้นค่อย
มานั่งทำสมาธิ คุณต้องเข้าใจนะครับว่าสมาธิจะเกิดได้ก็ด้วยการอาศัยสติ

สติคุณยังไม่ดีพอครับ เมื่อไม่มีสติ ก็ไม่มีอะไรมาควบคุมให้จิตเป็นสมาธิ
ถ้าจิตไม่ฟุ้งไปปรุงแต่ง ก็จะตกภวังต์คือจะหลับอย่างเดียว ส่วนใหญ่ทำใหม่ๆ
ก็เป็นแบบนี้ครับ

คุณเข้าใจถึงคำว่าบวชดีพอแล้วหรือครับ หลักใหญ่ของการบวชมันอยู่ที่ศีลหรือวินัยครับ
มันเป็นการฝึกตนเอง ขอแนะนำถ้าจะทำสมาธิอย่างเดียวไม่ต้องบวชก็ได้ หาตำราและที่สงบ
สักแห่งนั่งทำไปคนเดียวก็ได้
......ส่วนใหญ่ที่เขาบวชกัน เพราะต้องการหาธรรมที่สูงหรือการทำให้หลุดพ้น ไม่ใช่บวชเพื่อ
มาทำสมาธิเบื้องต้น เรื่องครูบาอาจารย์ก็เหมือนกันครับ ต้องหาให้ดีไม่เช่นนั้น แทนที่จะสงบ
กลับต้องมาเถียงหรือโจมตีคนอื่นแทนอาจารย์ เรื่องทำสมาธิไม่ทำสมาธิ

.....ขอเตือนอย่างครับหมั่นเจริญสติในชีวิตประจำวันให้มากก่อน เมื่อชำนาญแล้วค่อยมาทำสมาธิ
ในรูปแบบ ผมเห็นมามากครับประเภทสมาธิต้องมาก่อน อยู่กับความว่าง พอไม่ได้นั่งสมาธิ
ขี้โมโห ด่าเป็นไฟ ด่าหยาบด่าคาย เฮ้อ!

ขอบคุณ ทุกท่านมากๆเลยค่ะ ที่ให้คำแนะนำ และความรู้ใหม่ๆหลายอย่างแก่แพนด้าน้อย

แล้วจะนำไปปฎิบัติดูนะคะ

ขอให้ทุกท่านมีความสุขค่ะ

ตามความเห็นทุกท่านเบื้องต้นเลยค่ะ

บวชชีถือศีลแปด เนกขัมมะได้ค่ะ

ขออนุโมทนาบุญด้วยนะคะ