เห็นใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นครับ
ก่อนอื่นขอให้เข้าใจว่า สิ่งที่เกิดนี้เป็นผลจากอกุศลกรรมเก่าที่คุณได้เคยทำมาแล้ว จะชาติใดในอดีตหรือปัจจุบันชาติก็ตาม โดยคร่าวๆคือการพรากลูก หรือคนรัก หรือคู่ของใครอื่นเป็นต้น ตามคำสอนของพระพุทธองค์ อันเป็นหลักความความจริงสากลคือสิ่งทั้งปวงย่อมไหลมาจากเหตุทั้งนั้น หาได้มีสิ่งใดเกิดโดยบังเอิญหรือด้วยการบันดาลของพระเจ้าใดๆไม่..เมื่อเข้าใจได้เช่นนี้ คุณจะรู้สึกว่าทุกข์ลดลงบ้างแล้ว เวลานี้บาปกรรมที่ทำไว้ ได้เหตุปัจจัยที่เหมาะสมให้เขามาส่งผลทำให้ต้องประสบเหตุการณ์หรือปัญหาที่ทำให้ทุกข์สาหัสเช่นนี้...เพราะความที่ไม่เคยทราบวิธีวางใจ ยังมิได้เคยได้ฟังคำสอนของพระพุทธเจ้าก็เข้าถึงอาการเศร้าโศกพิไรรำพันเช่นนี้..
พระพุทธองค์ทรงชี้แนะว่า สิ่งทั้งปวงไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา หมายความว่า แม้เราเองก็หาได้เป็นเจ้าของตนเองไม่ แต่ด้วยตัณหาอุปาทาน จึงเข้ายึดถือว่านี่ตัวเรา นั่นบุตรภริยาของเราฯลฯ เมื่อยึดว่าเราและของเราก็ย่อมเกิดอาการหวั่นไหว เมื่อเราและของเรา"เปลี่ยนแปรไป"ตามกฏอนิจจังคือไม่เที่ยง..เรา บุตรและภริยา ได้มาเกี่ยวข้องกันด้วยเหตุปัจจัยต่างๆ มีการเกื้อกูลกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง นั่นคือการดำเนินไปของวิบากแห่งกรรมเก่าและกิเลสตัณหาใหม่ที่เกิดสืบเนื่องกันไปไม่หยุดยั้ง..สัตว์ทั้งหลายมีกรรมเป็นเผ่าพันธ์ นี่เป็นความจริงแท้ เหตุใดคุณและบุตรภริยาจึงต้องมาประสบกับการ"พลัดพราก" จากบุคคลอันเป็นที่รักพร้อมกันเช่นนี้?..เพราะเคยทำบาปกรรมคล้ายๆกันมานั่นเอง..จึงต้องมาเกี่ยวข้องกันด้วยเผ่าพันธะแห่งกรรมเช่นนี้
ดังนั้น สิ่งที่คุณควรทำคือ ตั้งสติรู้สึกตัวให้อยู่กับปัจจุบัน หาวิธีแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างมี"สติ"และปัญญาเวลานี้จิตตกหดหู่ทุกข์เศร้า นี่คือการปล่อยใจให้อกุศลเข้าครอบงำ จะมีโอกาสให้"สติปัญญา"เกิดได้อย่างไร?? เมื่อใจไปเป็นฝ่ายอกุศลแล้ว กุศลวิบากจะมีโอกาสมาส่งผลได้ละหรือ? อย่าลืมว่า ในสังสารวัฏที่ผ่านมา นั้น เราย่อมทำทั้งดีชั่วและดีสลับคละเคล้ากันไปอยู่...การปล่อยใจให้เศร้าหมองย่อมนำร่องให้อกุศลวิบากนานาชนิดได้ช่องมาส่งผลท่วมทับยิ่งขึ้นไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่จะมัวนั่งปริเวทนาการคร่ำครวญอยู่ พึงจัดแจงจิตใจเพื่อสร้าง"เหตุใหม่"ที่ดีเสียโดย เร่งด่วน..กรรมเก่าทำแล้วแก้ไม่ได้แล้วเพราะเป็นอดีต เเต่เรามีปัจจุบันให้ทำกรรมดีใหม่ๆได้ ใครจะช่วยเราได้นอกจากตนเอง?..หากบุญไม่มี แม้พระพุทธเจ้าผู้ทรงยอดเยี่ยมกว่าเหล่าพระเจ้าใหนๆทั้งสิ้น ก็ไม่ทรงอาจบันดาลใครๆให้พ้นทุกข์ได้เลย...ศาสนาพุทธเป็นศาสนาแห่งปัญญา มีคำสอนที่วิเศษสามารถพาใครๆให้พ้นทุกข์ำได้แม้ในปัจจุบัน ทุกข์ทั้งมวลแก้ได้ด้วยปัญญาอันเกิดจากการ ศึกษาคำสอน แล้วประพฤติปฏิบัติด้วยตนเองไม่สามารถแก้ไขด้วยอาการอ้อนวอนขอร้องใครๆ..
ท่านผู้ถามพึงประพฤติศีล เจริญบุญยกิริยาวัตถุ และสวดมนตร์ภาวนาให้เป็นประจำ นี่จะเป็นการเปลี่ยนถ่ายจิตใจของท่านให้มีกุศล เมื่อจิตเป็นกุศลได้สิ่งดีๆอื่นๆย่อมตามมาเพราะขึ้นชื่อว่ากุศล เขานำมาให้แต่ความสุข..เวลานี้ท่านอาจคิดว่าท่านทุกข์ที่สุดในโลกแล้ว แท้จริง มีคนนับไม่ถ้วนที่ทุกข์จนหาทางออกไม่ได้ ลองเหลือบตามองดูกระทู้เพื่อนๆข้างเคียงดูเถิดครับ..แต่ละท่านต้องแหวกว่ายในกองทุกข์สาหัสไม่แพ้กัน คนที่จะพ้นได้ ต้องอาศัยวิริยะของตนพัฒนาปัญญาให้เกิดเท่านั้น เพราะเราทุกข์กันด้วยเหตุแห่งอุปาทานเป็นหลัก ตรงนี้ จะแก้ได้ด้วยอาวุธชนิดเดียวคือ"ปัญญา"เท่านั้น เมื่อลดทุกข์ลงได้ จิตใจจะมีพื้นที่เพื่อคิดแก้ปัญหาต่างๆได้อย่างมีประสิทธิภาพไม่ว่าจะเรื่องการเงิน หนี้สิน ความสัมพันธ์กับลูกและภริยา..
เป็นกำลังใจให้ครับ ขอให้คิดเสมอว่าเราจะทำวันนี้ให้ดีที่สุด เหตุดีผลย่อมตรงตามเหตุ สำหรับเรื่องการฆ่าตัวตาย นี่เป็นความคิดที่ไม่ฉลาดและอันตรายยิ่ง เพราะคนตายเช่นนี้นรกทุคติเป็นที่ไปครับ..
ขอให้ล่วงพ้นจากทุกข์และปัญหาได้โดยราบรื่นรวดเร็วครับ
สู้ ๆ ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้แด่คุณพ่อที่รักลูก
สติมาปัญญาเกิด