ผมมีเวลาบวชแค่ 15 วันครับ บวชที่วัดบ้านตัวเอง แต่อยากจะฝึกกัมมฐานที่วัดป่า ซัก 1อาทิตย์
คือผมไม่แน่ใจครับว่าถ้าบวชแบบมหานิกายแล้ว จะไปฝึกกัมมฐานกับพระป่า ที่เป็นพระธรรมยุติได้หรือป่าว
หรือว่าต้องเป็นวัดป่าที่เป็นมหานิกายเท่านั้น ใครพอรู้ ช่วยบอกให้ด้วยครับ และสถานที่ที่เป็นวัดป่า แบบมหานิกายมีที่ไหนบ้างครับ ภาคอีสานนะครับ เพราะว่าผมบวชที่อุดรธานี

ได้แต่ตอนไปอย่าใส่สีธรรมกาย ให้ใส่สีราชแทน

แค่อยู่ที่กายกับจิต นั่นแหละ ธรรมมะ อย่าเริ่มต้นด้วยการจะ ยึด อะไรดี ควรเริ่มต้นที่จะวาง อะไรก่อน...../เจโตวิมุติ

ก็เข้ามาแสดงความคิดเห็นแนะนำกันได้ก็อย่างที่เคยนั่นแหละ อยากแนะนำอะไรก็แนะนำ ตอนที่เราบวช เราเลือกวัดกระโจมทอง เพราะท่านไม่ค่อยห้ามไม่ค่อยบังคับอะไร เพราะเราตั้งใจไปบวช จะต้องให้ใครมาบังคับให้ปฏิบัติ แต่ที่สำคัญต้องมีกัลยาณมิตรที่รู้จริงจากการปฏิบัติแนะนำเราได้ มันไมควรยึดว่าต้องวัดของกู อาจารย์ของกู วิธืภาวนาของกู เราเป็นลูกศิษย์ใครเราก็ไม่อยากอ้าง เพรามันเป็นค่านิยม นักปฏิบัติทั้งหลายครึ่งประเทศใครไปแตะโดนอาจารย์ท่านหน่อยแทบหาแผ่นดินอยู่ไม่ได้ ท่านสอนหรือว่าใครมาแตะต้องท่านต้องช่วยกันเดือดร้อน ต้องทำร้าย ทำลายกันจนไม่มีแผ่นดินอยู่ แล้วผลที่ปฏิบัติกันมานมนานมันช่วยตัวท่านก็ไม่ได้ แถมจะทำให้อาจารย์พลอยเสื่อมไปด้วย เพราะสอนกันมานมนานให้วาง ตัวกู-ของกู แค่นี่ยังไม่สำเร็จ
......เรามีครูบาอาจาย์ ที่เชื่อมั่นว่าท่านเป็นพระแท้ พระจริง อย่างไม่คลาดเคลื่อน ก็ท่านพุทธทาส กับหลวงพ่อชา ท่านเป็นของจริง ใครอยากด่าใครอยากว่าท่านก็เชิญ เราไม่โกรธแทนท่านเพราะท่านไม่ใข่อาจารย์ของเรา ท่านเป็นอาจารย์ของทุกคนที่ศรัทธาในตัว ในวัตรปฏิบัติ ในพระธรรมคำสั่งสอนของท่าน แต่สิ่งที่น่ากลัวคือคนที่ไปด่า ไปล่วงเกินท่านต่างหาก จะมีนรกเป็นปลายทาง
......20ปีที่แล้ว ท่านว่า ซื้อกล้วย เพื่อจะกินเนื้อ แต่ต้องเอาเปลือกติดไปด้วย เปลือกกินได้ไหม ไม่ได้ แต่เปลือกกับเนื้อมันอยู่ด้วยกัน ห่อหุ้มกันอยู่ วันนั้นยังไม่เข้าใจ ท่านว่าเมื่อถึงเวลากล้วยสุก เนื้อกินได้ ก็ปอกเปลือก กินเนื้อแล้ว เปลือกก็ทิ้งไป นี่แหละที่เราชอบไปยึด ไปยึดที่เปลือก ได้กล้วยมาก็ลูบคลำก็อวดกัน โดยยังไม่ปอกกิน เลยไม่รู้รสกล้วยว่าเป็นอย่างไร ตรงกับที่บอกไว้ในพระไตรปิฎกที่อ่านที่ท่องกันอยู่หรือไม่
......อีกเรื่องหนึ่งท่านว่าให้คนสิบคน เอาแขนล้วงเข้าไปในรูที่ลึกกว่าความยาวแขน แล้วถามว่าใครล้วงถึงก้นรูบ้าง
ทุกคนส่ายหน้า ถามว่าเพราะอะไร ทุกคนตอบตรงกันหมดว่ารูมันลึก ไม่มีสักคนที่จะตอบว่าแขนเรามันสั้นเกินไป ปฏิบัตธรรมให้ถูก ต้องรู้สึกว่าแขนเรามันสั้นเกินไป ทุกข์มันอยู่ที่เรา มันไม่ได้อยู่ที่อื่น ต้องหันมาแก้ไขที่เรา มาดับมันที่เรา มันไม่ใช่ผิดที่รูลึก มันไม่ผิดที่ครูบาอาจารย์ วิธีห่ม สีที่ห่ม นั้นมันแค่ธรรมนอก แค่เปลือกกล้วย...
เปลือกธรรมะ.....อาจพูดลึกไป/เจโตวิมุติ.

สาธุสำหรับความเห็นของคุณตะเกียงแก้ว คุณเจโตวิมุติ และคุณ puritymind

ธรรมะไม่เกี่ยวกันแต่เกี่ยวกับพระวินัย เพราะไม่สามารถรวมทำสังฆกรรมได้