คุณไม่เอาคำสอนนี้มาจากไหนกันครับว่า ศีลข้อสามมีไว้ ไม่ให้มนุษย์มักมากในกามคุณ
พุทโธ่เอ๋ย! มันคนละเรื่องเลย เรื่องกามคุณเป็นเรื่องของจิตใจ มันต้องใช้สติเป็นตัวห้าม

ถ้าเรามีกามคุณมากๆ แต่เราไม่ไปยุ่งกับลูกเมียชาวบ้าน มันก็ไม่ผิดศีลข้อสามครับ
ด้วยเหตุนี้โลกถึงมีอาชีพโสเภณีไว้ ก็เพราะมนุษย์ที่ยังเป็นปุถุชนส่วนใหญ่ก็มักมากในกาม
ทั้งนั้นแหล่ะ ที่ไม่แสดงออกมาก็เพราะมีสติควบคุมอยู่

แล้วอาชีพโสเภณีมันก็ไม่ผิดศีลด้วย ถ้าไม่ได้หนีสามีมาทำ

ปัญหามันไม่ได้อยู่ที่ ไปแย่งมาหรือเลี้ยงดูไม่ทอดทิ้ง
ใจความสำคัญของศีลมันอยู่ที่ การกระทำของเราทำให้
ภรรยาหรือเมียหลวงหรือเมียก่อนหน้าเป็นทุกข์เดือดร้อน
น้อยอกน้อยใจในการที่เรามีเมียมากมั้ย

สรุปก็คือมีคนอื่นเดือดร้อนในการกระทำของเรามั้ย

โสเภณี..ไม่ได้ผิดศีลที่ความเป็น..โสเภณี..

แต่ที่ผิดศีลเพราะ..พูดจายั่วยวนให้เขามาเที่ยวอีก..เข้าทำนอง..ไปแย้งสามีคนอื่นเขา

ผิดศีลเพราะ...หนีผู้ปกครอง..ไม่ว่าจะเป็นพ่อแม่ลุงป้าน้าอา..หรือสามี..มาทำ..เข้าทำนองประพฤติไม่สุจริตต่อผู้ปกครองของตน..

ไม่ใช่ผิดศีล..เพราะมีกามราคะ..มันคนละส่วนคนละตอนกัน

ข้อ ที่ 5 ครับ เพราะจะนำไปผิดทุกๆข้อได้ครับ

ศิลข้อ 3 เจ้าคะ

ทุกข้อ

ศีล ทุกๆข้อ มีความสำคัญเท่ากันหมด