คือ ปมนั่งสมาธิ กำหนดลม หายใจเข้าออกแล้ว อยู่ดีๆใจมันหิ่วเหมือนตกจากที่สูงมากๆ ก้ดูรู้เฉยๆนะครับก้ยังกำหนดลมหายใจเขาออกเหมือนเดิม แต่พอสักพัก มารู้ตัวอีกที่เหมือนกับหลับไป จะค่อยๆรู้สึกตัวมาที่ลมหายใจเข้าออกก่อนละเริ่มเกิดความคิดแต่ก้เหมือนจะดูความคิดเฉยๆเหมือนคิดแต่ไม่ได้คิด อะครับบอกไม่ถุกอะครับ
อยากทราบว่านี้คือ สมาธิ หรือไม่อย่างไรครับ หรือ ปมหลับไปเพราะ ช่วงนี้ เป้นบ่อยมากครับแต่พอออกมาแล้วสบายนะครับเหมือนตัวเบาไม่มีน้ำหนักเลย รบกวนท่านผู้แก้ไขให้ด้วยนะครับ

กระทู้ก่อนหน้า บอกว่า รู้สึกยังไง เป็นยังไง ทั้งทางกายและทางใจ พึงกำหนดความรู้สึกนั้นอาการนั้นๆด้วย ไม่พึงกำหนดแต่ลมหายใจเข้าออกอารมณ์เดียวอย่างเดียว
ที่ว่าดูรู้เฉยๆนั่นแหละตัวปัญหาลามมาถึงข้อความที่ขีดเส้นใต้ เมื่อเราไม่กำหนดความรู้สึกตามที่มันเป็น ความคิดนั้น (อาการ) ก็ไม่ขาด เมื่อมันไม่ขาดความคิดนั้นความรู้สึกก็เกิดวนไปวนมาอย่างที่ว่าช่วงนี้เป็นบ่อยมากนั่นแหละ ไม่มีอะไรนอกจากนี้

แนะนำให้อ่านลิงค์นี้เป็นต้นไป

viewtopic.php?f=2&t=24320

มีวิธีครบทั้งแก้อารมณ์ปรับอินทรีย์ กรัชกายแนะนำคุณริน...น้องนำวิธีแก้อารมณ์ วิธีปรับอินทรีย์ไปใช้ได้เลย ไปดูก่อนไม่เข้าใจถามอีกที

ขอบคุนครับ

โลกภายนอก กว้างไกล ใครใครรู้
โลกภายใน ลึกซึ้งอยู่ รู้บ้างไหม
จะมองโลก ภายนอก มองออกไป
จะมองโลก ภายใน ให้มองตน

การดำเนินชีวิต หรือการเป็นอยู่ของมนุษย์ มองด้านหนึ่ง อาจเห็นว่าเป็นการดิ้นรนต่อสู้เพื่อความอยู่รอดและเพื่อความมั่นคงปลอดภัยของชีวิต

แต่มองอีกด้าน จะเห็นภาพซ้อนอยู่อีกชั้นหนึ่ง คือ ทุกคนกำลังแสวงหาความสุข ทั้งนี้ มิใช่เฉพาะคนมั่งมีพรั่งพร้อมอยู่แล้วที่กำลังหาทางปรนเปรอตนเท่านั้น

แม้แต่คนที่กำลังดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดอย่างสุดแรง ก็กำลังพยายามทำให้ชีวิตของตนมีความสุขเช่นเดียวกัน ไม่ว่าจะมองในช่วงกว้าง เช่น การประกอบอาชีพการงานดำเนินกิจการต่างๆก็ตาม หรือมองช่วงสั้นถี่เข้ามาจนถึงความเป็นอยู่ ความเคลื่อนไหว และการกระทำในแต่ละขณะก็ตาม การใฝ่หาความสุขจะแฝงอยู่ด้วยเสมอ แม้ว่าจะถูกขัดถูกย้อนด้วยสำนึกทางจริยธรรมเป็นต้นบ้างในบางคราว

ความจริง การหาความสุขในช่วงยาว ก็ขยายออกไปจากการหาความสุขช่วงสั้นแต่ละขณะนี้เอง ผู้ปรารถนาความสุขที่แท้จริง เมื่อจะจัดการกับชีวิตของตน จะต้องสนใจและหาทางทำให้ชีวิตที่เป็นอยู่ในบัดนี้แต่ละขณะมีความสุขได้ การพยายามหาความสุขจึงจะมีทางสำเร็จ

แต่ถ้าชีวิตที่เป็นอยู่แต่ละขณะนี้ ยังทำให้มีความสุขไม่ได้แล้ว การที่จะมีความสุขในช่วงยาวไกล ก็เป็นเพียงความหวังอันเลื่อนลอย และคงจะต้องเป็นความหวังอยู่เรื่อยไป

ตรงข้าม ถ้าสามารถทำให้ชีวิตเองล้วนๆ แต่ละขณะที่กำลังเป็นอยู่เดี๋ยวนี้มีความสุขได้แล้ว การพยายามหาความสุขก็ประสบความสำเร็จแล้วทันที เมื่อได้ปัจจัยแวดล้อมอื่นอำนวย ก็มีแต่จะสุขสมบูรณ์ยิ่งๆขึ้นไป

ทุกการกระทำ..ทุกขณะจิต..ที่ทำ..มีจุดหมายอยู่ที่ความสุข..ทั้งหมดทั้งสิ้น...

เพราะ..ความไม่รู้..แท้ ๆ ..ที่ทำให้เข้าใจว่าตัวเอง..กำลังเดินมาถูกทาง..
เพราะ..ความไม่รู้..แท้ ๆ ..ที่ทำให้เข้าใจว่า..ทรัพย์สินเงินทอง..ตำแหน่งหน้าที่การงาน..คำยกย่องชมเชย..จะนำความสุขมาให้..

จึงไม่รู้ว่า..การเร่งเร้าให้ได้มา...เป็นทุกข์ที่ตรงข้ามกับความสุขที่ต้องการ
กลับคิดไปว่า..การเร่งเร้าให้ได้มา...เป็นสิ่งที่ต้องทำ

คนตาบอดเดินหาความสุข..บนทางที่มีความทุกข์เป็นจุดจบ

เหงาปาก น้อง mamooooll หายไปไหนหลายวัน เป็นไงครับ หรือว่าถูกสมาธิดูดไปสะแระ


http://igreenmusic.blogspot.com/2010/02/k-otic.html

กลับมาแล้ว ครับ พร้อม ปัญหา ครับ อิอิ คือ ช่วง นี้ปมนั่ง อยู๋ แล้ว มันหายไปหมดเหมือนหลับไป ไม่รู้ นานเท่าไร นะครับ พอมารู้ ตัว กะคือ เหมื่อนเรากำลัง คิด อยู่ ภายใน นะครับ ไม่ได้ฟุ้งซาน นะครับ พอปมกลับไปดูตัว ผู้ คิด สักแปบ หายไปอีก เปนแบบนี้อะครับ พอจะพิจรนา ก้หายอีก เลย งง แต่พอถอนออกมาหมด มานั่งพิจารนาดู คือ มันลืมว่านั่งยังไงที่ไหน ลืมภายนอนหมดเลยนะครับอยู่แต่ถายใน และปกติจะเปนแนบชา แต่ ตั้งแต่มีอาการแบบนี้ไม่เจ็มก้น ไม่เปนแนบช้า นะครับ รบกวนบอกที่นะครับ

เยี่ยมครับ