28255.เชิญทุก ๆ ท่านสนทนาเรื่องทรัพย์กับเอรากอน

มหาราชันย์

เอรากอน เขียน:

เพราะเวลาที่ขี้เกี้ยมเกิดอาการประมาณนี้ สภาวะการมองเห็นจะเปลี่ยนไปเจ้าค่ะ
เหมือนแสงแดด จะมีความกระจ่างใส และเป็นสีออกส้ม ๆ สบายตา เรืองรอง...ทุกที...
สภาวะการได้ยินของหู ก็ประหนึ่ง ไสกิ๊ง ... กังวาลเหมือนเสียงตีระฆัง
จะมีอาการเช่นนี้อยู่ประมาณ 1 อาทิตย์ สภาวะจึงกลับสู่ปกติ
ท่าน มหาราชันย์ หรือ ใครพอจะบอกได้รึเปล่าคะว่า มันเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร
แบบว่า สงสัย แต่ก็ไม่เคยถาม... เพราะยังเห็นว่าเป็นสิ่งเพ้อเจ้อ เจ้าค่ะ...

ก็ได้แต่เก็บเป็นความสงสัยไว้ในใจ

สวัสดีครับคุณเอรากอน

ธรรมดาบัณฑิตทั้งหลายนั้น เมื่อได้ทรัพย์ใดมาแล้ว
ย่อมถนอมรักษาทรัพย์นั้นไว้ให้มั่น และทำให้ทรัพย์นั้นพอกพูนขึ้นสืบต่อไปครับ

แต่ถ้าทำทรัพย์ที่ได้มาให้สูญหายไปภายใน 1 อาทิตย์
เขาเรียกว่าผู้ประมาทในธรรมของแท้ครับ

:b32:

เจริญในธรรมครับ

เอรากอน

มหาราชันย์ เขียน:

เอรากอน เขียน:

เพราะเวลาที่ขี้เกี้ยมเกิดอาการประมาณนี้ สภาวะการมองเห็นจะเปลี่ยนไปเจ้าค่ะ
เหมือนแสงแดด จะมีความกระจ่างใส และเป็นสีออกส้ม ๆ สบายตา เรืองรอง...ทุกที...
สภาวะการได้ยินของหู ก็ประหนึ่ง ไสกิ๊ง ... กังวาลเหมือนเสียงตีระฆัง
จะมีอาการเช่นนี้อยู่ประมาณ 1 อาทิตย์ สภาวะจึงกลับสู่ปกติ
ท่าน มหาราชันย์ หรือ ใครพอจะบอกได้รึเปล่าคะว่า มันเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร
แบบว่า สงสัย แต่ก็ไม่เคยถาม... เพราะยังเห็นว่าเป็นสิ่งเพ้อเจ้อ เจ้าค่ะ...

ก็ได้แต่เก็บเป็นความสงสัยไว้ในใจ

สวัสดีครับคุณเอรากอน

ธรรมดาบัณฑิตทั้งหลายนั้น เมื่อได้ทรัพย์ใดมาแล้ว
ย่อมถนอมรักษาทรัพย์นั้นไว้ให้มั่น และทำให้ทรัพย์นั้นพอกพูนขึ้นสืบต่อไปครับ

แต่ถ้าทำทรัพย์ที่ได้มาให้สูญหายไปภายใน 1 อาทิตย์
เขาเรียกว่าผู้ประมาทในธรรมของแท้ครับ

:b32:

เจริญในธรรมครับ

กำลังงงเลยเจ้าค่ะ...งงจริง ๆ เพิ่งรู้ว่านั่นเป็นทรัพย์ เจ้าค่ะ...

ได้ค่ะ เพื่อเป็นการเปิดวิสัยทัศน์ สำหรับผู้ที่ศึกษาธรรม ขี้เกี้ยมจะบอกเท่าที่บอกได้เลย
ว่าได้มาเช่นไร และหายไปเช่นไร...นะเจ้าค่ะ...
ถ้านั่นเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่ปฏิบัติธรรมนะคะ ประมาณว่า
เผื่อใครได้เจอ ก็จะได้ทราบว่านั่นคือทรัพย์ และการรักษาทรัพย์นั้นไว้
เพื่อตัวขี้เกี้ยมด้วย ว่าถ้าเจออีก จะรักษามันไว้ได้อย่างไร...

ขอบคุณค่ะ ที่ท่านมหาราชันย์มาเปิดประเด็นค่ะ...
ใช้กรณีของขี้เกี้ยม เป็นกรณีสั่งสอนตัวอย่างก็ได้ค่ะ ยินดี... :b2:

แต่ถามขี้เกี้ยมดี ๆ นะเจ้าคะ อย่าเพิ่งใช้ศัพท์ทางบัญญัติ ให้ขี้เกี้ยมงงนะคะ...
ขี้เกี้ยมยินดีแชร์ประสบการณ์ แต่ขอแชร์แบบตามประสาซื่อ ๆ นะเจ้าคะ
เพราะบอกตรง ๆ ว่าขี้เกี้ยมไม่เข้าใจอะไรกับเรื่องพวกนี้นัก...
....

ตอนนั้นที่เกิดสภาวะนี้แต่ละครั้ง..
ต้องยอมรับว่า เป็นช่วงที่ขี้เกี้ยมยังไม่ได้เข้ามาศึกษาพุทธศาสนา
และยังไม่ได้เรียนรู้การทำสมาธิอย่างเป็นรูปแบบเลยสักนิด...
....
แล้วขี้เกี้ยมจะรู้ได้อย่างไร...ว่าสิ่งที่ตนเจอนั้นคืออะไร...
....

:b12:

ดีค่ะ...ขี้เกี้ยมจะได้เรียนวิชา รักษาทรัพย์จากท่านนี่ล่ะ...

:b8:

เอรากอน

มหาราชันย์ เขียน:

เอรากอน เขียน:

เพราะเวลาที่ขี้เกี้ยมเกิดอาการประมาณนี้ สภาวะการมองเห็นจะเปลี่ยนไปเจ้าค่ะ
เหมือนแสงแดด จะมีความกระจ่างใส และเป็นสีออกส้ม ๆ สบายตา เรืองรอง...ทุกที...
สภาวะการได้ยินของหู ก็ประหนึ่ง ไสกิ๊ง ... กังวาลเหมือนเสียงตีระฆัง
จะมีอาการเช่นนี้อยู่ประมาณ 1 อาทิตย์ สภาวะจึงกลับสู่ปกติ
ท่าน มหาราชันย์ หรือ ใครพอจะบอกได้รึเปล่าคะว่า มันเป็นเช่นนั้นได้อย่างไร
แบบว่า สงสัย แต่ก็ไม่เคยถาม... เพราะยังเห็นว่าเป็นสิ่งเพ้อเจ้อ เจ้าค่ะ...

ก็ได้แต่เก็บเป็นความสงสัยไว้ในใจ

สวัสดีครับคุณเอรากอน

ธรรมดาบัณฑิตทั้งหลายนั้น เมื่อได้ทรัพย์ใดมาแล้ว
ย่อมถนอมรักษาทรัพย์นั้นไว้ให้มั่น และทำให้ทรัพย์นั้นพอกพูนขึ้นสืบต่อไปครับ

แต่ถ้าทำทรัพย์ที่ได้มาให้สูญหายไปภายใน 1 อาทิตย์
เขาเรียกว่าผู้ประมาทในธรรมของแท้ครับ

:b32:

เจริญในธรรมครับ

ท่านต้องอธิบายก่อน ว่าทำไมนั่นจึงเป็นทรัพย์...

:b12:

ชาติสยาม

จำไว้เลยนะ ข้อนี้ตายตัว
มีเจริญ ต้องมีเสื่อม

สภาวะเดียวที่ไม่เจริญไม่เสื่อมคือวิสังขาร หรือนิพพาน
คือไม่มีอะไรให้เจริญ จึงไม่มีอะไรเสื่อม
พระป่าท่านเรียกว่า "เสร็จกิจ"
"ไม่มีกิจใดอีกแล้วเพื่อเป็นอย่างนี้"

มหาราชันย์

เอรากอน เขียน:

ท่านต้องอธิบายก่อน ว่าทำไมนั่นจึงเป็นทรัพย์...

สวัสดียามค่ำครับคุณเอรากอน

การได้สัมผัสสภาวะธรรมต่าง ๆ ของคุณเอรากอนนั้นเป็นผลมาจากความเปิดจิตครับ

ที่ชื่อว่า ความเปิดจิต ได้แก่ความเปิดจิตจากราคะ ความเปิดจิตจากโทสะ ความเปิดจิตจากโมหะ ครับ

ปกติธรรมดาปุถุชนจะมีนิวรณ์ 5 ปิดกั้นจิตเอาไว้ไม่ให้มีดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างเกิดขึ้น
เมื่อคุณเอรากอนปฏิบัติธรรมด้วยความเพียรเครื่องทำลายนิวรณ์ 5 และกิเลสอย่างหยาบได้
จึงเรียกว่า " ความเปิดจิต " เกิดด้วยกุศลจิตที่เป็นมาธินั้น
มีดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างเกิดขึ้นมาสัมผัสสสภาวะธรรมต่าง ๆ ได้ดีเป็นพิเศษ

แต่เป็นเหมือนเด็กแบเบาะ คือได้เห็นจริง ได้ยินจริง แต่ไม่เข้าใจ ไม่รู้เรื่องในสิ่งที่ได้เห็น และสิ่งที่ได้ยินนั้นว่าอะไรเป็นอะไร
แต่เป็นจุดเริ่มต้นของเด็กแบเบาะที่จะต้องพัฒนาการให้หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ ให้มีคุณภาพที่ดียิ่งขึ้นเพื่อการเรียนรู้โลก ด้วยการเลี้ยงดูจากมารดา บิดาให้เติบใหญ่ ฉันใด

ดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างที่เกิดขึ้นมาจากสมาธิจิตของคุณเอรากอนก็ฉันนั้น ต้องพัฒนาสมาธิให้ตั้งมั่น มีคุณภาพที่ดี เพื่อว่าดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างที่เกิดขึ้นจะได้มีคุณภาพดีไปด้วย จากสมาธิที่แก่กล้าขึ้น

เมื่อดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างที่เกิดขึ้นมีคุณภาพดี การกำจัดธุลีในใจบรรลุธรรมหมดสิ้นอาสาวะกิเลสของคุณเอรากอนก็อยู่ใกล้ เป็นผู้อยู่ใกล้พระนิพพานแล้ว สมาธิ ปีติ สุข และดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างที่เกิดขึ้น จึงเป็นทรัพย์อันมีค่าของคุณเอรากอน แม้มันจะเป็นโลกียะทรัพย์ในเบื้องต้น แต่สามารถพัฒนาให้เป็นโลกุตตระทรัพย์หรืออริยะทรัพย์ได้ในอนาคตครับ

แต่เพราะคุณเอรากอนรู้เท่าไม่ถึงการ ปล่อยให้สมาธิเสื่อมไปเสียก่อน และอีก 1 อาทิตย์ต่อมา ดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างที่เกิดขึ้นก็พลอยเสื่อมไปด้วย เพราะนิวรณ์ 5 มาปิดกั้นไว้

แต่ไม่เป็นไรครับเมื่อมีเสื่อมได้ ก็มีเจริญขึ้นมาใหม่ได้ครับ
ปฏิบัติไปตามทางเดิมที่คุณเอรากอนเคยทำได้ใหม่อีกครั้ง ปีติ สุข สมาธิ และดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างย่อมเกิดขึ้นดังเดิมครับ คราวนี้เมื่อได้แล้วให้หมั่นรักษา ทนุถนอมกุศลจิตที่เป็นสมาธิเอาไว้ให้ดีนะครับ

ผมและท่านผู้อ่านทุก ๆ ท่านขอเอาใจช่วยครับ

ขอให้โชคดีนะครับ และขออนุโมทนาสาธุการในธรรมปฏิบัติครับ

เจริญในธรรมครับ

เอรากอน

ขอบคุณท่านมหาราชันย์ค่ะ ที่ให้ความรู้

แต่เป็นเหมือนเด็กแบเบาะ คือได้เห็นจริง ได้ยินจริง แต่ไม่เข้าใจ ไม่รู้เรื่องในสิ่งที่ได้เห็น และสิ่งที่ได้ยินนั้นว่าอะไรเป็นอะไร

:b17:

ใช่ค่ะ ไม่รู้จริง ๆ คิดว่าเป็นอาการของโรค...เกี่ยวกับระบบประสาท
แบบว่าขี้เกี้ยมเคยถูกหมอวินิจฉัยว่ามีแนวโนม้ ก็เลยยังติดใจ...กลัว

แต่เพราะคุณเอรากอนรู้เท่าไม่ถึงการ ปล่อยให้สมาธิเสื่อมไปเสียก่อน และอีก 1 อาทิตย์ต่อมา ดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างที่เกิดขึ้นก็พลอยเสื่อมไปด้วย เพราะนิวรณ์ 5 มาปิดกั้นไว้

:b9:

ถ้าขี้เกี้ยมเล่าแล้วอย่าดุขี้เกี้ยมนะ..เจ้าคะ...
แบบว่าตอนนั้น คือกำลังจะเอนกายพักเนื่องจากเพิ่งออกกำลังกายมาเหนื่อย ๆ
มันก็แปล๊บเข้ามา ขี้เกี้ยมก็มองหน้าพี่ชาย เหมือนอยากจะบอกอะไร..บางอย่างแต่พูดไม่ออก
พี่ชายก็มองหน้า งง ๆ มันเป็นอะไรของมัน...
ขี้เกี้ยมไม่พูดอะไรจนผ่านไปสามวัน ขี้เกี้ยมต้องตั้งจิตอธิษฐานขอถอนออก...
เพราะในสภาวะเช่นนั้น ขี้เกี้ยมไม่สามารถประกอบกิจทางโลกได้...
เพราะสภาวะจิตมันเข้าสู่ mode การสำรวมตลอดเวลา...
แต่ขี้เกี้ยมยังมีพ่อ มีแม่ที่ต้องดูแลท่าน ขี้เกี้ยมจะต้องเป็นเสาหลักให้กับครอบครัวแทนพ่อ...
พออธิษฐานถอนเสร็จ สภาวะจึงค่อย ๆ ถอยออกมา...

:b1:

แต่ไม่เป็นไรครับเมื่อมีเสื่อมได้ ก็มีเจริญขึ้นมาใหม่ได้ครับ
ปฏิบัติไปตามทางเดิมที่คุณเอรากอนเคยทำได้ใหม่อีกครั้ง ปีติ สุข สมาธิ และดวงตา ญาณ ปัญญา วิชชา แสงสว่างย่อมเกิดขึ้นดังเดิมครับ คราวนี้เมื่อได้แล้วให้หมั่นรักษา ทนุถนอมกุศลจิตที่เป็นสมาธิเอาไว้ให้ดีนะครับ

:b8:

ขอคุณกับคำแนะนำ กำลังใจดี ๆ และความเมตตาที่ท่านมีให้ค่ะ...
กุศลอันท่านได้มอบสิ่งดี ๆ ให้ข้าน้อย
ขอให้ท่านสำเร็จสมหวังในทางธรรมยิ่ง ๆ ขึ้นไปเช่นกันนะคะ...

:b8:

กบนอกกะลา

รักษาแสงสว่าง..หรอครับ..

รักษายังงัย?..รักษาทำไม?

ผมว่า..ปล่อยมันไปเถอะครับ..มันจะปรากฎอีก..ก็ชั่ง..ไม่มีอีก..ก็ชั่งมัน..อย่าไปสนใจตรงนี้..จะดีกว่า..
หากไปนึกอยากเห็นแสง...ก็อาจจะเห็นแสงอย่างนั้นอีก..แต่..มันอาจจะไม่ใช่ตัวจริงที่เกิดขึ้นอย่างบริสุทธิ์...ที่เขาว่า..เห็นอุปาทาน..หลงอุปาทาน..เห็นจริงแต่ไม่ใช่ของจริง..ตรงนี้อันตราย..เพราะตัวผู้หลงจะไม่รู้ว่าตัวหลงเลย..

อย่าไปนึกถึงมัน..จะดีกว่า.. :b12:

แต่ให้มั่นเข้าอารมณ์ใจ..ที่วางจากอารมณ์อื่น ๆ ..จนมีอารมณ์เดียว..อย่างที่คุณเอรากอนอาจจะบังเอิญทำขณะ..พักเหนื่อย..นั้นแหละ..ตรงนี้ต่างหากเป็นของดี..มั่นทำให้ชำนาญ..จะเข้าก็ให้เข้าเร็ว..จะออกก็ออกให้เร็ว..เป็นฐานอย่างดีสำหรับการออกทางปัญญา..นะครับ

แหม..คุณเอรากอนนี้..ของเดิมทำมาดี..มากเลยนะครับ..

ว่าง ๆ ช่วยเมตตา...บอกวิธีทำให้เป็นวิทยาทาน..กะกบฯ ตัวน้อย ๆ..บ้างนะครับ..ขอบคุณล่วงหน้า :b12:

เอรากอน

กบนอกกะลา เขียน:

รักษาแสงสว่าง..หรอครับ..

รักษายังงัย?..รักษาทำไม?

ผมว่า..ปล่อยมันไปเถอะครับ..มันจะปรากฎอีก..ก็ชั่ง..ไม่มีอีก..ก็ชั่งมัน..อย่าไปสนใจตรงนี้..จะดีกว่า..
หากไปนึกอยากเห็นแสง...ก็อาจจะเห็นแสงอย่างนั้นอีก..แต่..มันอาจจะไม่ใช่ตัวจริงที่เกิดขึ้นอย่างบริสุทธิ์...ที่เขาว่า..เห็นอุปาทาน..หลงอุปาทาน..เห็นจริงแต่ไม่ใช่ของจริง..ตรงนี้อันตราย..เพราะตัวผู้หลงจะไม่รู้ว่าตัวหลงเลย..

อย่าไปนึกถึงมัน..จะดีกว่า.. :b12:

ก็ไม่เคยนึกถึงมัน...หง่ะ แต่ท่านอ๊บ อ๊บ น่ะล่ะ...มาชวนซุกซน... :b9:

ทำให้ขี้เกี้ยมเผลอพูดถึงเรื่องนี้ออกมา... :b9:

ท่านกบ...อย่าเอามะพร้าวมาล่อ..ขี้เกี้ยมอีกนะ... :b9:

อ้างคำพูด:

แต่ให้มั่นเข้าอารมณ์ใจ..ที่วางจากอารมณ์อื่น ๆ ..จนมีอารมณ์เดียว..อย่างที่คุณเอรากอนอาจจะบังเอิญทำขณะ..พักเหนื่อย..นั้นแหละ..ตรงนี้ต่างหากเป็นของดี..มั่นทำให้ชำนาญ..จะเข้าก็ให้เข้าเร็ว..จะออกก็ออกให้เร็ว..เป็นฐานอย่างดีสำหรับการออกทางปัญญา..นะครับ

อ้อ..ใช่...งั๊นผู้ปฏิบัติธรรมทุกท่าน
มารักษาสุขภาพให้แข็งแรงด้วยการตื่นเช้า ๆ มาออกกำลังกาย...
เมื่อออกกำลังกาย แล้วร่างกายเสียเหงือ ขับสารพิษออกไป
ประกอบจิตใจแจ่มใส งีบสักพัก ทำสมาธิเบา ๆ :b4:

อ้างคำพูด:

แหม..คุณเอรากอนนี้..ของเดิมทำมาดี..มากเลยนะครับ..

ว่าง ๆ ช่วยเมตตา...บอกวิธีทำให้เป็นวิทยาทาน..กะกบฯ ตัวน้อย ๆ..บ้างนะครับ..ขอบคุณล่วงหน้า :b12:

ของดง ของเดิม อะไรกันล่ะท่าน...

:b9:

ต้องยกผลประโยชน์อันเป็นกุศลให้พ่อกับแม่ทั้งหมดทั้งสิ้น...
เพราะ...อุบายของท่านที่นำมาใช้ในการกำราบลูกลิง...
คิดว่างั๊นนะคะ... คือท่านปลูกฝังวิถีสมถะให้ค่ะ...
วิถีที่...สอนให้เราอยู่กับโลกของวัตถุ แต่ไม่ตกเป็นทาสมัน...
พ่อสอนให้รู้สิ่งจักสิ่งจำเป็นพื้นฐาน...คือ...ปัจจัย 4...
คือขี้เกี้ยมถูกส่งไปเรียนต่างจังหวัด ทำให้ต้องเช่าห้องอยู่ลำพัง
สิ่งที่พ่อให้คือ
คือที่ซุกหัวนอน เสื้อผ้า(ชุดนักเรียน) เงินเท่าที่จำเป็นในการดำรงชีวิต
ในการซื้อของกิน ของใช้ส่วนตัวเท่าที่จำเป็นจริง ๆ
จะซื้ออะไรเกินกว่านั้น ก็แบบว่า...
ป๋า... ขอซื้อเตารีด...
ป๋าจะคิด เออ..ต้องรีดชุดนักเรียน... :b14:

ดีนะ... ที่ป๋ายอมซื้อให้....จริง ๆ ตอนแรกป๋าเชิงตอบว่า
ไม่เห็นต้องรีดเลย ตอนป๋าเด็ก ๆ ป๋าก็ไปเรียนโดยไม่ต้องรีดเสื้อ :b2:

...
ทีวี ป๋าก็ ไม่ให้ ป๋าบอก เครื่องละตั้งหลายพัน...นะลูก แล้วทำหน้าเศร้า ๆ ที่จะต้องควักเงินซื้อ...
:b2:

งั๊น...ไม่ดูก็ได้ ขี้เกี้ยมทนได้ :b2:

...
คือ...ป๊าขี้เกี้ยมมีลูกไม้มาเล่นกะขี้เกี้ยม...ได้ทุก shot ... หง่ะ..
เด็ก ๆ พ่อชวนทำอะไร ... มันก็ซื่อ...หง่ะ... :b32:

...
ขี้เกี้ยมไม่เคยคิดว่าลูกไม้ของป๊า ...จะเป็นการปูวิถีธรรมให้กับขี้เกี้ยม...
ทำให้วิถีจิตของขี้เกี้ยม เป็นอิสระจากโลกของวัตถุในระดับหนึ่ง...
มันไม่ใช่การเป็นด้วยการคิดว่าเป็น แต่มันเป็นอุปนิสัยที่เราได้รับการปลูกฝัง
ป๊าขี้เกี้ยม ได้สอนให้เราก่ออิฐแห่งความสมถะ และสันโดษ ขึ้นมา
ความทะยานอยากที่นอกเหนือจากนั้น นำมาซึ่งความ ทุกข์... :b2:

ทำให้ขี้เกี้ยมต้องตามประกบการผลุบ ๆ โผล่ ๆ กิเลสของตนทุก shot
คือ...โผล่ต้องพยายามตืบมัน.. ตืบ ตืบ...
ส่วนตัณหาในเรื่องความทะยานอยาก โผล่ ก็ต้อง ตืบ ตืบ... :b32:

...
ขี้เกี้ยมก็เพียงแต่ขัดเกลาตัวเองมาแบบเรื่อย ๆ เปื่อย ๆ ตามอารมณ์ขันของป๊า...
...
วัตถุคู่กรรมของขี้เกี้ยม คือ เตารีด... :b32:

จริง ๆ นะ เตารีดคู่บารมี...เคยโดนขโมยเตารีดด้วย... :b2:

เตารีดหาย...ต้องรีบซื้อทันที ขาดไม่ได้ เดี๋ยวเสื้อไม่เรียบ... :b9:

อิ อิ อันนี้ บันเทิง...
...
คนซน ๆ อย่างขี้เกี้ยม มีสาระก็ได้เพียงเท่านี้ หง่ะ ท่านอ๊บ อ๊บ
เพราะขี้เกี้ยมก็ไม่ค่อยประสาอะไร...
เหมือนถูกป๊าถีบไปตกในป่า แล้วให้หาทางกลับบ้านเอง ขี้เกี้ยมก็มุดซ้าย ป่ายขวาไปเรื่อย
อย่างไม่เป็นกระบวนท่า...คริ คริ คริ....

:b14:

กบนอกกะลา

ขอแลก..เตารีด..ได้ม๊ะ..เอาของผมไปเลย..10 อัน :b12:

อยากสะสม..บารมี..นะ :b12:

มัทนา ณ หิมะวัน

เอรากอน เขียน:

วัตถุคู่กรรมของขี้เกี้ยม คือ เตารีด...
จริง ๆ นะ เตารีดคู่บารมี...เคยโดนขโมยเตารีดด้วย...
เตารีดหาย...ต้องรีบซื้อทันที ขาดไม่ได้ เดี๋ยวเสื้อไม่เรียบ...
อิ อิ อันนี้ บันเทิง...

ยายมัทว่าน่าจะเป็นวัตถุคู่บุญมากกว่านะ นู๋ไบกอน
ยกให้เป็นอานิสงส์ของการรีดผ้าด้วยน่าจะดี
จึงได้สมาธิทางอ้อมอีกทาง :b12:

โมทนาด้วยจ้า....ขอจงเพียรต่อไป...ไม่หยุดยั้งเด้อ !!! :b4:

กฎการใช้บอร์ด

28255.เชิญทุก ๆ ท่านสนทนาเรื่องทรัพย์กับเอรากอน

ผู้ใช้งานขณะนี้