มารีวิวกท.นี้ครับ สติ กับ สัมมาสติ สติตัวเล็ก กับ สติตัวใหญ่ เมื่อก่อนมันเล็ก แต่ ตอนนี้มันโต
มันเป็น สติตัวเดียวกัน แต่ ขนาด กับ พละกำลังต่างกัน ใน สติปัฏฐาน ต้องการ สติตัวหลัง
เพราะตั้งมั่นกว่า จิตตั้งมั่นได้ เพราะอาศัยสติตั้งมั่น เมื่อมั่นตั้งมั่นมากเข้า ทำบ่อยเข้า มีสติรู้สึกตัวในการภาวนาตลอด มีสติกำหนดทันเรื่อย มันก็กลายเป็นสัมมาสติ สมาธิก้ตั้งมั่นขึ้นเช่นกัน ซึ่งมันแปรผันสัมผัสกับสติที่ฝึกมาดี มันก้ตั้งมั่นไปด้วย สมาธิตัวนี้ก็โตขึ้นเป็นสัมมาสมาธิเช่นกัน เมื่อสมาธิกับสติอัพเกรดแล้ว คราวนี้ปัญญาภายในมันก็โต เริ่มเกิดเป็นฌาน เป็นญานขึ้น จิตพร้อมรวมเป็นหนึ่งอยู่ตลอด ม่านหมอกอวิชชาที่บังจิต
ให้มืดมืดจะเริ่มคลายตัวลง ปัญญาหรือตาที่สามจะค่อยเปิด แสงสว่างลอดออกมาจากจิตได้บ้าง จนเราสามารถมองอะไรก็เห็นเป็นสภาวะธรรมไปหมด ผัสสะเกิด ทุกข์ภายนอกตัวเกิดจากทางทวาร6 พอมัน จะมากระทบจิตผ่านทางประตูวิญญาขันธ์ พอจะกระทบข้างใน มันก้พร้อมจะเกิด แล้ว พร้อมจะดับ จะกระทบก้ดับๆ ๆ เป็นอย่างนี้บ่อยๆ ถ้าใครทำได้ถึงขั้นนี้ ก็เรียกได้ว่า เก่งมากๆๆ ครับ นี้ก้เพราะอำนาจแห่งความมีสติ รู้สึกตัว ทั่วพร้อม สติอยู่เรื่อยๆ ชม.บินสูง แล้วก้อำนาจ เอตาปี สติมา สัมปชาโน ซึ่งมีความมีหมายในการฝึกสติ ฝึกจิต และค่อยจัดการกิเลสตัวอยาก ตัวอัตตา ตัวโกรธ ตัวกามและตัวหลง ไปทีละตัว จนมันไม่เหลืออะไร เหลือจิตที่ว่างป่าว เหนือสุข เหนือทุกข์ เป็นสุญญตา และความว่างจากอารมณ์กิเลส