มาร่วมกันขำได้นะครับ

คิกๆๆ บุหรี่สมุนไพร เผอิญผ่านไปเจอ เลยนึกว่าจะตั้งกระทู้นี้ชวนท่านสมาชิก
มาร่วมขำกันวันละนิด โดยเฉพาะท่านสมาชิก nongkong ท่านกรัชกาย ท่านกบนอกกะลา
อย่าลืมมาร่วมนะครับ

ขอขำแบบกรุ้มกริ่มๆพอหอมปากหอมคอนะครับ

อืมมมมม

เอางี้เลยนะ

ช่างทำไปได้...

เขาอยากช่วยพายน่ะ

ไอเดียดีนะค่ะ มีบุหรี่แบบสมุนไพรด้วย ดูดเข้าปอดคงจะสดชื่นในรสสมุนไพร น่าจะดีกว่ายี่ห้ออื่นๆ

เคยคุยกับคนที่เป็นโรคถุงลมโป่งพองนะ คือ พูดกับเราไปด้วย พูดๆก็เหนื่อยหอบ..มือล้วงกระเป๋าควัก (ไม่รู้ชื่ออะไร) ใส่ปากสูดเพื่อขยายหลอดลมที เขาบอกว่าสูบบุหรี่มาตั้งแต่เป็นวัยรุ่นโน่น ....ตอนนี้เห็นใครสูบยาจะนึกว่า เออๆๆสักวันหนึ่งเถอะ มึงจะเป็นเหมือนกูว่างั้น (คนนี้ตาย พ้นจากความทรมานไปแล้ว) โรคถุงลมโป่งพองนี่ อาการจะปรากฎเอาตอนที่อายุมากขึ้น แม้หยุดสุูบแล้วแต่โรคก็รักษาไม่หาย มีชีวิตทรมาน เหนื่อยง่าย ต้องพกที่พ่่นติดกระเป๋าตลอด



ในเทวทหสูตรพูดถึงวิธีปฏิบัติต่อความสุข ๔ ข้อ คือ

๑. ไม่เอาทุกข์ทับถมตนที่ไม่เป็นทุกข์
๒. ไม่ละทิ้งสุขที่ชอบธรรม
๓. แม้ในสุขที่ชอบธรรมนั้น ก็ไม่หมกมุ่นสยบ
๔. เพียรทำเหตุแหงทุกข์ให้หมดสิ้นไป

ในข้อที่ ๑ ไม่เอาทุกข์ทับถมตนที่ไม่เป็นทุกข์ จะเห็นว่า คนเรานี้ชอบเอาทุกข์มาทับถมตน คือ ตัวเองอยู่ดีๆไม่ได้เป็นทุกข์อะไร แต่ชอบหาทุกข์มาใส่ตัว ตัวอย่างง่ายๆ ได้แก่ คนกินเหล้าเมายา เสพยาเสพติด เคี้ยวใบกระท่อม ฯลฯ ตัวเองก็อยู่สบายๆ กลับไปเอาสิ่งเหล่านั้นที่รู้กันอยู่ชัดๆว่ามีโทษมาก ตั้งแต่เป็นอันตรายต่อร่างกาย แต่ทั้งที่รู้อย่างนี้ ก็เอามาใส่ตัวเองให้เกิดทุกข์เกิดปัญหาขึ้นมา


ลึกเข้าไป ทางจิตใจ บางคนก็เที่ยวเก็บอารมณ์อะไรต่างๆ ที่กระทบกระทั่งนิดๆหน่อยๆ ทางตาบ้าง ทางหูบ้าง ได้เห็นสิ่งนั้นสิ่งนี้ ได้เห็นคนนั้นคนนี้ เขาทำอันนั่นอันนี้ ได้ยินเขาว่าอย่างนั้นอย่างนี้ ก็รับเข้ามาเก็บเอาไว้เป็นเรื่องเล็กๆน้อยๆ ผ่านไปแล้ว แต่พอมีเวลาไปนั่งเงียบๆก็ยกเอามาคิด เอาปรุงแต่งในใจ ทำให้ใจเศร้าหมอง ขุ่นมัว ไม่สบายใจ ก็กลายเป็นทุกข์ อย่างนี้ก็เป็นการเอาทุกข์มาทับถมตนอย่างหนึ่ง