อยากถามว่าคนที่มีอาชีพฆ่าหมูฆ่าไก่จะบาปหรือปล่าวถ้าเค้าทำเป็นอาชีพ ถ้าบาปแล้วบาปมากหรือปล่าว

สวัสดีค่ะ

: บาปค่ะ มากน้อย ก็ตามลำดับของจิตที่ปรุงกันไป
ค้าเนื้อสัตว์ทุกประเภท , เลี้ยงสัตว์ขายเพื่อฆ่า ค้าอาวุธที่ใช้ประหารและกิจกรรมที่เกี่ยวข้องทั้งหมด
(ไก่ ,เป็ด,หมู ,บ่อปลา,วังกุ้ง ,รับออร์เดอร์, สั่งเนื้อชำแหละ, ชิ้นส่วน, ฯลฯ)

เฮ้อ ! บาปอยู่ที่คนทำ กรรมอยู่ที่คนกิน

เป็นกรรม ผูกพันกันไปมา
ถ้าสามารถประกอบอาชีพที่บริสุทธิ์ไม่ล่วงศีล ๕ ได้ นับเป็นกุศลแก่ตนอย่างที่สุด

ผิดศีล ข้อ๑ ปาณาติบาต แต่ ความผิดน้อยลงไปครับ เนื่องจาก การฆ่าไม่ได้ทำไปด้วย เจตนาด้วยความอาฆาตแค้น ความสนุก หรือจงใจเพื่อให้ผู้ที่ถูกกระทำถูกทำชีวิตให้ล่วงลงไปด้วย
โทสะ โมหะ
เค้ากระทำลงไปด้วยการประกอบอาชีพ และสัตว์ถูกเลี้ยงมาเพื่อค้าขายเป็นอาหาร
...ดังนั้นผู้ทำอาชีพนี้ ต้องคอยหมั่นทำบุญ ทำทาน ทำความดีให้มากๆ และค่อยอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลและขออโหสิกรรม ให้บ่อยครับ
...แล้วเค้ามีวิธีที่ฆ่าแบบ ไม่ให้สัตว์ต้องทรมาณไหมครับ เช่น ถ้าเป็นหมู(ถ้าจำไม่ผิด) เค้าจะลมด้วยยาสลบก่อน อันนี้เป็นวิธีให้สัตว์ไม่ต้องทุกข์ทรมาณ

บาปครับ
แต่อยู่ที่เจตนาเรานะ ถ้าเราทำเพื่อประกอบอาชีพ(สุจริต)ก็บาปน้อยหน่อย
แต่ยังไงก็ชีวิตครับ
กรรมมันต่อกันเหมือนอย่างที่คุณแมวขาวมณีบอก
อนุโมทนาครับ

บาปอะคะ ขึ้นชื่อว่า ฆ่าสัตว์ ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็บาปอยู่ดี

ทางที่ดีอย่าเลือกที่จะเป็นอาชีพพวกนั้นอะคะ หรือว่าถ้าหลีกเลี่ยงไม่ได้ ขอแนะให้ทำบุญเยอะๆเลยคะ อุทิศให้กับสัตว์ทั้งหลายที่ต้องฆ่า ทำบุญปล่อยปลา ไถ่ชีวิตสัตว์ ถวายสังฆทาน

ดิฉันมีความคิดว่าก็จะมีบาปติดตัวแต่ควรทำบุญให้มาก ทำบุญและอุทิศให้กับสัตว์ที่ได้ฆ่า ซึ่งหากไม่มีคนที่ประกอบอาชีพนี้แล้ว ก็จะต้องมีคนฆ่ามากขึ้นด้วยตนเองไม่ใช่เพื่อการค้า จึงคิดว่าเป็นการเสียสละตัวเองเพื่อประกอบอาชีพก็จะได้บุญในส่วนนี้

วิบากกรรมของการผิดศีล ข้อที่ 1 (มี 9 ประการ) คือ
1. ทุพพลภาพ
2. รูปไม่งาม
3. กำลังใจอ่อนแอ
4. กำลังกายอ่อนแอ
5. เป็นคนขี้ขลาด
6. ฆ่าตนเองหรือถูกฆ่า
7. โรคภัยเบียดเบียน
8. เป็นผู้นำความพินาศมาสู่บริวาร
9. อายุสั้น




สิ่งที่จิตระลึกถึงก่อนตายส่งผลถึงภพภูมิที่เราจะไปต่อนะคะ
กรณีนี้ขอยกมาเพื่อให้พิจารณาในส่วนของ อาจิณกรรม

๑. ครุกรรม (กรรมหนัก)

กรรมหนักจะให้ผลก่อนกรรมอื่นๆ ถ้าใครทำกรรมหนักภาพของกรรมหนักจะปรากฏในจิตก่อนตาย กรรมอื่นต้องรอโอกาสต่อไป กรรมหนักฝ่ายดี เช่น สมาบัติ ๘ กรรมหนักฝ่ายไม่ดี คืออนันตริยกรรม ๕ เช่น ฆ่าพ่อฆ่าแม่ เป็นต้น

๒. อาจิณกรรม (กรรมที่ทำจนชิน)

ถ้าไม่มีกรรมหนัก อาจิณกรรมจะให้ผลก่อนคือปรากฏในจิตก่อนตาย อาจิณกรรมหมายถึงกรรมที่ทำสม่ำเสมอจนเป็นนิสัย กรรมประเภทนี้มีความสำคัญรองมาจากครุกรรม

๓. อาสันกรรม (กรรมใกล้ตาย)

ถ้าไม่มีครุกรรมและอาจิณกรรม อาสันกรรมจะให้ผล อาสันกรรมหมายถึงกรรมทำก่อนสิ้นใจ เช่นการทำสังฆทานก่อนตาย หรือนิมนต์พระมาสวดมนต์ให้ฟังในวาระสุดท้าย

๔. กตัตตากรรม (กรรมที่สักว่าทำ)

ถ้ากรรมสามอย่างข้างต้นไม่มี กตัตตากรรมจะให้ผลโดยมาปรากฏในจิตก่อนตาย กตัตตากรรมหมายถึงกรรมด้วยเจตนาอันอ่อน คือไม่ได้ตั้งใจทำ เช่น เพื่อนเอาซองผ้าป่าให้ เราก็เอาเงินทำบุญใส่ซองทำบุญอย่างเสียไม่ได้ หรือแม่สั่งให้เราใส่บาตรพระเราก็ใส่ไปอย่างนั้นเอง นี้เป็นกตัตตากรรม ที่มีน้ำหนักน้อย เพราะเจตนาอ่อน

เหตุดังกล่าวนี้เองทำให้เราไม่สามารถลักไก่ได้ นั่นคือ เช่นคนที่ทำอาสันกรรมด้วยการใส่บาตรพระ ก่อนตัวเองจะตายย่อมไม่สามารถหนีกรรมหนักที่เกิดจากการฆ่าพ่อแม่ไปได้ เป็นต้น เพราะกรรมต่างๆ ให้ผลตามลำดับอย่างนี้ เราจะไปเกิดที่ไหนก็ขึ้นอยู่กับกรรม กรรมนิมิต หรือคตินิมิตที่เรานึกถึงก่อนตาย

ผมว่าคนพวกนี้บาปหนาครับ ถ้าเราดูคนที่ฆ่าคนอื่นด้วยความโกรธ พวกนี้ยังพอทำเนา
เพราะมีเหตุจูงใจ แต่คนที่มีอาชีพฆ่าสัตว์นี้ ไม่มีเหตูจูงใจเลย มีอย่างเดียวคือฆ่าเพื่อเงิน
อย่าอ้างว่าเป็นอาชีพเลยครับ อาชีพอื่นก็มีแล้วก็ไม่ได้มีใครบังคับด้วย
ฆ่ามากทำบุญมาก มันไม่ได้ไปลบล้างกันหรอก แล้วอย่าค้านมาว่าคนต้องกินเนื้อนะมันเชย

ไม่บาปเลยค่ะ สองในมรรคแปด การทำการงานชอบ และ การเลี้ยงชีพชอบ

แต่...

อย่าฆ่าเพราะสนุก เช่น สนุกกับการหั่นเนื้อ อยากสับๆๆๆ อะไรประมาณนั้น เพราะนั่นเป็นไปเพื่อความสะใจ ใส่กิเลสหาตัวเอง ควรทำเพียงในกรอบของความรับผิดชอบต่อหน้าที่ค่ะ

บาปนะครับ

ชีวิตใคร ๆ ก็รัก

คุณคิดว่าสัตว์เขาเต็มใจให้คุณฆ่ารึเปล่า

ที่ทำเป็นการบังคับ ฝืนใจเขาทั้งนั้น