เรื่องมันมีอยู่ว่าเราเลิกกับแฟนมาหนึ่งเดือนแล้ว
แต่วันอาทิตย์นี้บ้านเค้าจะมีงานทำบุญบ้าน
แม่เค้าก็ชวนเราไปด้วย แล้วตัวเค้าเองก็เคยชวนตั้งแต่ยังไม่เลิกกัน
เราจะไปดีมั้ย

ไปแล้วสุขกายสบายใจก็ไปเถอะครับ แต่ไปแล้วไม่สบายใจ จะไปทำไมเล่าครับ

เห็นด้วยเลยกับคุณกรัชกาย

บางครั้งการอยู่ห่างๆ กัน จะทำให้จิตใจเราสงบขึ้นได้

ลึกๆ คงอยากเห็นหน้าเขาเพราะยังมีเยื่อใย อีกใจคงอยากลืม ไม่อยากไปเห็นหน้า
ก็เลยตัดสินใจไม่ถูกใช่ไหมละ
........สุดแต่ใจจะไข่วคว้า.......

ความจริงมันก็เป็นเช่นนั้นค่ะ ทั้งอยากเจอและไม่อยากเจอ
เจอก็ไม่รู้จะทำตัวยังไง ถ้าไม่ไปชาตินี้ก็อาจจะไม่ได้เจอกันอีก
เศร้าค่ะ

อย่าเศร้าไปเลย !!!
ชีวิตของเรายังมีอีกหลายอย่างที่จะต้องทำ

เกิดเป็นผู้หญิง (นักภาวนา, นักปฏิบัติธรรม)
ขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็งในเรื่องความรักด้วย

ต้องใช้คำตอบของคุณกรัชกรายบวกกับของ คุณ oooดังนี้

จากคุณกรัชกราย
"ไปแล้วสุขกายสบายใจก็ไปเถอะครับ แต่ไปแล้วไม่สบายใจ จะไปทำไมเล่าครับ"

จากคุณ ooo (triple O)
"เกิดเป็นผู้หญิง (นักภาวนา, นักปฏิบัติธรรม)
ขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็งในเรื่องความรักด้วย"

....พี่ขอให้โชคดี

ไปเถอะค่ะ คนเราเลิกกันใช่ว่าจะมองหน้ากันไม่ติด มิตรภาพสำคัญกว่า แต่อยู่ในรูปแบบใดก็อีกเรื่องหนึ่ง

จะไ ปไ ม่ไ ป ต้องดูเหตุผลที่เลิกกันด้วย

เช่น
ถ้าเขานอกใจเราไปมีแฟนใหม่ เราจับได้ เขาขอเลิกกับเรา อย่างนี้
ไม่ต้องไป เพราะมันจะช้ำใจ ถ้าแฟนใหม่เขามาด้วย จะทุกข์หนักไปอีก และเขาก็จะคิดว่าเราหวงเขา

ถ้าเราและเขาไปด้วยกันไม่ได้ บอกเลิกกันด้วยดีอย่างมีมิตรภาพ
ควรไป เพราะยังรักษามิตรภาพนั้นไว้ และอาจทำให้ถ่านไฟเก่าลุกขึ้นมาได้

ถ้าเรามีแฟนใหม่ โดยที่เราทิ้งเขาจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม และเขาก็รู้ว่าเราทิ้งเขาเพราะเรามีแฟนใหม่
ไม่ควรอย่างยิ่งที่จะไป เพราะจะเป็นการซ้ำเติมเขา

ถ้าเลิกกันด้วยการทะเลาะกัน จะเหตุผลใดก็ตาม ถึงขั้นตบตีต่อยเตะ
อย่าไปเลย เด๋วงานจะฤกษ์ไม่ดี ไปทะเลาะกันอีก