สาธุ สำหรับผู้ที่มีจิตตั่งมั่นปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ และกัลยาณมิตรผู้แนะนำด้วยใจบริสุทธิ์ค่ะ

ขอถามคุณสาวิกาอย่างหนึ่งน่ะค่ะ
ถ้าต้องการที่จะสร้างกุฎิเล็กๆ ไว้ ถ้าเราไม่ได้พัก
แต่ให้ผู้อื่นได้พัก จะได้หรือไม่ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คุณสาวิกาพอจะทราบราคาค่าก่อสร้างมั๊ยค่ะ

ในตอนนี้ การจะสร้างกุฎิขึ้นไว้ ณ สำนักแสงธรรมฯ สาขาปากช่อง ไม่ว่ากรณีใด
คงต้องสอบถามไปยังพระอาจารย์สมชาติ ธมฺมโชโต ประธานสงฆ์ หรือสำนักฯ โดยตรง
เพราะไม่ทราบเหมือนกันว่าเขาจะอนุญาตให้สร้างขึ้นใหม่ได้อีกหรือปะค่ะ

ส่วนราคาค่าก่อสร้างนั้น เท่าที่ทราบ...ครั้งแรกที่ก่อสร้างสำนักฯ สาขาปากช่อง
ค่าใช้จ่ายในการสร้างกุฏิกรรมฐาน (ตามภาพข้างต้น) อยู่ที่ประมาณ 2-3 แสนบาท
แต่ทางสำนักฯ ขอความร่วมมือจากญาติโยมคณะผู้ศรัทธาที่ประสงค์อยากจะมีกุฏิส่วนตัว
ให้ร่วมทำบุญกับทางสำนักฯ ในราคากุฏิละประมาณ 6-8 แสนบาทค่ะ

อย่างไรก็ตาม เพื่อให้ได้ข้อมูลที่ถูกต้องจริงๆ ขอให้ติดต่อสอบถามไปยัง
พระอาจารย์สมชาติ ธมฺมโชโต หรือสำนักฯ โดยตรงจะดีกว่านะคะ

สำนักปฏิบัติแสงธรรมส่องชีวิต (หินกอง)
หมู่ที่ 1 สี่แยกหินกอง บนเขาเทพพนมยงค์
ต.โคกแย้ อ.หนองแค จ.สระบุรี 18230
โทรศัพท์ 036-379-428, 036-305-239

กุฏิกรรมฐาน ณ สำนักแสงธรรมฯ สาขาปากช่อง มี 2 แบบ

(1) กุฏิกรรมฐาน (ส่วนตัว) ของญาติโยม
หากไม่ได้เข้ามาพักปฏิบัติ สามารถให้ผู้อื่นพักแทนได้

(2) กุฏิกรรมฐานของสำนักฯ
มีไว้สำหรับให้ญาติโยมเข้าพักปฏิบัติกรรมฐานแบบเข้ม ปิดวาจา

กลับมาแล้วครับ
สถานที่นี้ตอบโจทย์ผมได้อย่างที่ใจหวัง ผมหามานานแล้วสถานที่เอื้อต่อการปฏิบัติสำหรับจริตนิสัยอย่างผม
ขอบคุณ ๆ สาวิกาน้อยมาก ๆ ที่แนะนำสถานที่วิเศษอย่างนี้ให้ผมได้รู้จัก

กุฏิกรรมฐานสร้างได้ลงตัวดีมาก ๆ คนออกแบบช่างเข้าใจคนปฏิบัติ มีห้องน้ำในตัว มีระเบียงเดินได้รอบตลอด สามารถใช้เดินจงกรม ถ้าหน้าร้อนสบายเลยแดดส่องด้านนึงก็หลบไปเดินอีกด้านนึงได้ กว้างยาวด้านละประมาณ 15-20 ก้าว หรือถ้าจะเดินอยู่แต่ข้างในกุฏิก็ยังได้ถ้าไม่อยากออกมาพบหน้าผู้คนเลย สำหรับผมก็ออกมาเดินตรงระเบียงก็ตอนเช้า ๆ รับแสงแดดบ้าง อากาศเย็นจริง ๆ กับตอนช่วงมืด ๆ แล้ว เดินมืด ๆ อย่างนั้นไม่เปิดไฟหรอก ผมไม่ค่อยจะใช้ไฟฟ้าเท่าไร ไฟหน้าระเบียงผมไม่เคยเปิด ตลอด 3-4 วันไม่ได้ลงจากกุฏิเลย ปิดวาจาไม่พูดคุยกับใครเลย ยืนเดินนั่งนอนอยู่แต่ในกุฏินั่นแหละ

ครั้นจะไปนอนถือศีลแปดเล่นเฉย ๆ ฆ่าเวลาอย่างที่ว่าไว้ตอนแรก พอไปถึงแล้วก็รู้สึกกระไรอยู่ รู้สึกระอายใจกลัวจะไม่สมกับค่าน้ำค่าไฟค่าสถานที่ที่เขาเอื้อให้ รวมทั้งข้าวปลาอาหารที่เขาอุตส่าห์จัดส่งให้ทุกวันด้วย กลัวจะเป็นบาปกรรมติดตัวที่ไปนอนเล่นเฉย ๆ ก็เลยเดินจงกรมซะขาน่องปวดระบมไปหมดเลย เดิน ๆ นั่งๆ นอน ๆ อยู่ในกุฏินั่นแหละ ได้ยินเสียงสวดมนต์คลอไปด้วยทุกวันทั้งเช้ากลางวันเย็นเลย

กลางคืนเดินจงกรมอยู่ได้เห็นได้ยินสองสิ่งที่ขัดแย้งกันมาก ๆ เลย ทำให้ได้มองย้อนเห็นตัวเองที่เคยเป็นในอดีต ก็จากเสียงสวดมนต์ของผู้ที่มุ่งทางอรรถทางธรรมที่ร่วมสวดมนต์ข้ามปี ประชันกับเสียงสรวลเสเฮฮาปาร์ตี้ เมามายร้องรำทำเพลงกันอย่างสนุกสนานครึกครึ้นของชาวบ้านที่อยู่ใกล้ ๆ ที่ดังมาแว่วมาแต่ไกลในคืนฉลองส่งท้ายปีเก่าต้อนรับปีใหม่ ทั้งที่เมื่อก่อนก็เคยทำในสิ่งเหล่านั้นเป็นประจำนะ แต่วันนี้มองไปทำไมให้รู้สึกว่ามันช่างเป็นสิ่งที่ไร้สาระเหลือเกินเสียจริง ๆ ก็ไม่รู้ ไม่รู้สึกสนุกด้วยเลย คนเรานี่ก็ช่างลุ่มหลงมัวเมาต่าง ๆ กันไปจริง ๆ บางทีมันก็คงอาจเป็นช่วงจังหวะของชีวิตก็ได้

คราวหน้าหากมีเวลาซัก 5 วัน 7 วัน ก็คิดว่าคงจะไปที่นี่อีกแน่นอน กะเอาให้เข้มข้นขึ้นกว่าเดิมอีก ไปคราวนี้ก็เหมือนเซอร์เวย์ไปในตัวด้วยเลย ขอขอบคุณมาก ๆ อีกครั้งนึงครับ

อนุโมทนาสาธุกับคุณ 3210go ด้วยนะคะ ขอให้เจริญในธรรมทั้งผู้ที่แนะนำสถานที่ และผู้ปฏิบัติด้วยค่ะ
สักวันจะลองไปบ้าง แต่ยังไม่รู้เมื่อไร ให้ธรรมะจัดสรรดีกว่าค่ะ