ความผิดแผกแตกต่างของเจโตวิมุตติ อันเป็นอริยะ

ต่อจากกระทู้นี้

เจโตวิมุติ ปัญญาวิมุติ

viewtopic.php?f=1&t=54846&start=15

ธรรมทั้งปวง ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น


แม้สมถะ
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น



แม้วิปัสสนา
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น



แม้สามัญญัตถะ (มรรค ผล นิพพาน)
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น



แม้เป็นผู้ประกอบด้วยหิริและโอตตัปปะ
มีกายสมาจาร วจีสมาจาร และมโนสมาจารบริสุทธิ
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น



แม้มีอาชีวะบริสุทธิ์แล้ว
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น



แม้มีทวารอันคุ้มครองแล้วในอินทรีย์ทั้งหลาย
เห็นรูปด้วยจักษุแล้ว ไม่ถือโดยนิมิต ไม่ถือโดยอนุพยัญชนะ
จักปฏิบัติเพื่อสำรวมจักขุนทรีย์ ที่เมื่อไม่สำรวมแล้ว
จะเป็นเหตุให้อกุศลธรรมอันลามก
คือ อภิชฌา และโทมนัสครอบงำนั้น
ชื่อว่ารักษาจักขุนทรีย์ทั้งหลาย ถึงความสำรวมในจักขุนทรีย์.
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น



แม้รู้จักประมาณในโภชนะแล้ว
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น



แม้เป็นผู้ประกอบเนืองๆ ในความเป็นผู้ตื่น
และประกอบด้วยสติสัมปชัญญะแล้ว
ก็ควรกำหนดรู้ ไม่ควรยึดมั่นถือมั่น






บางทีพวกเธอจะมีความดำริว่า
ด้วยกิจเพียงเท่านี้ พอละ พวกเราทำเสร็จแล้ว
สามัญญัตถะพวกเราถึงแล้วโดยลำดับ
กิจอะไรๆ ที่ควรทำให้ยิ่งขึ้นไปมิได้มี
พวกเธอถึงความยินดีด้วยกิจเพียงเท่านั้น

เราขอบอกแก่เธอทั้งหลาย
ขอเตือนแก่เธอทั้งหลาย เมื่อกิจที่ควรทำให้ยิ่งขึ้นไปยังมีอยู่
สามัญญัตถะที่พวกเธอปรารถนา อย่าได้เสื่อมไปเสียเลย

เจโตวิมุติ

ในที่นี้ หมายเอาเฉพาะ สมถะที่เป็นสัมมาสมาธิเท่านั้น


๑. เจโตวิมุติมีอารมณ์ไม่มีประมาณ(อัปปมาณาเจโตวิมุติ)


๒. เจโตวิมุติมีอารมณ์ว่าไม่มีอะไรๆ(อากิญจัญญาเจโตวิมุติ)


๓. เจโตวิมุติมีอารมณ์อันว่าง(สูญญตาเจโตวิมุติ)


๔. เจโตวิมุติมีอารมณ์อันไม่มีนิมิต(อนิมิตตาเจโตวิมุติ)