ความคิดเป็นสิ่งไม่มีตัวตนแต่ความคิดก็มาจากปัญหา
ปัญหาที่มีผลกระทบต่อการดำเนินชีวิต
การคิดก็เพื่อหาทางออกให้กับปัญหา
เพื่อจะได้ไม่ส่งผลต่อการดำเนินชีวิต

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=50886

สิ่งที่กำลังจะพูดถึงคือ วัดหรือสถาบันการศึกษาสงฆ์ไม่สามารถ
บรรลุเป้าหมายตามความหมายของคำว่าวัดหรือสถานบันการศึกษาสงฆ์
จึงก่อให้คำถามว่าวัดหรือสถาบันทางสงฆ์มีไว้ทำไมในเมื่อไม่ดำเนินตามเจตนารมณ์
ที่แท้จริง

ท่านรู้จักพระอาจารย์บัณฑิต สุปัณฑิโต ไหมเจ้าคะ ท่านเป็นคุณหมอใหญ่
เคยเรียนจบคณะแพทยศาสตรบัณฑิตเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลอำเภอ
ซาบซึ้งรถพระธรรมออกบวชหลังมรณภาพอัฐิท่านเป็นพระธาตุนี่คือบัณฑิต
บัณฑิตแท้จริงตามความหมายเรียนธรรมจบ ไม่ใช่บัณฑิตที่จบปริญญาเจ้าค่ะ
ท่านต้องการอะไรในการพรรณนาถึงความไม่น่าพอใจต่างๆนานามันคือโทสะ
ที่ท่านไม่สามารถละออกจากจิตไปได้เลยแม้แต่วินาทีเดียวกี่วันมาแล้วเจ้าคะ
เพื่อแก้ปัญหาเพื่อปัญญาที่เพิ่มขึ้นหรือเพื่อระบายทุกข์โมหะเกิดก็หลงมีโทสะ
ความไม่ดีที่ออกจากจิตท่านก็คืออกุศลกรรมในจิตท่านเองอะไรคือสาระชีวิต
ท่านไม่เสียดายเวลาที่เสียไปเปล่ากับชีวิตนักบวชหรือเจ้าคะควรเพียรละอกุศล

http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?t=49641

สิ่งที่เราเรียกร้องไม่ใช่เพื่อตัวเราแต่เพื่อลูกหลานในอนาคตเพราะตัวเราได้ผ่านจุดนั่นมาแล้วเปลียบเหมือนสะพานที่ชำรุดเราได้เดินผ่านสะพานมาแล้วแค่อยากเรียกร้องให้ผู้ที่เกี่ยวข้องมาซ้อมสะพานให้ดีก็เท่านั้นเพราะเป็นห่วงผู้ที่เดินผ่านบางคนก็ผ่านมาได้แต่บางคนก็ตกสะพานตายเสียก่อนอย่างเพื่อนที่เดินข้ามสะพานด้วยกันตกสะพานตายเสียก่อนเลยข้ามไม่ถึงฝั่ง
แต่แนวคิดของคนส่วนใหญ่คิดแต่ว่าขอให้ตนเดินข้ามได้ก็พอคนข้างหลังช่างมัน

สะพานที่ชำรุดพุทธบริษัทต้องช่วยกันซ้อม ไม่ใช่ปล่อยปะละเลยไม่สนใจ
โดยเฉพราะหน่วยงานที่เกี่ยวข้องมีหน้าที่โดยตรงอยู่แล้ว
เมื่อสะพานที่ชำรุดจะมีสักกี่คนที่สามารถเดินข้ามผ่านสะพานมาได้และจะมีสักกี่คน
ที่จะสละตนเดินข้ามสะพานที่ชำรุดโดยไม่มีหลักประกันอะไรเลย
ขึ้นอยู่วาสนาล้วนๆเมื่อเป็นเช่นนี้จึงมีน้อยคนที่คิดจะเดินข้ามสะพาน
แต่ถ้าพุทธบริษัทช่วยกันซ้อมสะพานให้ดีมั่นคง ช่วยกันประคับประคองผู้ที่จะเดินข้าม
ก็จะทำให้ผู้ที่ข้ามถึงฝั่งนั้นมีมากขึ้น
เปรียบเทียบแบบนี้คงเข้าใจความหมายนะ
ขี้เกียดอธิบายมาก

http://youtu.be/8Mjp9RhWcL4

เรามาถึงจุดนี้แล้วเหรอ
จุดที่เกิดคำถามว่า ทุกวันนี้ เรามีวัดเพื่ออะไร

เหมือนซื้อตั๋วดูหนังเรื่องเดียวกันน่ะเจ้าค่ะ
ต่างคนต่างซื้อตั๋วคนละใบและเข้าไปนั่งดู
เสมือนบังเอิญเก้าอี้ที่ท่านนั่งเกิดหักขึ้นมา
ถามว่าถ้าเก้าอี้เต็มทุกที่นั่งคนอื่นก็ดูต่อไป
ส่วนท่านทนยืนรอเก้าอี้เสริมดูไม่รู้เรื่องแถม
บ่นเสียเงินทุกข์ลำบากแล้วจะโทษอะไรดีน๊า

กำลังพูดถึงปัญหาที่เกิดจากความละเลยของผู้ที่ทำหน้าที่
แต่ที่ยกตัวอย่างมานี้เป็นลักษณะของอุบัติเหตุนะ
เช่นสะพานที่ชำรุดเกิดจากฟ้าผ่า
กับเกิดจากการกระทำของมนุษย์
กำลังพูดถึงสะพานที่ชำรุดที่เกิดจากการกระทำของมนุษย์ต่างหาก
ไม่ใช่ฟ้าผ่า

เอาแบบนี้ดีกว่านะเจ้าคะ
ข้าพเจ้าพิจารณาแล้วว่าจำพรรษา
สำหรับพระภิกษุจะเกิดประโยชน์สูงสุด
หากท่านเจตนาปิดวาจาแล้วดูที่จิตไม่ส่งออก
แต่ให้อยู่กับงานตรงหน้าเพื่อเจริญสมถะและวิปัสสนา
จะเป็นมงคลสูงสุดต่อชีวิตท่านทางกายวาจาใจครบพรรษา

จะคิด จะพูด จะทำ ล้วนแต่ทำเพื่อให้สบายใจเจ้าค่ะ
ต้องพิจารณาว่าอยู่ในฐานะอะไรที่จะแก้ไขโลกทั้งใบ
ที่เร่งด่วนตอนนี้คืออะไรถ้าไม่ใช่การตามรักษาจิตใจ
จากตัวท่านและแก้ไขรอบๆตัวท่านให้คนเข้าวัดดีกว่า

ตัวอย่างการต่อสู้เพื่อหาข้อยุติย่อมต้องมีความยุ่งยากลำบาก
http://m.youtube.com/watch?v=NEOIYL8Sa8s

บรรจบ บรรณรุจิ 30 ตุลาคม เวลา 22:28 น

"ให้สัมภาษณ์ NHK โทรทัศน์ญี่ปุ่นอีกครั้ง
ถามลึกเรื่องการทำงานสมาพันธ์ ฯ
ทำไมจึงไม่มอง 'ศาสนาอื่น' ว่าอันตรายบ้าง ?"

+×÷=+×÷=

@ ตั้งใจว่าจะเพลาบทบาทเป็น "แกนนำ" ในการทำงานสมาพันธ์ชาวพุทธแห่งประเทศไทยเสียที เพราะเดินหน้ามาเกือบ ๓ ปี จึงน่าจะเบาได้แล้ว ซึ่งก็โชคดี พวกเพื่อนร่วมงานต่างเห็นด้วย และยืนยันว่าให้เป็นหน้าที่พวกเขาทำกันต่อ ไม่ต้องห่วง ...

@ แต่แล้วที่ตรงนี้ ก็ต้องต้อนรับเจ้าหน้าที่สำนักข่าว NHK อีกครั้ง หลังจากให้สัมภาษณ์ไปเมื่อปีที่แล้ว ซึ่งมาครั้งนี้เขาถามลึกกว่าเดิม แต่เราก็ตอบแบบไม่หนักใจ เพราะพูดจากปรากฏการณ์จริง ที่เกิดขึ้นในสังคมไทยและทั่วโลก ซึ่งความจริงเบื่อที่จะตอบคำถามนี้แล้ว แต่ที่ต้องตอบเพราะเขาถาม

@ ความจริงเขาคงจะไม่ถามเราคนเดียว เขากลัวจะไม่ยุติธรรม จึงจะถามไปเรื่อย ๆ ทั้งฝ่ายศาสนาอื่นด้วย ก็บอกเขาว่ายินดี

@ เขาอยากให้พูดถึงพม่า ทำไมจึงปฏิบัติการรุนแรงต่อโรฮินญา ? ก็เลยตอบไปว่า

"ถ้าเรามองที่พม่าทำฝ่ายเดียว เราก็จะเห็นว่ารุนแรงไร้มนุษยธรรม แต่คนข้างนอก เคยมองตอนพม่าถูกทำบ้างไหม ?"

"ก็รุนแรงไม่แพ้กัน หรืออาจจะเจ็บปวดกว่า เด็กสาวพม่าถูกพวกเขาข่มขืนแล้วฆ่าทิ้งด้วยการปาดคอ อย่างนี้เจ็บปวดไหม ? หรือไม่เจ็บปวด ?"

ผมพยายามจะสื่อว่า โดยนิสัยชาวพุทธแล้วไม่นิยมความรุนแรง เรายึดในคำสอนของพระพุทธเจ้าว่า เวรระงับได้ด้วยการไม่ผูกเวร แต่ใครล่ะก่อเวรแล้วผูกเวร ?

และว่า คนข้างนอกเห็นแต่ตอนพม่าทำ แต่ตอนที่พม่าถูกทำไม่เห็น

การประโคมข่าวก็มีแต่ฝ่ายโรฮินญาหรือพวกของโรฮินญาทำ โดยกลบเกลื่อนความชั่วที่พวกเขาทำ แต่พยายามเอาภาพผู้หญิง และเด็กที่ได้รับผลกระทบไปเผยแพร่ คนทั่วโลกอาจเห็นใจ แต่อีกมุมหนึ่งน่าทุเรศมากกว่า เพราะมันสะท้อนว่า อยู่กับใคร ? ที่ไหน ? มีแต่เรื่อง ถ้าไม่ร้ายจริง คนต่างศาสนาทั่วโลกจะมีปฏิกิริยาต่อต้านเหมือน ๆ กันเช่นนี้หรือ ? คิดดู

ผมตอบอย่างนี้แหละ

@ ลังกาต่อต้านเหมือนพม่าด้วยหรือ ? เขาถามต่อ

ผมตอบว่า "ในลังกาอาจไม่รุนแรงเหมือนในพม่า แต่ร้านค้าของคนศาสนานั้นถูกตามไปทุบรื้อหลายแห่ง โดยพระสงฆ์เป็นผู้นำ ท่านให้เหตุผลว่า "เราต้องทำลายเขาก่อนที่เขาจะมาทำร้ายเรา เพราะพวกของเขากำลังเติบโต"....ในพม่าก็มีพระตามไปรื้อร้านขายของชำของคนศาสนานั้นเช่นกัน ด้วยเหตุผลเดียวกัน"

@ ลังกาพม่ามองไทยอย่างไร ?

ผมตอบว่า "มองว่า ทำไมไทยปล่อยให้บานปลายขนาดนั้น ? มันน่าอันตราย ซึ่งท่านเหล้านั้นก็มองจากเหตุการณ์ที่บ้านท่าน"

@ ท่านเห็นด้วยกับความรุนแรงแบบที่ชาวพุทธพม่าทำ ?

ผมตอบไปว่า "ไม่มีใครชอบความรุนแรง แต่ผมเข้าใจพม่าที่เขาต้องทำอย่างนั้นเพราะเขาถูกทำ เขาจึงจำเป็นต้องทำ ในฐานะเราเป็นพุทธด้วยกัน เราก็เข้าใจเพราะในดินแดนแถบเอเชียนี้พุทธถูกทำมาตลอด"
และอยากเติมว่า "เราก็อยากลืมประวัติศาสตร์ แต่มันซ้ำรอยอยู่เรื่อย ไม่ว่าชวา สุมาตรา บังคลาเทศ ในพม่าและไทย จนทำให้เราลืมประวัติศาสตร์ไม่ได้"

แต่เติมไม่ทัน เขาถามเรื่องอื่นก่อน

@ ทำไมไม่มองศาสนาอื่นบ้างว่าอันตราย ?

ผมตอบว่า "ไม่ว่าศาสนาไหนที่ทำงานเชิงรุกแบบศาสนานี้ก็อันตรายทั้งนั้น แต่นี่ศาสนาอื่น ๆ ไม่มีทำอย่างนี้ มีบางศาสนาทำงานเชิงรุก แต่เขาไม่เห็นแก่ตัวแบบนี้ เขายังให้สังคม ให้คนต่างศาสนาด้วย เช่น เขาเปิดโรงเรียน เปิดมหาวิทยาลัย เขาให้คนต่างศาสนาเข้าไปเรียนได้ แต่ก็ไม่บังคับให้นักเรียนต้องเปลี่ยนศาสนาไปเป็นเขา เขายังรู้จักให้เกียรติคนอื่น ซึ่งเขาก็จะได้รับเกียรติตอบ"

@ อนาคตท่านจะดำเนินการกับตัวเองอย่างไร ?

ผมตอบว่า "ผมเดินหน้ามาไกลพอควร หลายคนกลัวว่า ผมจะหลงทาง ผมจึงยืนยันว่าไม่หลง แต่จะลดภาระการออกหน้าลง เพราะเพื่อนที่ทำงานร่วมกันบ้าง ที่ทำงานตามหลังมาบ้าง มีอยู่มาก ควรต้องให้พวกเขาขึ้นนำบ้าง เพราะโอกาสต่อไปเป็นเรื่องการเข้าสู่การเมือง ซึ่งผมตัดสินใจไม่ไป ด้วยเหตุผลส่วนตัว อายุและสุขภาพก็เป็นอีกเหตุผลหนึ่ง ผมยังรักงานวิชาการ ยังอยากสร้างงานวิชาการ และอยากเผยแผ่การปฏิบัติมากกว่า เพราะผมพอมีความสามารถด้านนี้ ส่วนการเมืองไม่มีความสามารถใด ๆ เลย"

@ อยากให้พูดแนวทางการเมือง

ผมตอบว่า "เอาไว้ให้คุณกรณ์ มีดี ตอบดีกว่า เขามีความถนัดด้านนี้ เขามองการเมืองออก ซึ่งอยากให้เขาเป็นคนตอบ"

@ ท่านสนับสนุนการเมืองไหม ?

ผมตอบว่า "นั่นคือเป้าหมายสุดท้ายที่เราชาวสมาพันธ์ ฯ วางกันไว้แต่แรก แต่เมื่อถึงเวลาจะไปจริง ๆ ต้องคัดกรองกันอีกว่าใครควรไป ใครไปไม่ได้ และผมก็มองแล้วว่าตัวเองไปไม่ได้ แต่คนจะไป ต้องยึดประโยชน์ของสถาบันพระพุทธศาสนาเป็นหลัก ถ้าเพื่อให้ตัวเองได้ ไม่ใช่แล้ว"

@ เคยพบกับท่านวีระทู คุยอะไรกันบ้าง ?

ผมตอบว่า

"มีผู้ใหญ่จัดให้พบที่เมืองไทย คุยกันแล้วท่านให้แนวคิด คือ จะเจอแรงเสียดทานเยอะทั้งจากพระผู้ใหญ่ ผู้มีอำนาจ และคนที่ไม่เข้าใจ แต่ให้อดทนทำต่อ เน้นการทำงานเป็นทีม ตัวท่านเองมีทีม เพราะฉะนั้น เวลาถูกจับติดคุก ๘ ปี งานจึงยังดำเนินต่อไปได้ เพราะพระที่ไม่ถูกจับก็ทำกันต่อไป

"ท่านวีระทูไม่ได้แนะนำเรื่องให้ใช้ความรุนแรง ได้แต่เล่าว่า ท่านทำงานเน้นให้คนเข้าใจคำสอนของพระพุทธเจ้า ให้รักพระพุทธศาสนา หวงแหนพระพุทธศาสนา

@ ประเมินความสำเร็จของสมาพันธ์ ฯ ไปได้แค่ไหน ?

ผมตอบว่า "คงไม่กล้าพูดว่าประสบความสำเร็จ แต่กล้าพูดว่าทำให้ชาวพุทธตื่นตัวได้มาก ต้องขอบคุณเว็บไซต์พันธ์ทิพ ที่นำข้อเขียนของผมไปตั้งเป็นกระทู้ แค่วันเดียวมีการแชร์ต่อกระจายไปทั่วประเทศ และผลของการเขียนชิ้นนั้น ทำให้มีการเคลื่อนไหวต่อเนื่องมาถึงทุกวันนี้"

@ ทำไมสมาพันธ์ ฯ เดินหน้าได้ดีในภาคเหนือ ?

ผมตอบว่า "คนเหนือใจดี ไม่ซับซ้อน ปากกับใจตรงกัน และเขาเจอปัญหาอยู่ตำตาตำใจ เขามีความเห็น และการกระทำระงับภัยไปในทางเดียวกัน จึงมั่นใจว่างานของสมาพันธ์ฯจะรักษาพระพุทธศาสนาไว้ได้"

@ ทำไมในภาคอีสานก้าวหน้าไปไม่มาก ?

ผมตอบว่า "อีสานที่มีปัญหา เพราะว่าคนอีสานที่ร่วมงานกับเรา ค่อนข้างต่างกับคนเหนือ ข้อสำคัญที่แยกไป ก็เพราะมีเงื่อนไขว่าต้องการคนอีสานเป็นผู้นำ ผมไม่ใช่คนอีสาน เขาว่าพวกเขายอมรับให้นำไม่ได้ แต่ไม่ใช่ว่าไม่มีคนที่มีใจอย่างคนเหนือ เพื่อน ๆ ผมกำลังติดต่อประสานกับคนอีสานกลุ่มนี้อยู่ เชื่อว่าอีกไม่นานเขาคงเปิดตัวกัน"

@ ภาคใต้เป็นอย่างไร ?

ผมตอบว่า "ภาคใต้ก็เป็นอีกภาคหนึ่งที่เข้าใจสมาพันธ์ ฯ เพราะอยู่กับปัญหาจึงเข้าใจงานของสมาพันธ์ฯได้ดี และไม่ทำให้สมาพันธ์ ฯ ชะงัก และดูจะเข้มแข็งจนไม่น่าห่วงอะไร"

@ ภาคกลางสบายซี่ ?

ผมตอบว่า "ภาคกลางอาจจะยากหน่อย แต่เราพยายามทำงานสัมพันธ์กับพระ"

@ ทำไมต้องไปให้พระรับผิดชอบ ?

ผมตอบว่า "พระคือบุคลากรของศาสนาโดยตรง หากบุคคลที่ใกล้ชิดศาสนาไม่แสดงตัวเป็นผู้นำในการรับผิดชอบ แล้วจะไปผลักภาระให้ใคร จริงอยู่ชาวพุทธต้องช่วยกัน แต่ชาวพุทธอื่นอย่างพวกฆราวาส จะให้เขาออกหน้ารับผิดชอบ ก็อาจจะเสี่ยงต่ออาชีพ และงานของเขาซึ่งต้องสัมพันธ์กับคนในวงกว้าง พระความเสี่ยงตัวนี้ไม่มีหรือมีบ้างก็น้อย และที่สำคัญคือเป็นศาสนทายาทโดยตรง"

จาก
https://www.facebook.com/bannaruji.home ... 7200622499

คิดถึง จขกท. อยากให้กลับมาเล่าประสบการณ์ดีๆอีก จริงๆนะ