จะดูว่า...เมตตา...กรุณา...ที่เราคิดว่าเรากำลังเป็นนั้น...เป็นเมตตา...กรุณา...ของพรหมวิหารหรือไม่...ให้ดูที่....มีมุทิตาแงะอุเบกขา...ด้วยหรือไม่!!!.....หากไม่มี....เมตตา..กรุณา..ที่เราคิด..ก็เป็นเมตตา..กรุณาของกิเลส

มุทิตา...ยินดีอย่างจริงใจ.....เมื่อเขาเข้าใจพระธรรมคำสั่งสอน
อุเบกขา...วางเฉย.....เมื่อเขายังไม่เข้าใจ

อโสกะก็ลองตรวจดูตนเองก็แล้วกัน.....ว่า....เฉยเป็นหรือไม่?

กบจะมาทบทวนเรื่องพรหมวิหารธรรมให้อโศกะฟังหรือ
อนุโมทนาในกุศลจิตนะ และถ้ากบจะกรุณามีอุเบกขานิ่งรู้นิ่งสังเกตต่อไปอีกไม่นานนักก็จะถึงบางอ้อเองนะครับ
อย่าใจร้อนในความปารถนาดีซิ จะได้อยูเย็นเป็นสุขทุกทิวาราตรีกาล อย่างที่อโศกะกำลังเป็นอยู่

เป็นสุขยังไงหรือครับ

กรัชกายอธิบายได้เหรอว่า สุข เป็นยังไง

สุข คืออาการที่ไม่มีทุกข์ นี่ตอบแบบกำปั้นทุบดิน

เทียบกับสิ่งที่กรัชกายเคยสัมผัสมาแล้วสิเช่น อิ่ม เป็นยังไง ลองอธิบายเป็นคำพูดให้ได้ก่อน แล้วก็จะรู้ว่าสุขเป็นยังไงจริง

ธรรมะเป็นสิ่งที่ต้องรู้ด้วยใจเจ้าของผู้สัมผัสธรรมนั้น จะอธิบายให้เข้าใจเป็นภาษามนุษย์ตรงๆได้ยากนอกจากอุปมาอุปมัยหรือเปรียบเทียบกับสิ่งที่ผู้ฟังนั้นเคยสัมผัสมาด้วยตนเอง

แต่ไม่รู้ใครกันแน่ที่อยู่ไม่เย็น...

แต่...กับคนที่คิดว่าตัวเองเป็นอริยะ...ผมก็จะลองดูว่า..เขามีปัญญาสมเป็นอริยะหรือไม่?

เผื่อว่า....เขาจะเอ๋ะใจ...หยุดหลงแล้วก้าวต่อไป

กบละมั้งที่อยู่ไม่เย็นเพราะแส่เข้าไปในกระทู้เย็นๆของผู้อื่น

พระอริยะคิดเอาก็เป็นแบบที่กบคิดนั่นแหละ

พระอริยะจริงท่านไม่จำเปนต้องคิด มันเป็นของมันเช่นนั้นเองอยู่แล้วโดยธรรม

ความเอะใจเกิดได้ทั้งสองทางอยู่ที่ว่าข้างไหนจะรู้ตัวก่อน

..กระทู้เย็น.ๆ...ของผู้อื่น...

อริยะอะร่าย....ศีลข้อ4 ...ยังกระด่างกระดำ...อิอิ...

แล้วท่านกบมีปัญญารู้ได้ไงว่าคนไหนมีปัญญาสมเป็นอริยะ โอ้ยเวรกรรม อย่าบอกนะว่าเอาตนเองเป็นเครื่องตัดสินคนอื่น
คุนน้องว่าท่านกบน่ะ ปล่อยกบตัวเบอเร้อเลยนะ วิ่งกลับเข้ากะลาแทบไม่ทัน555

22472 + clicks

อโสกะเป็นไรมากป่าวเจ้าค่ะ

คงรู้สึกเหงา ณ ภายในน่ะ ถ้าอยู่ใกล้ๆจะสักป้าบนี่