อนุโมทนาในคำตอบคุณเช่นนั้นและคุณกบค่ะ

ศีลที่ยังคุมไม่ถึงใจก็อาจต้องอาศัยการคิดเชิงตรรกะ...แต่ถ้าคุมถึงใจได้เมื่อใดจะเข้าใจได้ดีค่ะ
เหมือนที่คุณเช่นนั้นสรุป..ดูที่เจตนา

อ่านของบางท่านแล้วนึกถึง
สีลัพพตปรามาส - เช่นการถือศีลเพื่อเอาไว้ข่มคนอื่น
ระวังอย่าหลงตัวเองกัน หรือยกยอพวกเดียวกันเองหรือเปล่า!? ผมก็เตือนๆเฉยๆ เตือนให้คิด ไม่ได้จะว่าใครนะ
ตอบข้อไหนไม่ตอบข่้อไหน ก็คงเป็นสิทธิ์ของผมเนอะ แต่ก็จะพยายามตอบข้อที่เห็นว่าเกี่ยวข้อง อย่างไรผมก็ไม่ได้เป็นพระอรหันต์อยู่แล้วนะ ยังมีบาปอยู่ ยังต้องปฏิบัติอยู่ ถ้าจะให้คุยทำเป็นโอ้อวดตัวเองว่าดีอย่างโน้นอย่างนี้ก็ทำไม่ได้อยู่แล้ว
ผมก็พยายามหาความจริงทำความเข้าใจด้วยเหตุด้วยผล ในระดับนึง เท่าที่จำได้นี่ก็เป็นแนวทางที่พระพุทธเจ้าสั่งสอน แบบว่ามาถกกัน
เมื่อเข้าใจแล้วนำไปปฏิบัติก็จะยิ่งเข้าใจยิ่งเห็นด้วยใจยิ่งขึ้นไปอีก ก็เป็นขั้นๆไป

กบนอกกะลาว่า "แบบไหนเป็นกลางๆไม่เป็นบุญไม่เป็นบาป...และ...แบบไหนเป็นบุญเป็นกุศล.....ทั้งที่รูปแบบภายนอกเป็นการกระทำอย่างเดียวกัน..."
นี่ผมก็เห็นด้วยเหมือนกัน

คุณ"เช่นนั้น"ว่า
>>>ประเด็นที่ 4. คนซื้อซากสัตว์ที่ฆ่าไว้แล้ว หรือที่เพิ่งฆ่าใหม่ๆ คนซื้อก็ไม่ได้เฉพาะเจาะจงว่าจะซื้อตัวนั้นตัวนี้สภาพซากนั้น ไม่ใช่สัตว์แล้ว เป็นเพียงชิ้นเนื้อ<<<
แล้วถ้าคนซื้อเจาะจงเอาปลากระพงทอด 1 ตัว เอาตัวเนื้อเยอะๆนะ (คนซื้อบอกคนขายแบบคนซื้อหลายๆๆๆคนทำกัน) แล้วคนขายก็ไปหลังร้าน ไปจับปลากระพงตัวเป็นๆที่เลี้ยงไว้ มาฆ่า มาทำเป็นอาหารให้ผู้ซื้อคนนั้น
ถามคุณ"เช่นนั้น"ว่า อย่างนี้คนซื้อบาปสักนิดหรือเปล่า ?
ถ้าข้อมูลไม่พอที่จะตัดสินได้ว่าบาปหรือไม่ ก็บอกมาแล้วกัน
ผมยกตัวอย่างให้ชัดเจนขึ้น จะได้ไม่เข้าใจความตั้งใจผมแบบผิดๆ

ใช้คำตอบประเด็นที่ 4 ตอบคำถามนี้ได้เช่นเดิมครับ
"ไม่ได้เจาะจง"
แต่กรณีนี้ ผู้ซื้อเจาะจงเลือกครับ เป็นบาป
คงได้คำตอบแล้วนะครับ ว่า เจาะจง กับไม่เจาะจง เจตนาต่างกันครับ
ถ้าเลือกปลากะพงตัวอ้วนพี จากกองปลาที่ฆ่าใหม่ๆ วางขายอยู่เป็นปรกติ ไม่บาปครับ

สีลัพพตปรามาส....คือ...การถือข้อปฏิบัติผิดๆ...ที่ไม่ได้ทำให้ออกจากทุกข์...ไม่ประกอบด้วยปัญญา
ส่วน...การเอาความดีที่ตนทำได้แล้วไปข่มผู้อื่น..มันเป็นกิเลสนองคนนั้น....ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับข้อสีลัพพตปรามาส


แน่ใจนะครับว่า...ต้องการจะหาความจริงด้วยเหตุด้วยผล...ถ้าคิดอย่างนี้จริงก็
ต้องพร้อมที่จะเปลี่ยนความคิดเมื่อมีผู้ให้เหตุผลที่ดีกว่า....

แต่ผมไม่คิดว่าคุณwakeup จะมาค้นหาความจริง....เพราะหากเป็นอย่างนั้น...คำถามที่ถามกลับเพื่อให้คิดย้อนกลับมาเทียบเคียงกับกระทู้...คุณwakeup ต้องตอบมาแล้ว....

ที่ไม่ตอบ.....ผมมองเป็นอื่นไม่ได้เลยว่า...เพราะคุณwakeupกลัวคำตอบนั้นจะมาแย้งกับความคิด...ที่ตัวเองปักหมุดเอาใว้แล้ว

เมื่อคุณwakeup .มาที่ข้อเบียดเบียน....ก็อยากรู้ว่า..มาตราฐานของคุณwakeup อยู่ตรงไหน.....เราจะได้ถกกันรู้เรื่อง

รึ...ไม่ต้องการถก...แต่ให้เชื่อคุณwakeupเลย

อีกอัน...

ถามคุณเช่นนั้น (หรือใครจะเสริม)
และถ้าแค่สั่งว่า เอาปลากระพงทอดตัวนึง จะบาปไหมครับ?

ขอถามด้วย ถ้าปลากระพงตัวนั้นยังว่ายน้ำอยู่ในอ่างยังเป็นๆอยู่ แล้วมีคนไปสั่งเอาปลากระพงทอด แล้วเค้าก็จับปลาตัวนั้นไปทอดตามคำสั่งจะเป็นยังไงคนนั้นจะมีส่วนในปาณาติบาตมั้ยครับ

เอาอย่างนี้นะเจ้าค่ะ เราวางเรื่องกินลงก่อน แล้วเรามามองแค่ว่า การกระทำของเรานั้นเป็นเหตุทำให้สัตว์ตกไปหรือไม่ ถ้าการกระทำของเราเป็นเหตุทำให้สัตว์ตกไป มันก็คือมีส่วนร่วมในปาณาติบาตค่ะ ในเมื่อคุนก็รู้และเห็นว่าปลามีชีวิต แต่คุนก็ยังสั่งปลากระพงทอด คุนคิดหรือค่ะว่าศีลห้าของคุนบริสุทธิ์ผุดผ่อง ถึงแม้ว่าปลาพวกนั้นจะมีวิบากจะต้องโดนนำไปปรุงอาหารถึงเราไม่สั่งก็มีคนอื่นสั่ง แต่อริยะเจ้าท่านรู้และท่านไม่พึงกระทำหรอกนะเจ้าค่ะ ท่านจะหลีกเลี่ยงเหตุนั้น และปราณีมัน ไม่เบียดเบียนมันและก็วางใจปล่อยให้เป็นกรรมของสัตว์ นั่นต่างห่างคือสิ่งที่เราควรพึงกระทำ เชื่อมั้ยค่ะ

คุนน้องเคยไปตลาดเพื่อจะไปซืื้อปลาเผา แต่แม่ครัวดันเดินตรงไปเพื่อซื้อปลาเป็นสดๆมาเผา คุนน้องก็ถามว่าน้าเอาตัวที่ตายไม่ได้หรอ คำตอบของแกคือ มันไม่อร่อย เพราะเหตุนี้เองว่าทำไมมนุษย์ถึงชอบปรุงอาหารด้วยวิธีทำสดๆ พอพูดว่าไม่อร่อยคุนน้องก็ไม่มีวิธีเลี่ยงวิบากกรรมของปลาพวกนั้น คุนน้องได้แต่เป็นผู้รู้ผู้เห็นเหตุการณ์ ถึงแม้จะไม่ใช่เรา แต่ในเมื่อเราเห็น เราก็ต้องเสวยวิบากกรรมนั้น คือความทุกข์ตามมา คุนน้องนึกว่าวิธีการฆ่าจะเป็นแบบทุบหัวและแน่นิ่งไปเลย แต่เค้าทุบแค่ให้มันมึนๆและคว้านใส้ออกแบบสดๆ พวกคุนไม่มีวันรับรู้ความรู้สึกและจิตใจของสัตว์พวกนั้นหรอก สัตว์นั้นมันอาฆาตทั้งผู้สังหารและผู้มีส่วนรับรู้ในการสังหาร
คุนน้องไม่ได้ต้องการจะพูดเรื่องนี้เพื่อทำให้ผู้อื่นจิตใจเศร้าหมองหรือสะเทือนใจ แต่คุนน้องต้องการให้พวกคุนรับรู้และละอายใจ และพยายามหลีกเลี่ยงการที่จะเป็นผู้มีส่วนร่วมในการกระทำปาณาติบาต
viewtopic.php?t=42361
ไปเจอลิ้งวิบากกรรมอาชีพขายปลาสด เลยเอามาให้อ่านเพื่อเป็นธรรมทาน

คำถามกำกวมครับ
ไปตลาดเห็นปลากระพงทอดตัวนึงวางจำหน่ายอยู่
สั่ง ว่า "เอาปลากระพงทอดตัวหนึ่ง" อย่างนี้ ไม่บาปครับ

เจตนา เจาะจงสั่ง บาปครับ

เช่นนั้น อธิบายคำว่า เจตนา ชัดๆสิครับ มันอะไร ยังไง เจตนา

การก่อมโนกรรม ก่อวจีกรรม ก่อกายกรรม เจาะจงสั่ง
เข้าใจง่ายๆ การทำการเจาะจงสั่ง
ทำการทางความคิด เจาะจงสั่ง
ทำการด้วยวาจาเจาะจงสั่ง
ทำการด้วยการแสดงออกทางกาย เจาะจงสั่ง

การทำการในกรณีนี้ ล้วนเกิดขึ้นในขณะที่เห็นปลาเป็นๆ ตัวนั้นว่ายน้ำอยู่
ขณะเห็น ความอยากได้ปลาเป็นๆ ตัวนั้นกลุ้มรุมจิตเข้า
ขณะนั้นจึงก่อเจตนาทางความคิดอย่างนั้นเข้า ว่าเป็นผู้อยากได้ปลาเป็นๆตัวนั้น

ที่เจาะจง เพราะผัสสะขณะเห็นคือ ปลาเป็นๆตัวนั้น....

เจตนาเกิดกับจิตทุกดวงทุกขณะ (ยังมีองค์ประกอบร่วมกับมันอีกมาก) เกิดกับจิตที่เป็นกุศลก็ได้ ที่เป็นอกุศลก็ได้ ถ้าเป็นกุศล เรียกกุศลเจตนา (ฝ่ายกุศลจิต) หากเป็นอกุศล เรียกอกุศลเจตนา (ฝ่ายอกุศลจิต)

ทางเกิดของมัน มีสามทาง คือทางกายทวาร วจีทวาร และมโนทวาร ถ้าพูดถึงแง่การทำกรรม ก็เป็นสาม คือ กายกรรม วจีกรรม และมโนกรรม ท่านถือมโนกรรมสำคัญที่สุด ฯลฯ