สวัสดีค่ะทุกคน ตอนนี้กำลังเป็นคุณแม่ท้อง 5 เดือนค่ะ
แต่ชีวิตก็ต้องมาสะดุดเมื่อมาจับได้ว่า พ่อของลูกไปมีผู้หญิงอื่นเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อนค่ะ
บอกตรงๆ ว่าทำใจไม่ได้ ไม่คิดว่าทำไมตัวเองต้องมาเจอเหตุการณ์แบบนี้ตอนตั้งท้องลูกของเขา
พอเมื่อจับได้ การกระทำเขาเปลี่ยนเลยค่ะ จากที่เคยโทรศัพท์มาถาม คอยมาดูแลเรา
เปลี่ยนเป็นพูดจาทำร้ายเราต่างๆ นานา บอกกับเราว่า เขาจะรับเลี้ยงแต่ลูก
สำหรับเราเขาหมดรักไปนานแล้ว เจ็บค่ะคำนี้

เราก็ได้แต่พยายามนั่งอดทน ทั้งโทรไปเคลียร์กับผู้หญิงใหม่ คุยกับทางบ้านเขา
จนตอนนี้เราจะหมดแล้วค่ะความอดทน อยากจะบอกที่บ้านเราตรงๆ ว่า
ตอนนี้ชีวิตคู่เราเกิดปัญหาอะไรขึ้น เราจะเลี้ยงลูกคนเดียว โดยที่ไม่มีพ่อของลูกได้ไหม
แต่ก็มี 2 เสียงบอกมาว่า ให้เราบอกกับที่บ้านไปเลยเราจะได้ไม่ต้องเหนื่อยรับปัญหาคนเดียวอีกแล้ว
เรารู้นะว่าเขารักลูก ถ้าเราบอกกับที่บ้านไปแบบนั้นเขาจะหมดสิทธิ์เจอ หมดสิทธิ์ในตัวลูกทันที
และอีกเสียงบอกว่าให้เราอดทนดูท่าทีเขาไปก่อน เผื่อเขาเห็นหน้าลูกแ้ล้วจะคิดได้
หรืออย่างน้อยเขาก็จะได้ทำหน้าที่พ่อของลูก และรับผิดชอบสิ่งที่เขาควรทำ

ตอนนี้สิ่งที่เรากำลังทำ คือพยายามอยู่เฉยๆ ดูแลตัวเองและลูก ไม่อยากนึกถึงเรื่องเขา
ถึงจะอดคิดไม่ได้ก็เหอะ
เราควรใช้ชีวิตต่อไปอย่างไรดีค่ะ ควรจะปล่อยวางหรือเป็น Single Mom ไปเลย

ตามความเห็นของดิชั้น คุณควรบอกทางบ้านคุณ อย่าเก็บปัญหาไว้คนเดียวเพราะตอนนี้คุณกำลังตั้งท้องอยู่ กำลังใจสำคัญค่ะ แต่ถ้าคุณยังอยากรอดูที่ท่าเค้า คุณก็ขอร้องทางบ้านคุณให้โอกาสคุณกับเค้าสักครั้ง จนกว่าลูกจะคลอด ถ้ายังรักเค้าก็ลองให้โอกาสตัวเองและเค้าดูสักครั้ง เป็นกำลังใจให้นะคะ

คุณควรคิดถึงลูกในท้องของคุณเป็นสำคัญ และ
ควรทำใจให้สบาย รับประทานอาหารที่มีประโยชน์ เพราะ การคิด อารมณ์ ความรู้สึก จะส่งผลต่อบุตรในครรภ์ ในทุกส่วนของร่างกายเด็ก
ระยะที่ยังไม่คลอดนี้ จงเตือนตนเอาไว้ว่า คุณจะโกรธ จะด่า จะห้ามปรามสามีคุณ ก็คงไม่มีประโยชน์อะไรสำหรับคุณ เพราะ สิ่งเหล่านั้น มันก็แค่สร้างความคิด อารมณ์ ความรู้สึกให้กับคุณ และอาจจะเป็นอันตรายต่อลูกของคุณที่อยู่ในครรภ์ด้วย
ส่วนคุณจะตัดสินใจอย่างไรนั้น ขึ้นอยู่กับตัวคุณ คุณจงจำไว้เอาไว้ว่า "ไม่ว่าคุณจะคิด จะทำ จะมี หรือไม่มี จะโกรธ จะร้องไห้ จะเสียใจ ฯลฯ" สิ่งที่คุณได้รับจากพฤติกรรมของคุณ ก็ได้แค่ ความคิด อารมณ์ ความรู้สึก เท่านั้น ไม่ได้อะไรเลยขอรับ

เดือนเป็นกำลังใจค่ะ ขอให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปให้ได้ เข้าใจความรู้สึกว่าเป็นอย่างไร มีผญ.อีกหลายคนที่เจอเรื่องแบบนี้ไม่ใช่คุณคนเดียวค่ะ ขอให้มีจิตใจที่เข้มแข็งและดุแลลูกน้อยในครรภ์ให้ดีนะคะเค้าจะเป็นกำลังให้คุณค่ะ ธรรมะคุ้มครองนะค่ะ

ช่วงเวลาตั้งแต่นี้เป็นต้นไปอีกประมาณ ๔ เดือน ต้องคิดถึงลูกเป็นอันดับแรก
อยากให้เขาเกิดมามีหน้าตาน่ารักเป็นลูกที่ดีเชื่อฟังพ่อแม่ต้องห้ามโกรธเด็ดขาด
แม่บ้างท่านเมื่อรู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ก็พยายามเข้าวัดทำบุญปฎิบัติธรรมเพื่อให้ได้
ลูกที่เหมือนกับเทวดามาเกิด
การปล่อยวางเป็นสิ่งที่ดีที่สุดแม้จะทำยากแต่ก็ต้องทำ
เราไม่สามารถเปลี่ยนแปลงเขาได้แต่เราสามารถทำให้เรามีความสุขได้
Single Mom ส่วนมากจะภูมิใจที่เขาสามารถผ่านชีวิตช่วงนั้นมาได้
และเลี้ยงลูกที่น่ารักจนโตได้โดยไม่ต้องพึ่งพาพ่อของลูก

เป็นกำลังใจให้ผ่านช่วงนี้ไปได้ด้วยดีครับ




.......................................................
ทะเลไม่กลัวฝนฟ้า คนกล้าไม่กลัวอุปสรรค

มาให้กำลังใจอีกคนคะ การที่เราได้บอกทางบ้านก็ดีนะคะ เพราะประสบการณ์ของตัวเอง พอได้คุยกับที่บ้านและพี่ ๆ แล้ว เค้าเป็นกำลังใจให้และยืนเคียงข้างเราตลอด อย่างน้อยเราก็จะได้เห็นความรักบริสุทธิ์ที่ทางบ้านมอบให้กับเรา และที่สำคัญสบายใจขึ้นมากเลย เหมือนเราได้เล่าความทุกข์ของเราให้เค้าฟัง ส่วนพ่อของลูกไม่ต้องเป็นห่วงเค้าหรอกคะว่าเค้าจะไม่ได้เห็นหน้าลูก ถ้าเค้ารักลูกเค้าจริงๆ เค้าก็มีวิธีการมาหาเองได้คะ ไม่ต้องไปคิดแทนเค้าหรอกนะคะ พยายามรักษาตัวและลูกให้แข็งแรงนะคะ เวลา,ธรรมะ และกัลยาณมิตรที่นี่ จะช่วยให้เราดีขึ้นได้จริงๆ คะ

ความรักนั้นมีหลายแบบ ความรักนั้นต้องเกิดจากความยินยอมทั้ง 2 ฝ่ายตลอดเวลา จึงจะสมหวังในรัก

ขอให้คุณลองตอบคำถามผมก่อนนะ

1.คุณยังรักสามีอยู่หรือเปล่าในขณะที่เขาไม่ได้รักคุณแล้ว
2.คุณเลี้ยงลูกคนเดียวได้หรือเปล่า
3.หากอยู่กับสามีในฐานะเพื่อนหรือคนรู้จักคุณจะทำใจได้หรือเปล่า

ลองตอบมาก่อนแล้วผมจะลองแนะนำนะ หากไม่อยากได้คำแนะนำ อยากได้แต่คำปลอบใจ ก็ไม่จำเป็นต้องตอบนะ

เห็นใจคุณมากๆที่ต้องมาเจอเรื่องเลวร้ายขณะที่กำลังตั้งครรภ์อยู่ ปัญหาที่คุณเจอก็เหมือนกับที่หลายๆคนในนี้เจอ เพียงแต่ต่างที่ื ต่างเวลา ต่างสถานะกันเท่านั้น นี่ย่อมแสดงให้เห็นถึงสัจจธรรมอย่างหนึ่งว่า ความแน่นอนก็คือความไม่แน่นอน โลกนี้ล้วนแล้วแต่ไม่จีรัง คนเรารักกันได้ ก็ย่อมเลิกรักได้ พบเจอกันก็ย่อมมีจากกัน ถ้าหากเราเข้าใจในสิ่งนี้ จิตใจมนุษย์เราคงไม่ทุกข์มากมาย

ตั้งสติก่อนค่ะ อย่าใช้อารมณ์ ตราบใดที่คุณระงับความโกรธ เกลียด น้อยใจ เสียใจได้แล้ว คุณก็จะมีสติสัมปชัญญะมากพอที่จะคิด มองหาหนทางแก้ไขได้ ถ้าคุณจิตใจเย็นลงแล้ว ก็ยังคิดไม่ออกอยู่ ขอแนะนำให้ลองปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ดูค่ะ เพราะท่านผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อนเรา ท่านย่อมให้คำแนะนำที่ดีกับคุณได้

ถ้าคุณเครียดมากๆ ความเครียดมันจะทำให้มดลูกบีบตัวบ่อย ท้องจะตึงมาก ทำให้นอนไม่หลับได้ พยายามรักษาสุขภาพ อย่างน้อยเพื่อสุขภาพที่ดีของลูกน้อยนะคะ

ขอบคุณสำหรับทุกความเห็น และทุกกำลังใจนะค่ะ
ณ.ตอนนี้ เราใช้ชีวิตโดยไม่ยึดติด ไม่โทรศัพท์ตามเขาค่ะ
ไม่ถามว่าคุยกับผู้หญิงคนนั้นไหมไปเจอกันไหม
เรากลับมาใส่ใจดูแลตัวเองกับตัวเล็กในท้อง รู้ค่ะว่าถึงตามถึงถามทะเลาะไปก็ไม่มีอะไรดีขึ้นมาเลย
มีแต่เราีที่เหนื่อยค่ะ

เรานั่งนับรอวันเวลาอีก 4 เดือนที่เหลือ รอวันเจ้าตัวเล็กลืมตา เมื่อถึงตอนนั้นอาจมีอะไรที่เปลี่ยน
ไม่ใช่ตัวเขาก็คงเป็นตัวเราเอง ^^ สู้เพื่อลูกค่ะตอนนี้

ตอนนี้เราคงอยากได้หลายๆ อย่างเลยค่ะ กำลังใจ คำปลอบ คำแนะนำ
ซึ่งตอนนี้กำลังใจมีมากจากเพื่อนรอบตัวเรานี่เลยค่ะ

ตอบนะค่ะ
1.คุณยังรักสามีอยู่หรือเปล่าในขณะที่เขาไม่ได้รักคุณแล้ว - ถ้าถามหัวใจตัวเอง ใช่ค่ะ เรายังรักเขาอยู่
2.คุณเลี้ยงลูกคนเดียวได้หรือเปล่า - ช่วงแรกๆ เรารู้ตัวเลยค่ะว่าคนเดียวคงไม่ไหวแน่นอน เพราะงานเราก็ต้องทำ ค่าใช้จ่ายอีกหลายสิ่งหลายอย่าง แต่เราคิดไว้ว่า เราจะหางานทำใหม่ที่เงินเดือนเยอะกว่านี้ค่ะ
3.หากอยู่กับสามีในฐานะเพื่อนหรือคนรู้จักคุณจะทำใจได้หรือเปล่า - หากต้องอยู่กันเพื่อทำหน้าที่พ่อและแม่ ดูแลลูกร่วมกัน โดยที่เขาไปมีคนอื่นยังไม่หยุด เราคงทำไม่ได้หรอกค่ะตอนนี้ แต่เมื่อลูกเกิดแล้ว
เราคิดว่าเราทำได้แน่นอนค่ะ

ถ้าเช่นนั้นก็ยิ่งง่าย เพราะคุณนับว่าจิตใจเข้มแข็ง เป็นหญิงแกร่งทีเดียว ใจจริงแล้วผมไม่อยากจะยุ่งกับเรื่องพวกนี้เท่าไรนัก เพราะชาติก่อนผมเคยเกิดเป็นหญิงที่มีฐานะ แต่ชาติก่อนนั้นเป็นคนเสเพลมีนิสัยชอบยุแยงตะแคงลั่วให้คู่สามีภรรยาแตกคอกัน เลิกกัน ชาตินี้ผมจึงมีปัญหาเรื่องคู่ครอง คบกับหญิงใดก็มีอันต้องมีคนมาแย่งไป แล้วคนที่แย่งไปมิใช่ใคร เพื่อนรักนี่เอง ชาตินี้จึงคิดว่าจะไม่ยุ่งเรื่องนี้
แต่เห็นคุณกำลังมีความทุกข์ก็อยากจะให้คำแนะนำ แต่ขอไม่เข้าไปไกล้มากนัก เดี่ยวเวรกรรมของผมจะไม่หมดเอา

จากที่คุณตอบมา คำแนะนำของผมก็อยู่ในคำตอบของคุณในข้อ 3 น่ะแหละครับ อย่างน้อยสามีคุณเขาก็บอกคุณว่าจะดูและส่งเสียลูกของคุณถึงแม้จะไม่สนใจแม่ก็ตาม แต่อย่างน้อยก็ควรจะส่งเสียแม่ด้วยสักเล็กน้อย เพราะเขาก็ทำให้คุณต้องลำบาก ส่วนเรื่องตั้งท้อง ช่วงนี้คุณมีญาติพี่น้องที่ไหนที่พอจะพึ่งพาได้หรือไม่ เมื่อสามีไม่สนใจ หาทางออกไม่ได้ ก็ลองพึ่งพาญาติพ่อน้องพ่อแม่ของคุณไปก่อน อย่างน้อยก็ช่วงนี้ พอคลอดได้สักพักแล้วจึงค่อยมาหาหนทางใหม่ว่าจะเลี้ยงลูกอย่างไร พอถึงเวลานั้นหนทางก็จะมาเอง อย่าเครียดล่วงหน้าไปก่อนเลย

คำแนะนำนะ

1. เขาไม่รักคุณ คุณต้องตัดใจ อยู่ในฐานะเพื่อนหรือคนรู้จักก็พอ อย่างน้อยเขาก็ยังส่งเสียลูก
2.เมื่อเขาส่งเสียลูก หากคุณหาคนเลี้ยงไม่ได้ ก็ให้หาพี่เลี้ยงเด็กที่ไว้ใจได้ อาจเป็นญาติหรือคนรู้จัก ให้สามีของคุณจ่ายค่าจ้างพี่เลี้ยง ค่านม ค่าผ้าอ้อม ฯลฯ หรืออย่างน้อยก็ควรจะออกคนละครึ่งกับคุณ เพื่อที่คุณจะได้หางานทำได้
3.หากอยู่กับสามีในฐานะเพื่อนหรือคนรู้จักได้คุณก็ต้องยอมรับแล้วปล่อยให้เป็นแบบนั้น ดีที่สุดแล้ว เพราะเขาไม่ได้รักคุณ แต่อย่างน้อยก็ยังส่งเสียลูก คุณก็ทำหน้าที่เป็น Single mom อย่างเข้มแข็งต่อไป

ขอเป็นกำลังใจให้ หลังจากจบคำแนะนำนี้แล้ว ก็ตั้งใจว่าจะไม่ยุ่งเรื่องชีวิตคู่ของใครอีก เพราะผมไม่อยากมีเวรกรรมต่อ บางทีชาตินี้อาจไม่โดนใครแย่งแฟนอีก

ยอมรับความจริงและต้องทำใจค่ะ นึกถึงลูกในท้องให้มากๆเพราะว่าเค้าคือสิ่งล้ำค่าสำหรับคุณ อย่าเอาใจไปจดจ่อกับคนที่ไม่เห็นค่าของเรานะคะ ดิชั้นเชื่อว่าทุกคนในครอบครัวคุณจะเป็นกำลังใจและเป็นที่พึ่งที่ดีที่สุดสำหรับคุณ ไม่มีใครรักเรามากเท่าพ่อแม่นะคะ ทำตัวให้สดชื่นให้มีคุณค่า ใครไม่เห็นก็ช่างเค้าปะไร คุณต้องมีความสุขแล้วลุกในท้องก็จะมีความสุข พ่อแม่พี่น้องทุกคนที่รักคุณก็จะมีความสุขไปด้วย ถ้าคุณทุกข์ ทุกคนก็จะทุกข์ไปกับคุณด้วย คุณไม่สงสารพวกเค้าเหรอคะ วันข้างหน้าคุณอาจจะมีชีวิตที่ดีกว่านี้ก็ได้ใครจะไปรู้ แค่คุณทำวันนี้ให้ดีที่สุดสำหรับคุณและลูกก็พอ รักตัวเองและลุกให้มากๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ โชคดีค่ะ

ดูแลตัวเองและลูกที่อยู่ในท้องก็พอค่ะ เรื่องอื่นพยายามอย่าคิดมากเลย พอเราคิดไปเราก็เจ็บปวด
อยู่ดี มันจะมีประโยชน์อันใดเล่า รักตัวเอง ให้มากๆ มองรอบๆตัวเรา ในลานนี้ก็มีคนทุกข์ และ
มีปัญหากันทั้งนั้นค๊า ไม่ใช่มีแต่เราคนเดียว ลูกเล็กๆๆ กันทั้งนั้น ได้อยู่ด้วยกันบ้าง ไม่ได้อยู่ด้วยกันบ้าง
ดูเอาเป็นตัวอย่างค่ะ ญาติพี่น้องเราไม่เคยทิ้งเราค่ะ อย่าทิ้งเขา มีปัญหาก็ปรึกษา ส่วนเขาไปก็เป็น
คนอื่น อยู่กับตัวเองก็พอนะค๊า เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆๆ

มาเป็นกำลังใจให้อีกคนนะคะ ไม่ใช่มีแต่คุณนะคะที่เจอปัญญาแบบนี้ ไม่ว่่าอะไรจะเกิดขึ้นอันดับหนึ่งที่คุณควรคิดถึงมากๆคือตัวเล็กที่อยู้ในท้องนะคะ อยากเสนอแนะให้คุณอ่านศึกษาพัฒนาการเด็กเอาไว้เพื่อตัวเล็กในท้องนะคะ

ดิฉันเป็นคนนึง ที่มีปัญหาเรื่องสามีไปมีคนอื่น แล้วดิฉันก็ตัดสินใจก็ออกมาจากชีวิตเค้าทันทีเลยค่ะ
โดยไม่สนใจคำแก้ตัวอะไรทั้งนั้น แต่แค่ไม่มีลูกด้วยกัน และยังไม่จดทะเบียนสมรส
แรกๆก็ทำใจอยู่นานค่ะ ไม่เกิน 1 เดือน โดยศึกษาธรรมะเยอะๆ ค่ะ แต่ตอนนี้ปล่อยวางแล้วค่ะ
แผ่เมตตา กรวดน้ำขออโหสิกรรมให้เค้าและผู้หญิงคนนั้น ให้หมดสิ้นเวรหมดกรรมต่อกันกับเรา
แล้วก็กลับมาดูแลตัวเอง และ พ่อ แม่ คนในครอบครัวเราค่ะ

ในส่วนของคุณ จขกท. เราขอเป็นกำลังใจให้ค่ะ ดูแลลูกและตัวเองให้ดีที่สุดก็มีความสุขแล้วค่ะ

ขอให้คิดว่า ในโลกนี้ ไม่มีอะไรเที่ยงแท้แน่นอน ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เราต้องยอมรับ
ความธรรมดาและธรรมชาติของทุกสิ่งให้ได้ เพราะว่าในที่สุดทุกคนก็ต้องพรากจากกันอยู่ดี
ความทุกข์และความสุข มันก็ของไม่เที่ยงเหมือนกันค่ะ เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และก็ดับไปเหมือนกัน

และขอให้คิดว่า " ไม่มีตัวเรา ก็ไม่มีของเรา ไม่มีใครเป็นของใคร ทุกสรรพสิ่งเป็นของโลก "


คิดๆๆๆแล้วจิตจะปล่อยวาง.........ค่ะ




.......เราไม่ใช่จุดศูนย์กลางของโลก โลกไม่ใช่จุดศูนย์กลางของสุริยะ สุริยะไม่ใช่จุดศูนย์กลางของจักรวาล.....แล้วจะแบกทุกข์ไว้ทำไม..