เถือกไถไหลไปเรื่อยนะครับ คุณจะตำหนิใครผมไม่สนใจ
แต่อย่ามากล่าวหาอริยะอย่างนางวิสาขา "ว่าเชื่อได้หรือไม่ก็ไม่รู้"
ถ้ากล่าวหาแบบนี้มันเป็นการดูถูก พุทธพจน์หรือพระไตรปิฎกด้วย เข้าใจมั้ย

ปากพูดกามๆๆๆ กำลังสอนให้คนออกจากกาม คุณแน่ใจแล้วหรือ
มันก็แค่คุณกำลังหลงว่าบรรลุ แล้วก็มาอวดความสามารถตัวเอง
พอคนอื่นเขาไม่เอาด้วยคุณก็ประนามเขา พอเขาบอกว่าเขาไม่เป็นแบบนั้น
ก็เปลี่ยนเรื่องหาว่าเขาไม่ใช่ลูกผู้ชายอีกแน่ะ สาเหตุมันก็แค่คุณกำลังหลงธรรม
ไม่มีสมาธิในการพิจารณาธรรม

นี่ทำเป็นมาตัดพ้อผมอีก มันเป็นเพราะคุณเอาตัวเองเป็นใหญ๋ทั้งนั้น
มองคนอื่นด้วยใจที่เป็นกุศล อย่ามองกิเลสตัวเองแล้วเข้าใจไปว่านั้นแหล่ะคือคนอื่น
มันหลงครับ

หน้าที่หรือครับ มันก็แค่คุณกำลังหลง หน้าที่ที่แท้ไม่ทำ กลับไปทำในสิ่งที่ไม่ใช่หน้าที่
หน้าที่ของผู้ชายที่เป็นหัวหน้าครอบครัว มันต้องให้ความสุขกับสมาชิกในครอบครัว
คุณจะทำอะไร เคยนึกถึงคนในครอบครัวก่อนมั้ยครับ
การปฏิบัติแบบคุณมันพวก ข้าใหญ่คนเดียวในโลก หน้าอินทร์หน้าพรหมณ์ข้าไม่สน
แบบนี้จะเรียกสัมมาได้ไงครับ

ผมถึงได้บอกคุณไงว่าให้ไปบวชซะ

ก็เพราะผมมองประเด็นนี้ไง ผมถึงได้ว่าคุณว่า กำลังหลงกิเลส
คิดมันคิดกลับตาลปัตร กิเลสมันเกิดที่ใจ การจะบรรลุมันก็บรรลุที่ใจ
ผมจะบอกให้ครับว่ากิเลสมันอยู่ตรงไหน

มันอยู่ตรงที่คุณได้กลิ่น แล้วเกิดอาการหอมยั่วยวน
ไอ้อาการหอมยั่วยวนนั้นแหล่ะเขาเรียกกิเลส
แล้วมาบอกวางอุเบกขา ไม่ยอมกินอาหาร วางอุเบกขาเขาวางที่ใจ
แล้วเขาวางตอนที่ได้กลิ่น ไม่ให้มันเกิดอาการยั่วยวน ได้กลิ่นแล้วไม่เกิดความอยาก
เมื่อไม่เกิดความอยาก มันก็ไม่เกิดการบังคับในเรื่องกายสังขาร

ความคิดผมไม่มีลบมีบวก ทุกอย่างในโลกล้วนเป็นธรรม
ไอ้ที่คุณบอกว่าความคิดผมเป็นลบ เพราะคุณเอาตัวเองเป็นใหญ่(หนีไม่พ้นซะที)

จะบอกให้ครับ คิดเพราะอวดดีกับคิดดีไม่เหมือนกันนะครับ
คิดดีมันต้องเป็นไปด้วยเหตุผล สถานะและสิ่งรอบข้าง
เขาจึงเรียกในทางธรรมว่าคิดถูกไม่หลง เป็นผู้รู้

ส่วนอวดดีเป็นไงคุณคงทราบแล้ว เพิ่มให้หน่อยคิดต้องคิดให้ถูกไม่ใช่คิดดี
ไอ้พวกคนเห็นแก่ตัว มันก็บอกครับว่า พวกมันคิดดี

อ๋อเหรอ! ถ้าใครชมคุณแสดงว่า บรรลุธรรมหรือ
ถ้าใครติแสดงว่าไปไม่ถึงไหน แล้วคุณมาโวยวายทำไม่ว่าผม
เคยมีเมียแล้วไม่บอก

การจะไปติไปชมคนมันต้องเป็นผู้ที่มีประสบการณ์ เคยผิดมาก่อน
ไม่ใช่มั่วอย่างคุณครับ ใครชมคุณคุณก็บอกเขาบรรลุธรรม ใครติก็ว่าไม่ถึงไหน
หลงเอาตัวเป็นใหญ่อีกแล้วครับท่าน

ตอบสั้นๆดีกว่า เล่นพูดเหมือนคนกำลังระบายความอั้นอั้นตันใจ
ถ้าผมตามไปตอบทั้งหมดในความเห็นมันเหนื่อย แล้วมันจะไม่ใช่การสนทนาธรรม
แต่มันจะเป็นการไขปัญหาชีวิต ซึ่งมันน่าจะไปอยู่ในห้อง "ความรัก พลัดพราก"มากกว่า

ไอ้สั้นๆที่จะบอกก็คือ มันผิดตรงที่คุณบอกว่า
คุณทำอย่างนั้น เป็นการวางอุเบกขาแล้ว บรรลุธรรมแล้ว เข้าใจมั้ยบิกทู่

คนที่ชมเข้าไม่ได้ชมผมหรอกครับ เขามองบวกต่างหากเมือเห็นคนทำความดี คนคิดลบเขาจะคิดทันที่เลยว่าผิดทางบ้าง หลงทางบ้าง นี่คือประเด็น
และผมโต้แย้งกับคุณเรื่องความคิดที่กล่าวต่างหาก คุณอาจจะคิดว่า ผมว่าคุณ ทำไงได้ ผมทำอะไรผมก็บอก ถึงคุณไม่บอกคุณก็เสนอความคิดมันต่างกันตรงไหนเหรอครับ ส่วนกลิ่นอาหารคุณว่าเป็นกิเลส คุณมันก็หนีอีกนั้นแหละ กลิ่นมันก็เป็นกลิ่นผมไม่เห็นต้องหนีเลยสบายๆ อดได้ก็แล้วกันล่ะ เพราะยากกว่านี้ก็อดได้ ส่วยเรื่องนางวิสาขานะคุณจะเข้าใจอย่างไรก็ช่างเถอะ คุณกลับไปอ่านดูนะผมหมายความว่าอย่างไร ศาสนาของพระองค์เป็นศาสนาแห่งปัญญานะครับไม่ใช่ศาสนาแห่งความเชื่อ และถ้าคุณเชื่อในตัวนางวิสาขา ลองถามตัวเองนะครับเคยตื่นขึ้นมาทำบุญตักบาตรเหมือนนางบ้างมั้ย ผมนะตักบาตรทุกวัน ไปวัดเหมือนท่านอนาถ เกือบทุกวัน นี่ต่างหากที่เราเรียกว่าศรัธราในตัวบุคคล และการบูชาผมก็ได้สละอะไรมากเพื่อถวายเป็นพุทธบูชวอยู่แล้ว ไม่ใช่บูชาปากเปล่า ขอโทษนะครับ ถ้าท่านทำอยู่แล้วก็อนุโมทนาด้วย

เขาใจคำว่าประสบการณ์มั้ย แล้วคุณอ่านความเห็นของผมปะสาอะไรถึงบอกว่า
ประสบการณ์ที่ผมพูดมันถูก ผมกำลังพูดว่าสิ่งที่ผมประสบมามันผิด แล้วไอ้ที่ประสบมาก็
คือการกระทำที่คุณกำลังทำอยู่นั้นแหล่ะ

คุณกล้าหรือเปล่าล่ะที่จะโชว์ประสบการณ์ แค่นี่ยังทุกข์ไม่พอใช่มั้ย

อย่างของคุณวไลพรที่คุณอ้าง นั้นก็เป็นวิธีการสอนของแก
ใจคุณวไลแกเป็นกุศล ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับใคร

แต่ผมไม่ใช่ครับ วิธีการของผม ผมรู้ครับว่าการที่คนไม่ยอมเข้าใจธรรม
หรือไม่เอาสิ่งที่เราเสนอ มันเป็นเพราะกิเลสของคนๆนั้นมันฝังลึกครับ
ผมเลยต้องทำทั้งสองอย่างคือ บอกธรรมและขุดกิเลสของคนๆนั้นครับ

ดูกิเลสตัวเองให้ดีซิครับ ที่คุณเอาคุณวไลมาเปรียบกับผม
เป็นเพราะกำลังโกรธผมใช่มั้ย

นี่คุณยังไม่รู้ตัวอีกนะครับ ไอ้ใจที่โน้มเอียงที่จะออกนั้นน่ะ
คุณออกหรือยัง ปากที่บอกว่า"เมียยังสาวและสวย กับข้าวหอมยั่วยวน"
มันเกิดจากอะไรยังไม่รู้อีกหรือ

ผิดตรงไหน มีสติทุกเวลาอุเบกขาทุกมื้อ

เหนือคำบรรยายจริง ๆ

ทีผมบอกเมียยังสาวยังสวยอยู กับข้าวกลิ่นหอมหวล ผมอธิบายตามความจริงว่า ขนาดนั้นผมยังละวางได้ หมายความว่าการปฏิบัติธรรมนะมันสามารถ วางเฉยกับสิ่งเหล่านี้ได้คุณเข้าใจหรือยัง ไม่ได้หมายความว่า เข้าไปสนใจ

แล้วดูใจตัวเองหรือเปล่า ที่ทำบุญใส่บาตร ใส่เพื่ออะไร ทำไมต้องใส่
อยากแนะนำครับ อยากได้ความรู้ในทางนี้ มีพหูสูตรด้านการทำบุญเข้าวัด
นั้นก็คือ คุณกะลาครับ ลองไปขอความรู้กับแกซิครับ
ขออภัยที่เอ่ยนาม ที่อ้างก็จากประสบการณ์เช่นกัน

ตุณก็นึกว่าผมไม่รู้อยู่ดีอีกนั้นแหละครับ ผมก็คิดเหมือนท่านวิสาขา ท่านอนาถะ นั้นแหละครับ แต่คนที่ไม่ทำนะลองถามดูสิ คิดอะไรอยู่(เฉพาะท่านนะ)

คุณวางปะสาอะไรของคุณ การวางได้กลิ่นก็คือได้กลิ่น
มันไม่ใช่ได้กลิ่นแล้วรู้สึก หอมยั้วยวน

การวางอุเบกขาได้มันจะไม่มีการกายสังขารมาเกี่ยว
นี่อะไรกำลังไปบังคับกายสังขารอยู่ยังไม่รู้ ยังมีหน้ามาพูดถึงสติอีก
มันเป็นสติหรือการปรุงแต่งยังไม่รู้ตัวเลย

ก็บอกแล้วไงการแปล ในข้อธรรมมันต่างกัน เป็นอันว่าวางเฉยได้เลิกได้ดีกว่ามั้ง

เอาอีกแล้ว ว่าเขาก่อนอีกแล้ว พอเข้าพูดความจริงบ้าง ก็โวยวาย
หาว่าเขาไม่ใช่ลูกผู้ชาย ถามจริง...บิกทู่อายุเท่าไรครับ ได้รับแท็ปเล็ตหรือยัง

เรื่องแปลธรรม ไปถามฝึกจิตเลยครับ

ก็บอกแล้วไง ว่าถ้าทำก็อนุโมทนา บอกไปแล้วนี่ไง แล้วยังมาถามอีกคิดอะไร ก็คิดดีไงละ คำตอบแค่นี้พอไหม