ผมเรียนคณะสัตวแพทย์ ชั้นปีที่ 3
ที่ผ่านมาต้องฆ่าสัตว์หลายชนิดเพื่อการศึกษา ซึ่งผมไม่อยากทำเลยหาทางออกให้หน่อย

ผม....นะ...ใคร

bigtoo หรือ?
หาก ใช่.....ก็ขอเตือนเพื่อน ๆ ในที่นี้ด้วยว่า...การแนะนำใด ๆ ...ที่ส่งผลให้เกิดศีลด่าง...ศีลทลุ...หรือแม้แต่ศีลขาด....ผู้แนะนำจะได้รับผลแห่งกรรมนั้นด้วย....ขอให้ระวัง

ทางที่ดีที่สุด....ให้แนะนำแต่ทางที่จะไปพระนิพพาน...อย่างเดียวเลย

มีนักเรียนสัตว์แพทย์หลายท่าน คิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก ท่านผู้มีความรู้กรุณาอนุเคราะห์เพื่อแป็นแนวทางในการประกอบการตัดสินใจ ของนักศึกษาด้วย

bigtoo ตอบก่อนก็แล้วกัน ลาออกเลยไปหาเลี้ยงชีพทางอื่นดีกว่าจะมาฆ่าสัตว์เพื่ออะไรก็ตาม คนที่มีปัญญาระดับสอบเข้าสัตว์แพทย์นะไม่ธรรมดาอยู่แล้ว อย่าให้อวิชามาปิดบังเลย

จะแนะนำได้อย่างไร...ถ้าไม่รู้...ความปรารถณาของเขา

หากเขาอยากร่ำอยากรวย.....อาชีพนี้อาจช่วยเขาได้....จะให้เขาเลิกทำได้อย่างไร...จะเอาแค่ปลอบใจ...มันก็ไม่ใช่ธรรมวิสุทธิ์...เพื่อนที่ดีที่สุดย่อมไม่พึงกระทำ..กัลยาณมิตรจึงแนะนำไม่ได้

หากเขาปรารถณาสวรรค์ชั้นฟ้า....อาชีพที่บุญก็ทำกรรมก็สร้าง....คติจึงเป็นได้ 2 ทาง...มันย่อมไม่ใช่ธรรมวิสุทธิ์...เพื่อนที่ดีที่สุดย่อมไม่พึงกระทำ..กัลยาณมิตรจึงแนะนำไม่ได้

หากเขาปรารถณาพระนิพพาน...พระพุทธะทุกพระนามทรงสอนใว้...ให้ละชั่วเลิกทำสิ่งจัญไร...ให้ทำดีเข้าไปอย่ารอรี...ทรงจิตใว้ที่บริสุทธิ์...นอกจากนี้ย่อมไม่ใช่กัลยาณธรรม...เพื่อนที่ดีที่สุดย่อมไม่พึงกระทำ..กัลยาณมิตรจึงแนะนำไม่ได้

นอกจากอาชีพนี้แล้ว ยังมีอาชีพอื่นที่ฆ่าสัตว์เยอะ
เกษตรกร ปัจจุบัน มีการใช้สารเคมีกันเยอะ
แค่ยาฆ่าหญ้า นี่ก็ทำลายชีวิตสัตว์ นับไม่ถ้วนแล้วล่ะ
พระภิกษุบางท่าน ไม่ทราบ ว่าทำให้สัตว์ตายเป็นเบือ
ท่านลงมือฉีดยาฆ่าหญ้าเองเลย ........... ไม่ทราบว่าเข้าข่ายปาราชิกหรือไม่

กรรมอาจส่งผล ให้คันคะเยอไปทั่วร่างกาย
หรือไม่ก็เป็นภูมิแพ้ เจ็บออดๆแอดๆ สามวันดี สี่วันไข้ ไม่มีวันหยุด

คันหู คันตา รักษายังไงก็ไม่หาย ....................น่าจะเป็นอย่างนั้น

เรื่องนี้มันขึ้นอยู่กับตัวคุณครับว่า คุณจะเอาศีลหรือจะเอาสัมมาศีล
ถ้าจะเอาศีลก็เลิกเรียนไปเลยครับ แล้ววันๆก็ไปนั่งคิด ไปนั่งทุกข์ว่าฆ่าสัตว์ไปกี่ตัว
ศีลขาด ศีลเปื้อยผุเปื้อยยุยไปกี่ครั้ง

แต่ถ้าเอาสัมมาศีล ก็ต้องรู้ถึงผลสุดท้ายครับว่า ที่ทำเพื่อช่วยหรือฆ่า
และที่ฆ่าเพื่อช่วยหรือไม่

เอาเป็นว่า ผมแนะนำนะครับทำไปเรียนไปเถอะครับ
และอย่าลืมปฏิบัติให้ถึงโสดาบัน แล้วก็จะเข้าใจเองครับว่า
ไอ้ที่ทำมามันไม่ได้ผิดอะไร

ในโลกนี้มีอะไรให้ทำอีกเยอะ ถ้าทำแล้วทุกข์ก็อย่าทำมัน สิ่งไหนไม่ดีก็บอกกัน ส่วนจะทำตามไม่ทำตามก็ไม่เป็นไร เพราะเข้าใจกันไม่ได้ทุกคน อย่าพึ่งรีบหาเลยเงิน หามาไม่รู้กี่ชาติแล้ว ไม่รู้จัเบื่อกันหรือไง ค่อยๆคิดค่อยๆแก้ไข ไม่ต้องรีบร้อนเกินไป สุดท้ายก็เอาอะไรไปไม่ได้ อาชีพนักบวชนะแสนจะดี(ขอแนะนำ) อะๆติดโน้นติดนี่จนเป็นเงื้อนไขละซิ จนออกไม่ได้สักที ลองถามดูซิกลัวอะไร ! ถ้าบวชหมดแล้วโลกจะเป็นอย่างไร? มักเจอคำถามแบบนี้ ฮึ!ที่แท้ไม่เข้าใจมรรควิธี หมอรุ่นพี่เงินเดือนหลายแสนยังเผ่นหนี วิ่งแวกว่ายออกจากโลกีย์เลย เขาเห็นอะไร

มีอาชีพและวิชาชีพเยอะแยะในโลกนี้ที่จะให้เลือกศึกษาและประกอบการ คนฉลาดปรารถนาความหลุดพ้นจากวัฏฏสงสาร ก็ใช้สติปญญาพิจารณาเลือกคัดตัดสินใจเอาเองให้เหมาะสม

แต่คนที่ตกบันไดพลอยกระโจนแล้วมามีสำนึกขึ้นอย่างนักเรียนสัตวแพทย์ เบื้องแรกคุณก็ต้องยอมรับความจริงว่าคุณมีอดีตกรรมเกี่ยวเนื่องเป็นมาผลักดันให้ต้องมาเรียนและมีอาชีพอย่างนี้ คุณก็ต้องทำต่อไปให้สำเร็จในทางนี้ แต่ให้มองบวกไว้ในอาชีพสัตวแพทย์ว่า คุณอาจจะต้องละศีลปาณาฆ่าสัตว์เพื่อความรู้ แต่วันข้างหน้าที่เหลืออยู่หลังจากเรียนจบ คุณจะได้ช่วยชีวิตสัตว์ ช่วยจิตใจเจ้าของสัตว์ อีกมากมายมหาศาล
คิดอย่างนี้แล้ว 1 ชีวิตที่จำต้องฆ่าเพื่อการศึกษา เท่ากับ ยุงหือมด 1 ตัวที่เราเผลอตบ บี้เขาตายไป เอาไว้ไปเอาบุญกุศลจากการช่วยชีวตสัตว์หลังจากเรียนจบมาชดเชยให้เยอะๆก็แล้วกัน

อย่าบ้าจี้ไปลาออกหรือหยุดการเรียนเสียละ กรรมเกี่ยวเนื่องที่ไม่เป็นกุศลอีกหลายอย่างจะเกิดตามมา พาให้ชีวิตคุณยุ่งยากและหมดโอกาสที่จะได้เงยหัวขึ้นมาทำความดีที่สูงสุดของมนุษย์.....พ่อแม่ก็จะเดือดร้อนเสียใจมากด้วยนะครับ
เรียนต่อให้จบ สู้ ๆ นะครับ
b4:

ถ้าเราไม่รู้ใจคนอื่น หรือความปรารถนาของคนที่ถาม เราก็ต้องดูใจทำใจเราเอง
ให้เป็นกุศล สิ่งที่มองจะได้เป็นกุศล การอธิบายธรรมแก่ผู้ถามจะได้เอาแต่เรื่องที่เป็นกุศลไป
สู่ผู้ถาม ไม่ใช่มองเขาแต่ในแง่อกุศล

แต่ถ้าจะให้ดีที่สุดพึ่งชี้ให้เห็นธรรมคู่ นั้นก็คือธรรมที่เป็นกุศลและอกุศล

เขาไม่เรียกคติสองทาง อันนี้มันเกิดจากการเปรียบเทียบ เพราะไปยึดเอาตัวใดตัวหนึ่งแล้ว
และต้องการให้คนอื่นเห็นว่า สิ่งที่ตัวยึดถูกต้อง

คติสองทางหรือจะเรียกธรรมคู่ มันเป็นลักษณะลงไปรู้ กุศลและอกุศล
แล้วเลือกเอาตรงกลางระหว่างธรรมคู่นั้น

ด้วยมิตรจิตขอร้องคุณกะลา อย่าทำแบบนี้เลยครับ อย่าเอาศีลมาข่มขู่ชาวบ้าน
คุณกำลังทำลายอิทธิบาทอยู่นะครับ สัตว์แพทย์เป็นอาชีพสุจริตเป็นกุศล

การจะมาเป็นสัตว์แพทย์มันต้องอาศัยหลักของอิทธิบาทสี่
ดังนั้นการดำเนินการในหลักอิทธิบาท ไม่เกี่ยวกับศีล
ศีลเป็นเรื่องการเป็นอยู่อย่างปกติ ถ้าเอาศีลมาใช้จนไม่สามารถ
ปฏิบัติในเรื่องอิทธิบาทสี่ได้ นั้นมันไม่ปกติ เขาไม่เรียกสิ่งนั้นว่า ศีล
แต่เรียกว่า กิเลสหรือศีลพรตปรามาส

ปล.เรื่องศีลเราต้องมี แต่ถ้าเราจะพูดถึงคำสอนของพระพุทธเจ้า
เราต้องพูดให้ถึงแก่นคำสอน ไม่ใช่ย่ำอยู่กับศีล ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไปเข้าวัดทำบุญ
ฟังเทศฟังธรรม ไม่ต้องมาสนทนาธรรมที่เกี่ยวกับคำสอนของพระพุทธเจ้าหรอกครับ

สาธุ...โฮ....กำลังไปวัดพอดี...

หากจำเป็นที่จะต้องฆ่าสัตว์เพื่อการศึกษา แต่การฆ่านั้นก้เป็นการทำลายชีวิตให้ตกล่วงไป ก็ควรงดเว้นเสีย พึงหาสัตว์ที่ตายแล้วมาศึกษาแทนก็ได้

เป็นเรื่องของสังขารที่เข้ามาเกี่ยวข้อง เพราะเกิดความคิดหดหู่ใจขึ้นมาคือ เกิดความกลัวบาป หรือ ก็เกิดความกรุณาอยากให้เขาพ้นทุกข์ ทางออกนั้นคือไม่เข้าไปอยู่ในทางของกระแสแห่งโลกครับ

บิกทู่ของผมนี้พูดจาไม่เห็นแก่ตัวไปหน่อยหรือครับ
คำแนะนำของบิกทู่ดูเผินๆก็ดูดีมีเมตตานะครับ
แต่ผมพูดได้คำเดียวครับว่า สร้างภาพเสแสร้ง

ที่แนะนำให้คนไม่ต้องมาเป็นสัตว์แพทย์ เพราะต้องฆ่าสัตว์ทดลอง
ไม่คิดบ้างว่า ผลสุดท้ายใครจะมารักษาสัตว์ที่ป่วยครับ

สรุปมันก็แค่กิเลสของมนุษย์ พูดไม่ให้ฆ่าสัตว์ก็เพียงเพื่อ
ให้ตัวเองรู้สึกดี และที่สำคัญอยากป็นคนดีในสายตาคนอื่น
แต่ที่ไหนได้ไม่ได้คำนึงถึงผล ที่จะตามมา ไม่สนใจว่าสัตว์ที่ป่วยจะตายดีตายร้ายอย่างไร

จะบอกให้นะครับ ถ้าพวกคุณเป็นคนดีจริงๆ ยามตัวเองเจ็บป่วย
ก็อย่าไปให้หมอแผนปัจจุบันรักษานะครับ เมียจะออกลูกก็ให้หมอตำแยทำคลอดให้
ปวดหัวตัวร้อนก็ไปหาหมอผีรักษาครับ ยาแผนปัจจุบันก็กินไม่ได้นะครับ
เพราะยาที่กินกว่าจะได้มา เขาก็เอาสัตว์มาทดลอง ตายไปไม่รู้เท่าไรต่อเท่าไร
ทางที่ดีถ้ากลัวบาปก็กินใบไม้ใบหญ้าแบบไอ้ตูบจรจัดซิครับ

ไม่รู้หรอกหรือครับว่า หมอที่รักษาคนนี่นะ ฆ่าสัตว์ทดลองมากกว่าหมอหมาอีกนะครับ
ไม่ใช่แต่หมอที่ต้องฆ่าสัตว์ วิชาชีพที่ต้องเรียนสายวิทย์
มันก็ต้องฆ่าสัตว์ เอากบไส้เดือนกิ้งกือมาผ่าทดลองในวิชาชีวทั้งนั้น

สมมุตินะครับมีสัตวแพทย์มานั่งฟังอยู่สัก 500 คน ฟังเรื่องที่ผมพูดต่อให้พูดดีลึกซึ้งสักเท่าไหร่ คุณคิดว่าจะมีใครเลิกเป็นสัตวแพทย์ครับ มันมีคนคิดได้ไม่กี่คนหรอกครับ ส่วนที่เหลือเขาก็ยังทำหน้าที่ต่อไป โลกมันก็อย่างนี้แหละครับคนไม่รู้มากกว่าคนรู้ เหมือนเรื่องฆ่าสัตว์นะครับผู้รู้เท่านั้นละครับที่จะไม่เลือกฆ่าสัตว์