การรับประทานอาหารเจนี้ละเอียดอ่อนมาก แต่ก็ต้องกล่าวเพราะเป็นอุปสรรคใกรบรรลุธรรมจริงถ้าวางใจผิด เห็นคนโดยมากสนใจ แต่ไม่มีใครกล้าที่จพูดสักเท่าไหร่

พระอานนท์เคยทูลขอหลายอย่างแก่พระพุทธองค์ พระพุทธองค์ทรงอนุญาติให้ทั้งหมดเพราะเห็นว่ามีประโยชน์ ส่วนพระเทวทัตทูลขอเรื่องให้สงฆ์รับอาหารแต่มังสวิร้ต พระพุทธองค์มองไม่เห็นประโยชน์ เราผู้ใฝ่ในธรรมควรพิจารณาเรื่องนี้ให้มากนะครับ

กระทู้นี้เขามีอยู่แล้ว ไม่จำเป็นต้องโพสต์ซ้ำhttp://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=1&t=23050

ฮาฮ๊าฮา

ท่านพูดแบบนี้ไม่ถูกนะ ท่านบิกทู่ ท่านไม่เข้าถึงธรรมของพระพุทธองค์แล้วมาบอกว่าพระพุทธองค์มองไม่เห็นประโยชน์มังสวิรัตได้อย่างไร พระพุทธองค์มีจิตเมตตามองเห็นประโยชน์ทั้งสองฝ่าย ผู้ที่ต้องการถวายทาน ไม่ว่าทานนั้นจะเป็นเนื้อสัตว์หรือมังสวิรัตก็ตาม เพราะพระพุทธองค์ต้องการให้มนุษย์ถวายทานด้วยปัจจัยที่ตนมี ตนหามาได้ ไม่ได้แบ่งแยกว่า จะรับแต่อาหารเจไม่รับเนื้อสัตว์ พระเทวทัตมีความคิดสวนทางกับพระพุทธองค์เลยไปก่อตั้งสำนักพุทธศาสนาใหม่ แล้วให้สาวกถือศีลเคร่งครัด จริงๆแล้วพระเทวทัตท่านไม่ได้มีเมตตาจิต แต่ท่านต้องการอยากมีสาวกยอมรับนับถือในตัวท่าน

-vFmKmu8iy[ขอโทษทีครับผมอาจจะใช้คำไม่สมบูรณ์ พระพุทธองค์ทรงเห็นการบริโภคแต่ผักมิได้มีส่วนเกื้อหนุนต่อการบรรลุธรรม ตรงกันข้ามถ้าวางใจผิดยัดมั่นถือมั่นแต่การบริโภคผักอย่างเดียวจะเป็นการขวางกันการบรรลุธรรมได้อีก และเป็นการเลี้ยงยาก ระวัง ระวังโปรดพิจารณา

ช่างเป็นสาวน้อยที่จิตใจงาม และหลักแหลม

ถึงแม้จะมีกระทู้นี้อยู่แล้วแต่แยกมาคุยกันเฉพาะกิจ อีกหนึ่งมุมมอง ก็น่าจะดีนะครับ เปลี่ยนบรรยากาศ

กินเจหรือมังสวิรัติแล้วถูกธาตุถูกธรรม สนับสนุนให้ปฏิบัติธรรมไปได้สบาย ก็ดี สำหรับท่านผู้นั้น

กินเจหรือมังสวิรัติแล้ว เห็นว่า "ฉันนี่แหละทำถูกต้อง ไม่สนับสนุนให้ล่วงศีลข้อที่ 1 " .......นี่ก็ดูเหมือนจะดี ...แต่เริ่มยกตนข่มท่านแล้ว

กินเจหรือมังสวิรัติแล้ว เห็นว่า "ฉันวิเศษกว่าคนอื่น"........นี่ไม่ดีแล้ว.....

กินเจหรือมังสวิรัติแล้ว เห็นว่า "ต้องทำอย่างนี้เท่านั้นจึงจะมีสิทธิบรรลุธรรม"........นี่เห็นผิดแล้ว

ฯลฯ

กินเจอย่างเดียวเพราะเหตุใด ช่วยตอบหาเหตุผลหน่อยอยากทราบจริง(สำหรับคนกินเจนะครับ)

บางทีอาจเป็นวาสนาของคนๆนั้นที่มีมาก่อนหน้านี้นานแล้ว...บางท่านที่กินก็ดูที่ เป็นความไม่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น บางท่านกินเพราะนับถือตามลัทธิตามครูบาอาจารย์ที่นับถือ บางท่านถือเอาเป็นเคล็ดเป็นการแก้กรรม มันก็หลายๆเหตุผลของแต่ละคนครับ...เหมือนกับท่านที่ไม่กินเจก็มีเหตุผลของตัวเอง...แต่ส่วนตัวผมให้เหตุอยู่ที่วาสนาเป็นหลักส่วนอัธยาศัยเป็นรอง...พิจารณาเทียบกับตัวเองที่ไม่กินเนื้อดิบตั้งแต่เด็กทั้งๆที่เกิดเป็นลูกอีสานแท้ๆ
ปล. ผมไม่ถือกินเจนะครับ

เหมือนกันเลย กลัว..ลาบเลือดสด สยองงง

ติสสดาบสทูลถามพระผู้มีพระภาคพระนามว่ากัสสป ด้วยคาถาความว่า
[๓๑๕] สัตบุรุษทั้งหลายบริโภคข้าวฟ่าง ลูกเดือย ถั่วเขียว ใบ
ไม้ เหง้ามัน และผลไม้ที่ได้แล้วโดยธรรม หาปรารถนา
กามกล่าวคำเหลาะแหละไม่ ข้าแต่พระผู้มีพระภาคพระ
นามว่ากัสสป พระองค์เมื่อเสวยเนื้อชนิดใดที่ผู้อื่นทำสำเร็จ
ดีแล้ว ตบแต่งไว้ถวายอย่างประณีต เมื่อเสวยข้าวสุก
แห่งข้าวสาลี ก็ชื่อว่าย่อมเสวยกลิ่นดิบ ข้าแต่พระองค์
ผู้เป็นเผ่าพันธุ์แห่งพรหม พระองค์ตรัสอย่างนี้ว่า กลิ่น
ดิบย่อมไม่ควรแก่เรา แต่ยังเสวยข้าวสุกแห่งข้าวสาลีกับ
เนื้อนกที่บุคคลปรุงดีแล้ว ข้าแต่พระผู้มีพระภาคพระนาม
ว่ากัสสป ข้าพระองค์ขอทูลถามความข้อนี้กะพระองค์ว่า
กลิ่นดิบของพระองค์มีประการอย่างไร ฯ
พระผู้มีพระภาคพระนามว่ากัสสปตรัสตอบด้วยพระคาถาว่า
การฆ่าสัตว์ การทุบตี การตัด การจองจำ การลัก การพูด-
เท็จ การกระทำด้วยความหวัง การหลอกลวง การ
เรียนคัมภีร์ที่ไร้ประโยชน์ และการคบหาภรรยาผู้อื่น นี้
ชื่อว่ากลิ่นดิบ เนื้อและโภชนะไม่ชื่อว่ากลิ่นดิบเลย ชน
เหล่าใดในโลกนี้ ไม่สำรวมในกามทั้งหลาย ยินดีใน
รสทั้งหลาย เจือปนไปด้วยของไม่สะอาด มีความเห็น
ว่าทานที่บุคคลให้แล้วไม่มีผล มีการงานไม่เสมอ บุคคล
พึงแนะนำได้โดยยากนี้ ชื่อว่ากลิ่นดิบของชนเหล่านั้น เนื้อ
และโภชนะไม่ชื่อว่าเป็นกลิ่นดิบเลย ชนเหล่าใดผู้เศร้า-
หมอง หยาบช้า หน้าไหว้หลังหลอก ประทุษร้ายมิตร
ไม่มีความกรุณา มีมานะจัด มีปกติไม่ให้ และไม่ให้อะไรๆ
แก่ใครๆ นี้ชื่อว่ากลิ่นดิบของชนเหล่านั้น เนื้อและโภชนะ
ไม่ชื่อว่ากลิ่นดิบเลย ความโกรธ ความมัวเมา ความ
เป็นคนหัวดื้อ ความตั้งอยู่ผิด มายา ฤษยา ความยกตน
ความถือตัว ความดูหมิ่น และความสนิทสนมด้วยอสัต-
บุรุษทั้งหลาย นี้ชื่อว่ากลิ่นดิบ เนื้อและโภชนะไม่ชื่อ
ว่ากลิ่นดิบเลย ชนเหล่าใดในโลกนี้ มีปรกติประพฤติ
ลามก กู้หนี้มาแล้วไม่ใช้ พูดเสียดสี พูดโกง เป็นคน
เทียม เป็นคนต่ำทราม กระทำกรรมหยาบช้า นี้ชื่อว่า
กลิ่นดิบของชนเหล่านั้น เนื้อและโภชนะไม่ชื่อว่ากลิ่นดิบ
เลย ชนเหล่าใดในโลกนี้ ไม่สำรวมในสัตว์ทั้งหลาย ชักชวน
ผู้อื่นประกอบการเบียดเบียน ทุศีล ร้ายกาจ หยาบคาย
ไม่เอื้อเฟื้อ นี้ชื่อว่ากลิ่นดิบของชนเหล่านั้น เนื้อและ
โภชนะไม่ชื่อว่ากลิ่นดิบเลย สัตว์เหล่าใดกำหนัดแล้วใน
สัตว์เหล่านี้ โกรธเคือง ฆ่าสัตว์ ขวนขวายในอกุศลเป็น
นิตย์ ตายไปแล้วย่อมถึงที่มืด มีหัวลงตกไปสู่นรก นี้
ชื่อว่ากลิ่นดิบของชนเหล่านั้น เนื้อและโภชนะไม่ชื่อว่า
กลิ่นดิบเลย การไม่กินปลาและเนื้อ ความเป็นคน
ประพฤติเปลือย ความเป็นคนโล้น การเกล้าชฎา ความ
เป็นผู้หมักหมมด้วยธุลี การครองหนังเสือพร้อมทั้งเล็บ
การบำเรอไฟ หรือแม้ว่าความเศร้าหมองในกายที่เป็นไป
ด้วยความปรารถนา ความเป็นเทวดา การย่างกิเลสเป็นอัน
มากในโลก มนต์และการเซ่นสรวง ยัญและการซ่อง-
เสพฤดู ย่อมไม่ยังสัตว์ผู้ไม่ข้ามพ้นความสงสัยให้หมดจด
ได้ ผู้ใด คุ้มครองแล้วในอินทรีย์ทั้งหกเหล่านั้น รู้แจ้งอินทรีย์
แล้ว ตั้งอยู่ในธรรม ยินดีในความเป็นคนตรงและอ่อน
โยน ล่วงธรรมเป็นเครื่องข้องเสียได้ ละทุกข์ได้ทั้งหมด
ผู้นั้นเป็นนักปราชญ์ ไม่ติดอยู่ในธรรมที่เห็นแล้ว และ
ฟังแล้ว ฯ
พระผู้มีพระภาคได้ตรัสบอกความข้อนี้บ่อยๆ ด้วยประการ-
ฉะนี้ ติสสดาบสผู้ถึงฝั่งแห่งมนต์ได้ทราบความข้อนั้นแล้ว
พระผู้มีพระภาคผู้เป็นมุนี ทรงประกาศด้วยพระคาถาทั้ง
หลาย อันวิจิตรว่า บุคคลผู้ที่ไม่มีกลิ่นดิบ ผู้อันตัณหา
และทิฐิไม่อาศัยแล้ว ตามรู้ได้ยาก ติสสดาบสฟังบท
สุภาษิตซึ่งไม่มีกลิ่นดิบ อันเป็นเครื่องบรรเทาเสียซึ่งทุกข์
ทั้งปวง ของพระพุทธเจ้าแล้ว เป็นผู้มีใจนอบน้อม
ถวายบังคมพระบาทของตถาคต ได้ทูลขอบรรพชาที่อาสนะ
นั่นแล ฯ

กินเจกินเนื้อ ไม่น่ามีปัญหาอะไร

ขอเพียงแต่ ...
อย่านำไปเปรียบเทียบกับคนอื่น แล้วยกตนว่าเราดีกว่า เคร่งครัดกว่า
ปฏิบัติธรรมก็สะดวก บรรลุธรรมก็ง่าย มีเมตตา กรุณามากขึ้น ฯลฯ
เรียกว่า เกิดอุปทาน มานะตน

ให้ดูพระพุทธเจ้าเป็นตัวอย่าง พระองค์นั้น ฉันทั้งเนื้อทั้งผัก
เมตตา กรุณาของพระองค์นั้น อัปปมัญญา ไม่มีประมาณ ..