มีขั้นตอนยังงัย..เกรินให้ฟังหน่อยดิ?

ไม่รู้ว่าใครรู้จักอาจารย์คนนี้หรือป่าว ถ้าใครสนใจเรื่องนี้จริงๆก็สาสมารถไปฝึกกับท่านได้ท่านเก่งในเรื่องนี้ อาจารย์ที่เก่งในเรื่องนี้หายากนะ ท่านอยู่ที่วัดสร้อยทอง

สนใจอ่ะดิ แต่ผมว่าเรื่องแบบนี้ต้องสัมผัสด้วยตัวเองจะดีกว่า ของจริงกับในตำรามันต่างกันนะ

นิดหนึ่ง...นา...น่านะ..น่านะ

ลองไปหาหนังสือ "ประวัติหลวงพ่อปาน"มาอ่านดูนะครับ จะพบวิธีฝึกมโนมยิทธิ

สมัยก่อน
เด็ก ๆ อาจจะชอบเล่นซ่อนหาจนมึดแล้วอาจจะซ่อนจนเผลอหลับ
และหรือซ่อนไปเจอสัตว์มีพิษที่ออกหากินตอนกลางคืน
ก็ด้วยความไร้เดียงสาของเด็ก อาจทำให้เด็กได้รับอันตราย
ทำให้ผู้ใหญ่บางครั้งก็ต้องมีอุบายที่จะนำมาใช้กับเด็ก
การหลงไปตามอุบาย
และกว่าเด็กจะโตพอที่จะเข้าใจความเป็นจริงของอุบายต่าง ๆ
ก็ต้องจนกว่าเด็กจะโตพอที่วุฒิภาวะทางปัญญาเขาจะสูงขึ้น

ก็ประมาณเดียวกับ การหลงไปในขันธ์ 5

เพียงแต่ ในเกมทางโลก มันมองเห็นได้ง่าย
ระหว่างผู้ทำอุบาย กับผู้หลงไปตามอุบาย

ส่วนในเกมทางจิต/ธรรม
มันไม่ง่ายที่เราจะเห็น เราเป็นผู้หลงไปในอุบายของ ....

ของตัวเราเอง.....

จิตนี้...มันมหัศจรรย์มาก...

มนุษย์ทุกคนมีอาการทางจิตหมดแหละจะมีมากมีน้อย ขึ้นอยู่กับว่าสะสมมาแบบใด หรือเรียกว่าโรคจิต ยกเว้นพระอรหันต์ที่จิตหลุดพ้นไม่เป็นโรคจิต อิอิ

บางครั้งที่เราว่างๆ เราจะนั่งคิดว่าชีวิตเรา พอเราเริ่มสนใจฟังการสวดมนต์
แล้วก็มานั่งสมาธิ จากที่ไม่เข้าใจ จาก 0 แล้วมาได้คำแนะนำจนตอนนี้คิดว่าคงจะ5-6น่ะ

เราคิดว่าชีวิตเราเปลี่ยนไปเยอะค่ะ คือเหมือนเป็นคนล่ะคนเลยค่ะ เหมือนไม่ใช่คนเก่า
ชีวิตก็เปลี่ยน ได้พบได้เจอในสิ่งที่เราไม่เคยเชื่อ

เราเคยฟังคำธรรมเทศนาน่ะค่ะ ท่านพูดว่าถ้าจิตของคนเรา ไปยึดมั่นกับสิ่งใด
คนนั้นก็จะได้พบกับผู้ที่เคยเกื้อหนุนกันมา

ถ้าคนนั้นจิตไปอยู่ที่ธรรมะ คนๆนั้นก็จะได้พบผู้ที่เคยให้ความรู้เรื่องธรรมะในชาติที่ผ่านมา
หรือแม้แต่ท่านที่เคยสอนธรรมที่ท่าน.....(ตรงนี้เราจำไม่ได้ค่ะว่าท่านเรียกว่าอะไร
คล้ายๆคำว่าอาจารย์น่ะค่ะ แต่ตอนนี้ท่านเป็นพระอยู่บนสวรรค์น่ะค่ะ ท่านให้เราเห็นภาพ
รู้สึกว่าจะใช่พร ะที่มีอยู่ช่วงหนึ่ง ตอนกลางคืนเรามักจะนิมิต ว่าตัวเราไปนั่งสมาธิกับพระองค์หนึ่ง
แล้วพอถึงตอนเช้าเราก็กลับ)

กระแสจิตของคนนั้นจะส่งไปถึง(ใช่เรียกว่าอาจารย์หรือปล่าวค่ะคุณกบฯ)
คือท่านให้เราได้เห็นภพชาติภพหนึ่ง ว่าทำไมชาตินี้ พอเราสนใจเรื่องธรรมะ
ทำไมเราถึงไม่ได้เข้าวัด

พูดง่ายๆคือต้องมีเหตุ ซึ่งท่านก็ให้เราเห็นว่า ทำไมชาตินี้เราถึงไม่ได้ไปปฎิบัติธรรมในวัด
แค่มาจากเหตุเล็กๆเท่านั้นเอง แต่ตัวเราก็ต้องรับผลนั้น

เรื่องจิตต่อน่ะค่ะ กระแสจิตของคนนั้นก็จะส่งไปถึง......ท่านก็จะรับรู้
รวมไปถึงผู้ที่เคยอุปถัมดูแล เคยสอนธรรมะให้กับคนนั้น หรือกัลญามิตรทั้งหลาย
ท่านพูดว่า แม้แต่การคุยกันแค่อ่านตัวหนังสือ

ทำไมจิตถึงไปถูกพันธ์กันได้ นั่นเป็นเพราะสร้างเหตุที่ดีต่อกันมา
แม้เพียงแค่น้อยนิด ก็มามีจิตที่ดีต่อกันได้

สรุปแล้วก็คือ(เราสรุปเองน่ะค่ะจริงแล้วท่านพูดให้เราฟังเยอะค่ะ) ถ้าคนเราจิตไปยึดติดกับอะไร
เราก็จะได้สิ่งนั้น

แค่นี้ก่อนน่ะค่ะตอนนี้ที่นี่เที่ยงคืนแล้วค่ะ

อิอิ ถูกต้องแล้วคร๊าบบบบบบบ

ก่อนหน้านี้ คุณน้องมักจะฝันว่าในนิมิตมีคนมาพูดด้วยในจิต ล่าสุดเลย มีคนมาพูดในนิมิตว่า "เอาออกให้ได้เสียซึ่งความยินร้ายทำไมอยู่ๆมีนิมิตแบบนี้ ก่อนหน้าที่คุนน้องจะฝัน คุณน้องมักจะหงุดหงิดเรื่องของญาติที่มีปัญหาเป็นปัญหาส่วนตัวที่ไม่ลงรอยกันกับแม่ของคุณน้อง วันนั้นเพราะความไม่เชื่อในนิมิต คุนน้องต้องมาร้องไห้เพราะทุกข์เรื่องของคนอื่น ทั้งที่ไม่ใช่เรื่องของตัวเอง

อิอิ ช่ายเลย ก็เคยมีเจอเหมือนกัน

และพอเกิดเรื่องขึ้น
มันก็เป็นแง่ที่กลับมาแทงใจเราว่า ทำไมเราถึงไม่เชื่อสังหรณ์(ฝัน)

เหมือนกับ ฝันเห็นหวย แต่ไม่ยอมแทง และมันดันออกน่ะ

และในทางกลับกัน คราวต่อไปดันฝันอีก เมื่อเราแทง แต่ดันไม่ออก
อิอิ พอเผลอก็เจอสังหรณ์(ฝัน)หักหลัง

จริง ๆ การวางตัววางใจเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ก็เป็นเรื่องที่ ฮ๊าข่ะดีเน๊อะ



ฝากหอมแก้มลูกชายข้างละทีด้วยนะ

ไอ้เรื่องหวยนี่มันยังรู้ผลเร็ว รู้ทุก ๆ 15 วัน
ว่าไอ้สังหรณ์นั้นมัน จริงใจ หรือ หักหลัง

แต่ไอ้สังหรณ์(นิมิต)อื่น ๆ นี่สิ่
กว่าจะรู้ ก็ปาไปเป็น ชาติ

และจริง ๆ สิ่งที่เห็นมันก็แค่แสดงให้รู้เฉย ๆ
แต่ ไอ้ที่เอาไปคิดนั่น มันอะไร

ก็เคยมีประชดไปบ้างว่า "ทำไมต้องมาให้เห็นวะ"
ฉับพลันก็มีเสียงสะท้อนกลับมาทันที "แล้วใครใช้ให้เอ็งไปแทงวะ"
เหมือนเขวี้ยงหินใส่ผนัง แล้วมันก็กระดอนกลับมาใส่หัวเรา

คือกลายเป็นจะไปรู้อะไร จะไปเห็นอะไร ก็ต้องรู้จักสำรวม



อิอิ เล่นอยู่กับจิตน่ะ มีแต่เรื่อง ฮ๊าฮาข่ะ

หลงสเหน่ห์ในความน่าร๊ากของลุกชายคุณน้องแล้วใช่มั้ยล๊า ฮิฮิ

ต้องขออภัยไว้ล่วงหน้าเพราะข้าพเจ้าจะตอบหรือให้คำแนะนำในเรื่องที่คุณเล่ามาอย่างตรงไปตรงมาว่า สภาพสภาวะจิตใจของคุณไขว่คว้าอยากรู้อยากเห็นในสิ่งเหล่านั้น ทำให้คุณเกิดอาการที่เรียกว่า "จิตหลอน"ขอรับ คำว่าจิตหลอนนี้ถ้าไปตรวจโรงพยาบาลโรคประสาท คงได้เป็นคนไข้ในแน่แน่ เพราะสภาพสภาวะจิตใจที่เรียกว่า "จิตหลอน"น้้น จะนำพาให้คุณเกิดอาการ หูแว่ว เห็นภาพหลอน และอื่นๆอีกมากมาย ถ้าไม่รีบรักษา ก็จะเป็นอันตรายต่อการดำรงชีวิตของคุณ
ความจริงแล้ว ถ้าคุณไม่มีความคิดที่จะไปยุ่งเรื่องของใคร ฝึกสมาธิสม่ำเสมอ อาการที่คุณเล่ามาก็จะหายเป็นปกติ คำว่า ปฏิบัติสมาธิ หรือฝึกสมาธิ เป็นอย่างไร คุณต้องศึกษาให้ดี นะขอรับ อย่าเข้าใจเกี่ยวกับสมาธิไปในทางที่ผิดๆ เพราะถูกพวกไม่รู้จริงหลอกให้เข้าใจผิดๆ ขอรับ