สนุกดี

-ขอบคุนกับธรรมะที่เปนวิทยาทานอย่างมาก ฟังแล้วเหมือนเปนธรรมนิยาย ทำให้ผมนึกถึงนิยายเรื่อง "นารีผล"เปนนิยายอิงธรรมะที่สนุกมาก
ที่ผมอ่านมาทำให้
มีใจความสำคัญที่น่าสนใจสองจุดที่ได้จากการธุดงค์ครั้งนี้
1.


2.

ท่าน จขกท. แม้สึกหาลาเพศ เปบฆราวาสไปแล้ว ท่านก้ควรจะนำสิ่งที่ได้จากการฝึกตอนธุดงค์มาใช้กับชีวิตแล้วฝึกสะสมบารมีต่อไปนะครับ อย่าทิ้งสิ่งเหล่านี้ โดยเฉพาะศีล สมาธิ ปัญญา และควรหาโอกาสฝึกสมาธิ และฝึกต่อกับอาจารย์ท่านไหนก้ได้ทั้งที่เปนฆราวาส แม่ชี หรือพระ เพราะเชื่อว่าสิ่งที่ท่านได้จากการไปธุดงค์ และได้ถวายสิ่งที่มีคุนค่าทางใจ และได้อธิษฐานให้เปนสัตตบุรุษพร้อมจะถึงคำว่าปฏิบัติดีและชอบ ในอนาคตอันใกล้ ย่อมทำให้สิ่งที่ขอไว้ บันดาลให้เกิดขึ้นในอนาคตได้เสมอขึ้นอยู่
กับศรัทธาและความเพียร2 อย่างเท่านั้น

ในหัวข้อ2ตอนที่ท่านจขกท. เจอภิกษุสุปฏิปันโน ท่านน่าจะศึกษากับภิกษุรุปนี้ให้มากกว่านี้หรือขอแนวคิดและอุบายในการปฏิบัติจากท่านแล้วสอบอารมณ์การปฏิบัติกับภิกษุที่ว่านี้ดู เพราะการปฏิบัติอย่คนเดียวบางครั้งก้ทำให้ตัดสินใจไม่ได้มาถุกหรือมาผิด ทำให้เราหลงและเสียเวลา อาจท้อแท้ได้ แต่ถ้าในแนวปฏิบัติที่เปนกุศโลบายพร้อมทั้งได้ปฏิบัติกับอาจารย์ที่เชื่อใจการปฏิบัติของเราจะแข็งขึ้นและอดทนได้เปนสองสามเท่า และข้อคิดที่ว่าจะเข้าถึงธรรมได้บางครั้งก้อยู่ประมาณเกือบถึงความตายนิดหนึ่ง แม้ป่วยอาพาธหนักจะตายอยู่แล้วก้พิจารณาให้เกิดความรอบรู้ในขันธ์5และสังขารธรรมทั้งหลายได้

สุดท้ายผมเคารพในประสบการณ์ และภูมิปฏิบัติในการธุดงค์ในป่าของจขกท.นี้มากครับ ยังไงก้ขอให้มาโพส และตอบหรือแนะนำในกท.ของเวบธรรมจักร ผมจะคอยติดตามอ่านเรื่อยๆ และขอให้ท่านสมหวังในสิ่งที่อธิษฐานที่ผ่านมา โดยเฉพาะการเข้าถึงโลกุตรธรรม และหากใชัชีวิตทางโลกก้ขอให้ท่าน(ขอนไม้)มีชีวิตที่รุ่งเรืองต่อไปภายหน้าคับ

ลงสัยจะอ่านประวัติพระเจ้ามิลินท์มากไปหน่อย

อาจได้เป็นพระปัจเจกพุทธเจ้าในอนาคต

เคยอ่านเจอที่บล๊อกแห่งหนึ่ง จำไม่ได้แล้วว่าชื่อบล๊อกอะไร
ไม่รู้ว่าใช่บล๊อกของท่านเจ้าของกระทู้หรือเปล่า มีเนื้อหาเดียวกันครับ

ขอนไม้แห้งท่านเจอพระพุทธเจ้าหรือยัง

เมื่อไรใจเราตื่นอยู่เราจะเจอพุทธเจ้า ถึงอยู่ต่อหน้าเพระพักตร์ ได้สนทนา ก็ไม่สามารถเรียกได้ว่าเราได้พบพุทธเจ้า.........

การพบพระพุทธเจ้าหรือเข้าถึงนั้น สามารถทำได้หลายทาง เช่น บำเพ็ญสมาธิ เจริญสติ หรืออบรมปัญญา
หรือนึกถึงในใจว่า จะยึดพระรัตนตรัย เป็นที่พึ่ง จนกว่าชีวิตก้หาไม่ รวมถึงคำบริกรรม เช่นสัมมาอะระหัง
พุทโธ นะมะพะทะ เห็นหนอ ก้ล้วนแต่แต่เปนการยึดเหนี่ยวใจเปนอนุสสติใ้ห้เข้าถึงพระพุทธองค์ได้ทั้งนั้น
จัดได้เปน "ปฏิบัติบูชา" ที่มีค่าและเคารพยิ่งอีกด้วย

สรุปว่าท่านขอนไม้แห้ง ยังหาไม่เจอ