สวัสดีค่ะ ดิฉันกำลังทุกข์ใจมาก แฟนเก่าของดิฉันเป็นคนเจ้าชู้มาก เราเพิ่งเลิกกันตอนปีใหม่ เนื่องจากเค้าคุยกะแฟนเก่า ซึ่งดิฉันไม่ชอบ จึงขอเลิก แต่จนแล้วจนรอด เราก็ยังคุยกันเหมือนเดิม แต่ไม่ใช้คำว่าแฟน ดิฉันคิดว่าคบกันแบบเพื่อนมันจะยืนยาวกว่า อยุ่มาวันนึงเค้ามาหาฉันค่ะ เขาก็ทำตัวเหมือนตอนคนเป็นแฟนกันทุกอย่าง และดิฉันก็จับได้ว่า แฟนเก่าของเค้าและเค้านัดเจอกัน และค้างด้วยกัน .. ดิฉันช็อคมากจริงๆค่ะ เค้ายืนยันว่าไม่ได้มีอะไรกัน แค่แฟนเก่าเค้าผ่านมาแถวบ้านเค้าเลยแวะเที่ยว และไม่มีที่พักจึงค้างที่ห้องเค้า(บ้านเค้าอยุ่ไกลค่ะ) ท่านผู้อ่านค่ะ ดิฉันจะเชื่อเค้าได้อย่างไร ผู้ชายกับผู้หญิงอยุ่ด้วยกันสองต่อสองทั้งคืน คนเคยเป็นแฟนกันมาก่อน ทำไมจะไม่มีอะไร.. ตอนนี้ฉันทุกข์ใจมาก ฉันไม่รู้จะทำอย่างไร ฉันรับไม่ได้ที่เค้าไปมีอะไรกับคนอื่น หรือฉันควรทำใจลืมมันไปดีค่ะ ดิฉันรักเค้ามาก ไม่อยากเลิกขาดกับเค้า แต่ใจฉันก็รู้สึกเจ็บปวดทุกครั้งที่นึกถึงเรื่องนั่น..

1.อย่างแรกคุณต้องดูก่อนว่าที่คบกันอยู่มันเป็นสุขหรือเป็นทุกข์

2.ที่คุณทำใจเลิกกับเขาไม่ได้เพราะความจำเก่าที่มันแสดงออกมาทางความคิดที่มันผุดขึ้นมาเองโดยอัตโนมัติทำให้เกิดความรู้สึกยินดียินร้ายไหลไปตามความคิด เวลาอาจเยียวยาได้ระยะหนึ่งช่วงแรกต้องอดทนสูงหน่อยพอเวลาผ่านไปมันจะทุเลา

3.เมื่อรู้ว่าเป็นทุกข์แล้วต้องไขว่คว้าหาทางออกจากทุกข์ ทางที่ออกจากทุกข์ได้คือการศึกษาและปฏิบัติธรรม

สวัสดีค่ะคุณ จขกท
ลองอ่านดูนะคะ...

ความรัก..ความใคร่ ที่บังเกิดขึ้นในใจของชายหญิงเป็น "กิเลสอารมณ์" อันยิ่งใหญ่
และทรงพลังสุดจะประมาณได้...เพราะอารมณ์แห่งความรักอันเป็น "โลกียวิสัย"
เป็นพลังที่ธรรมชาติกำหนดให้แก่สัตว์โลก เพื่อสืบทอดสายพันธ์ต่อเนื่องกันไปตราบกาลนาน
.....ในอารมณ์แห่งความรัก...คล้าย..มีความสุข "ยั่งยืนเป็นนิรันดร์" ไม่เสื่อมคลาย....
และคล้าย..มีความทุกข์ "ยั่งยืนเป็นนิรันดร์" ไม่เสื่อมคลาย....
..สุขและทุกข์คลุกเคล้าผสมผสานกันอยู่ในรักนั้น...แต่จะมีใครเล่าที่หยั่งรู้ว่า
"สัจจะแห่งความรักไม่เคยเป็นนิรันดร์"...มันเกิดขึ้น....ทรงอยู่...และก็เสื่อมสลายไปในที่สุด
....เป็นเช่นนั้นเอง...

(คัดบางตอนจากหนังสือ "เสียดายตายแล้วไม่พ้นกรรม" ของหลวงพ่อจรัญ)

สวัสดีค่ะคุณ pottercomsci

เวลาจะช่วยเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง อยู่ที่ว่าคุณอยากให้เปลี่ยนไปในทางไหน ถ้าอยากจะเลิกทุกข์ก็อาจจะต้องตัดใจจากเค้าซะ ค่อยๆทำใจวันละเล็กละน้อย ซักวันคุณต้องเป็นอิสระจากความทุกข์ได้ โดยการคิดว่าเราคบกันแบบเพื่อน ไม่ต้องหวังอะไรจากเค้า และปฏิบัติธรรมศึกษาธรรมควบคู่ไปด้วย

ขออวยพรให้คุณหายเศร้าได้ในเร็ววัน และขอให้คุณมีสติต่อสู้กับกิเลส

การตัดใจเป็นทุกข์ก็จริง....แต่ถ้าไม่ตัดใจจะทุกข์กว่ามั้ยค่ะ....

เข้าใจความรู้สึกของคุณดี อยากให้ลองคิดดูว่า ถ้าคบกันต่อไป ทั้งๆ ที่ความรู้สึกเป็นแบบนี้....แบบไหนจะทุกข์กว่ากัน

ถ้าตัดใจได้ อาจทุกข์ช่วงเวลาหนึ่ง...อาจจะ 1 เดือน 3 เดือน 6 เดือน หรือ 1 ปีก็แล้วแต่ (สำหรับชั้น 2 ปี) แต่ผลที่ได้รับก็คือ...เวลาจะช่วยทุกอย่างเองค่ะ

ถ้าไม่ตัดใจ (ซึ่งชั้นก็เคยแล้ว) กลับกลายเป็นว่า หลอกตัวเองไปวันๆ ซึ่งไม่มีจุดสิ้นสุดว่าเมื่อไรจะหมดทุกข์

ที่สำคัญ...ถ้าเขาไม่ใช่เนื้อคู่ของเรา....สักวัน เราก็ต้องเลิกกันอยู่ดี
แต่ในทางกลับกัน....ถ้าเขาเป็นเนื้อคู่ของเรา....ยังไงก็ต้องได้กลับมาคบกัน

ลองดูนะค่ะ....
จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ

ใจที่สงบย่อมพบแสงสว่าง

ต้องขอบอกว่า เรื่องเช่นนี้ จะเกิดขึ้นเสมอ
ในเรื่องของคุณนี้ ผมเข้าใจว่า คุณรู้ คุณเห็น ว่า เค้าเจ้าชู้ อันเป็นเหตุให้คุณ เกิดทุกข์ แต่ด้วยเมื่อเลิกกันแล้วคุณ ได้รับทุกข์ด้วยเรื่องการเสียสิ่งอันเป็นที่รัก แต่คุณก็ยัง ยอมทนอยู่กับทุกข์นี้ ด้วยความหลงผิดในรัก
ถ้าเลือกทนอยู่ ความทุกข์เช่นนี้ ก็เวียนกลับมาเกิดซ้ำแล้วซ้ำอีก และไม่แน่ว่า คุณจะยอมทนได้นานเท่าไหร่
ถ้าเลือกทน ในเรื่องที่คุณคิดว่าเค้า มีอะไรกับแฟนเก่า ถึงผมบอกว่าให้คุณลืม ทำเป็น ไม่รู้ คุณคงทำไม่ได้ เอาเป็นว่าที่แล้วให้แล้วไป อย่าไปรื้อฟื้น ให้เค้า มาเริ่มใหม่ (ก็ยังยากอยู่) และก็ขออวยพรให้เค้าเลิกเจ้าชู้
ถ้าเลือกเลิก คุณทุกข์แค่ เรื่องเสียของอันเป็นที่รัก (ซึ่งจริงๆไม่เป็นที่น่ารักในสายตาคนอื่นๆ) และเมื่อทำใจได้ คุณก็จะ คลายในทุกข์นี้ แต่อาจไปเจอกับทุกข์ คนใหม่ (ก็ภาวนาอย่าให้เจอ) เพราะรักของปุถุชนมันเป็นเช่นนี้
ข้อนี้ผมรู้ว่าคุณก็รู้ดี คุณเองต่างหากที่จะแนะนำตัวคุณเองได้ดีที่สุด กระผมเป็นได้เพียงคนมาคุย มาให้กำลังใจไม่ให้ท้อแท้สิ้นหวัง

เราเคยเสียใจที่คนที่เรารัก ไปมีอะไรกับคนอื่น ทั้งๆที่เขาไม่น่าจะเป็นคนแบบนี้ บางทีเขาอาจจะเป็นยังงั้นตั้งนานแล้ว แต่เรายังหลงยึดติดว่า เขายังเป็นของเรา เขาไม่เป็นยังงั้นหรอก มันก็ทุกข์ และทุกข์มากทุกข์น้อยก็ขึ้นกับเราทั้งนั้น