รึว่าเราเป็นคนบาปน๊อ

เป็นตั้งแต่เด็กแล้ว เวลานั่งสมาธิต้องสอดขาไขว้กัน

มีวิธีแก้ไขมั้ยคะ

ผู้รู้รบกวนแนะนำด้วยค่ะ

คิดมากครับ ไม่เป็นบาปเป็นกรรมอะไรหรอก ก็เราไม่เคยนั่งแล้วก็นั่งไม่ได้ ดูฝรั่งนั่งขัดสมาธิ (ขัดสะหมาด) แรกๆ ขากะดกกะโด่ แต่ครั้นเขานั่งบ่อยๆ ก็ลงตัวเข่าราบติดพื้นทั้งซ้ายและขวา ฝึกนั่งครับทำวันละเล็กละน้อย

เมื่อก่อนผมก็เป็นเหมือนคุณนั่นแหละครับ ต้องใช้เวลาในการฝึกฝนครับ ยกตัวอย่างเช่นบางคนว่ายน้ำเป็นบางคนก็ว่ายไม่เป็น เราต้องฝึกครับถึงจะเป็น ไม่เกี่ยวหรอกครับกับบาปหรือไม่บาป วัดกันไม่ได้หรอกครับ บาปไม่บาปผมว่าขึ้นอยู่กับจิตใจมากกว่าครับว่าเราศรัทธาจริงจังแค่ใหน เราตั้งใจปฏิบัติแค่ใหน *ไม่ใช่ปลูกข้าวโพดแค่ 1 ไร่ต้องความต้องการผลผลิตเท่ากับ 100 ไร่*มันเป็นไปไม่ได้หรอกครับแล้วกลับมาคิดท้อโทษศาสนา โทษการปฏิบัติ โทษว่าปฏิบัติแล้วไม่ได้ผล ไม่ประสพผลสำเร็จออกมาดังที่ตั้งใจไว้เลยเป็นเพราะอะไร ทั้งที่จริงเราไม่เคยย้อนมองกลับไปในตัวเราเลย(ในจิตที่เป็นสมาธินะครับต้งไว้กลางหน้าอกหรือช่องท้องนะครับเหนือสะดือขึ้นมา 2 นิ้วตั้งจิตให้เป็นลูกแก้วใสหรือเป็นดวงไฟดวงกลมๆเท่าลูกปิปองครับ)ลองพิจรณาว่าสิ่งต่างๆที่เราคิด ทำให้เราท้อ ล้วนเป็นกิเลสทั้งนั้นครับที่พาเราไป
อันที่จริงเราทำแค่น้อยนิดแต่หวังผลมหาศาลมันเป็นไปไม่ได้ครับ *วิธีของผมคือพยายามศึกษาวิธีการปฏิบัติของหลวงพ่อหลายๆองค์แล้วเอาส่วนที่ตรงกับเรามาปฏิบัติครับ พระเกจิหลายๆองค์ หลวงพ่อหลายๆองค์ กว่าท่านจะพบกับสัจธรรมบางทีก็ใช้เวลานานเหมือนกันนะครับ ทางที่ดีพยายามปรึกษาผู้รู้ครับจะเป็นและปฏิบัติได้เร็วมากครับ ยกตัวอย่างอีกอันครับเช่นการสวดมนต์เหมือนกันถ้าเราสวดแค่ผ่านๆผลที่ได้มาก็ไม่เต็มร้อยเหมือนกับการที่เราตั้งใจเต็มร้อยหรอกครับ***ศรัทธาและความจริงจังการใฝ่รู้เท่านั้นถึงจะประสพผลสำเร็จครับ***

coondoy@hotmail.com