สวัสดีค่ะ คุณแสงอาทิตย์ คุณkobtoon คุณtaktay คุณwylsmith เป็นอย่างไรกันบ้างคะ หวังว่าทุกท่านคงสบายดี กับการหยุดพักผ่อนในช่วงวันหยุดนะคะ วันนี้ภามาทำงานเป็นวันแรกคะหลังจากหยุดยาว รู้สึกดีขึ้นเยอะเลยคะเช้านี้ที่ได้มาทำงานจะได้ไม่ต้องคิดมากเหมือนอยู่บ้านคะ 7 วันของการยอมรับความจริง และไม่รอคอยความหวังให้เค้ากลับมา เริ่มดีขึ้น รู้สึกว่าเราก้ไม่ตายนี่ อยู่มาได้ มีกำลังมานั่งพิมพ์กระทู้ได้ เชื่อว่าวันต่อ ๆ ไปมันจะต้องดีขึ้น แน่ ๆ เพราะได้กำลังใจจากเพื่อนๆชาวลาน นี้ ทำให้ภาไม่รู้สึกว่าโดดเดี่ยวคะ พอรู้สึกว่าคิดถึง ทุกข์ใจเสียใจก็จะรีบเข้ามาอ่านทุกคำแนะนำ ช่วยให้มีกำลังใจได้มากจริง ๆ ทุกวันนี้หลังจากภาสวดมนต์ก่อนนอนทุกคืน ภาจะภาวนาว่าขออย่าให้ได้เจอผู้ชายคนนั้นอีกเลยคะ และภาเชื่อว่าใครทำกรรมอะไรไว้ เค้าก็ต้องชดใช้กรรมของเค้าสักวัน (ไม่รู้ว่าจะบาปรึเปล่านะคะ) เพราะแผ่เมตตาและก็อโหสิให้แล้ว แต่ใจไม่อยากเจอคะ เพราะยอมรับว่ายังหวั่นไหวบ้างเห็นหน้าเค้าแล้วก็อยากจะร้องไห้ แล้วก็นึกถึงความหลัง ตอนนี้ก็เลยปิดโทรศัพท์ทั้งของแม่ และลูกคะ คิดว่าน่าจะดีที่สุดสำหรับเรา เพราะเค้ามาก็ไม่ได้มาดี ไม่มายืมรถ ยืมโน่นยืมนี่ ก็จะมาทำให้เจ็บปวดหัวใจด้วยสีหน้าท่าทางและคำพูด

แต่มีสิ่งหนึ่งที่ภาอยากจะทราบคะ ไม่ทราบว่าท่านใดพอจะให้คำตอบได้บ้างคะ ว่าถ้าวันหนึ่งภาทำใจกับเรื่องนี้ได้จริง ๆ คือตัดผู้ชายที่ชื่อว่าสามี ของภาออกไปจากใจได้จริง ไม่ทุกข์ ไม่เจ็บ ไม่ปวด ไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับผู้ชายคนนี้แล้ว แล้วมีความสุขจริงๆ กับชีวิตที่ไม่มีเค้า แสดงว่ากรรมของภาที่มีกับเค้ามันหมดไปแล้วใช่มั๊ยคะ รบกวนทุกท่านด้วยนะคะ

ผมว่า กรรมจะหมดหรือไม่หมดนั้น บอกชัดเจนกันไม่ได้หรอกครับ

คุณอาจจะหมดกรรมกับเค้า หรือ เค้าอาจจะหมดกรรมกับคุณ มันไม่เสมอไป

อย่าไปตั้งความหวัง ว่าต้องทำให้เป็นแบบที่เราหวัง อยากให้ถึงจุดนั้น...

เรียนรู้มันไปตามที่ใจเราเป็นน่าจะดีกว่าครับ

แต่ผมว่าถึงจุดนั้น คุณภา จะเลิก "ยึดติด" เลิกมองว่า เป็นของเรา ได้มากกว่า

จิตใต้สำนึกคนเรานั้นอ่่อนโยน ครับ หากมองทุกสิ่งแล้วไม่ ยึดมั่นถือมั่น คุณก็น่าจะมีความสุขกับสิ่งที่เรามีครับ

แล้วหากวันนึงคุณภามีความสุขจริงๆ ก็คงเป็นเพราะ ความสุขที่เกิดจากใจ ล่ะครับ

(ความรู้ยังน้อยนิด แต่ก็อยากช่วยบ้างครับ)

สวัสดีคะคุณภา มีกำลังใจมาฝากคะ แต่คำถามขอให้เป็นผู้รู้จริงเข้ามาตอบให้ดีกว่านะคะ รอท่านๆ นะเจ้าคะ

พี่ก็ไม่รู้ว่าหมดกรรมนะจะทำให้คุณมีความสุขหรือป่าวนะ พี่ว่ามีกรรมแต่เป็นกรรมดีต่อกัน น่าจะดีกับทั้งสองฝ่าย อย่าลืมว่าคำว่ากรรมเป็นคำกลางๆ เหมือนคำว่าน้ำ เราจะต้องเติมเองว่าดี หรือเลว(ไม่รู้ว่าเพิ่งอ่านจากไหนนะ) เพราะฉะนั้นพี่ว่าคุณน่าจะมีความสุขกว่าเมื่อสักวันคุณรู้สึกดีกับเขาได้ สงสารเค้าได้ เพราะเค้าก็เป็นคนธรรมดาที่ยังคิดไม่เป็น รักและหวังดีนะค่ะ

ขอบคุณคะคุณ Teddy สำหรับคำแนะนำดี
คุณแสงอาทิตย์ หมั่นมาให้กำลังใจดี ๆ เสมอเลยนะคะ ขอบคุณค่ะ
พี่ kobtoon ค่ะ ตอนนี้ความสุขเป็นยังไงภาลืมไปแล้วละคะ ตอนนี้ภารู้อยู่อย่างเดียวคืออยู่ได้โดยไม่มีผู้ชายคนนั้น (ยังหายใจอยู่ ..55) ยังใช้ชีวิตประจำวันได้อยู่ ทำงานได้อยู่ เพียงแค่มันทรมานที่ยังนึกถึงเค้า เรื่องราวของเค้ายังอยู่ในหัวทั้งวันทั้งคืน ที่ภาอยากรู้ว่าหมดกรรมมั๊ย ภาอยากให้ความคิดถึงเค้ามันหายไปสักทีคะ พยายามทำตามทุกคำแนะนำดีๆ แต่บางทีก็ทำไม่ได้ มันเลยทำให้รู้สึกยาวนานทรมาน บอกไม่ถูกเหมือนกันคะ แต่รู้แต่ว่าถ้าไม่เจอไม่คุยเลยจะช่วยได้มากเลย แต่เค้าก็ยังมาวน ๆ เวียน ๆ กับลูก โทรมาหาลูก มารับลูกแล้วก็บอกเราว่าพ่อแม่เค้าบังคับให้เค้ามา เค้าไม่ได้อยากมา (เจ็บเหมือนกันนะคะ) ภาว่าจะไม่คิดก็เลยต้องมาคิดอีก เหนื่อยจังคะ

สวัสดีค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้คุณภาอีกคนนะคะ

เวลาที่ผ่านไปจะทำให้คุณภาดีขึ้นค่ะ เคยเป็นเหมือนคุณภานะคะ คิดถึงอยู่ตลอดเวลา แต่พอเวลาผ่านไปตอนนี้อาจจะลืมได้ไม่หมดแต่พอคิดถึงจะรู้สึกเฉยและไม่ทรมานเหมือนตอนแรก ๆ พอใจเราสงบลงคุณภาจะเข้าใจว่าความสุขจริง ๆ เป็นยังไง เอาใจช่วยค่ะ

มาให้กำลังใจคุณภาและคุณนัทค่ะ พยายามนะคะ .... เป็นกำลังใจให้ค่ะ
พิม

คุณภาพี่ก็ยังรู้สึกว่าคุณเก่งกว่าหลายคนนะค่ะ เวลารักษาใจได้นะค่ะ ถ้าคิดว่าอยากเล่าหรือระบายแล้วพี่พอช่วยได้ อยากคุยกับพี่ก็ได้นะค่ะ อาจดีขึ้นเพราะยังไงก็ไม่แย่ลง เพราะคุณแย่ที่สุดมาแล้ว แต่ยังไงก็ยังต้องบอกว่าไม่มีใครช่วยได้อย่างจริงจัง คุณต้องทำได้ด้วยตัวเอง พี่รู้สึกจริงๆนะว่าคุณติดอยู่นิดเดียวจริงๆ ความสุขของคุณอีกไม่นานก็มาค่ะ เชื่อสิ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ สู่ๆๆค่ะ เจอปัญหาเหมือนกันแต่ก็พอทำใจได้บ้างแล้ว
เวลาเท่านั้นเป็นยารักษาแผลในใจได้ดีที่สุดค่ะ

สวัสดีค่ะ คุณtaktay คุณพิม คุณnuttida คุณที่รัก พี่kobtoon คะ ภากำลังพยายามจะก้าวผ่านทุกข์ภัยครั้งนี้ไปให้ได้คะ จากกำลังใจของทุกท่าน บางวันเข้มแข็ง บางวันอ่อนแอ แต่ก็จะทำให้ดีที่สุดคะ วันนี้ก็อ่อนแออีกตามเคยคะพี่kobtoon หลงไปคิด ไปปรุงแต่งเรื่องของเค้าอีก รู้ทั้งรู้นะคะว่ามันจะทำให้เราแย่ แต่ก็ห้ามความคิดไม่ได้เลยคะ ที่เค้าว่าวันเวลามันผ่านไปแป๊บ ๆ แต่กับภามันยาวนานจังคะ ไม่ผ่านไปสักที อยากเห็นฟ้าหลังฝนกับเค้าบ้างแล้วสิคะ

สวัสดีอีกครั้งครับ...เข้ามาเสวนาธรรมกันครับ ให้กำลังใจกันต่อ..
เรื่องที่จะหมดเวรหมดกรรมกับเขานั้น อย่าเพิ่งไปคิดเลย มันเป็นเรื่องอนาคต ซึ่งเป็นผลจากปัจจุบันหรืออดีต ที่ผ่านมา เราได้ทำกุศลกรรมใดไว้..การที่เขามาเยี่ยมเราเราควรจะดีใจ..อย่าคิดว่าเขามารบ กวน มาเพราะถูกบังคับ ความที่เราไม่อยากเห็นหน้าเขานั้นมันเป็นกิเลส เป็นอกุศล อยากจะสงบเร็วๆ อยากจะหมดเวรหมดกรรมกับเขาเร็วๆ แสดงว่าในใจเรายังมีความโกรธเคืองอยู่..ยิ่งผลักออกก็ดูเหมือนยิ่งดันเข้ามา ยิ่งเขามาให้เห็น มันก็ยิ่งทุกข์เข้าไปใหญ่ กรรมมันก็จะเกิดต่อเนื่องกันไปอีก..
อโหสิกรรม..ดังที่กระผมเคยแนะไว้ ถ้าเขามาหาไม่ว่าจะเรื่องใดจงถามสารทุกข์ สุก-ดิบ พูดจากันธรรมดา..ช่วยเหลือเขาเท่าที่เราจะช่วยได้..อย่างน้อยเขาก็เป็นพ่อของลูก เป็นมนุษย์ร่วมโลก(สามี)
ซึ่งเป็นกุศลกรรมที่จะทำให้กรรมเราเบาบางลง หลังสวดมนต์ ภาวนา หรือเจริญสติ อย่าลืมแผ่เมตตาให้เขา แผ่บุญให้เขา อุทิศส่วนกุศลและอโหสิกรรม ทุกเวลา แล้วคุณจะได้รับผลทุกประการ
ขอแนะนำ....สวด อิติปิโส(พุทธคุณ) สวดจบให้ได้เท่าอายุเราแล้วบวกอีก หนึ่ง
ตัวอย่าง..ถ้าอายุ ๔๐ ให้สวด ๔๑ จบ สวดหลังจากสวดมนต์ไหว้พระตามกิจประจำวันของเรา ขอให้ปฏิบัติอย่างต่อเนื่องมีผลและอานิสงส์มาก ของหลวงพ่อ จรัญ ฐิตธัมโม วัดอัมพวัน สิงห์บุรีซึ่งกระผมได้ปฏิบัติและเห็นผลมาแล้ว และปัจจุบันก็ปฏิบัติอยู่ ,.เมื่อก่อนกระผมเคยประสบกับการพลัดพราก แฟนนั้นหนีจากไป เกิดความทุข์อย่างมหันต์ มีความโกรธแค้นมากถึงขั้นคิดอยากจะทำร้ายเขา..แต่ด้วยการที่เราเคยศึกษา ค้นคว้า อ่านและปฏิบัติธรรม ทำให้เรามีสติ ใจเราเย็นลง สงบ ทุกครั้งที่เสร็จจากกิจกรรมฐาน จะแผ่เมตตา อุทิศส่วนกุศลให้เขา ให้เขาไปดีมีสุขกับคนใหม่ จนผ่านไป ๒ -๓ เดือน ใจเราหมดความโกรธ อาฆาต หลังจากนั้นไม่ถึงปี เขาติดต่อกลับมา แถมลูกชายน่ารักอยู่ในท้องมาด้วย(ความศัทธาส่วนตัวผลรับรู้ได้เฉพาะตน)
เอาล่ะครับยาวไปแล้ว..หวังว่าคงจะให้ สาระ ประโยชน์ ไม่มากก็น้อย
ขอจงเจริญในธรรม

กระทู้นี้คึกคักดีจริงๆค่ะ ไม่ได้มีเวลาเข้ามาซะนาน น่าดีใจนะคะ ที่นี่มีกัลยาณมิตรคอยให้ความช่วยเหลือผู้ที่กำลังตกทุกข์กันอย่างมากมาย ยังไงก็ขออนุโมทนาด้วยนะคะ
*******************************************

ก่อนจะตอบกระทู้นี้ ยอมรับว่าต้องนั่งไล่อ่านกระทู้ที่คุณนิภาเข้ามาตอบก่อน เพราะเดี๋ยวไม่รู้ว่า สถานการณ์อัฟเดตไปถึงไหนแล้ว....ฮ่าๆ

เท่าที่อ่านดูแล้ว...ปัญหาที่ดิฉันมองเห็นมันเป็นเรื่องของ ตัวคุณนิภา เองมากกว่า
ดิฉันเข้าใจนะคะ ว่าคนเราที่เริ่มต้นชีวิต และใช้เวลาผ่านอะไรต่อมิอะไรมาด้วยกัน ความรู้สึกดีๆเหล่ามันย่อมผูกพันกายใจเราให้เป็นห่วง เป็นทุกข์ เป็นสารพัดอารมณ์อยู่ ดิฉันเรียกพวกนี้ว่า น้ำหวานอาบยาพิษ

เรื่องราวของคุณนิภา มันทำให้เรามองเห็นสัจจะธรรมของชีวิตนะคะ
ตราบใดที่คนเรา ไม่รู้จัก
1.รักษาศีล
2. ตั้งตนบนความประมาท

ก็จะสามารถเกิดเหตุการณ์กันได้แบบนี้ทั้งสิ้น มันไม่เกี่ยวกับระยะเวลาเลยว่า คนสองคนจะอยู่ร่วมกันมาเนิ่นนานแค่ไหน ถ้า 2 ข้อบนไม่ระลึกแล้ว ก็ไร้ประโยชน์

ดิฉันคิดว่าเรื่องของคุณนิภา ถ้าอธิบายมันคงยาว ดิฉันบอกสั้นแบบนี้ก็แล้วกันนะคะ
1. อย่าไปแสดงความอ่อนแอ เพราะเท่าที่อ่าน ดิฉันว่าคุณไม่เข้มแข็งขึ้นสักเท่าไหร่ ขอให้ฝึกเข้มแข็งมากกว่านี้นะคะ อย่างน้อยก็จงเข้มแข็งเพื่อลูก
2. อย่าไปยอม ยอมให้ใครเขามาทำร้ายใจเราบ่อยๆ เราต้องหัดรู้จักรักตัวเองให้เป็นก่อนนะคะ อะไรที่รู้ว่าใครเขาจะทำให้เราเจ็บ เราทุกข์ ขอให้เลี่ยงเสีย อย่าลงไปจมอยู่กับกองไฟที่เขาเผาตัวเองกันนะคะ
3. อย่าไปหวัง เพราะการไม่คาดหวัง ก็จะไม่ทำให้เราเจ็บ อยู่กับปัจจุบันเท่านั้นดีที่สุด และคิดถึงวันพรุ่งนี้ เฉพาะแต่สิ่งที่เป็นเป็นได้ บนพื้นฐานของความจริงเท่านั้น เช่น พรุ่งนี้ฉันจะพาลูกไปเสริมสวยกัน อะไรแบบนี้ คิด ทำ ให้เป็นสุขเท่านั้นนะคะ เมื่อใดที่อารมณ์ทุกข์เกิด ให้เตือนตัวเอง และพาตัวเองออกจากอารมณ์นั้นเสีย อย่าไปจมกับมัน
4. อย่าเอาตัว และ ใจไปฝากไว้ที่เขา ของๆเราเราต้องดูแลเองนะคะ ต้องวางใจเป็นอุเบกขา

ส่วนสามีคุณ แบบนี้ เรียกว่า หลง จนลืมความผิดชอบชั่วดี ก็เป็นธรรมดาของมนุษย์ผู้ยังมีกิเลส
ดิฉันคิดว่า การวางเฉย ดีที่สุด และเขาจะได้รับกรรมในเร็ววันเอง

แล้วที่คุณเคยบอกว่าไปทำบุญ ปฏิบัติธรรมมา ไม่เห็นผลอะไร
ดิฉันอยากบอกว่า การทำบุญปฏิบัติธรรมนั้น ไม่ใช่เครื่องมือพลิกสถานการณ์ให้ใครได้ทันที
แต่สิ่งเหล่านี้ จะทำให้คนที่กระทำ ปฏิบัติ เกิดสติปัญญา และเข้าใจถึงปัญหาและทางออกของปัญหา
ดิฉันยังคงขอสนับสนุนให้คุณพยายามใช้เวลากับสิ่งเหล่านี้ให้มากๆ กุศลของคุณ เมื่อมันมากจนสูงกว่า
อกุศลเมื่อไหร่ เดี๋ยวสถานการณ์ก็ดีขึ้นเองค่ะ แนะนำให้พาลูกไปด้วยโตขึ้นเขาจะได้เป็นเด็กดีนะคะ

สวัสดีคะคุณภา
อยากบอกว่าเข้าใจและเห็นใจคุณภามากๆ ไม่รู้ว่าเมื่อไรคุณภาจะทำใจได้ แต่อยากบอกว่าพวกเราชาวลานธรรมแห่งนี้ เอาใจช่วยคุณภาให้คุณภาผ่านเรื่องราวต่างๆ ไปให้ได้อย่างมีสติ แล้วคุณจะชนะคะ หมายถึงชนะใจตัวเองได้นะคะ สู้ๆนะจ๊ะ รักคะ

คุณภาที่รักค่ะ ไม่รู้ว่าพี่คิดถูกหรือป่าวนะ แต่พี่คิดว่าคุณกำลังหาเหตุผลที่เค้านอกใจ และคุณก็โทษตัวเองด้วยบางเรื่อง ถ้าพี่คิดผิดก็ขอโทษนะค่ะ พี่ว่าขั้นแรกของการทำใจคือการให้กำลังตัวเอง และไม่ต้องหาเหตุผลด้วย คิดกับตัวเองในทางที่ดี เชื่อว่าตัวเองดีก่อน แล้วเราจะมีกำลังใจก้าวต่อนะค่ะ

รักและหวังดี