ดิฉันอยากทราบว่า ถ้าคนที่เป็นแม่ รู้ทั้งรู้ว่าผู้ชายที่ลูกสาวตนเองคบอยู่ มีลูกมีเมียแล้ว และเมียเค้าก็เป็นคนดี ไม่เคยมีปัญหาอะไร แต่ด้วยความมักมากของผู้ชายที่ไม่รู้จักพอ ก็มีเมียน้อยอีกซึ่งเป็นลูกสาวของเค้า แต่คนที่เป็นแม่กลับยกลูกสาวให้ และเรียกสินสอดทองหมั้น (ไม่ได้จัดงานแต่ง) เป็นการขอแบบเงียบๆ คือ ไม่อยากให้ชาวบ้านรู้ เพราะหากจัดงานแต่ง พ่อแม่ฝ่ายชายไม่มาร่วมงานแน่ๆ กรณีนี้ คนที่สนับสนุนทำบาปหรือเปล่าค่ะ แทนที่จะดึงลูกสาวไม่ให้ทำบาปเพิ่ม แต่กลับกันสนับสนุน และยินยอมให้ผู้ชายไปนอนค้างกับลูกสาวที่บ้าน ขอผู้รู้ช่วยแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ

สวัสดีครับ คุณเพชร

ขอมาร่วมแสดงความคิดเห็น (ส่วนตัว) ครับ



ในความเห็นของผม บาปหรือบุญ ในความหมายก็คือ อกุศลหรือกุศล ซึ่งก็คือการทำกรรมไม่ดีหรือกรรมดี นั่นเอง ทุกสิ่งในโลกนี้ล้วนแล้วแต่เกิดจากเหตุ-ปัจจัย ทั้งสิ้น
เหตุ ก็คือต้นเรื่องหรือสิ่งที่จะทำให้เกิดผล
ปัจจัย ก็คือองค์ประกอบหรือสิ่งที่เกื้อหนุน ช่วยเสริม มีส่วนร่วม หรือเป็นเงื่อนไขที่จะทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งเกิดขึ้น เจริญขึ้น หรือดำเนินต่อไป

ศีล...เป็นธรรมเบื้องต้นที่จะให้เกิดกุศลทั้งปวง ทุกคนต่างก็รักสามี ภรรยาและบุตรของตน ไม่อยากให้ใครมาล่วงเกิน จึงควรที่จะเว้นการล่วงเกิน สามี ภรรยาและบุตรของผู้อื่น เมื่อการกระทำเป็นการประพฤติที่ผิดศีลธรรมแล้ว ผลจากการประพฤติที่ผิดนี้ไม่เพียงแต่จะสร้างความทุกข์ใจให้เกิดกับคู่กรณีทุกฝ่าย ยังกระทบกับคนในครอบครัว กับสังคมรอบข้าง ยังส่งผลถึงวิบากกรรมในชาติต่อไปด้วย

ครับ...คนที่สนับสนุนและยินยอมก็เป็นปัจจัยอันหนึ่ง ย่อมบาปแน่นอน


เจริญในธรรมครับ

ขอขอบพระคุณคุณ ningnong มากค่ะ ที่ช่วยแสดงความคิดเห็น ดิฉันก็คิดเหมือนคุณค่ะ แต่ก็มีมุมมองอีก มุมหนึ่งว่า บุคคลที่เป็นแม่ ถึงแม้จะรู้ว่าลูกสาวตนทำผิด แต่ด้วยความรักลูกตนมากกว่า จึงยอมๆ ไป เพื่อความสุขของลูกสาว และอีกนัยหนึ่งคือ ลูกสาวของตนได้พลาดไปแล้ว แต่ในทางกลับกันลูกสาวไม่เคยคิดว่าตนเองทำบาปหรือทำผิดเลย จะใช้เหตุผลว่า "ผู้ชายไม่ได้บอกว่า ตนมีครอบครัวแล้ว" ซึ่งดิฉันคิดว่า ผู้ชายสมัยนี้หาคนที่เป็นโสดยาก ถ้าจะคบหาดูใจกับใคร ก็ต้องสืบประวัติ หรือสอบถามให้มั่นใจก่อนว่า มีครอบครัวแล้วหรือยัง จากตัวอย่างที่ดิฉันยกมานี้ ผู้ชายคนนี้อายุ 38 แล้วนะค่ะ (ก็ไม่น่าจะไม่มีครอบครัว)

เจริญในธรรมค่ะ

ขอออกความเห็นด้วยคนหนึ่งน่ะค่ัะ
ชอบคำคำนี้ของคุณมากเลยค่ะ

บุคคลที่เป็นแม่ ถึงแม้จะรู้ว่าลูกสาวตนทำผิด แต่ด้วยความรักลูกตนมากกว่า จึงยอมๆ ไป เพื่อความสุขของลูกสาว(อยากจะตำหนิคุณจังเลยค่ะ)

แต่ทำไม! คุณไม่คิดให้ไกลไปอีกนิดล่ะค่ะ
แล้วหัวอกของคนที่เป็นแม่ ของภรรยาคนแรกของเค้า จะต้องเสียใจขนาดไหน
ที่ชีวิตของลูกสาวของเค้า รวมทั้งหลานๆของเค้า ต้องมีชีวิตที่เหมือนตายทั้งเป็น

พูดก็พูดเถิดน่ะค่ะคำว่า"ลูกสาวของตนได้พลาดไปแล้ว "
ถ้าเป็นสมัยนี้เค้าถือว่าเป็นเรื่องธรรมดาค่ะ
เพราะคงไม่ใช่ลูกสาวของคุณคนเดียวหรอกค่ะ ที่เสียให้ผู้ชายที่เค้ารัก

แต่ถ้ารู้แล้ว เราก็ต้องใช้จิตใต้สำนึกของเรา ตัดสินใจแล้วค่ะ
ว่าเราจะเอาเรื่องกิเลสหรือเรื่องธรรมะ
เข้าใจค่ะ ว่าคนเป็นแม่ทุกคน ก็อยากจะให้ลูกของตัวเองได้พบกับความสุข
แต่......จะต้องเป็นความสุข ที่ไม่ทำให้คนอื่นมีความทุกข์สิค่ะถึงจะถูกต้อง

ดิฉันเคยตีปากลูกที่โรงเรียน แค่ลูกพูดกับเพื่อนเค้าคำว่า
*แม่เธอไม่มีรถมารับ บ้านเธอไม่มีเงิน แล้วดิฉันเห็นเด็กผู้หญิงคนนั้นหน้าเค้าเศร้าๆ*
กลับมาบ้านดิฉันก็ยังตีเค้าอีก

ฉันต้องสอนให้ลูกสาวไปขอโทษเค้า ซื้อของเล่นไปให้เค้า เพื่อเป็นการขอโทษ
ฉันจะสอนลูกตลอด จะทำอะไรก็ได้แม่ให้
แต่.....ต้องไม่ทำให้คนอื่นเดือดร้อน

อ้อ!มีคนคนหนึ่ง ลูกสาวเค้ามีปัญหาแบบคุณนี่หละค่ะ
พ่อ+กับแม่เค้าถามลูกสาวเค้าคำว่า จะเลือกผู้ชายหรือจะเลือกพ่อ+แม่
ลูกสาวเค้าก็ไปกับผู้ชาย
พ่อกับแม่เค้าพูดคำว่า *ให้ลูกเค้าลืมไปได้เลย ว่าเค้ามีพ่อกับแม่อยู่
ให้ลูกเค้าคิดว่า พ่อกับแม่เสียไปแล้ว*

คุณลองไปเปิดกะทู้ ความรักความพลัดพลาดอ่านดูสิค่ะ
แล้วคุณจะได้รู้ว่า หัวอกของผู้หญิงที่สามีเค้าไปมีเมียน้อย
ของทุกๆคนนั้น ชีวิตของเค้าทุกคน ต้องอยู่กันแบบทรมานแบบไหน

ถ้ายังไงคุณเขียนมาคุยเรื่อยๆน่ะค่ะ เพราะรู้สึกว่าคุณเป็นคนที่เปิดเผยดี
แล้วเราก็จะได้ศึกษา เรื่องการเลี้ยงลูกสาวด้วยค่ะ
เพราะเราก็มีลูกสาวเหมือนกันค่ะ
คุณลองค่อยๆคิดดูสิค่ะว่าจะทำยังไง

ปัญหาที่ลูกไปทำความเดือดร้อนให้กับคนอื่น
ไม่ได้เกิดกับคุณคนเดียวหรอกค่ะ

ในเรื่องนี้ถ้าเราใช้วิจารณญาณและใช้จิตที่เป็นธรรมตัดสิน ทุกคนไม่ผิดยกเว้นผู้ชายหรือสามีครับ
ภรรยาคนแรกไม่ผิดเพราะ ไม่ได้กระทำกรรมใดๆในเรื่องนี้
ภรรยาน้อยก็ไม่ผิดถ้าสิ่งที่เล่ามาเป็นจริงที่บอกว่า ไม่รู้มาก่อนว่าผู้ชายมีครอบครัวแล้ว อีก
ทั้งได้เสียตัวให้กับผู้ชายไปแล้ว
แม่ของภรรยาน้อยไม่ผิดเพราะ มันเป็นธรรมชาติของมนุษย์ที่จะรักและห่วงใยลูก ซ้ำมารู้เรื่อง
หลังจากที่ลูกสาวของตนได้เสียตัวไปแล้ว
.....เราอย่าใช้อารมณ์ของเราเองมาตัดสินใจให้คนอื่นซิครับ คนบางคนเขาเห็นความสาวความ
บริสุทธิ์ เป็นเรื่องสำคัญนะครับ ผู้หญิงบางคนที่ถูกฆ่าข่มขืน ทำไมต้องถูกฆ่าก็เพราะว่า
เธอไม่ยอมไงครับ เรานะเป็นคนนอกไม่ได้เจอกับตัวเอง ไม่รู้หรอกครับว่ามันตัดสินใจยาก
แค่ไหน อย่าชี้แนะตรงๆให้คนอื่นทำเลย ควรอธิบายในวงกว้างเพื่อให้ผู้มีส่วนได้เสียตัดสิน
ใจเองครับ และการที่จะเปรียบเทียบถึงความดีความเลว ก็ไม่สมควรที่จะเอาสิ่งนั้นมาเปรียบกับ
ตนเอง ซ้ำถ้าเปรียบในลักษณะว่าตัวเองดีคนอื่นเลวแล้ว ดูมันขาดความน่าเชื่อถือไปเยอะ
....กรุณาอย่าดูแค่คำว่า เมียหลวงเมียน้อย ต้องดูถึงองค์ประกอบที่มาที่ไปด้วยว่าทำไมถึงได้
เป็นเมียหลวงหรือเมียน้อย
.....มีผู้แสดงความเห็นว่า คนเป็นแม่มีลูกสาวและลูกสาวไปทำความเดือดร้อนให้ผู้อื่น ฟังดูถ้า
คุณเป็นแม่ของลูกสาวคนนั้น คุณจะรู้สึกอย่างไร ตัวเองกับลูกสาวเป็นผู้ถูกกระทำจาก
ผู้ชาย สรุปตัวเองเป็นผู้เดือดร้อนและต้องได้รับการชดใช้ แต่ทำไมกลับกลายเป็นผู้สร้าง
ความเดือดร้อนไปได้
.....ปํญหานี้ถ้าพูดถึงทางโลกต้องมีผู้ชดใช้ แต่ถ้าเป็นทางธรรมต้องมีผู้เสียสละครับ
แปลกใจอยู่อย่าง จขกทเป็นอะไรกับผู้ชายครับ ทำไมไม่ด่าหรือตำหนิตัวต้นเรื่องเลย
เรื่องนี้ผู้ที่สมควรโดนด่าโดนประนาม ก็คือตัวสามีคนเดียวเลยครับ

ขอชี้แจงเพิ่มเติมค่ะ จากข้อความที่ยกมาถาม ดิฉันไม่ได้เป็นแม่ของผู้หญิงคนนั้นค่ะ แต่เป็นภรรยาที่ถูกต้องของฝ่ายชาย แต่ถูกกระทำอยู่ในปัจจุบันนี้ เพียงแต่อยากรู้ว่า ในการกระทำของแต่ละคน ทุกท่านมีมุมมองความคิดเห็นอย่างไร เพราะทุกวันนี้ ดิฉันก็ได้แต่อโหสิกรรมให้กับบุคคลทุกๆ ท่านที่ทำให้ดิฉันเป็นทุกข์ไม่ว่าทั้งทางกายหรือทางใจ จากที่จะต้องอยู่กับสามีทุกวัน แต่มันไม่เป็นเช่นนั้น ทุกวันนี้จะเจอกันก็คือวันหยุด ส่วนวันธรรมดาสามีจะต้องไปอยู่บ้านผู้หญิงคนนั้น มิฉะนั้น เค้า 2 คนก็จะมีปัญหากัน และผู้หญิงคนนั้นเคยให้สามีของดิฉันมาบอกเลิก หากไม่เลิก เค้าจะเลิกกับสามีดิฉัน (แต่ก็เห็นยังอยู่กันได้ทุกวันนี้)

ก็เลยอยากทำความเข้าใจค่ะ จะได้ให้ความคิดเห็นกันได้ตรงประเด็น

ขอโทษนะค่ะ ที่ดิฉันไม่ได้ให้ข้อมูลที่ชัดเจนตั้งแต่ต้น

เจริญในธรรมค่ะ

ก่อนอื่นต้องขอโทษคุณเพชรด้วยค่ะ
ที่เราเข้าใจคุณผิด คิดว่าคุณคือแม่ของผู้หญิงคนนั้นค่ะ
ขอโทษจริงๆค่ะ

คืออ่านข้อความของคุณแล้ว ก็คิดว่ามีแม่แบบนี้ด้วยหรอ
เพราะเคยเจอแต่ผู้หญิงดีๆ
ที่เค้าเป็นเมียน้อยของผู้ชาย เค้าจะปกปิดครอบครัว
เพราะกลัวว่าพ่อแม่จะเสียใจ

แต่ในเมื่อเหตุการณ์มันเป็นแบบนี้แล้วน่ะค่ะ
ถ้าจะให้คิดแบบเราไม่ต้องคิดมาก เราก็ต้องคิดซะว่า
เราคงจะเคยทำให้เค้ามาก่อน ชาตินี้เราก็ขอชดใช้ให้แล้วนะ

เราเข้าใจความรู้สึกของครอบครัว ที่คุณพ่อต้องไปมีเมียน้อยได้ดีค่ะ
เพราะตอนเราเด็กๆ คุณพ่อก็เคยไปมีเมียน้อยค่ะ
ตอนนั้นรู้แต่ว่าสงสารคุณแม่มาก
ต้องรับผิดชอบเลี้ยงดูลูกถึง5คน ลำบากค่ะ

แต่พอคุณพ่อหมดตัวแล้ว คุณพ่อกลับมาอีกคุณแม่ก็ให้อภัย
แต่มันเป็นความรู้สึกที่ฝังใจไปแล้วน่ะค่ะ

แต่ก่อนนี้ จะโกรธจะเกลียดผู้หญิงที่เป็นเมียน้อยของคุณพ่อมากค่ะ
แต่ตอนนี้พวกเรา5คนพี่น้อง อโหสิกรรมให้ผู้หญิงคนนั้นหมดแล้วค่ะ
พวกเราถือว่าพวกเราคงเคยทำกับเค้าไว้

พี่ชายเราก็เคยมีเมียน้อยค่ะ
แต่ทางครอบครัวพวกเราไม่ยอมรับ พูดกับพี่ชายบ่อยๆเตือนสติพี่ชายบ่อยๆ

เรื่องสามีคุณมีเมียน้อย คุณลองคุยกับทางพี่น้องของสามีคุณดูสิค่ะ
ถ้าทางครอบครัวของฝ่ายชายไม่ยอมรับ ไม่สนใจเลย
เค้าสองคนจะอยู่ด้วยกันไม่ได้หรอกค่ะ ถึงจะอยู่ด้วยกันก็จะอยู่ได้ไม่นาน
เพราะสามีคุณเค้าจะรู้สึกอึดอัด แล้วก็อาย อย่างไงเค้าต้องเลิกกันแน่นอนค่ะ

เพราะเวลาพวกพี่ชายเรามีเมียน้อย พวกเราจะทำแบบนี้ล่ะค่ะ !
สุดท้ายนี้ขอให้คุณสู้แบบใจเย็น แล้วก็สู้แบบใช้สติน่ะค่ะ
คุณอย่าทำตัวประชดน่ะค่ะ
ขอเป็นกำลังใจให้คุณค่ะ

ไม่เป็นไรค่ะคุณ bbby และขอขอบคุณมากนะค่ะ ที่ให้กำลังใจ ดิฉันพบกำลังใจที่ดีในที่ที่นี้ ณ เวลานี้ ความทุกข์ของดิฉันมันน้อยมากกว่าตอนแรกๆ ไปเยอะ เป็นเพราะพยายามคิดให้ถูก คิดให้เป็น ว่าสิ่งที่ดิฉันกำลังประสบพบเจอเป็นเพราะกรรมของดิฉันเอง แต่มันก็มีบางครั้งที่แว๊ปเข้ามาในสมองว่า บุคคลที่เค้ากระทำกับเรา เค้ามีความสุขกันดีไหม? แต่แล้วก็ดึงจิตกลับมาไม่ให้คิด เพราะถ้าคิดก็เหมือนดิฉันไปจองเวรพวกเค้า

ส่วนที่คุณบอกว่ามี "แม่แบบนี้ด้วยหรอ เพราะเคยเจอแต่ผู้หญิงดีๆ ที่เค้าเป็นเมียน้อยของผู้ชาย เค้าจะปกปิดครอบครัว เพราะกลัวว่าพ่อแม่จะเสียใจ" เรื่องนี้ เป็นเพราะแรกๆ ผู้หญิงคนนั้นเค้าโกหกแม่ของเค้าว่า ผู้ชายโสด ฐานะดี อาชีพการงานดี พื้นฐานครอบครัวดี (พ่อแม่ฝ่ายชายเป็นข้าราชการระดับสูง)
จนมาวันหนึ่ง ที่ความแตก คือดิฉันจับได้ และได้พูดคุยกับแม่ของฝ่ายนั้น แรกๆ แม่ของฝ่ายนั้นเค้าก็ให้ลูกสาวเค้าเลิก แต่ลูกสาวเค้าไปโกหกเพิ่มเติมว่า "ที่จริงแล้ว สามีของดิฉันมีปัญหากับดิฉันมานานแล้ว และแยกกันอยู่ตั้งนานแล้ว ก็เหมือนกับว่าได้เลิกกันแล้ว" (ความจริงคือ ยังอยู่ด้วยกัน ไม่เคยมีปัญหาอะไรเลย ยกเว้น ณ วันที่จับได้ว่ามีเมียน้อย) เค้าคงไม่อยากเลิก และไม่อยากให้แม่เค้าเสียใจ แต่ ณ ปัจจุบัน แม่ของเค้าทราบอยู่ตลอดว่า สามีของดิฉันก็ยังมีดิฉันอยู่ แต่ไม่กี่เดือนมานี้ เค้าก็เรียกสินสอดและให้สามีดิฉันไปสู่ขอเรียบร้อยแล้วค่ะ ก็คิดว่าเค้าคงเต็มใจและพร้อมใจกับชะตากรรมที่ต้องเป็นอย่างนี้ร่วมกันทั้งหมดทุกๆ คน

ดิฉันจะโชคดีอยู่อย่างหนึ่ง ที่ครอบครัวของสามีดิฉันไม่ยอมรับทางโน้น และเค้าก็ทราบเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมด ทุกๆ คนก็ให้กำลังใจดิฉัน และบอกว่าต่อไปนี้ ไม่ต้องพูดคุยกับผู้หญิงทางโน้น ปล่อยเค้าไปตามกรรมที่เค้าก่อ

เจริญในธรรมค่ะ

ุคุณเพชรค่ะ คือเราไม่ขอเอ่ยถึงเค้า2คน
เพียงแต่อยากจะบอกคุณว่า คุณเป็นเมียหลวงที่ดีน่ะค่ะ
คือคุณพูดถึงเมียน้อยของคุณ ให้เค้าเสียหายน้อยที่สุด
ดีใจค่ะ ที่ได้คุยกับคุณ ได้รู้จักในการเก็บระงับอารมณ์ ของตัวเองในเวลาที่โกรธ
แล้วเราคงมีโอกาส ได้แลกเปลี่ยนความคิดเห็นกันอยู่เรื่อยๆน่ะค่ะ

ขอบคุณคุณ bbby ที่กล่าวชม ก็ต้องยกความดีของธรรมะให้เป็นอันดับหนึ่งเลยค่ะ ที่สามารถทำให้ดิฉันสงบสติอารมณ์ที่วู่วามได้ จากที่เคยเป็นคนใจร้อน ก็เริ่มจะร้อนน้อยลง ตั้งสติรับฟังก่อน ที่จะพูดหรือกระทำอะไรออกไป ดิฉันเชื่อว่า คนเราที่เจอความทุกข์จะทำให้ธรรมะในใจบังเกิด ยินดีที่จะเป็นเพื่อนเพื่อแลกเปลี่ยนความคิดเห็นทุกๆ เรื่องที่สามารถให้คำแนะนำได้ค่ะ

ยินดีจากใจจริงๆ ค่ะ

ดูคุณเพชรแข็งแกร่งขึ้นเยอะเลยนะคะ



สู้ๆนะคะ

เป็นกำลังใจให้เจ้าของกระทู้นะคะ และอนุโมทนาสาธุกับทุกๆความเห็น

ชอบข้อความคุณtaktay ค่ะ ตรงๆเข้าใจ ง่าย ไม่ผิดศีลธรรมและกฎหมายเป็นกุศล

หากทุกคนรักษาศีล 5 ได้ คงไม่วุ่นวายเหมือนทุกวันนี้

ขอแสดงความเห็นนะคะ...ให้เจ้าของกระทู้แผ่เมตตาเยอะๆนะคะ...ทำใจให้สบาย ลองอ่านหนังสือเรื่องแสกนกรรมดูค่ะ

เผื่อจะได้รู้ว่ากรรมที่ทำให้เรามาเจอแบบนี้อาจเป็นเพราะเราเคยกระทำกรรมใดกับเขาไว้

ต้องอโหสิกรรมให้เขาทั้งสามีและภรรยาน้อย รวมไปถึงแม่ของภรรยาน้อยด้วย

เราจะหวังให้คนอื่นมาเข้าใจและรู้สึกอย่างเราคงไม่ได้...ซึ่งทุกคนในที่นี้รวมถึงตัวดิฉันก็คงไม่มีใครรู้สึกเท่าคุณอีกแล้ว..

เพราะไม่ใช่ผู้ที่เจอกับตัวเอง.....แต่คุณเป็นคนที่เข้มแข็งมากๆค่ะ ขอให้คุณใช้ความอดทน

และกำลังใจจากครอบครัวคุณตลอดมิตรสหายทางธรรม เป็นกำลังใจให้ก้าวพ้นปัญหานี้ไปให้ได้ค่ะ

หมั่นภาวนาทำจิตให้สบายนะคะ...สิ่งใดเกิดขึ้นแล้วกลับไปแก้ไขอะไรมิได้...แต่จงสร้างกรรมดีต่อไป

อย่าผูกใจเจ็บ อย่าอาฆาตใคร....เพราะทุกคนมีกรรมเป็นเครื่องกำเนิด เป็นเครื่องติดตาม....รักตัวเองและลูกมากๆค่ะ

อาจไม่ใช่ความคิดเห็นที่ช่วยเหลืออะไร แต่อยากช่วยปลดเปลื้องความทุกข์ที่คุณมีค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ