นักมังสวิรัตเขาคิดกันอย่างนี้ครับ

อภัย = ไม่มีภัย ตัวเราไม่เป็นภัยกับสัตว์ทั้งหลาย

เช่นที่ หมู่บ้าน หมู่ 10 ต.บุ่งไหม อ.วารินชำราบ จ.อุบลราชธานี
ถ้ามีคนกินหมูก็จะมีคนเอาเนื้อหมูมาขาย ถ้ามีคนกินหลายคน ก็ต้องฆ่าหมูมา
แต่จริงๆแล้วหมู่บ้านนี้ไม่มีใครกินเนื้อสัตว์เลย
ดังนั้นสัตว์ทั้งหลายจำนวนมากจึงไม่ต้องตายเพื่อเป็นอาหารสำหรับคนหมู่บ้านนี้
คนหมู่บ้านนี้จึง ไม่เป็นภัยกับสัตว์จำนวนมากเหล่านั้น

ชาติสยาม เขียน:
มันเป็นอภัยทานตรงไหนอะ

ให้อภัย ก็คือเกิดทีหลังความแค้น
แต่เราไม่แค้น เราให้อภัย ก็ถึงเป้นอภัยทาน

การกินเนื้อสัตว์ มันไม่ใช่อภัยทานนะ
ถ้าว่าอภัยทาน ต้องแปลว่า เราแค้นมันมาก อยากจะทำร้ายมัน
เลยจะฆ่ามันเอามากินแก้แค้น แต่ต่อมาเปลี่ยนใจ เลยเลิกแค้น ยกโทษ ให้อภัยมันไป
เป้นอภัยทาน

ที่เราไม่กินเพราะเราสงสารต่างหาก สงสารก้คือเมตตา
กลัวมันเจ้บมันตาย ปราถนาจะให้มันพ้นจากการฆ่า อยากให้มันอยู่รอดปลอดภัย
นี่มันเมตตา กรุณา มุทิตา ทั้งนั้นเลยนะ ไม่ใช่อภัยทาน

ธรรมทานเป็นการให้ทานที่เหนือกว่าการให้ทานทั้งปวง


"ขออำนวยพรให้ทุกท่าน นำเอาคำสอนขององค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาปฏิบัติจนสามารถฟาดฟันต่อสู้จนชนะกิเลสทั้งปวง แล้วพบกับนิพพานเทอญ"