ความอัศจรรย์ของท่านพระอาจารย์
เมื่อครั้งพุทธกาล ขณะพระพุทธเจ้าทรงแสดงพระธรรมเทศนาแก่พุทธบริษัททั้งสี่นั้น ทุกคนจะเงียบ ตั้งใจฟัง โดยแต่ละคนสำคัญในใจว่า พระพุทธเจ้าเทศน์ให้เราฟังจำเพาะใช้ภาษาของเรา อันนี้เป็นความรู้สึกของพุทธบริษัทเหล่านั้น ซึ่งมีหลายชาติหลายภาษา ท่านพระอาจารย์มั่นก็เช่นเดียวกัน ดังจะเล่าต่อไปนี้
เมื่อท่านพระอาจารย์ (ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต) จำพรรษาอยู่วัดป่าบ้านหนองผือนั้น มีคนไทยเชื้อสายเวียดนามคนหนึ่ง ชื่อว่า อัมพร พงษ์เจริญ เป็นบุรุษพยาบาล ประจำโรงพยาบาลแขวงคำม่วน (ท่าแขก) ประเทศลาว เป็นชาวญวนอพยพมาอยู่พังโคน ได้เปิดคลีนิครักษาคนไข้ เคยมารักษาท่านพระอาจารย์ เกิดความเลื่อมใส ฟังเทศน์ภาษาลาว และภาษาไทยได้ชัดเจน
วันหนึ่งเธอพาลูกน้องมา ๔-๕ คน เพิ่งอพยพมาใหม่ พูดภาษาลาวไทยไม่เป็น มานั่งฟังเทศน์ด้วย
หลังฟังเทศน์จบก็กราบลากลับ ท่านพระอาจารย์พัก เธอและคณะนั่งพักอยู่ ผู้เล่า (หลวงตาทองคำ จารุวณฺโณ) เดินไปหา เธอยกมือไหว้พร้อมคณะตามธรรมเนียมไทย
เธอถามว่า “ท่านพระอาจารย์เป็นเวียดนามหรือเป็นไทย”
ผู้เล่า “ไทยแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์”
ถาม “เอ๊ะ ทำไมท่านพูดภาษาเวียดนามได้”
ผู้เล่า “ไม่ทราบ ได้ยินแต่ท่านพูดไทย”
“ก็ท่านเทศน์เมื่อกี้นี้ เทศน์ภาษาเวียดนามทั้งนั้น พวกผมกำลังพูดกันเรื่องนี้อยู่ว่า รูปร่างหน้าตาผิวพรรณก็เหมือนเวียดนาม กำลังสนทนากันอยู่ว่า ท่านเป็นไทยหรือเวียดนาม”
ผู้เล่า “เราก็ฟังอยู่ด้วยกัน ท่านไม่ได้เทศน์ภาษาเวียดนาม เทศน์ภาษาไทย”
“เอ แปลกนะ ผู้รู้ธรรมมีอัศจรรย์หลายอย่าง” เธอพูด
อีกเรื่องหนึ่ง ที่วัดป่าบ้านหนองผือเหมือนกัน โยมเง็กหงษ์ เป็นชาวจีนมาอยู่เมืองไทย พูดไทยได้สะเปะสะปะ มาฟังเทศน์พร้อมคณะชาวจีนเหมือนกัน ภาษาใช้อยู่กินธรรมดาก็สะเปะสะปะ ภาษาธรรมะยิ่งแล้วใหญ่ แต่ชอบทำบุญตามประเพณีไทย ฤดูแล้งมาปฏิบัติธรรมถือศีลพร้อมคณะ กับท่านพระอาจารย์ทุกปี
วันหนึ่งหลังจากฟังเทศน์แล้ว ไปนั่งสนทนากับพวกที่มาด้วยกัน เขาพูดภาษาจีนสนทนาเรื่องธรรมะ ที่ท่านพระอาจารย์เทศน์ ผู้เล่าก็เดินไปพบ นั่ง ณ ที่ควรแล้ว
โยมก็กราบ ถามว่า “พูดกันเรื่องเทศน์พระอาจารย์ เพราะท่านพูดจีน เทศน์ภาษาจีน ฟังเข้าใจดี ฟังพระในกรุงเทพฯ เทศน์ภาษาไทยไม่ค่อยเข้าใจ เพิ่งรู้เดี๋ยวนี้เองว่า ท่านพระอาจารย์มั่นเป็นคนจีน รูปร่างผิวพรรณหน้าตาก็จีนทั้งนั้น”
ผู้เล่าจะตอบปฏิเสธก็เกรงว่าเขาจะหมดศรัทธา “แต่ท่านเทศน์พวกอาตมา พระเณรโยมชาวบ้านเทศน์ไทย”
“นั่นนา ภาษาไทยก็เก่ง ภาษาจีนก็เก่ง นี้คือ ผู้ปฏิบัติรู้แท้ เป็นเซียนองค์หนึ่งได้” คือ คำพูดของโยมเง็กหงษ์
อยากรู้ประวัติของโยมคนนี้ ถามได้ที่วัดอโศการาม ได้ยินว่าท่านไปเป็นชี หมดอายุที่นั้น
คัดลอกเนื้อหามาจาก : หนังสือ “รำลึกวันวาน”เกร็ดประวัติ ปกิณกธรรมและพระธรรมเทศนาท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺตเถร
จากบันทึกความทรงจำของหลวงตาทองคำ จารุวณฺโณ
หัวข้อ อานุภาพการสวดมนต์และเสียงสาธุการ หน้า ๙๕-๙๖
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=6&t=59921
สาเหตุของการต้องตั้ง “นโม” (หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต) http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=28&t=32274
รวมคำสอน “ท่านพระอาจารย์มั่น ภูริทตฺโต” http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=72&t=43188
ภาพเก่าๆ ครูบาฯ สายหลวงปู่มั่น หาดูได้ยากมากๆ http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=13&t=42605