ศี ล ธ ร ร ม กั บ ค น ท่านพุทธทาสภิกขุ
ศีลธรรมเลว คนได้ได้ กลายเป็นผีหาความดี ไม่ประจักษ์ สักเส้นขน
ศีลธรรมดี ผีก็ได้ กลายเป็นคน
ที่เลิศล้น ภูมิใจ ไหว้ตนเอง
ศีลธรรมต่ำ เปลี่ยนคน จนคล้ายสัตว์จะกินกัน โกงกัน ขมันเขม็ง
ศีลธรรมสูง คนสดใส ไม่อลเวง
ล้วนยำเกรง กันและกัน ฉันเพื่อนตาย
ศีลธรรมนี้ ทุกวัน มันตายซากคนมีปาก ก็ไม่พล่าม ศีลธรรมหาย
ศีลธรรมกลับ มาเมื่อไร ทั้งใจกาย
คนจะหาย จากทุกข์ เป็นสุขเองฯ
(ที่มา : หัวข้อธรรม ในคำกลอน ท่านพุทธทาส (ฉบับสมบูรณ์)
http://www.kusol.com/ptsupasit/ptsupasi ... o=128)
